eitaa logo
کانال قرآن و اهلبیت علیهم السلام
743 دنبال‌کننده
4.2هزار عکس
1.2هزار ویدیو
19 فایل
ارتباط باما. نـوكــــري كردنِ اين قـوم مرا بالا بُرد با گـداييِّ حسيـن مَنسَب شاهي دارم به حسين بن علي پشت و پناهم گرم است اي خـدا شكر، عجب پشت و پناهي دارم. @Behruz313
مشاهده در ایتا
دانلود
❇️ادب و  مواجهه با 💠قَـوْلٌ مَّعْرُوفٌ وَمَغْفِرَةٌ خَيْرٌ مِّن صَدَقَةٍ يَتْبَعُهَا أَذًى وَاللَّهُ غَنِيٌّ حَلِيمٌ (بقره:263) 🌱گفتاري به نيكويي شناخته شده [مطابق عُرف نيكوي زمانه] و گذشت [از گفتار يا رفتار نسنجيده ديگران] بهتر از صدقه‌اي است كه در پي آن آزاري [=مِنَّتي يا برملا كردني] باشد و خداوند بي‌نياز بردبار است. 🔹تقاضاي مستمندان ممكن است موجب آزردگي كسي كه از او درخواست شده گردد و پاسخي سرد و نوميد كننده بدهد. ▪️اولين توصية اين آيه به كساني است كه ندارند، يا نمي‌خواهند بدهند. در اين صورت بهتر است با حفظ حرمت متقاضي سخني پسنديده بگويند. در آية 28 سورة اسراء (17:28) نيز در چنين مواردي توصيه به وعده اميدوار كننده دادن، در صورت فراهم شدن امكانات، كرده است. ▪️توصية دوم «مَغْفِرَهٌ» [گذشت] است. 🔹ممكن است سوء رفتار درخواست كننده عاملي براي امتناع از كمك به او گردد، اما اگر انفاق به قصد قربت باشد، اهميتي ندارد كه چه رفتاري با ما داشته است. اين كار براي رضايت خداست و چه بهتر كه به نيروي تقوا آن را خالص گردانيم. 🔹نكتة ديگر، انتظار تشكر و تقدير از كسي است كه انفاقي به او كرده‌ايم، اين نيز خلاف اخلاص در عمل و نوعي شرك در خودبيني است. بدتر آن كه اگر گيرنده قدر ناشناسي كرد و كمك ما را ناديده گرفت يا حرفي زد و كاري كرد كه نمي‌پسنديم، با تفرعن و زخم زبان تحقيرش كنيم. 👈رسول اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: اگر سائلى نزد شما آمد، به يكى از اين دو روش عمل كنيد؛ «بذل يسير او رد جميل» «.تفسير قرطبى ونمونه، ذيل آيه.»    يا چيزى كه در توان داريد به او عطا كنيد، يا به طرز شايسته‌اى او را ردّ نماييد. همچنين فرمود: 👈اگر با مال نمى‌توانيد به مردم رسيدگى كنيد، با اخلاق برسيد. «تفسيركاشف، ج 1، ص 272.» 🔹آبرو و شخصيّت فقير، با ارزش‌تر از حفظ شكم فقير است. «قَوْلٌ مَعْرُوفٌ ... خَيْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ» 🔹فقير را با محبّت و دلسوزى به كار مفيدى كه زندگى او را تأمين كند، راهنمايى كنيد. «قَوْلٌ مَعْرُوفٌ» 🔹انفاق بايد همراه با اخلاق باشد. «قَوْلٌ مَعْرُوفٌ ... خَيْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ» 🔹گفتگوى خوش با فقير، موجب تسكين او و عامل رشد انسان است، در حالى كه صدقه با منّت، هيچكدام را بهمراه ندارد. «قَوْلٌ مَعْرُوفٌ ... خَيْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ» 🔹اگر فقيرى بخاطر فشار وتنگدستى، ناروايى گفت او را ببخشيد. «مَغْفِرَةٌ» ༻🍃‌🌸🍃༺ @Quranahlebayt
و 🔸وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَيْرٍ فَلأنفُسِكُمْ وَمَا تُنفِقُونَ إِلاَّ ابْتِغَاء وَجْهِ اللّهِ وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَيْرٍ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ ﴿۲۷۲﴾سوره بقره و هر مالى كه كنيد، به سود خود شماست، (ولى) جز براى طلب خشنودى خدا مكنيد، و هر مالى را كه كنيد (پاداش آن) به طور كامل به شما داده خواهد شد 🌹🌹 ﷺهر در صلوات ماه كه از امام زين العابدين ع نقل شده است،اين جمله را ميخوانيم 🌱 وارْزُقْنى مَنْ قَتَّرْتَ عَلَیْهِ مِنْ رِزْقِکَ بِما وَسَّعْتَ عَلَىَّ مِنْ فَضْلِکَ، 🌱 ✅و روزى من گردان که کمک مالى دهم بر کسى که روزی‌ات را بر او تنگ کردى به‌وسیله آنچه بر من فراخ گرداندى از فضل خویش ✅ چيست؟ اين كلمه ، گاه در كردن ديگران با خود در بهره گيرى از مواهب زندگى و امكانات مادّى مورد نياز خويش ، و گاه در رعايت عدالت در برخورد با ديگران ، به كار مى رود .از نگاه احاديث اسلامى ، مالى ، موجب بقاى محبّت و پيوند برادرى ، بركت يافتن مال و زياد شدن روزى مى شود و برجسته ترين اثر مادّى آن ، ريشه كن شدن فقر و نياز از جامعه بشرى است ، 🛍در ايام ماه شعبان و روزهای پایان سال ، با هموطنان به تنگ امده از و و هموطنان در رافراموش نكنيم. @Quranahlebayt
✅ بی تفاوت نباشید... وقتی ما در قم بودیم، فقیری دو مرتبه به خانۀ ما آمد. روز اول من به او پول دادم و روز بعد ندادم. او اظهار کرد که: من روزه‌ام. من هم گفتم: بله، اما امروز، من هم مثل توام و چیزی ندارم! شب در عالم رویا به بنده فرمودند: چرا وقتی آن فقیر آمد و روزه‌دار بود، او را رد کردی؟ گفتم: من پول نداشتم و برایم ممکن نبود که به او کمک کنم. فرمودند: بله؛ درست است؛ اما می‌توانستی از بقالی قرض بگیری و به او بدهی! از خانۀ شما تا حرم چند نفر از کسبه تو را می‌شناختند؟ گفتم: هفت هشت نفر! گفتند: پس چرا از آن‌ها قرض نکردی تا مشکل آن فقیر را حل کنی؟! چرا از وجاهتت استفاده نکردی؟ من هم این نکته را به شما هشدار دادم که یا از پول یا از آبرویتان باید خرج کنید و نسبت به فقرا بی‌تفاوت نباشید. 📚 بندۀ خدای کریم @Quranahlebayt
🛍🌺 🔶وَأَنفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ وَأَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ (بقره:195) 🔹و در راه خدا [=براي تدارك بودجة دفاعي] انفاق كنيد 414 [=مشاركت مالي نماييد] و به دست خويش خودتان را [با بي‌تفاوتي در تجهيز قوا] به هلاكت نيندازيد و [با ياري رساندن به مجاهدان،] نيكي كنيد كه خدا نيكوكاران را دوست مي‌دارد. __ -🌸 فريضة البته در زمينه‌ها و نيازهاي متنوع مطرح مي‌شود، اما در اغلب آياتي كه «وَأَنفِقُواْ فِي سَبِيلِ الله» در قرآن آمده است [بقره 194 (2:194) ، انفال 60 (8:60) ، محمد 38 (47:38) ، حديد 10 (57:10) ] منظور از انفاق، در روزگاري كه بودجة نظامي از پيش مهيا شده‌اي وجود نداشت، تدارك مالي جهاد براي تهية تجهيزات نظامي، مَركب و مواد غذايي مجاهدان بوده است. 👌- بديهي است وقتي مردماني حاضر نباشند براي دفاع از آب و خاك و آيين و جان و مال خود خرج كنند، به دست خويش با بي‌همّتي و بي‌غيرتي خود را به هلاكت انداخته‌اند. به همين نحو مردماني كه در برابر تهاجمات تبليغاتي بيگانه علية ملت و مذهب خويش حاضر نباشند صرف وقت و همّت و خرج و خدمت فرهنگي به صورت فردي و تشكيلاتي كنند، محكوم تحقير و توهين و زبوني و ذلّت خواهند شد. 💫تفسير اقاي بازرگان 👈"در راه خدا انفاق كنيد و با كمكهاي مالي خود كه مانند جهاد في سبيل الله ارزشمند است، افزون بر تأمين هزينه‌هاي ميدانهاي نبرد و فراهم ساختن ساز و برگهاي جنگي، نيازهاي رزمندگان و خانواده‌هاي آنان را فراهم سازيد تا مجاهدان با قوّت و قدرت از كيان اسلام و مسلمانان جانانه دفاع كنند 💢سياق آيه اقتضا مي‌كند جامعه اسلامي افزون بر انفاقهاي فردي به نيز اهتمام ورزد؛ به طوري كه همگان خود را موظف بدانند با رعايت اعتدال در انفاق كه نه به تنگدستي خود بينجامد و نه از بخل و شُح سر درآورد، در تأمين هزينه‌هاي جاري حكومت اسلامي نيز شريك و ياور آن در رفع مشكلات باشند وگرنه با در تنگنا قرار گرفتن حكومت، جامعه اسلامي خود را به هلاكت افكنده است، 💢 بر همين اساس يكي از وظايف اجتماعي امت اسلامي است تا هم خود و دين خويش را از نابودي حفظ كنند و هم فقرا را از هرگونه انحراف و آشوب بازداشته و آنان بر اثر تهي‌دستي به گناه و فحشا يا شورش و آشوب كشيده نشوند و سلامت و امنيت عمومي را به خطر نيندازند." 🖋تفسير ايت اله جوادي املي. @Quranahlebayt
