eitaa logo
رادار انقلاب
29.2هزار دنبال‌کننده
27.6هزار عکس
45.9هزار ویدیو
141 فایل
گلچین مطالب انقلابی ویراستی رادار انقلاب: https://virasty.com/Radar_enghelab ارتباط ، ارسال سوژه و پیشنهادات : @Radarenghelab_ad فقط تبلیغات: @radar_tab
مشاهده در ایتا
دانلود
💢اگر برای امام حسین(ع) این امکان وجود داشت که با دعای او در ظهر عاشورا ببارد، چرا ایشان دعا نکردند؟ مگر اختیارات امام نیست؟ 👇👇 ✅طبق روايات شيعه، دعاي حضرت نه تنها در مورد باران باريدن مستجاب مي گرديد ؛ بلكه اگر حضرت براي پيروزي ونصرت خويش نيز دعا مي كردند ، قطعا مستجاب مي شد ؛ اما : ✅حضرت مي خواست در كربلا براي همه مسلمانان ، تسليم در برابر حق را به نمايش گذارد و درس عملي تسليم را تا ابد به مردم بياموزد. ✅بناي حضرت بر اين بود كه در ماجراي عاشورا اسباب غير عادي را به كار نگرفته تا اين خود نيز درس ديگري براي مسلمانان شود تا وظيفه آناني را كه قادر به استفاده از اسباب غير عادي نيستند، در برابر ظلم وستم مشخص كند. ✅حضرت طبق روايات، حضرت در ماجراي عاشورا، در خواست فرشتگان و جنيان را براي ياري رد نموده و تمام آن ها را به مشيت الهي واگذار كردند . اين خود سبب نهايت مظلوميت براي حضرت شده و به همين جهت خبر شهادت آن حضرت در آن زمان كه وسائل اخباري محدود بود، به سرعت پخش گرديد.   http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢آیا این درست است که امام حسین (ع) در دوران طفولیت؛ تنها با انگشت و رسول الله سیر می‌شد، و کلا شیر نمیخورد؟ ✅بررسی معمولاً از دو وجه پیگیری می‌شود؛ اول بررسی حدیث و دوم متن و دلالت(معنا و مفهوم) حدیث. در پایان حدیث مفصلی که شیخ کلینی(ره) از امام صادق(ع) نقل کرده است چنین آمده است: «امام حسین(ع) نه از پستان حضرت فاطمه(س) و نه زنان دیگر؛ نخورد، پیامبر(ص) انگشت و را در دهان او می‌گذاشت و او می‌مکید و این برای دو  سه روزش کافی بود». این روایت را ابن قولویه نیز در «کامل الزیارات» آورده است. که سند آن با ابتدای شیخ کلینی، مقداری متفاوت است که در این‌جا هر دو بررسی می‌شود. 📚الکافی، ج 1، ص 465 ✅آن چه در این حدیث مورد استبعاد قرار گرفته است، اصل دادن پیامبر (ص) و سیر شدن امام حسین (ع) از آن است، و طبیعی است وقتی اصل این موضوع؛ مورد قبول قرار نگیرد، استمرار این شیر دهی در متعدد نیز مورد قبول واقع نمی شود، همان طور که اگر و با هر دلیلی، اصل موضوع از دایرۀ محال عقلی و... خارج شود، استمرار این دهی نیز منعی ندارد. امام حسین (ع) حتی یک رضاعی(شیری) هم داشتند که نامش عبدالله بن یقطر بود و مرد صالح و باوفایی بود و امام حسین ع او را به عنوان پیک نزد اعزام کرده بودند که توسط ابن زیاد دستگیر شد و او را از بالای بلندی به زیر افکندند و شهید کردند. طبعا وقتی امام حسین(ع) برادر داشته یعنی از یک خانم شیر خورده است. 📚مرآة العقول، ج 5، ص 365 http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢چرا امام حسین(ع) پس از اطلاع از شهادت مسلم بن عقیل به سمت حرکت کردند؟ وقتی کوفیان عهدشکنی کردند چرا امام مسیر را تغییر ندادند؟ ✅اگر از کوفه هم نامه هايي نمي رسيد امام سکوت نمي کردند بلکه در برابر فجايع و حکومت ساکت نبود چنانکه مي فرمايند: من از روي خود پسندي و گردنکشي (براي تشکيل حکومت) و فساد و بيدادگري، قيام نکرده ام، بلکه براي اصلاح امت جدم حرکت کردم و براي امر به معروف و نهي از قيام نمودم و به سيره و روش جدم و پدرم علي ـ ع ـ عمل مي کنم. ✅حضرت اين آيه را مي نمايند: من المومنين رجال صدقوا ما عاهدوا الله عليه فمنهم من قضي و منهم من ينتظر و ما بدلوا تبديلا؛ از مومنان مرداني هستند که به آن چه با خدا بستند وفا کردند، پس برخي از آنها پيمان خود را به انجام رساندند و برخي شان در انتظار و هرگز پيمان خود را تغيير ندادند. ✅امام نمي گويند، پس چون کوفه را گرفتند، مسلم و هاني شدند، ما کارمان تمام شد و شکست خورديم، از همين جا بر گرديم، جمله اي که حضرت بيان داشتند فهماند که مطلب چيز ديگري است. يعني مسلم به وظيفه خود عمل کرد حالا نوبت ماست. ✅از طرف ديگر حتي اگر امام حسين ـ ع ـ از مسير باز مي گشت يزيد از بیعتی که از امام حسين ـ ع ـ مي خواست، دست بردار نبود. چنانچه امام در بين راه مکه به عراق به منزلي مي رسند که با فردي سخن از رفتن به سوي به ميان مي