#روایت ✅ #حضرت_امام_صادق_علیه‌السلام فرمودند: 🔹 «مَا مِنْ عَبْدٍ يُحْشَرُ إِلَّا وَ عَيْنَاهُ‏ بَاكِيَةٌ إِلَّا الْبَاكِينَ عَلَى جَدِّيَ الْحُسَيْنِ ع فَإِنَّهُ يُحْشَرُ وَ عَيْنُهُ قَرِيرَةٌ وَ الْبِشَارَةُ تِلْقَاهُ وَ السُّرُورُ بَيِّنٌ عَلَى وَجْهِه» 🔸 هیچ بنده‌ای روز قیامت محشور نمی‌شود مگر آنکه چشمانش گریان باشد، غیر از کسانی که برای جدّم #حسین_علیه‌السلام گریسته‌اند، که او در حالی محشور می‌شود که چشمش روشن است. بشارتى به سوی او می‌آید و آثار سرور در صورتش نمایان است. کامل الزیارات؛ ص81 #نشر_دهید_به_نیت_فرج 🙏🏻 @Quranahlebayt

#روایت #امام‌صادق‌علیه‌السلام زمانی که گناهان بنده بسیار شود و عمل نیکی نداشته باشد که گناهان او را جبران کند، خدا او را به اندوه در دنیا گرفتار می کند تا کفاره ی گناهان او شود. ‌ کافی، ج۲، ص۴۴۴ @Quranahlebayt

#روایت.. قال الامام الباقر عليه السلام: «كَانَتْ أُمُّ الْبَنِينَ عليها السلام أُمَّ هَؤُلَاءِ الْأرْبَعَةِ الْإِخْوَةِ الْقَتْلَى تَخْرُجُ إِلَى الْبَقِيعِ فَتَنْدُبُ بَنِيهَا أشْجَى نُدْبَةٍ وَ أحْرَقَهَا فَيَجْتَمِعُ النَّاسُ إلَيْهَا يَسْمَعُونَ مِنْهَافَكَانَ مَرْوَان لعنة الله عليهُ يَجِي‏ءُ فِيمَنْ يَجِي‏ لِذَلِكَ فَلَا يَزَالُ يَسْمَعُ نُدْبَتَهَا وَ يَبْكِي» حضرت امّ البنین علیها السلام مادر چهار برادرِ به شهادت رسیده به بقیع می رفت و بر فرزندانش به شدیدترین و سوزاننده ترین وجه می گریست و زاری می کرد پس مردم پیرامون او جمع می شدند و سخنانش را می شنیدند مروان لعنة الله عليه هم از جمله کسانی بود که می آمد و همواره گریه و زاری او را می شنید و می گریست. بحارالانوار،ج۴۵،ص۴۰ @Quranahlebayt