📌خداوند متعال میفرماید: ليس الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَكُم قبَل الْمَشْرِقِ و الْمَغْرِب وَ لكِنَّ الْبِرَّ منْ آمَن بِاللهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ الْمَلائِكَةِ وَ الْكِتابِ وَ النَّبِيِّينَ و آتَى الْمالَ عَلى حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبى وَ الْيَتامى وَ الْمَساكين و ابْنَ السَّبيلِ وَ السَّائِلين و فِي الرِّقابِوَ أَقامَ الصَّلاةَ و آتَى الزَّکاةَ و الْمُوفون بِعَهْدِهِمْ إِذا عاهَدُوا وَ الصَّابِرينَ فِي الْبَأْساءِ و الضَّرَّاءِ وَ حينَ الْبَأْسِ أُولئِكَ الَّذينَ صَدَقُوا وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُتَّقُون نيكى، اين نيست كه روى خود را به سوى مشرق يا مغرب كنيد؛ بلكه كسى است كه به خدا و روز واپسين و فرشتگان و كتاب خدا و پيامبران  ايمان آورده و مال خود را با همه علاقه‌اى كه به آن دارد، به خويشاوندان و يتيمان و مستمندان و واماندگان در سفر و سائلان و بردگان، مى‌كند؛و را برپا مى‌دارد و 👈🏻 را مى‌پردازد؛ ‌و كسانى‌كه به عهد خود وفا مى‌كنند👉🏻 ‌‌و در برابر سختى‌ها‌ و زيان‌ها‌ و هنگام جنگ، استقامت مى‌ورزند؛ ‌اين‌ها كسانى هستند كه راست مى‌گويندو اين‌ها 📚بقره ۱۷۷ @Quranahlebayt
و مواجهه با 🔶 قَـوْلٌ مَّعْرُوفٌ وَمَغْفِرَةٌ خَيْرٌ مِّن صَدَقَةٍ يَتْبَعُهَا أَذًى وَاللَّهُ غَنِيٌّ حَلِيمٌ (بقره:263) گفتاري به نيكويي شناخته شده [مطابق عُرف نيكوي زمانه] و گذشت [از گفتار يا رفتار نسنجيده ديگران] بهتر از صدقه‌اي است كه در پي آن آزاري [=مِنَّتي يا برملا كردني] باشد و خداوند بي‌نياز بردبار است. __ 🔸- تقاضاي مستمندان ممكن است موجب آزردگي كسي كه از او درخواست شده گردد و پاسخي سرد و نوميد كننده بدهد. 👈 اولين توصية اين آيه به كساني است كه ندارند، يا نمي‌خواهند بدهند. در اين صورت بهتر است با حفظ متقاضي سخني پسنديده بگويند. در آية 28 سورة اسراء (17:28) نيز در چنين مواردي توصيه به وعده اميدوار كننده دادن، در صورت فراهم شدن امكانات، كرده است. توصية دوم «مَغْفِرَهٌ» [گذشت] است. 💢 ممكن است سوء رفتار درخواست كننده عاملي براي امتناع از كمك به او گردد، اما اگر به قصد قربت باشد، اهميتي ندارد كه چه رفتاري با ما داشته است. اين كار براي رضايت خداست و چه بهتر كه به نيروي تقوا آن را خالص گردانيم. نكتة ديگر، انتظار تشكر و تقدير از كسي است كه انفاقي به او كرده‌ايم، اين نيز خلاف اخلاص در عمل و نوعي شرك در خودبيني است. بدتر آن كه اگر گيرنده قدر ناشناسي كرد و كمك ما را ناديده گرفت يا حرفي زد و كاري كرد كه نمي‌پسنديم، با تفرعن و زخم زبان تحقيرش كنيم. 🌹رسول اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: 💢اگر سائلى نزد شما آمد، به يكى از اين دو روش عمل كنيد؛ «بذل يسير او رد جميل» «.تفسير قرطبى ونمونه، ذيل آيه.» يا چيزى كه در توان داريد به او عطا كنيد، يا به طرز او را ردّ نماييد. همچنين فرمود: 👈اگر با مال نمى‌توانيد به مردم رسيدگى كنيد، با اخلاق برسيد. 📚«تفسيركاشف، ج 1، ص 272.» 