آيد، آن فرد ديدگاه خود را از رفتن به کوفه بيان مي کند و امام را از اين کار منع مي نمايد. ✅حضرت مي فرمايند: اي بنده خدا کار صحيح بر من نيست و امر الهي تغيير نمي کند. به خدا سوگند: اينان تا خون دل مرا نریزند از من دست نخواهند کشيد. ✅شبيه همين را به برادرش محمد حنفيه فرمود: که اگر به هر گاهی برويم آنها از ما دست برنخواهند داشت. ✅لذا اگر امام از مسير هم بر مي گشتند در جاي ديگر مي بايست با حکومت به مبارزه بر مي خواست. از اين رو بهترين مکان را که از قبل براي قيام عليه غاصب و متظاهر به فساد يزيد انتخاب کرده بود در پيش گرفتند و در بين راه که خبر شهادت مسلم رسيد آن دسته از مردمي که به هواي حکومت و رسيدن به مقام و يا رسيدن به مال و غنيمتي امام را همراهي مي کردند و از درک ماهيت قيام امام حسين ـ ع ـ عاجز بودند، آن حضرت را ترک کردند و تنها کساني باقي ماندند که از شهادت و مبارزه عليه ظلم ، هراسي در دل نداشتند.   ✅چنانچه همگي گفتند: بعد از شهادت مسلم باز نمي گرديم تا خون او را بگيريم يا آنچه او چشيد ما هم بچشيم، حضرت نيز فرمودند: «بعد از شهادت مسلم و عقيل در دنيا خيري نيست». 📚نفس المهموم ص113. 📚الارشارد ج2، ص76. 📚مجمع الزوائد،ج9، ص406. http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢چرا عزاداري براي امام حسين (ع) وياران با وفايشان از اول محرم آغاز مي شود با اين كه ايشان در دهم محرم به رسيدند ؟ ✅با آغاز ماه محرم مصائب امام حسين (ع) ويارانش تداعي مي شود وسيره ائمه عليهم السلام نيز احياي دهه محرم بود همان طوري كه امام رضا (ع) مي فرمايند: كان أبي إذا دخل شهر المحرم لا يري ضاحكا و كانت الكآبة تغلب عليه حتي يمضي منه عشرة أيام فإذا كان يوم العاشر كان ذلك اليوم يوم مصيبته وحزنه وبكائه ويقول: هو اليوم الذي قتل فيه الحسين صلي الله عليه. يعني: وقتي ماه محرم فرا مي رسيد در پدرم امام كاظم عليه السلام آثار شادي ديده نمي شد و همواره غمگين بودند ، روز دهم ، روز مصيبت و اندوه و گريهاو بود و مي فرمود : در اين روز بود كه حسين عليه السلام را به شهادت رساندند. 📚امالي صدوق، ص 78 و بحار الانوار، ج 44 ص 284. ✅در عرف رسم براين است كه تجليل از خاطره خوب و يا تلخ به صورت دهه برگذار مي شود مانند دهه فجر و دهه ولادت رسول اكرم (ص) و دهه فاطميه و غيره. ✅به خاطر اين كه در طول ده روز فرصت مناسي باشد براي تبين اهداف عالي حضرت سيد الشهداء عليه السلام و فلسفه سوگواري براي آن حضرت مانند: حيات مجدد اسلام واحياي سنت . حفظ مكتب و شريعت بود . تحكيم باورهاي ديني مردم با آشنا شدن توده هابا معارف ديني. پيوند عميق عاطفي ميان امت والگوهاي راستين. اعلام وفاداري نسبت به مظلوم و مخالفت با ظالم. http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢آیا ، همسر امام حسین(ع) و مادر امام سجاد(ع) بود؟ بررسی اقوال تاریخی و پاسخ به این سوال ✅کلینی (ره) در هویت مادر امام سجاد (ع) این حدیث را ذکر کرده است:  " چون دختر یزدگرد را نزد عمر آوردند، دوشیزگان مدینه براى تماشاى او سر میکشیدند و چون وارد مسجد شد، مسجد از پرتوش درخشان گشت. عمر به او نگریست، دختر رخسار خود را پوشید و گفت: "اف بیروج بادا هرمز" (واى، روزگار هرمز سیاه شود)! عمر گفت: این دختر مرا ناسزا میگوید و بدو متوجه شد! امیرالمؤمنین(ع) به عمر فرمود: تو این حق را ندارى که به او آسیبی برسانی، به او اختیار ده که خودش مردى از مسلمانان را انتخاب کند و در سهم غنیمتش حساب کن. عمر به او اختیار داد. دختر آمد و دست خود را روى سر حسین(ع) گذاشت. على(ع) به او فرمود: نام تو چیست؟ گفت: جهان شاه. حضرت فرمود: بلکه شهربانویه.   ✅سپس به حسین(ع) فرمود: اى اباعبدالله! از این دختر بهترین شخص روى زمین براى تو متولد مىشود و على بن حسین (ع) از او متولد گشت. آن حضرت را ابن الخیرتین (پسر دو برگزیده) مىگفتند؛ زیرا برگزیده خدا از عرب «هاشم» بود و از عجم «فارس».  این روایت از نظر سند و متن مورد نقد تعدادی از محققین قرار گرفته است؛ مثلا گفته شده است: در سند آن شخصی به نام "عمرو بن شمر" است که از نظر علماء علم رجال بوده و قابل اعتماد نیست. اسارت دخترى از یزدگرد، به شدّت محل تردید است. ✅ازدواج امام حسین(ع) با چنین دختری در این زمان مورد تردید است؛ زیرا طبق روایت اول این دختر در فتح خراسان یعنی در سال 22 هجری و در زمان عثمان بوده در حالی که روایت دوم می گوید در زمان عمر بوده که اگر این ملاک باشد، امام در سالی که فتح ایران اتفاق افتاده ، بین 10 و 11 سال داشته است؛ زیرا فتح ایران در سال دوم خلافت عمر بوده بنابراین استبعاد دارد که امام در این سن زن گرفته باشد.   