💢 داستانی زیبا در مورد حضرت #فاطمه_بنی_کلاب مولاتی #ام_البنین (س) 💢 ♦️راوی این داستان #لبابه همسر حضرت عباس علیه السلام است. وقتی همسرم #عباس با لبخند از سخت گیری های مادرش در تربیت فرزندان می گفت و می گفت که مادرش نخستین مربی شمشیرزنی و تیراندازی او و برادرانش بوده نمی توانستم به خود بقبولانم که این فرشته ی مجسم و این تندیس بی نقص لطافت و زنانگی نسبتی با شمشیر و کمان داشته باشد، همواره صحبتهای از این دست را ترفندی از جانب همسرم می دانستم که شاید می خواست میزان شناخت من از روحیه و عواطف مادرش را بسنجد. امروز در بازار مدینه با دو زن مسافر از قبیله ی بنی کلاب ملاقات کردم، وقتی دانستند که من عروس فاطمه کلابیه (حضرت ام البنین) هستم با خوشحالی مرا در آغوش گرفتند و بعد از پرسیدن حال و نشانی منزل، اولین سؤالشان مرا از فرط تعجب بر جا خشک کرد: *هنوز هم شمشیر می بنده؟ شمشیر؟ نه! *پس برادرش درست می گفت که بعد از ازدواج تغیر کرده. یعنی می گوئید مادر همسرم جنگیدن میداند؟ از حیرت، سادگی و نوع پرسشم به خنده افتادند. یکی از آنها به عذرخواهی از خنده ی بی اختیار و بی مقدمه شان؛ روی مرا بوسید و گفت: شما دختران شهر چقدر ساده اید؟ قبیله ی بنی کلاب به جنگاوری و دلیری میان قبایل مشهور و معروف است و تقریبا تمام زنان قبیله نیز کما بیش با شمشیرزنی و تیراندازی و نیزه داری آشنایند اما فاطمه از نسل ملاعب الاسنه (به بازی گیرنده نیزه ها) است و خانواده اش نه فقط در میان قبیله ی ما و کل اعراب بلکه حتی در امپراتوری روم نیز معروف و مورد احترامند. فاطمه (حضرت ام البنین) در شمشیرزنی و فنون جنگی به قدری ورزیده و آموزش دیده بود که حتی برادران و نزدیکانش تاب هماوردی و مقابله با او را نداشتند. بعد در حالی که می خندید ادامه داد: هیچ مردی جرأت و جسارت خواستگاری از او را نداشت. به خواستگاران جسور و نام آور سایر قبایل هم جواب رد می داد، وقتی ما و خانواده اش از او می پرسیدیم که چرا ازدواج نمی کنی؟ می گفت: مردی نمی بینم، اگر مردی به خواستگاری ام بیاید ازدواج می کنم. **من که انگار افسانه ای شیرین می شنیدم گویی یکباره از یاد بردم که این بخش ناشنیده ای از زندگی مادر همسرم است لذا با بی تابی پرسیدم خب، بگویید آخر چه شد؟ خب معلوم است آخرش چه شد، وقتی #عقیل به نمایندگی از طرف برادرش #امیرالمومنین_علی علیه السلام به خواستگاری فاطمه آمد، او از فرط شادمانی و رضایت گریست و گفت: خدا را سپاس من به مرد راضی بودم ولی او مرد مردان را نصیب من کرد. ✅ بر گرفته از کتاب (ماه به روایت آه) به قلم ابوالفضل زرویی نصر آبادی #روایت #زندگینامه_حضرت_ام_البنین_سلام_الله @Quranahlebayt

#روایت امام صادق _علیه‌السلام_ می‌فرمایند: «مَنْ کَانَتْ لَهُ دَارٌ فَاحْتَاجَ مُؤْمِنٌ إِلَی سُکْنَاهَا فَمَنَعَهُ إِیَّاهَا قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ یَا مَلَائِکَتِی أَبَخِلَ عَبْدِی عَلَی عَبْدِی بِسُکْنَی الدَّارِ الدُّنْیَا وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی لَا یَسْکُنُ جِنَانِی أَبَداً» «هر کس خانه ای داشته باشد و مانع از سکونت مؤمنی شود که به سکونت در آن خانه نیازمند است، خداوند متعال می فرماید: ای ملائکه من! بنده من بر بنده من، نسبت به سکونت در خانه دنیا بخل ورزید. به عزّت و جلالم سوگند که هرگز در بهشت من ساکن نخواهد شد!». به نقل از الکافی، ج۲، ص۳۶۷ @Quranahlebayt

✨#روایت✨ 🍃عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : أَفْضَلُ اَلنَّاسِ مَنْ عَشِقَ اَلْعِبَادَةَ فَعَانَقَهَا وَ أَحَبَّهَا بِقَلْبِهِ وَ بَاشَرَهَا بِجَسَدِهِ وَ تَفَرَّغَ لَهَا فَهُوَ لاَ يُبَالِي عَلَى مَا أَصْبَحَ مِنَ اَلدُّنْيَا عَلَى عُسْرٍ أَمْ عَلَى يُسْرٍ. 💐رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: بهترين مردم كسى است كه عاشق عبادت شود، با عبادت دست به گردن شود و آن را از دل دوست دارد و با تن خود انجام دهد و براى آن فارغ شود (به كار ديگر دل مشغول ندارد) چنين شخصى باك ندارد كه زندگى دنيايش به سختى گذرد يا به آسانى. 📚اصول کافی، ج ۲، ص ۸۳ @Quranahlebayt