1⃣- آبرو و شخصيّت فقير، با ارزش‌تر از حفظ شكم فقير است. «قَوْلٌ مَعْرُوفٌ ... خَيْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ» 2⃣- فقير را با محبّت و دلسوزى به كار مفيدى كه زندگى او را تأمين كند، راهنمايى كنيد. «قَوْلٌ مَعْرُوفٌ» 3⃣- انفاق بايد همراه با اخلاق باشد. «قَوْلٌ مَعْرُوفٌ ... خَيْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ» 4⃣- گفتگوى خوش با فقير، موجب تسكين او و عامل رشد انسان است، در حالى كه صدقه با منّت، هيچكدام را بهمراه ندارد. «قَوْلٌ مَعْرُوفٌ ... خَيْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ» 5⃣- اگر بخاطر فشار وتنگدستى، گفت او را ببخشيد. «مَغْفِرَةٌ» 💫📚تفسیر نور و بازرگان. @Quranahlebayt
🎊⁉️ ایا که به میدهید، را خودتان حاضرید قبول کنید؟ 🔶 يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِن طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَلَا تَيَمَّمُوا الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنفِقُونَ وَلَسْتُم بِآخِذِيهِ إِلَّا أَن تُغْمِضُوا فِيهِ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ بقره:267 اي كساني كه ايمان آورده‌ايد، از پسنديده‌ترين [=مرغوب‌ترين] آنچه به دست آورده‌ايد [=محصول كارتان] و از آنچه از زمين براي شما رويانده‌ايم [=محصولات كشاورزي و باغداري و...] انفاق كنيد. و [هرگز] سراغ قسمت نامرغوبش نرويد كه از آن انفاق كنيد، حال آنكه خود حاضر به مصرف آن نيستيد، مگر با چشم‌پوشي [و به ناچاري]. و بدانيد خدا مسلماً بي‌نيازي ستوده است. __ 💫 از آنجايي كه هدف از انفاق، نه سير كردن شكمي و پوشاندن برهنه‌اي، بلكه آزاد كردن نفس خود از اسارتِ مال است، در اين مسير آنچه مي‌دهيم، به همان نسبتي كه بيشتر علاقمند به آن باشيم، بيشتر از خود دور و به قُرب خدا نزديك شده‌ايم. اين حقيقي مهمي است كه: «هرگز به مرحلة نيكوكاري نمي‌رسيد، مگر از آنچه دوست داريد انفاق كنيد» [آل‌عمران 92 (3:92) ]. ↩️ با مقايسه 16 باري كه مشتقات «خبيث» در قرآن آمده است، مي‌توان ابعاد معنايي آن را بهتر فهميد؛ از جمله: خداوند فرمان داده از آنچه دوست داريد انفاق كنيد، نه آنچه خبيث [دور ريختني، كهنه و ناپسند] است [بقره (2:267) ]، مال طيبب [مرغوب] و خبيث [نامرغوب و كهنه] يتيمان را جابجا نكنيد [نساء 2 (4:2) ]، خدا براي شما طيبات [ارزاق سالم و دلپسند] را حلال و خبائث [ناسالم و نامطلوب] را حرام كرده است [اعراف 157 (7:157) ]، قوم لوط مرتكب كارهاي خبيث [ناپسند] مي‌شدند، زمين طيب [نيالوده و غير شوره زار] به اذن خدا سبز مي‌شود و زميني که خبيث [شوره زار] است، جز مختصري نمي‌روياند و... 👈👈 از آنجا که بعضى از مردم عادت دارند، همیشه از اموال بى ارزش و آنچه تقریباً از مصرف افتاده و قابل استفاده خودشان نیست کنند و این گونه انفاق ها علاوه بر این که سود چندانى به حال نیازمندان ندارد، یک نوع اهانت و تحقیر نسبت به آنها است، و موجب تربیت معنوى و پرورش روح انسانى نیز نمى باشد، در این جمله صریحاً مردم را از این کار نهى مى کند و آن را با دلیل لطیفى همراه مى سازد، و آن این که، شما خودتان حاضر نیستید این گونه اموال را بپذیرید مگر از روى کراهت و ناچارى، چرا درباره برادران مسلمان، و از آن بالاتر خدایى که در راه او انفاق مى کنید و همه چیز شما از او است، راضى به این کار مى شوید؟! 💫📚تفسیر نمونه و بازرگان @Quranahlebayt
