دیو
#دیو در فرهنگ آریاییهای #قدیم به مفهوم خدا بوده است، و این واژه #مقدس شمرده می شده است. امروزه نیز در زبانهای اروپایی مشتقات این واژه به معنای #خدا، #آسمان و #بهشت آمده است.
و در وداها هم تاکنون این واژه تقدس خود را حفظ کرده است. لیکن در ایران این کلمه مفهوم اصلی خود را از دست داد و مفاهیمی از قبیل: شیطان، اهریمن، دشمن، ضد دین، ضد ایران، بیگانه و یا وحشی پیدا کرده است.
دگرگونی معنی این کلمه از آن جهت است که زرتشت وقتی ظهور کرد جز خدای یگانه «اهورامزدا» هر خدای دیگری را باطل دانست و آنها را دیو گفت."
#زرتشت
#دیو
#معنا
#تعاریف
#آشنایی_با_تاریخ_ادیان
@sghanrani
اعتقادات مشترک ادیان ابتدایی
1-مانا
#مانا نیرویی مخفی یا سری است که ساکت، آرام و نامرئی، در اشیا و اشخاصی عمل می کند که به گونه ای دارای قدرت، تأثیر یا اهمیت اجتماعی ویژه هستند.
واژه «
مانا» برگرفته از واژه محلی «ملانزیایی» است که باستان شناسان آن را از اقوام آن جزایر گرفته، در معنایی علمی به کار برده اند. کشیش انگلیسی، « کودرینگتون»
، که برای نخستین بار این عقیده را در ملانزيا مطالعه کرد، اصطلاح مانا را چنین تعریف می کند:
نیرو و نفوذی است غیر مادی و در یک معنا مافوق طبیعت که به وسیله
قدرت مادی یا هر نوع قدرت و برتری که انسان داراست، ظاهر می شود.
به طور کلی، همه اقوام بدوی براین باورند که قدرت مرموزی در هر شیء وجود دارد که نیرویی فراطبیعی است؛ آن چنان که خود به خود فعالیت می کند و مافوق نیرویی حیاتی موجود در اشیاست و از سوی اشخاص معين، به موجودات زنده یا غیر زنده انتقال می یابد.
#تعاریف
#مانا
#ادیان_خاموش
#تاریخ_ادیان_ابتدایی
@sghanrani
3. شمنیسم
این باور در میان انسانهای ابتدایی رواج دارد که منشأ بسیاری از بیماریها ارواح شرير است؛ آن چنان که ارواح شیطانی با نفوذ در کالبد شخص، او را به بیماریهای گوناگون مبتلا می کنند.
برای درمان این بیماران باید این روح پلید را از بدن آنها خارج کرد. بنابراعتقاد آنان برخی انسانها ویژگیهایی مزاجی دارند که می توانند در حالت خلسه با ارواح شریر ارتباط برقرار کرده، آنها را از بدن بیماران خارج کنند. این افراد، «شمن» نامیده میشوند و اعتقاد به این دیدگاه نیز شمنیسم" نام گرفته است.
شمن یا پزشک جادوگر، با انجام دادن کارهای عجیب و شکل و قیافه گرفتنهای وحشتناک و نعره های مهیب، خود را به حالت خلسه فرو می برد و در آن حالت با تسلط بر روحی که باعث بیماری شده، بیمار را شفا میدهد.
این اعتقاد و رفتار بیشتر در میان قبایل تورانی، مغول ها، سرخ پوستان آمریکا و اسکیموها رواج دارد، اما صورتهایی از آن در میان بسیاری از اقوام ابتدایی از جمله اقوام ابتدایی آفریقا نیز دیده میشود.
#شمنیسم
#شمن
#ادیان_ابتدایی
#تعاریف
#ادیان_ابتدایی_و_خاموش
@sghanrani
2. سحروجادو
سحروجادو امر دیگری است که در همه اقوام ابتدایی وجود داشته و دارد، درواقع سحر از جهتی با مانا۔ ارتباط دارد؛ چراکه از سویی مانا به معنای اعتقاد به وجود نیرویی نامرئی و ساکن در اشیاست و از سویی دیگر، سحروجادو نیز راه و رسم به کارگیری این نیرو به سود شخص است.
برخی سحر را این گونه تعریف کرده اند: «کارهایی خاص از قبیل دمیدن، تکرار بعضی از کلمات یا انجام اعمالی خاص برای قبضه نیروی عظیم طبیعت به نفع خود».
در جوامع ابتدایی، جادو گر می کوشد تا طبیعت را یا به سود قوم خود و یا به ضرر دشمنان آن کنترل کنم او براین باور است که اگر مراسم، فرمول ها، رقصها و افسونهای خود را به درستی انجام دهد، می تواند طبیعت را کنترل کند؛ باعث بارش باران شود، محصول را پربار گرداند، زمینه را برای شکار موفق فراهم سازد و دشمنان را نابود کند.