✨#روایت✨ 💎عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: قَرَأْتُ فِي كِتَابِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ إِنَّ اَللَّهَ لَمْ يَأْخُذْ عَلَى اَلْجُهَّالِ عَهْداً بِطَلَبِ اَلْعِلْمِ حَتَّى أَخَذَ عَلَى اَلْعُلَمَاءِ عَهْداً بِبَذْلِ اَلْعِلْمِ لِلْجُهَّالِ لِأَنَّ اَلْعِلْمَ كَانَ قَبْلَ اَلْجَهْلِ . 👈امام صادق عليه السلام فرمايد: در كتاب على عليه السلام خواندم كه: خدا از نادانها پيمانى براى طلب علم نميگيرد تا آنكه از علماء پيمان گيرد كه بنادانان علم آموزند زيرا كه علم بر جهل مقدم است. 📚اصول کافی، ج ۱، ص ۴۱ @Quranahlebayt

✨#روایت✨ 💠سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَقُولُ: عَلَيْكَ بِتَقْوَى اَللَّهِ وَ اَلْوَرَعِ وَ اَلاِجْتِهَادِ وَ صِدْقِ اَلْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ اَلْأَمَانَةِ وَ حُسْنِ اَلْخُلُقِ وَ حُسْنِ اَلْجِوَارِ وَ كُونُوا دُعَاةً إِلَى أَنْفُسِكُمْ بِغَيْرِ أَلْسِنَتِكُمْ وَ كُونُوا زَيْناً وَ لاَ تَكُونُوا شَيْناً وَ عَلَيْكُمْ بِطُولِ اَلرُّكُوعِ وَ اَلسُّجُودِ فَإِنَّ أَحَدَكُمْ إِذَا أَطَالَ اَلرُّكُوعَ وَ اَلسُّجُودَ هَتَفَ إِبْلِيسُ مِنْ خَلْفِهِ وَ قَالَ يَا وَيْلَهُ أَطَاعَ وَ عَصَيْتُ وَ سَجَدَ وَ أَبَيْتُ. ابو اسامه گويد: شنيدم امام صادق عليه السّلام ميفرمود: بر تو باد به تقواى خدا و ورع و كوشش و راستى گفتار و اداء امانت و حسن خلق و نيكى با همسايه. و مردم را با غير زبان به مذهب خود دعوت كنيد. (يعنى رفتار شما شيعيان بايد طورى باشد كه مخالفينتان به گرويدن به مذهب شما مايل شوند) و زينت ما باشيد و ننگ ما نباشيد. و بر شما باد به طول دادن ركوع و سجود، زيرا چون يكى از شما ركوع و سجود را طول دهد، شيطان از پشت سرش بانگ زند و بگويد: اى واى، كه اين اطاعت كرد و من نافرمانى و اين سجده كرد و من سرپيچى (هنگامى كه به سجده در برابر آدم مأمور گشتم). 📚اصول کافی، ج ۲، ص ۷۷ @Quranahlebayt

✨#روایت✨ 🌔مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ بَلَغَهُ ثَوَابٌ مِنَ اَللَّهِ عَلَى عَمَلٍ فَعَمِلَ ذَلِكَ اَلْعَمَلَ اِلْتِمَاسَ ذَلِكَ اَلثَّوَابِ أُوتِيَهُ وَ إِنْ لَمْ يَكُنِ اَلْحَدِيثُ كَمَا بَلَغَهُ. ⭐️محمد بن مروان گويد: شنيدم امام باقر عليه السّلام ميفرمود: كسى كه ثواب بر عملى از خدا به او برسد و آن عمل را به اميد آن ثواب انجام دهد، ثواب را به او ميدهند، اگر چه حديث چنانچه به او رسيده نباشد. 📚اصول کافی،ج ۲، ص ۸۷ @Quranahlebayt