درباره نَسَب مادر امام سجاد(ع) نیز منابع متقدم تاریخى و روایى دچار اختلاف گشته اند. ✅اصولاً کتاب هایى مانند تاریخ طبرى و الکامل ابن اثیر که به صورت سالشمار جنگهاى مسلمانان با ایرانیان را تعقیب کرده و مسیر فرار یزدگرد را به شهرهاى مختلف ایران نشان داده اند، در هیچ موردى به ذکر اسارت فرزندان او  نمى پردازند؛ با آن که این مسأله، بسیار مهمتر از حوادث جزئى است که به آن ها اشاره شده است. ✅به هرحال با مجموعه این قرینه ها و دیدگاه هاى دیگری که درباره مادر آن حضرت(ع) وجود دارد و همچنین با توجه به این نکته که تا قبل از اواخر قرن سوم بیشتر ناقلان، او را از کنیزان سِند یا کابل میدانستند، نمی توان به یک اظهار نظر قطعی در باره مادر امام سجاد(ع) دست یافت. http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢تصورات اشتباه اینکه گفته میشود امام حسین(ع) و کاروان سه روز آب ننوشیدند تصور اشتباهی است ✅بنا بر مستندات تاریخی، شهادت ایشان و اصحاب با لب تشنه است و شکی در آن نیست. اما اینکه سه روز حضرت به آب دسترسی نداشته اند و اقدامی هم نکرده اند تصوری اشتباه است. با دستور امام، پشت خیمه ها چاه حفر شد که عمر سعد ملعون پس از اطلاع مانع شد. پیش از حضرت ابولفضل(ع)، حضرت علی اکبر(ع) ماموریت آوردن آب را برعهده داشتند. 📚بحارالانوار، 44/387؛ الفتوح، 5/91. http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢عده ای برای اشکال به حادثه عاشورا میگویند: کربلا صحرا نبود ، جلگه بود. هوا گرم نبود ، سرد بود ! عاشورای سال 61 هجری قمری برابر با 21 مهرماه سال 59 هجری شمسی است عاشورا در فصل پاییز بود 👇 در پیام های قبلی کانال مباهله قرن21 به موضوع شهادت حضرت اباعبدالله با لب تشنه و اسناد آن پرداختیم و میتوانید مجددا مراجعه کنید. در این نیز می خواهند اصل مساله بودن حضرت را زیر سوال ببرند و متاسفانه این بیسواد ها برای کلی گویی های خود هیچ وقت سند و مدرک تاریخی مطرح نمیکنند اگر هم احیانا به منبعی ارجاع میدهند، یک منبع مخدوش و دست چندمی در تاریخ است. این شبهه می خواهد بگوید که اینکه شیعیان ادعا می کنند در کربلا آب نبوده و اصحاب تشنه بوده اند؛ دروغ است و به راحتی اصحاب می توانستند به آب دسترسی پیدا کنند. این شبهه با ادبیات های مختلف مطرح می شود.  برای مطالعه تکمیلی به این شبهه و جوانب آن، لینک زیر را مطالعه فرمایید👇👇 http://borhan.blog.ir/1391/08/28/Answer-to-questions-in-the-about-Ashura-and-Imam-Hussein-(AS)-%20Part%20I-Water http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢شیعیان‌ میگویند در کربلا به هم رحم نکردند، پس چرا اجازه دادند سجاد(ع) زنده بماند تا امامت ادامه داشته باشد؟ ✅در کتابهای تاریخی شیعه و سنی و حتی در کتابهای تصریح شده که علی اصغر (ع)شش ماهه شهید شد ولی امام زین العابدین را بخاطر بیماری اش نکشتند. ✅اينكه چرا رفتار سپاه عمرسعد تناقض داشت و مثلا به شیرخواره 6 ماهه رحم نكردند ولي امام زين العابدين (ع) را که بزرگسال بود زنده گذاشتند تا حدي اتفاقي و ناشي از ««عدم اقتدار مركز واحد برای تصميم گیری» بوده قتل حضرت علي اصغر دستور فرمانده كل مثلا عمر بن سعد نبود بلكه صلاحديد شخصي خولي و دوستش بوده است. البته اگر عمر سعد مي دانست هم شايد مانع نمي شد اینطور نبوده که خیال کنیم سربازان عمر سعد بدون اجازه او آب هم نمی خوردند. خیلی جاها طبق تشخیص خودشان عمل می کردند ولی خط قرمزهای فرمانده را هم می دانستند. ✅حتی درباره امام زين العابدين (ع) نیز نقل شده که یکبار خواستند ايشان را بكشند ولي حضرت زينب س به عنوان يك زن گفتند كه اگر او را بكشيد مرا هم بايد بكشيد آنها كشتن زن را خوب نمي دانستند (مثلا مایه ننگ می دانستند) لذا امام زین العابدین (ع) را نکشتند. ✅نكته ديگر اينست كه يكي از آنها وقتی وضعیت جسمی امام سجاد ع را دید گفت: اين خودش دارد مي ميرد و نيازي به كشتنش نيست ✅در هر حال در آن معركه تصميمهاي خودسرانه و ناهماهنگ نيز گرفته ميشد آنها بیرحم بودند