🌸 در راه : 🔶 وَ أَنْفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ لا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ وَ أَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ‌(195بقره) 🔹و در راه خدا انفاق كنيد (و با ترك انفاق،) خود را به دست خود به هلاكت نياندازيد. و نيكى كنيد كه خداوند نيكوكاران را دوست مى‌دارد. 💢این آیه تکمیلى است بر آیات جهاد، زیرا جهاد به همان اندازه که به مردان با اخلاص و کار آزموده نیازمند است به اموال و ثروت نیز احتیاج دارد. 📌زیرا از سربازان که عامل تعیین‏کننده سرنوشت جنگ هستند بدون وسائل و تجهیزات کافى (اعم از سلاح، مهمات، وسیله نقل و انتقال، مواد غذایى، وسائل درمانى) کارى ساخته نیست. 💢لذا در اسلام تأمین وسائل جهاد با دشمنان از واجبات شمرده شده در این آیه با صراحت دستور مى‏دهد و مى‏فرماید: «در راه خدا انفاق کنید و خود را به دست خود به هلاکت نیفکنید» (وَ أَنْفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ لا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَةِ). 👈در آخر آیه دستور به داده، مى‏فرماید: «نیکى کنید که خداوند نیکوکاران را دوست مى‏دارد» (وَ أَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ). سبب پیشگیرى از هلاکت جامعه است!- 👈این آیه گر چه در ذیل آیات جهاد آمده است ولى بیانگر یک حقیقت کلى و اجتماعى است و آن این که ا بطور کلى سبب نجات جامعه‏ ها از مفاسد کشنده است، زیرا هنگامى که مسأله انفاق به فراموشى سپرده شود، و ثروتها در دست گروهى معدود جمع گردد و در برابر آنان اکثریتى محروم و بینوا وجود داشته باشد دیرى نخواهد گذشت که انفجار عظیمى در جامعه بوجود مى‏آید، که نفوس و اموال ثروتمندان هم در آتش آن خواهد سوخت، بنابراین ، قبل از آن که به حال محرومان مفید باشد به نفع ثروتمندان است، 👈 زیرا تعدیل ثروت حافظ ثروت است. 🌹امیر مؤمنان على علیه السّلام در یکى از کلمات قصارش مى‏فرماید: 💫حصّنوا اموالکم بالزّکاة: «اموال خویش را با دادن زکات حفظ کنید». 📚 تفسیر نمونه @Quranahlebayt
خداوند پناهتون و دستان دهنده تون در آخرت یاورتون🌹 آیه ۲۴۵ سوره بقره ( صفحه ۳۹) مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا كَثِيرَةً وَاللَّهُ يَقْبِضُ وَيَبْسُطُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ كيست آن كس كه به [بندگان] خدا وام نيكويى دهد تا [خدا] آن را براى او چند برابر بيفزايد و خداست كه [در معيشت بندگان] تنگى و گشايش پديد مى ‏آورد و به سوى او بازگردانده مى ‏شويد 🟡این آیه به دنیال آیه قبل كه مردم را به جهاد تشویق مى‏ كرد، مؤمنان را به و وام ترغیب مى‏ نماید. زیرا همانگونه كه براى امنیّت و صیانت جامعه، نیاز به جهاد و تلاش مخلصانه است، همچنین براى تأمین محرومان و تهیه وسایل جهاد، نیاز به كمك‏هاى مادّى مى‏ باشد. 🔴«قرض»، در زبان عربى به معناى بریدن است. قيچی را «مقراض» ميگويند كه چيزی را می چيند و جدا ميسازد. قرض دادن مال، جدا كردن قسمتی از آن و دادن به مسكين است كه، همچون بريدن شاخه‌های زيادی درخت، موجب رشد مستقيم و توسعه بيشتر آن ميگردد. تعبیرِ قرض به خداوند، نشان دهنده آن است كه پاداش قرض الحسنة بر عهده خداوند است. 🟡موضوع وام دادن به خدا، هفت بار در قرآن آمده است..  این آیه به جاى فرمان به قرض دادن، سؤال مى‏كند كه كیست كه به خداوند قرض دهد؟ بخاطر اینکه مردم احساس اكراه و اجبار در خود نكنند، بلكه با میل و رغبت و تشویق ، به دیگران قرض دهند. 🔴به جاى «قرض به مردم» هم فرمود: «به خداوند قرض دهید»، تا فقرا احساس كنند خداوند خودش را به جاى آنان گذاشته و احساس ضعف و ذلّت نكنند. با اینكه وجود ما و هرچه داریم از خداوند است، امّا خداوند گاهى خود را مشترى و گاهى قرض گیرنده معرفى مى‏ كند تا ما را به این كار تشویق نماید. 