✨#روایت✨ 🪐عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: خَرَجَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ هُوَ مَحْزُونٌ فَأَتَاهُ مَلَكٌ وَ مَعَهُ مَفَاتِيحُ خَزَائِنِ اَلْأَرْضِ فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ هَذِهِ مَفَاتِيحُ خَزَائِنِ اَلْأَرْضِ يَقُولُ لَكَ رَبُّكَ اِفْتَحْ وَ خُذْ مِنْهَا مَا شِئْتَ مِنْ غَيْرِ أَنْ تُنْقَصَ شَيْئاً عِنْدِي فَقَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اَلدُّنْيَا دَارُ مَنْ لاَ دَارَ لَهُ وَ لَهَا يَجْمَعُ مَنْ لاَ عَقْلَ لَهُ فَقَالَ اَلْمَلِكُ وَ اَلَّذِي بَعَثَكَ بِالْحَقِّ نَبِيّاً لَقَدْ سَمِعْتُ هَذَا اَلْكَلاَمَ مِنْ مَلَكٍ يَقُولُهُ فِي اَلسَّمَاءِ اَلرَّابِعَةِ حِينَ أُعْطِيتُ اَلْمَفَاتِيحَ. 🖋و فرمود: روزى پيغمبر صلى اللّٰه عليه و آله اندوهگين بيرون رفت، فرشته‌اى كه كليدهاى خزانه‌هاى زمين دستش بود، نزد او آمد و گفت: اى محمد: اينها كليدهاى خزانه‌هاى زمين است. پروردگارت به تو ميگويد: باز كن و هر چه خواهى از زمين برگير، بدون آنكه چيزى از مقامت نزد من كاسته شود. رسول خدا صلى اللّٰه عليه و آله فرمود: دنيا خانه كسى است كه خانه ندارد. و آنكه عقل ندارد براى دنيا جمع ميكند، فرشته گفت: سوگند به آن كه تو را به حق مبعوث ساخته، من اين سخن را از فرشته‌اى در آسمان چهارم شنيدم، زمانى كه كليدها را به من دادند. 📒الکافي ج ۲، ص ۱۲۹              @Quranahlebayt

✨#روایت✨ 🌔عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : مَثَلُ اَلْحَرِيصِ عَلَى اَلدُّنْيَا كَمَثَلِ دُودَةِ اَلْقَزِّ كُلَّمَا اِزْدَادَتْ عَلَى نَفْسِهَا لَفّاً كَانَ أَبْعَدَ لَهَا مِنَ اَلْخُرُوجِ حَتَّى تَمُوتَ غَمّاً قَالَ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ كَانَ فِيمَا وَعَظَ بِهِ لُقْمَانُ اِبْنَهُ يَا بُنَيَّ إِنَّ اَلنَّاسَ قَدْ جَمَعُوا قَبْلَكَ لِأَوْلاَدِهِمْ فَلَمْ يَبْقَ مَا جَمَعُوا وَ لَمْ يَبْقَ مَنْ جَمَعُوا لَهُ وَ إِنَّمَا أَنْتَ عَبْدٌ مُسْتَأْجَرٌ قَدْ أُمِرْتَ بِعَمَلٍ وَ وُعِدْتَ عَلَيْهِ أَجْراً فَأَوْفِ عَمَلَكَ وَ اِسْتَوْفِ أَجْرَكَ وَ لاَ تَكُنْ فِي هَذِهِ اَلدُّنْيَا بِمَنْزِلَةِ شَاةٍ وَقَعَتْ فِي زَرْعٍ أَخْضَرَ فَأَكَلَتْ حَتَّى سَمِنَتْ فَكَانَ حَتْفُهَا عِنْدَ سِمَنِهَا وَ لَكِنِ اِجْعَلِ اَلدُّنْيَا بِمَنْزِلَةِ قَنْطَرَةٍ عَلَى نَهَرٍ جُزْتَ عَلَيْهَا وَ تَرَكْتَهَا وَ لَمْ تَرْجِعْ إِلَيْهَا آخِرَ اَلدَّهْرِ أَخْرِبْهَا