ولی همگی در یک درجه از بیرحمی نبودند و اينطور هم  نبود كه در همه موارد با فرماندهانشان مشورت كنند. ✅البته اصل قتل امام حسين (ع)و نيز اسب تازاندن بر بدن شريف ايشان از دستورات شخص عمر بن سعد و ابن زياد بوده است. ✅يزيد هم دستور قتل امام (ع)را داده بود يا دستکم شرايط به نحوي بود كه همه فرماندهان لشكر عمرسعد مي دانستند كه اگر خشونت بيشتري انجام بدهند مورد تقدير يزيد و ابن زیاد قرار خواهند گرفت. اين از شيوه و عملكرد يزيد مشخص بود لذا اصلا نيازي به صدور فرمان جداگانه براي قتل سيدالشهدا (ع) نبود. http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢یزید و حسین پسرعموی هم بودند علی و معاویه بودند کربلا هم یک خانوادگی و قبیله ای بر سر بود! ✅متن شبهه: نام: ، شهرت: بنی امیه، نام پدر: معاویه، نام پدربزرگ: ابوسفیان، نام جد بزرگ: عبدالمطلب نام: حسین، شهرت: بنی هاشم، نام پدر: علی، نام پدربزرگ: محمد و ابوطالب، نام جد بزرگ: عبدالمطلب نتیجه گیری: رابطه ی امام حسین و یزید: پسر پسرعمو، رابطه ی امام علی و : پسرعمو، رابطه ی معاویه و محمد: پسرعمو، رابطه ی ابوسفیان و ابوطالب: برادر، رابطه ی محمد و ابوسفیان: ابوسفیان عموی محمد، رابطه ی ابوسفیان و امام علی: ابوسفیان عموی امام علی، علت اختلاف : دعواي خانوادگي بر سر قدرت. 📚متن فوق، متنی است که متاسفانه در کانال های ملحدین به اشتراک گذاشته شده است، و بیانگر ذات نویسندگان مطلب است. کسانی که حتی از بدیهیات تاریخ اسلام خبری ندارند و شروع به نقد اسلام کرده اند. شگفت آنجاست که خود را نیز می نامند. ✅در مقام پاسخ به این متن، ابتدا به شجره نامه (ع) و یزید می پردازیم: ✅حسین بن علی بن ابیطالب بن بن بن یزید بن معاویة بن بن حرب بن امیة بن بن عبدمناف. ✅با این حساب مشخص است که نسب امام حسین (ع) و یزید بن معاویه با چندین واسطه مختلف، به عبدالمناف می رسد. و اساسا قریش (تمام افراد ساکن مکه) از همین طایفه بزرگ عبدمناف و چند پدر قبلی خود تشکیل شده اند. به عبارت بهتر، در مکه کسی را پیدا نمی کردید که از این طایفه نباشد و یا با آنها نسبت نداشته باشد. ✅پس مشخص می شود که: 1_ رابطه ی امام حسین (ع) و یزید، پسر پسرعمو نیست. 2_ رابطه ی امام علی (ع) و معاویه، پسرعمو نیست 3_ رابطه ی پیامبر اکرم (ص) و معاویه پسرعمو نیست. 4_ رابطه ی ابوسفیان و ابوطالب (ع) برادر نیست. 5_ رابطه ی پیامبر اکرم (ص) و ابوسفیان پسر برادر و عمو نیست. 6_ ابوسفیان عموی امام علی (ع) نیست. ✅اینکه چرا نویسنده متن، دچار این اشتباه فاحش شده است، نشانه عدم فهم صحیح یک مطلب است، او دو ابوسفیان را با هم اشتباه گرفته است. «ابوسفیان بن حارث بن عبدالمطلب» را با «ابوسفیان بن حرب بن امیة» اشتباه گرفته و به همین جهت، ابوسفیان را عموی پیامبر می داند، که در این صورت نیز اشتباه کرده است؛ در اینجا ابوسفیان بن حارث، پسر عموی پیامبر است نه عمو. http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
#شبهات_ماه_محرم 💢دروغ بزرگ کانال ملحدین بررسی رابطه #فامیلی امام حسین(ع) و یزید آنها مدعی بودند که دو پسرِ پسرعمو با هم #جنگ_خانوادگی داشته اند. @mobahelegharn_21
💢چرا عبدالله بن جعفر، همسرحضرت زینب(س)، امام حسین (ع) را در سفر به کربلا همراهی نکرد؟ 👇 مخالف فكرى و سياسى امام حسين(ع) نبود، بلكه از افراد دلسوز و خيرخواه بود كه به امام حسين(ع) برخى راه حل ها را پيشنهاد كرد. از این رو بعد از آن که امام تصمیم می گیرد که به سوی عرق برود ، مخالفت نمی کند. دلیل عدم مخالف نبودن وی نیز این است که وی به - همسر زينب(س) - اجازه داد كنار امام در كربلا حضور داشته باشد؛ حتى برخى از فرزندان او در كربلا به شهادت رسيدند. در باره عدم حضور وی در کربلا چند احتمال وجود دارد: برخى عقيده دارند كه عبدالله بن جعفر به دليل اين كه مريض بود، در مدينه ماند، شايد در صورت تندرستي، او نيز در كربلا حضور پيدا مى كرد. برخی دیگر هم احتمال داده اند شرکت نکردن او به اشاره و فرمان امام بود تا عبدالله برای حفظ بقیه بنی هاشم در مکه و مدینه باقی بماند. بعضي احتمال داده اند از کسانی بود که به سیدالشهدا نامه نوشت و از او خواست که از سفر به عراق منصرف شود. او از این که نتوانسته بود در واقعه کربلا شرکت کند، تأسف می خورد. گرچه ظاهر جملات این است که وی مایل به شرکت در جنگ نبود، ولی نمی توان به ظاهر نامه اکتفا كرد، زیرا وی بعداز واقعه کربلا که در آن شرکت نکرد ، تاسف خورد. این نشان می دهد که وی اگر چه نامه ای مبنی بر انصراف امام از سفر به کوفه نوشت، اما وی مخالف حضور در کربلا نبود. 