🟡قبض و بسط دو حالت متفاوت است؛ قبض گرفتن چيزی با تمام دست، و بسط گشودن مُشت و رها كردن آن است. مثل بال گشودن و بستن پرندگان در پرواز (۱۹مُلك)-گسترش سايه و جمع شدن آن در طول روز (۲۵فرقان) (به اجناسى كه در زمین پهن شده باشد بساط میگویند) فرق «اَخذ» با قبض اين است كه در قبض مفهوم تحويل گرفتن و تسلط بر آنچه گرفته ميشود بيشتر است. «قابض و باسط» از نام‌های نيكوی خداست، خداوند انفاق بندگان را به خوبی تحويل ميگيرد و آن را بسط و بركت ميدهد و چندين برابر به شخص برميگرداند. 🔴كلمه «كثیر» در كنار كلمه «اضعاف»، نشانه‏ ى پاداش بسیار زیاد است. و جمله «یضاعفه»رمز مبالغه و ازدیاد است. از آنجا كه انسان غریزه منفعت طلبى دارد، لذا خداوند براى تحریك انسان، از این غریزه استفاده كرده و مى‏فرماید: «فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا كَثِيرَةً» در روایات مى‏ خوانیم: هر كه با 👈🏻مردم 👉🏻 گشاده دست باشد، خداوند به او بسط میدهد و هر كس با 👈🏻مردم👉🏻 بخل ورزد، خداوند نسبت به او تنگ میگیرد. 🟡و اينكه از صفات خداى تعالى سه صفت (قبض و بسط و مرجعيت) او را آورده ، براى اين توجه، كه قرض دهنده بفهمدآنچه در راه خدا داده باطل نمى شود و بعيد نيست كه چند برابر شود، زیرا که گيرنده آن خدا است و خدا هر چه را بخواهد کم، و هر چه رابخواهد زياد میكند، و شما به سوى او بر مى گرديد و آن زياد شده را پس مى گيريد. ❤️خداوند توفیق دادن این قرض نیکو را برای همه ی توانگران جامعه ما فراهم کند. 🌸🍃🌸🍃🌸 @Quranahlebayt
سلام بر شما امروزتون پر از برکت بی پایان الهی 🌹 آیهٔ۶۷ سوره فرقان( صفحهٔ۳۶۵) وَالَّذِينَ إِذَا أَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَلَمْ يَقْتُرُوا وَكَانَ بَيْنَ ذَلِكَ قَوَامًا و كسانى‏ اند كه چون انفاق كنند نه ولخرجى مى كنند و نه تنگ مى‏ گيرند و ميان اين دو [روش] حد وسط را برمى‏ گزينند ⚪️ كلمه به معناى بذل مال و صرف آن دررفع حوايج خويشتن و يا ديگران است 🟤و كلمه به معناى بيرون شدن از حد است ، اما بيرون شدن از حد اعتدال به طرف زياده روى و در مورد انفاق ، زياده روى و تجاوز از حدى است كه رعايت آن حد سزاوار و پسنديده است ، ⚪️ به معناى كمتر انفاق كردن است 🟤 به معناى حد وسط و معتدل است ، آن شيوه اى است كه انسان را در زندگى از ديگران بى نياز ساخته و به طور خودكفا استوار و سر پا دارد ⚪️ معنای « بین ذالک»اين است كه : بندگان رحمان انفاق مى كنند ولی انفاقشان همواره در حد وسط و ميان اسراف و اقتار است . 🟤 بـدون شـك اسـراف يـكى از مذموم ترين اعمال از ديدگاه قرآن و اسلام است ، و در آيات و روايـات نـكـوهـش فـراوانـى از آن شـده ، اسراف يك برنامه فرعونى است در آیهٔ۸۳ یونس می فرماید:👈🏻 (و ان فرعون لعال فى الارض و انه لمن المسرفين ) و در آیهٔ۴۳ غافر اسراف كنندگان را اصحاب دوزخ مینامد👈🏻 (و ان المسرفين هم اصحاب النار) ⚪️ منابع روى زمين با توجه به جمعيت انسانها آن قـدر زيـاد نـيـسـت كه بتوان اسراف كارى كرد، و هر اسراف كارى سبب محروميت انسانهاى بـى گـنـاهـى خـواهـد بود، بعلاوه روح اسراف معمولا توأ م با خودخواهى و خودپسندى و بيگانگى از خلق خدا است . در عـيـن حـال بـخـل و سختگيرى و خسيس بودن نيز به همين اندازه زشت و ناپسند و نكوهيده اسـت ، 🟤 درآیهٔ۲۹ إسرا مى‏خوانیم: (لا تجعل یدك مغلولةً الى عنقك و لا تبسطها كل البسط)👈🏻نه دستت را به گردنت غل و زنجیر كن و بخیل باش و نه كاملاً آن را باز بگذار و ولخرجى و اسراف كن. ⚪️ اصـولا از نـظـر بـيـنـش توحيدى مالك اصلى خدا است و ما همه امانتدار او هستيم و هر گـونـه تـصـرفـى بـدون اجـازه و رضـايـت او زشت و ناپسند است و مى دانيم او نه اجازه اسراف مى دهد و نه اجازه بخل و تنگ چشمى ، بلكه روش اعتدال و ميانه پسنديده است. 🟤 پس هرچند که انسان باصطلاح مالک باشد، ولى در خرج كردن محدودیّت دارد. 🌸🍃🌸🍃🌸 هر روز شرح آیه ای از یک صفحه @Quranahlebayt