وَ لاَ تَعْمُرْهَا فَإِنَّكَ لَمْ تُؤْمَرْ بِعِمَارَتِهَا وَ اِعْلَمْ أَنَّكَ سَتُسْأَلُ غَداً إِذَا وَقَفْتَ بَيْنَ يَدَيِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَنْ أَرْبَعٍ شَبَابِكَ فِيمَا أَبْلَيْتَهُ وَ عُمُرِكَ فِيمَا أَفْنَيْتَهُ وَ مَالِكَ مِمَّا اِكْتَسَبْتَهُ وَ فِيمَا أَنْفَقْتَهُ فَتَأَهَّبْ لِذَلِكَ وَ أَعِدَّ لَهُ جَوَاباً وَ لاَ تَأْسَ عَلَى مَا فَاتَكَ مِنَ اَلدُّنْيَا فَإِنَّ قَلِيلَ اَلدُّنْيَا لاَ يَدُومُ بَقَاؤُهُ وَ كَثِيرَهَا لاَ يُؤْمَنُ بَلاَؤُهُ فَخُذْ حِذْرَكَ وَ جِدَّ فِي أَمْرِكَ وَ اِكْشِفِ اَلْغِطَاءَ عَنْ وَجْهِكَ وَ تَعَرَّضْ لِمَعْرُوفِ رَبِّكَ وَ جَدِّدِ اَلتَّوْبَةَ فِي قَلْبِكَ وَ اُكْمُشْ فِي فَرَاغِكَ قَبْلَ أَنْ يُقْصَدَ قَصْدُكَ وَ يُقْضَى قَضَاؤُكَ وَ يُحَالَ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ مَا تُرِيدُ. ✍امام باقر عليه السّلام فرمود: حكايت شخص حريص بدنيا، حكايت كرم ابريشم است كه هر چه بيشتر بر خود تند، راه بيرون آمدنش دورتر شود تا آنكه از غصه بميرد. و امام صادق عليه السّلام فرمود: در آنچه لقمان پسرش را موعظه كرد اين بود كه: پسر جان! مردم پيش از تو براى فرزندان خود اموالى گرد آوردند: ولى نه آن اموال گرد آمده باقى ماند و نه اولادى كه براى آنها گرد آوردند. و همانا تو بنده مزدورى باشى كه بكارى دستورات داده‌اند و اجرتى برايش وعده داده‌اند پس كارت را تمام كن و اجرتت را تمام بگير. و در اين دنيا مانند گوسفندى مباش كه در ميان زراعت سبزى افتاده و بخورد تا فربه شود و مرگش هنگام فربهيش باشد، بلكه دنيا را مانند پل روى نهرى دان كه بر آن ميگذرى و آن را واميگذارى و تا پايان روزگار بسويش برنميگردى، خرابش كن و آبادش مساز كه مأمور بساختنش نيستى. و بدان كه چون فرداى قيامت در برابر خداى عز و جل بايستى، از چهار چيز پرسش شوى:۱ - جوانيت را در چه راه پير كردى‌؟۲ - عمرت را در چه راه بسر بردى‌؟۳ - مالت را از چه راه بدست آوردى‌؟ ۴ - و در چه راه خرج كردى‌؟ پس آماده اين مقام باش و پاسخش را تهيه كن، و بر آنچه از دنيا از دستت رفت افسوس مخور، زيرا اندك دنيا را دوام و بقائى نيست و بسيارش از بلا ايمن نباشد، پس آماده و برحذر باش و در كار خود كوشش كن و پرده (غفلت) از چهره (دل) بردار،. و متوجه احسان پروردگارت (بسبب اعمال صالح) باش، و در دلت توبه را تازه‌دار، و در زمان فراغت بشتاب، پيش از آنكه آهنگ تو شود و مرگت فرا رسد و ميان تو و خواسته‌هايت پرده افتد. 📔الکافي ج ۲، ص ۱۳۴ @Quranahlebayt

