در بخشی از این👆 کتاب می خوانیم: «بابا» اولین واژه‌ای است که تمام کودکانِ تازه زبان‌باز کرده به زبان می‌آورند. صدایش می‌کنند و آغوشش را می‌طـلبند تا در امن‌ترین نقطة جهان آرام بگیرند. حالا «بابا» چند ماه است برای «محمدمتین»، «نهال» و «محمد یاسین» قاب شده است روی دیوار؛ تا هنگام دل‌تنگی بغلش کنند! سنگ شده است روی زمین تا هفته‌ای سه بار با دست‌های کوچکشان مزارش را بشویند! خاطـره شده است در ذهن‌هایشان، تا شب‌ها خوابش را ببینند! و زخم شده است روی دل‌هایشان تا بهانه‌اش را بگیرند! و مردان شبیهش را دوست داشته باشند! آری «بابا مهدی» چمدانش را بست و رفت تا حق پدری را نه ‌تنها برای فرزندانش بلکه برای همه فرزندان اسلام تمام کند... و می‌شود فهمید که هنوز هم گذشتن معنا می‌دهد. گذشتن از بچة کوچکی که دائم بابا بابا می‌کند و هنوز فرق «بابا آمد» و «بابا رفت» را نمی‌داند! گذشتن از بچه‌ای که مدرسه می‌رود و هنوز درسش به «بابا آب داد» نرسیده است! و گذشتن از شیرین زبانی‌های دخترک سه ساله‌ای که هنوز شعری برای پدرش نخوانده است! آری، هنوز هم می‌توان گذشت! ... #بابامهدی #شهید_مهدی_قاضی_خانی @RNV1542