📚فرهنگ عاشورا، جواد محدثی، ص298- 299 📚دائره المعارف تشیع، جمعی از نویسندگان ، ج 11، ص 83. http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢یکی از کانالهای مخالف دین، اثبات میکند که در اصلا شخصی بنام علی اصغر ندارد و این روضه ها دروغ است. پاسخ چیست؟ ✅آنچه از منابع معتبر تاریخی به دست می‌‌آید، چنین است که نام این طفل «عبد الله(ع)» و از مادری به نام رباب دختر امرء القیس بود. چنانچه این منابع حضرت «علی اکبر(ع)» را فرزند لیلی دختر أبی مرّه ذکر نموده‌‌اند که در کنار پدر در کربلا به شهادت رسید و امام سجاد(ع) را فرزند شهربانو [شاه زنان] دختر یزدگرد شمرده‌اند. ✅ نکته قابل ‌توجه آن‌که در بسیاری از آن منابع؛ مانند تاریخ طبری،تاریخ یعقوبی، الطبقات الکبری،از امام زین العابدین(ع) به عنوان «علی ‌اصغر» نام برده‌‌اند. ✅در زیارت ناحیه مقدسه نیز که منسوب به امام زمان(عج) است، ایشان چنین سلام می‌‌دهند: «سلام بر عبد الله بن حسین، طفل شیر خوار، که خونش در آسمان پاشیده شده است، کسی که در دامان پدرش با تیر حرملة بن کاهل اسدی ذبح شد». ✅به نظر می‌‌رسد این مطلب تا زمان مرحوم مجلسی اول در بین محققان مشهور بوده است. چنانچه ایشان گفته‌‌اند: «و صغیر که شهید شد عبد اللَّه نام داشت، و اکثر علما چنین ذکر کرده‌اند از شیخ مفید تا شیخ شهید». ✅هر چند به نظر می‌‌رسد، برخی محدثان و مورخان دیگر، به ویژه متأخرین تنها با توجه به رعایت سن فرزندان امام، نام ایشان را بر اساس مراتب سنی ذکر نموده و از طفل شهید به علی‌ اصغر(ع) تعبیر نموده‌‌اند؛ و با توجه به همین امر در ذهن عامه مردم نیز چنین شهرت گرفته است. البته از اولین کسانی که با نام «علی» از طفل شهید کربلا یاد نموده‌‌اند، می‌‌توان به ابن اعثم کوفی در کتاب «الفتوح»و ابن ابی الثلج در کتاب «تاریخ اهل البیت»و طبری در «دلائل الامامة»در قرون سوم و چهارم اشاره نمود. خوارزمی (م 568 ق) نیز (که بسیاری از مطالب مقتل خود را از ابن اعثم گرفته)، از او به «علیٌ الطفل» (بدون ذکر اصغر) تعبیر کرده است. ✅پس از آنها إربلی در کتاب «کشف الغمة فی معرفة الائمة» به قرن هفتم و ابن صباغ مالکی در کتاب «الفصول المهمة فی معرفة الائمة(ع)»به قرن نهم از آن‌حضرت با این نام اسم برده‌‌اند.  📚تاریخ الیعقوبی، ج 2، ص 247 📚الطبقات الکبری، ج 1، ص 476 و 478؛ ج 5، ص 163، 📚بحارالانوار، ج 45، ص 66، 📚مجلسی ج 7، ص 224، 📚ابن اعثم کوفی، ج 5، ص 115 http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢پاسخ به شبهات کانال نقدی براسلام تشنگی روز عاشورا دروغ است و حسین(ع) به خود است پس آب داشتند! در تاریخی موضوع نظافت و کشیدن اشاره شده است: کتاب تاریخ کامل، نوشته عزالدین ابن اثیر،  ✅اما آیا دارد؟ 1_ در کتاب «الاخبار الطوال» تألیف ابی‌حنیفه ، احمد بن داود دینوری (متوفای 282) که پیش از طبری بوده، این مطلب که امام حسین غسلی کرد و از داروی نظافتی استفاده کرد، نیامده است. 2_ در کتاب ارشاد شیخ مفید نیز این موضوع نقل نشده است، در صورتی که مأخذ شیخ مفید و طبری، مشابه است. در‌بارة حادثه کربلا، طبری بیشتر از ابی‌مخنف نقل می‌کند و شیخ مفید از شاگرد ابی‌مختف «هشام کلبی» روایات را نقل می‌کند. اگر چنین مطلبی معتبر بود، قطعاً شیخ مفید آن را نقل می‌کرد. البته طبری نیز روایات مربوط به حادثه کربلا را از طریق «هشام بن کلبی» شاگرد ابی‌مخنف نقل می‌کند در کتاب «وقعه الطف» (که روایات درباره حادثة کربلا را جمع‌آوری کرده) این مطلب نیامده است، در حالی که مهم‌ترین و معتبرترین اثر در حادثه کربلا، مقتل ابی‌مخنف است، که اصل آن کتاب از بین رفته و مطالب آن در کتاب‌های مختلف است. 4- در مناقب ابن شهر آشوب (متوفای 588) نیز این مطلب ذکر نشده است. 5- نیامدن موضوع مذکور در کتاب‌های مورد اشاره و در کتاب‌های با ارزش متاخر مانند مقتل الحسین مقرم، نشانگر آن است که روایت نقل شده، اعتبار و ارزش درخور ندارد. 6- تاریخ طبری (که آن را نقل کرده) به زمان وقوع که آیا شب عاشورا بود، یا زمان دیگر اشاره‌ای ندارد و معلوم نیست که این کار در چه زمان رخ داده است. جلوگیری از آوردن آب (که براساس فرمان ابن زیاد انجام شد) سه روز پیش از شهادت امام حسین و یارانش بوده است. 