✨#روایت✨ 🌔عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : مَثَلُ اَلْحَرِيصِ عَلَى اَلدُّنْيَا كَمَثَلِ دُودَةِ اَلْقَزِّ كُلَّمَا اِزْدَادَتْ عَلَى نَفْسِهَا لَفّاً كَانَ أَبْعَدَ لَهَا مِنَ اَلْخُرُوجِ حَتَّى تَمُوتَ غَمّاً قَالَ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ كَانَ فِيمَا وَعَظَ بِهِ لُقْمَانُ اِبْنَهُ يَا بُنَيَّ إِنَّ اَلنَّاسَ قَدْ جَمَعُوا قَبْلَكَ لِأَوْلاَدِهِمْ فَلَمْ يَبْقَ مَا جَمَعُوا وَ لَمْ يَبْقَ مَنْ جَمَعُوا لَهُ وَ إِنَّمَا أَنْتَ عَبْدٌ مُسْتَأْجَرٌ قَدْ أُمِرْتَ بِعَمَلٍ وَ وُعِدْتَ عَلَيْهِ أَجْراً فَأَوْفِ عَمَلَكَ وَ اِسْتَوْفِ أَجْرَكَ وَ لاَ تَكُنْ فِي هَذِهِ اَلدُّنْيَا بِمَنْزِلَةِ شَاةٍ وَقَعَتْ فِي زَرْعٍ أَخْضَرَ فَأَكَلَتْ حَتَّى سَمِنَتْ فَكَانَ حَتْفُهَا عِنْدَ سِمَنِهَا وَ لَكِنِ اِجْعَلِ اَلدُّنْيَا بِمَنْزِلَةِ قَنْطَرَةٍ عَلَى نَهَرٍ جُزْتَ عَلَيْهَا وَ تَرَكْتَهَا وَ لَمْ تَرْجِعْ إِلَيْهَا آخِرَ اَلدَّهْرِ أَخْرِبْهَا وَ لاَ تَعْمُرْهَا فَإِنَّكَ لَمْ تُؤْمَرْ بِعِمَارَتِهَا وَ اِعْلَمْ أَنَّكَ سَتُسْأَلُ غَداً إِذَا وَقَفْتَ بَيْنَ يَدَيِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَنْ أَرْبَعٍ شَبَابِكَ فِيمَا أَبْلَيْتَهُ وَ عُمُرِكَ فِيمَا أَفْنَيْتَهُ وَ مَالِكَ مِمَّا اِكْتَسَبْتَهُ وَ فِيمَا أَنْفَقْتَهُ فَتَأَهَّبْ لِذَلِكَ وَ أَعِدَّ لَهُ جَوَاباً وَ لاَ تَأْسَ عَلَى مَا فَاتَكَ مِنَ اَلدُّنْيَا فَإِنَّ قَلِيلَ اَلدُّنْيَا لاَ يَدُومُ بَقَاؤُهُ وَ كَثِيرَهَا لاَ يُؤْمَنُ بَلاَؤُهُ فَخُذْ حِذْرَكَ وَ جِدَّ فِي أَمْرِكَ وَ اِكْشِفِ اَلْغِطَاءَ عَنْ وَجْهِكَ وَ تَعَرَّضْ لِمَعْرُوفِ رَبِّكَ وَ جَدِّدِ اَلتَّوْبَةَ فِي قَلْبِكَ وَ اُكْمُشْ فِي فَرَاغِكَ قَبْلَ أَنْ يُقْصَدَ قَصْدُكَ وَ يُقْضَى قَضَاؤُكَ وَ يُحَالَ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ مَا تُرِيدُ. ✍امام باقر عليه السّلام فرمود: حكايت شخص حريص بدنيا، حكايت كرم ابريشم است كه هر چه بيشتر بر خود تند، راه بيرون آمدنش دورتر شود تا آنكه از غصه بميرد. و امام صادق عليه السّلام فرمود: در آنچه لقمان پسرش را موعظه كرد اين بود كه: پسر جان! مردم پيش از تو براى فرزندان خود اموالى گرد آوردند: ولى نه آن اموال گرد آمده باقى ماند و نه اولادى كه براى آنها گرد آوردند. و همانا تو بنده مزدورى باشى كه بكارى دستورات داده‌اند و اجرتى برايش وعده داده‌اند پس كارت را تمام كن و اجرتت را تمام بگير. و در اين دنيا مانند گوسفندى مباش كه در ميان زراعت سبزى افتاده و بخورد تا فربه شود و مرگش هنگام فربهيش باشد، بلكه دنيا را مانند پل روى نهرى دان كه بر آن ميگذرى و آن را واميگذارى و تا پايان روزگار بسويش برنميگردى، خرابش كن و آبادش مساز كه مأمور بساختنش نيستى. و بدان كه چون فرداى قيامت در برابر خداى عز و جل بايستى، از چهار چيز پرسش شوى:۱ - جوانيت را در چه راه پير كردى‌؟۲ - عمرت را در چه راه بسر بردى‌؟۳ - مالت را از چه راه بدست آوردى‌؟ ۴ - و در چه راه خرج كردى‌؟ پس آماده اين مقام باش و پاسخش را تهيه كن، و بر آنچه از دنيا از دستت رفت افسوس مخور، زيرا اندك دنيا را دوام و بقائى نيست و بسيارش از بلا ايمن نباشد، پس آماده و برحذر باش و در كار خود كوشش كن و پرده (غفلت) از چهره (دل) بردار،. و متوجه احسان پروردگارت (بسبب اعمال صالح) باش، و در دلت توبه را تازه‌دار، و در زمان فراغت بشتاب، پيش از آنكه آهنگ تو شود و مرگت فرا رسد و ميان تو و خواسته‌هايت پرده افتد. 📔الکافي ج ۲، ص ۱۳۴ @Quranahlebayt