به نام خداوند نیکوسرشت که او در جهان بذرنیکی بکشت🌹 🍃🌸 بحث 💠يكى از بزرگترين امورى كه اسلام در يكى از دو ركن «حقوق الناس» و «حقوق اللّه» مورد اهتمام قرار داده و به طرق و انحاى گوناگون، مردم را بدان وادار مى سازد، انفاق است. پاره اى از انفاقات از قبيل زكات ، خمس ، كفارات مالى و اقسام فديه را واجب نموده و پاره اى از صدقات و امورى از قبيل وقف، سكنى دادن مادام العمر كسى، وصيت ها، بخشش ها و غير آن را مستحب نموده است . 🍃🌸علل انفاق: 💠از علل تأکید به انفاق در اسلام، تعديل ثروت ها، كم كردن فاصله طبقاتى، ايجاد برادرى بين مسلمين و ... است و غرضش اين بوده كه بدينوسيله طبقات پائين را كه نمى توانند بدون كمك مالى از ناحيه ديگران حوائج زندگى خود را برآورند - مورد حمايت قرار داده تا سطح زندگيشان را بالا ببرند، تا افق زندگى طبقات مختلف را به هم نزديك ساخته و اختلاف ميان آنها را از جهت ثروت و نعمات مادى كم كند. 💠و ازسوى ديگر توانگران و طبقه مرفه جامعه را از تظاهر به ثروت يعنى از تجمل و آرايش مظاهر زندگى، از خانه و لباس و ماشين و غيره نهى فرموده و از مخارجى كه در نظر عموم مردم غير معمولى است و طبقه متوسط جامعه تحمل ديدن آنگونه خرجها را ندارد تحت عنوان نهى از اسراف و تبذير و امثال آن، جلوگيرى نموده است. و غرض از اينها ايجاد يك زندگى متوسطى است كه فاصله طبقاتى در آن فاحش و بيش از اندازه نباشد.. از اين ديدگاه است كه اين كتاب انسانساز براى رسيدن به اين هدف متعالى، برنامه هاى متنوّع و دستورهاى گوناگونى ارائه مى دهد؛ ازجمله:تحريم رباخوارى و بهره كشى، توزيع امكانات و ثروتها، لزوم پرداخت حقوق مالى، اعمال مفيد اقتصادى و اجتماعى همچون وام بدون بهره، وقف، و سرانجام، انفاق گسترده، خالصانه و خداپسندانه. 🍃🌸 چه انفاقی خداپسندانه است؟ 💠انفاق خداپسندانه، نه بخشش همراه با تحقير و اهانت و پايمال ساختن كرامت انسانها است، و نه ازپى آن به رخ طرف كشيدن و توقّعات بيجاداشتن از او است؛ بلكه انفاقى باارزش است كه در راه خدا باشد و نه تنها با ذرّه اى منّت و فخرفروشى و اهانت همراه نباشد، كه درس گذشت و انساندوستى و اخلاق شايسته نيز بدهد. همچنين، انفاقگر نبايد از داراييهاى بى ارزش و يا كم ارزش خود ببخشد، بلكه بايد بهترين و عالى ترين نعمتهايى را كه خدا به او ارزانى داشته است، براى اين كار درنظر بگيرد. 💠اگر براستى آنطور كه قرآن بيان مى كند، به آیات انفاق عمل شود، از سويى آبشارى از مهر و صفا و دگردوستى و مردم خواهى در سراسر جامعه ريزش مى گيرد، و از ديگر سو، كينه ها و نفرتها و دشمنيها ازميان مى رود. از يك طرف، جامعه به توازن و تعادل اقتصادى نزديك مى شود و از سوى ديگر، گامهاى بلندى در پيكار با فاصله هاى هولناك طبقاتى برداشته مى شود. 💠بديهى است جامعه ای كه قسمتى از آن بر پايه غناء و ثروت و بخش مهم ديگر آن بر فقر و گرسنگى بنا شود قابل دوام نبوده و هرگز به سعادت واقعى نخواهد رسيد. در چنين جامعه ای دلهره و اضطراب و نگرانى و بدبينى و بالاخره دشمنى و جنگ اجتناب ناپذیر است! خداوندا توفیق انفاق و دهش را به متمولین جامعه ی ما که از راه کار و تلاش حلال به مکنت رسیده اند ، عطا کن .. 🌸🍃🌸🍃🌸 @Quranahlebayt