📚ابو حنيفه دينورى، الأخبار الطوال   ص 254-256. 📚الارشاد مفید ج2، ص 86-96. 📚محمد هادی یوسفی غروی، وقعة الطف، 190-205. 📚مناقب، ج4، ص 106-109. 📚مقتل الحسین، مقرم، ص 203-204. http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢آیا حضرت زینب در کربلا فرزندانی داشتند که به شهادت رسیدند؟ عون پسر حضرت زینب نیست چون از همسر اول جعفر بود؟ در نام و تعداد فرزندان حضرت زینب(س) اختلاف‌ نظرهایی وجود دارد  برخی نیز نام مادر محمد را خوصا دختر حفصة بن ثقیف ذکر کرده‌اند،نه حضرت زینب(س). قدیمی‌ترین منبعی که محمد را فرزند خوصا دختر حفصه می‌داند؛ «تسمیة من قتل مع الحسین(ع)» نوشته فضیل بن زبیر رسان(قرن دوم) می‌باشد. شیخ مفید(م 413ق) درباره شهادت فرزندان عبدالله بن جعفر در کربلا بدون این‌که اشاره‌ای به نام مادرشان نماید، می‌نویسد: عون و محمد از فرزندان عبدالله به جعفر در کربلا به شهادت رسیدند. البته بلاذری (م 279ق) در «انساب الاشراف» در بخش فرزندان عبدالله بن جعفر، عون اصغر را از شهدای واقعه حره دانسته و نقلی مطرح می‌کند که بر اساس آن، عون اکبر نیز در همان واقعه به شهادت رسیده است. ✅ فرزندان عبدالله بن جعفر از زنان دیگر بنا بر نقل تاریخ؛ عبدالله بن جعفر از همسران دیگر خود فرزندانی نیز داشته است که برخی از آنها در کربلا حضور داشتند، ولی به شهادت نرسیدند 1. عون اصغر که نام مادرش جمانه دختر مسیب بن نجبه فزاری بود.او در کربلا همراه امام حسین(ع) بود. ولی در واقعه حرّه به شهادت رسید. 2. ابوبکر و عبیدالله؛ که نام مادرشان خوصاء بنت حفصة بود.  پس طبق برخی از اقوال اینها برادران محمد بودند. ✅ نتیجه‌گیری یک. همان‌طور که دیدیم؛ در تعداد و نام فرزندان عبدالله بن جعفر از حضرت زینب(س) اختلاف ‌نظر وجود دارد که این موضوع در نقل‌های تاریخی، طبیعی است. اما آنچه در آن اتفاق‌ نظر وجود دارد این است که به هر حال؛ دو فرزند عبدالله بن جعفر به نام‌های «عون» و «محمد» در کربلا به شهادت رسیدند. که براساس منابع تاریخی؛ نام مادر «عون»، حضرت زینب(س) بود که برخی با نام «عون اکبر» از او یاد می‌کنند؛ چون عبدالله بن جعفر از جمانه نیز فرزندی با نام عون داشت که از او به «عون اصغر»(کوچک) یاد شده است. و طبق برخی از منابع تاریخی دیگر(که به آن اشاره شد)؛ نام مادر «محمد» نیز حضرت زینب(س) بوده است. 📚أبو الفرج اصفهانی، على بن حسین، مقاتل الطالبیین، ص 95، 📚رسان، فضیل بن زبیر، تسمیة من قتل مع الحسین(ع)، ص 151، 📚مفید، محمد بن محمد، الإرشاد، ج 2، ص 68 - 69،  📚بلاذری أنساب الأشراف، ج 2، ص 67. http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢آوردن علي اصغر شير خوار در مقابل لشكر دشمن توسط امام حسين(ع) بود يا اتمام حجت؟ آیا صحت دارد؟ درباره شهادت حضرت علي اصغر(ع)نقل ها بسيار متفاوت و متزلزل است كه در ذيل به بعضي از آنها اشاره مي كنيم: 1ـ بعضي نقل ها حاكي از آن است كه امام به آمد، فرزندش را نزد او آوردند و آن حضرت طفل را در دامان خود نشانيد، در اين اثناء مردي از بني اسد تيري پرتاب كرد و آن طفل را به شهادت رساند. همانطور كه ملاحظه مي فرماييد در اين قول معروف كه مختار بزرگاني چون شيخ مفيداست، هيچگونه نامي از تشنگي علي اصغر برده نشده تا چه رسد به اينكه گفته شود امام درخواست آب براي او نمود. 2ـ بعضي نوشته اند كه بعد از شهادت حضرت عباس، امام حسين ـ عليه السلام ـ گفت آيا كسي هست كه مقداري آب براي اين طفل بياورد كه او طاقت تشنگي را ندارد، علي اكبر كه در آن زمان 17 سال داشت بلند شد و گفت من مي روم آب مي آورم و رفت وارد شريعه شد و مقداري آب آورد، امام خواست آب را به طفل بخوراند وقتي طفل آماده آشاميدن آب شد، تير مسمومي آمد و قبل از اينكه علي اصغر آب بياشامد بر گلوي او نشست و او را به شهادت رساند. اين نقل اولا اشكالش اين است كه گفته شده بعد از شهادت عباس، حضرت علي اكبر رفت آب آورد، در صورتيكه طبق نقل مقاتل، علي اكبر قبل از حضرت عباس به شهادت رسيد، چون او اولين شهيد از بني هاشم بوده است. و ثانياً: از اين نقل بر مي آيد (در صورت صحت) كه امام از دشمن درخواست آب نكرده، بلكه از اصحاب خود خواسته بروند آب بياورند. 