#جادو
#سحر
#ادیان_ابتدایی
#تعاریف
#ادیان_ابتدایی_و_خاموش
@sghanrani
4. فتیش پرستی
واژه «فتیش» در زبان پرتغالی ریشه دارد و معنای آن سحر و افسون است.
وقتی دریانوردان پرتغالی در سده های پانزدهم تا هفدهم به آفریقا رسیدند دریافتند که بومیان آن سرزمین برای برخی اشیا احترام ویژه ای قائل اند.
آنان براین باور بودند که آن اشیا در زندگیشان اثرگذار است. دریانوردان پرتغالی نام این اشیا را به زبان خود فتیش گذاشتند که بعدها دانشمندان اروپایی همین واژه را به کار بردند.
اعتقاد انسان های بدوی این بود که اشیایی خاصی مانند قطعه های چوب یا سنگ که اشکال غیرعادی دارند، از نیرویی سحرآمیز برخوردارند و می توان از نیروی آنها استفاده کرد. این اشیا، فتیش و این باور، فتیش پرستی خوانده میشود.
فتیش درواقع جنبه ای از سحروجادوست و آن عبارت است از هر شیئی که برای کنترل طبیعت از راه سحروجادو به کار برده می شود.
کسانی که به فتیش باور دارند، برای این اشیا هویت و اراده قائل اند و آنها را دارای روح غیبی میدانند. آنان در ابتدا به این اشیا احترام می گذارند و به آنها هدیه داده، برای آنها قربانی می کنند.
اگر فتیش خواسته فرد را برآورده نکرد، از او چاپلوسی می کنند و اگر باز هم اثر نکرد، او را مسخره می کنند. درمرحله بعد به او دستور میدهند و با او با خشونت رفتار کرده، حتی او را کتک می زنند. اگر باز هم نتیجه ای نداشت، چنین می گویند که روح غیبی از او خارج شده و دیگر کاری از او بر نمی آید؛ بنابراین، فتیش خود را تغییر می دهند، یا معتقد میشوند که روح قوی تری بر روح او غلبه کرده است. از این رو، آن را نزد ساحر یا کاهن می برند، تا آن روح را از او دفن کند.
#تعاریف
#ادیان_ابتدایی
#فتیش
علم کلام
تعریف علم کلام: کلام دانشی است که به استنباط، توضیح، تنظیم و اثبات عقاید دینی و دفاع از آن می پردازد.
روش علم کلام: در علم کلام عمدتا از دو روش عقلی و نقلی استفاده می شود.
#علم_کلام
#کلام_اسلامی
#آموزش_کلام_اسلامی
#روش
#تعاریف
@sghanrani
مثلا، در میان قبایل بدوی استرالیا فرد باید همسر خود را از گروهی برگزیند که با او در یک توتم شریک نباشد.
《بعد شعایری》آن خود را در برخی از اعمال و رفتار درباره توتم نشان می دهد. برای نمونه، خوردن گوشت توتم، جز در مراسمی خاص، ممنوع است.
#تعاریف
#ادیان_ابتدایی
#توتم
@sghanrani
7. توتم پرستی
در قرن هجدهم، مهاجران سفیدپوست اعتقاد و انجام کارهای ویژه ای را درباره برخی حیوانات یا گیاهان، در میان سرخ پوستان آمریکا مشاهده کردند و واژه « توتم» را از آنها گرفتند.
بعدها انسان شناسان وجود این پدیده را در بسیاری از قبایل ابتدایی شناسایی کردند.
قبایل بدوی بین خود و برخی حیوانات شباهت هایی را یافتند و آن حیوان را نیا و جد قبیله خود به شمار آوردند و در حقیقت، آن حیوان را توتم خود قلمداد نمودند.
برای نمونه، ممکن است قبیله ای خرس را توتم خود بداند و به طور ویژه بدان احترام گذارد، حتی از تصویر و مجسمه آن استفاده کند و تصویر آن را بر بدن خود خال کوبی نماید.
همچنین، افراد قبيله توتم خود را شکار نمی کنند و از گوشت آن نمی خورند و فقط در مراسم و تشریفات خاصی، از گوشت آن حیوان استفاده می کنند.
همچنین، ممکن است گیاهی خاص برای قبیله ای توتم باشد؛ به این ترتیب که افراد این قبیله براین باورند که غذای آنان بیشتر از این گیاه به دست می آید. بنابر این، برای افزایش آن گیاه تلاش نموده، حتی برای آن مراسم ویژه ای اجرا می کنند.
توتم قبایل به حیوانات یا گیاهان محدود نمی شود و گاهی اشیا یا پدیده های طبیعی مانند ماه، خورشید و ستارگان نیز توتم قبيله شمرده می شوند؛ از این رو، برای آنها آداب و مراسم خاصی اجرا میشود.
توتم پرستی دو بعد «اجتماعی» و «شعایری» دارد. برای مثال «بعد اجتماعی» آن خود را در مسائل خونی و نژادی و نیز قوانین مربوط به ازدواج نشان میدهد.
#توتم
#تعاریف
#ادیان_ابتدایی_و_خاموش
@sghanrani