🍃🌸ده شرط قرآن برای ⭐️۱- انفاق از بهترین قسمت مال انتخاب شود، نه از اموال کم ارزش. (۲۶۷ بقره) «یأَیهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا أَنْفِقُواْ مِنْ طَیبَاتِ مَا کسَبْتُمْ وَ مِمَّا أَخْرَجْنَا لَکم مّنَ الْأَرْضِ وَ لَاتَیمَّمُوا الْخَبِیثَ مِنْهُ تُنْفِقُونَ وَ لَسْتُمْ بَآخِذِیهِ إِلَّا أَن تُغْمِضُواْ فِیهِ وَ اعْلَمُواْ أَنَّ اللَّهَ غَنِی حَمِیدٌ»؛ (ای کسانی که ایمان آورده اید!از اموال پاکیزه ای که به دست آورده اید، و از آنچه از زمین برای شما خارج ساخته ایم [از منابع و معادن و درختان و گیاهان]، انفاق کنید؛ و برای انفاق، به سراغ بی ارزش آن نروید در حالی که خودِ شما، [به هنگام پذیرش اموال] حاضر نیستید آنها را بپذیرید؛ مگر از روی اغماض و کراهت. و بدانید خداوند، بی نیازو ستوده است). ⭐️۲- از اموالی که مورد نیاز مردم است، باشد؛ «وَ یؤْثِرُونَ عَلَی أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ»(۹ حشر)(آنها دیگران را بر خود مقدّم می دارند، هر چند خودشان بسیار نیازمند باشند). ⭐️۳- به کسانی انفاق کند که سخت به آن نیازمندند و اولویت ها را در نظر گیرد: «لِلْفُقَرَاءِ الَّذِینَ أُحْصِرُواْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ»(۲۷۳بقره)؛ ([بهتر است انفاق شما] برای نیازمندانی باشد که در راه خدا، در تنگنا قرار گرفته اند). ⭐️۴- انفاق اگرمخفیانه باشد، بهتر است: «وَ إنْ تُخْفُوهَا وَ تُؤْتُوهَا الْفُقَرَاءَ فَهُوَ خَیرٌ لَّکمْ»(۲۷۱بقره)؛ (و اگر آنها را مخفی ساخته و به نیازمندان بدهید، برای شما بهتر است). ⭐️۵- هرگز منّت و آزاری با آن همراه نباشد: «یأَیهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا لَاتُبْطِلُوا صَدَقَاتِکم بِالْمَنّ وَ الأَذَی»(۲۶۴بقره)؛ (ای کسانی که ایمان آورده اید! صدقات خود را با منّت و آزار، باطل نسازید). ⭐️۶- انفاق باید توأم با اخلاص و پاکی نیت باشد: «ینْفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ»(۲۶۵بقره)؛ (و [عمل] کسانی که اموال خود را برای خشنودی خدا انفاق می کنند). ⭐️۷- آنچه را انفاق می کند، کوچک و کم اهمّیت بشمارد، هر چند ظاهراً بزرگ باشد: «وَ لَاتَمْنُن تَسْتَکثِرُ»(۶مدثر)؛ (و منّت مگذار و عملت را بزرگ مشمار). ⭐️۸- از اموالی باشد که به آن دل بسته است و مورد علاقه او است: «لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّی تُنفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ»(۹۲ آل عمران)؛ ( هرگز به [حقیقتِ] نیکوکاری نمی رسید مگر این که از آنچه دوست می دارید، [در راه خدا] انفاق کنید). ⭐️۹- هرگز خود را مالک حقیقی تصوّر نکند؛ بلکه خود را واسطه ای میان خالق و خلق بداند: «وَ أَنْفِقُوا مِمَّا جَعَلَکمْ مُسْتَخْلَفِینَ فِیهِ»(۷حدید)؛ (و از آنچه شما را جانشین و نماینده [خود] در آن قرارداده انفاق کنید). ⭐️۱۰- و قبل از هر چیز باید انفاق از اموال حلال باشد، چرا که خداوند فقط آن را می پذیرد: «إِنَّمَا یتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِینَ»(۲۷مائده)؛ ( خدا، تنها از پرهیزگاران می پذیرد). آنچه گفته شد در واقع قسمت مهمّی از اوصاف و شرایطِ لازم، انفاق مقبول است؛ ولی منحصر به اینها نیست و با دقّت و تأمّل در آیات و روایات اسلامی به شرایط دیگری نیز می توان دست یافت. ضمناً آنچه گفته شد، بعضی از شرایط، «واجب» است (مانند عدم منّت، آزار و ریاکاری) و بعضی از شرایط کمال است (مانند ایثار به نفس در موقع حاجت خویشتن) که عدم آن، ارزش انفاق را از میان نمی برد هر چند در سطح اَعلی قرار نگیرد.🌸🍃 @Quranahlebayt