3ـ بعضي نقل كرده اند كه چون امام ديد سپاه كوفه در ريختن خون او اصرار ميورزند، قرآن را گرفته و آنرا باز كرد و روي سر نهاد و فرياد برآورد: بين من و شما كتاب خدا و جدم رسول الله حكم كند، اي قوم، خون مرا به چه چيزي حلال مي شماريد؟ در اين حال امام ـ عليه السلام ـ نظر كرد و طفلي را ديد كه از تشنگي مي گريد او را روي دست گرفته و گفت: اي جماعت! اگر به من رحم نمي كنيد، به حال اين كودك شير خوار، رحم كنيد. در اين اثناء مردي از سپاه كوفه با تيري آن كودك بي گناه را به قتل رساند. 4ـ بعضي نوشته اند، ام كلثوم علي اصغر را نزد امام حسين ـ عليه السلام ـ آورد و گفت: برادر جان اين طفل سه روز است كه آب نياشاميده است، مقداري آب براي او تقاضا كن، امام رو به لشكر كوفه كرد و فرمود: اي قوم! برادر و اولاد و ياران مرا كشتيد، فقط اين طفل باقي مانده است كه از تشنگي دست و پا مي زند در حالي كه هيچ گناهي ندارد او را به سوي شما آورده ام پس قطره اي آب به او بياشاميد. ✅نتیجه گیری👇👇 ملاحظه مي فرمائيد در نقل سوم با كنايه و در دو نقل آخري با صراحت گفته شده كه امام از دشمن درخواست آب نمودند، ولي اين نقل ها نمي تواند صحيح باشد، چون: اولا: گفته شده كه ام كلثوم به امام گفت سه روز است اين كودك آب نياشاميده است، در صورتي كه طبق نقل كتب معتبر در شب عاشورا، امام حسين ـ عليه السلام ـ و يارانش آب در اختيار داشتند كه بعنوان شاهد دو نقل را ذكر مي نمائيم. حاصل آنكه در ميان نقل هاي مختلفي كه در اين زمينه شده ما هم به تبعيت از بزرگاني چون شيخ مفيد، طبرسي و شهيد مطهري نقل اول را قبول داريم و نقل هاي ديگر علاوه بر اينكه متنشان متزلزل است در شأن امام حسين ـ عليه السلام ـ نيست و لذا قابل قبول نمي باشد. 📚مفيد، ارشاد، ج2، ص108 📚منتخب طريحي، ص 431 و معالي السبطين ج1 ص423. 📚حماسه حسيني، مطهری، ص202. 📚ابن جوزي، تذكرة الخواص، نظر منفرد، علي، قصه كربلا، ص 253. http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢چرا تا زمان زنده بودن امام حسین(ع) قیام نکردند؟ بااینکه آن زمان هم مردم برای حضرت نامه نوشتند اما ایشان پاسخ منفی دادند. از زبان امام حسین(ع)👇👇👇 مردم کوفه که گمان می‌کردند عهدنامه صلح امام حسن (ع) با معاویه و یا وجود امام حسن (ع) مانع این شده که امام حسین (ع) علیه معاویه قیام کند، پس از شهادت امام حسن (ع) و حجر بن عدی پی در پی سفیرانی را به همراه نامه‌هایی نزد امام حسین (ع) فرستادند و آمادگی خود را برای پیکار با معاویه اعلام کردند و امام‌ حسین (ع) که براساس شرائط موجود تصمیم می‌‌گرفت و عمل می‌کرد، همان پاسخ‌هایی را به ایشان داد، که ده سال پیش امام حسن (ع) و خود آن حضرت به ایشان داده بودند. امام حسین (ع) در مردم کوفه چنین اظهار داشت: «امیدوارم که برادرم در آنچه کرد خداوندش موفق و استوار می‌داشت؛ اما من امروز چنین اندیشه‌ای ندارم. خدایتان رحمت فرماید. بر زمین بچسبید و در خانه‌ها کمین کنید و تا هنگامی که معاویه زنده است از اینکه مورد بدگمانی قرار بگیرید پرهیز کنید. اگر خداوند برای او چیزی پیش آورد و من زنده بودم اندیشه خود را برای شما خواهم نوشت». (دینوری، 269؛ بلاذری، 3/152؛ ذهبی، 2/34). شیخ مفید که گمان کرده عهدنامه صلح، مانع قیام امام حسین(ع) علیه معاویه گردید، پاسخ امام‌حسین(ع) به مردم کوفه را بر همین منوال می‌آورد. او می‌نویسد: «چون حسن (ع) از دنیا رفت شیعیان‌عراق به جنبش درآمدند وبرای حسین(ع) نوشتند ما معاویه را از خلافت خلع کرده با شما بیعت می‌کنیم. امام (ع) خودداری کرد و برای ایشان یادآور شد که همانا میان من و معاویه عهد و پیمانی است که شکستن آن جایز نیست تا زمان آن به پایان رسد و چون معاویه بمیرد در این کار اندیشه خواهم کرد.» 📚مفید، 2/29 و 30 http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢آیا عین عبارت «هل مِن ناصر یَنصُرُنی» را امام حسین(ع) در مقابل دشمن فرموده‌اند؟ از کمک خواسته اند؟ ✅عبارت «هل مِن ناصر یَنصُرُنى» که به امام حسین(ع) منسوب است، در منابع حدیثی و تاریخى دقیقاً به همین صورت نقل است، اما همین معنا با تفاوت‌هایى در متن و با عبارت‌هاى دیگر نقل شده است: ✅اول در آغاز نبرد؛ هنگامی که دو سپاه روبروی هم قرار گرفتند، امام حسین(ع) زد: «أَمَا مِنْ مُغِیثٍ یُغِیثُنَا لِوَجْهِ اللهِ؟ أَمَا مِنْ ذَابٍّ یَذُبُّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ الله؟»؛ «آیا دادرسى نیست که براى رضاى خدا به داد ما برسد؟ آیا دفاع‌ کننده‌اى نیست که از رسول خدا دفاع کند؟». که به دنبال آن، حرّ بن یزید ریاحی از سپاه عمر بن سعد جدا شده و به امام حسین(ع) پیوست و به درجه شهادت رسید ✅دوم وقتی که امام حسین(ع) دید که جوانان و دوستانش همه شده و روى زمین افتاده‌اند تصمیم گرفت که خود به جنگ دشمن برود، پس چنین صدا زد: «هَلْ مِنْ ذَابٍّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ الله؟ هَلْ مِنْ مُوَحِّدٍ یَخافُ اللهَ فِینا هَلْ مِنْ مُغِیثٍ یَرْجو اللهَ بِإِغاثَتِنا هَلْ مِنْ مُعِینٍ یَرْجو مَا عِنْدَ اللهِ فِی إِعانَتِنا»؛ «آیا کسى هست که از حرم رسول خدا دفاع کند؟ آیا خداپرستى هست که درباره ما از خداوند بترسد؟ آیا دادرسى هست که به امید خداوندى به فریاد ما برسد؟ آیا یاورى هست که به امید آنچه نزد خدا است ما را یارى کند؟». این‌جا فرد دیگری به یاری حضرتشان نشتافت و حضرتشان غریبانه به شهادت رسید. 📚اللهوف على قتلى الطفوف، ص 102،  http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢آیا درست است که امام حسین(ع) می خواست از دهان علی اصغر استفاده کند؟ آیا صحت دارد؟ ✅آنچه بیان شده است نه با نقل و متون تاریخی سازگاری دارد و نه با عقل، به این معنا که اولا؛ این مطلب در هیچ یک از منابع و مقاتل، ذکر نشده است ثانیا؛ چنین چیزی با مبانی عقلانی سازگاری ندارد یعنی از سویی امکان ندارد که از رطوبت دهان طفلی، بشود آنقدر استفاده کرد که گلویی برای خطبه خواندن و یا ادامه دادن آن تر بماند؟! و از سوی دیگر از هیچ انسان عاقلی چنین کاری سر نمی زند تا چه رسد به امام حسینی (ع) که امام معصوم است و بهره مندیِ کامل و همزمانش از عقل و عشق، همه را مبهوت کرده است. http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢ماجرای ذخر الحسین (ع) صحت دارد؟ آیا در جنگ صفین حضرت ابوالفضل حضور داشته اند؟ ✅ابتدا این که دست به دست می چرخد را بخوانید: جنگ صفین بود و نوجوانی سیزده ساله... امیرالمومنین(ع) نقاب به قمر بنی هاشم زدند و او را روانه ی میدان کردن. ابوشعتاء دلاور معروف عرب را پیش فرستاد ابوشعتاء گفت اهل شام مرا حریف هزار اسب میدانند، در شأن من نیست، یکی از پسران من برای او کافیست. نه پسر را به جنگ فرستاد و یکی پس از دیگری به دست قمر منیر بنی هاشم به درک واصل شدند. خودش عصبانی به قصد انتقام خون پسرانش به میدان آمد و او نیز با ضربتی به واصل شد... جنگ مغلوبه شده بود... همه در که این نوجوان کیست که چنین جنگاوری میکند... امیرالمومنین(ع) به عباس گفتند برگرد پسرم... سپاهیان گفتند یا امیرالمومنین اجازه بده تا کار را یکسره کند اما حضرت اجازه ندادند... فرمودند: اِنّهُ ذُخرُ الحسین... او برای حسین است... ✅چنین ماجرا و داستان مفصلی در هیچ یک از معتبر شیعی وجود ندارد که با این موضوع حتی نزدیکی و همخوانی داشته باشد؛ البته اصل حضرت عباس(ع) در جنگ صفین در برخی از آمده است. مناقب خوارزمی از منابع اهل سنت به حضور ایشان در صفین اشاره دارد http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢نظر شهید علامه مطهری در مورد تحریف امام سجاد(ع) علامه مطهری: ✅زین العابدین بیمار!!؟؟ یكی از حاضرین واقعه [عاشورا] شخص امام زین العابدین علیه السلام است. ایشان خودشان تمام جزئیات و همه قضایا را نقل كرده اند. متاسفانه یك داستان جعلی و تحریفی درباره امام زین العابدین علیه السلام هست كه حاجی نوری نقل [و انتقاد] میكند. میگویند كه در روز عاشورا، در وقتی كه هیچ كسی برای اباعبدالله نماند، حضرت رفتند به خیمه امام زین العابدین برای خداحافظی; آن وقتحضرت امام زینالعابدین علیه السلام فرمود: پدرجان! كار شما و این مردم به كجا كشید؟ (یعنی اینها میگویند اصلا تا آن وقت امام زین العابدین علیه السلام كاملا بیخبر بوده است!) فرمود: پسرجان! به جنگ كشید. عجب! جنگ واقع شد؟ بله، جنگ واقع شد. یكی یكی اصحاب را یاد كرد. ‌[امام حسین علیه السلام] فرمودند: قتل. این، جعل و دروغ است. امام زین العابدین علیه السلام كه آنجا - العیاذبالله - مریض و بیهوش نبود كه اصلا نفهمد چه گذشته است حتی تاریخ مینویسد: در همان حال امام حركت كرد، به عمهاش فرمود: عصای من را با یك شمشیر بیاور... پس بیاییم توبه كنیم. یك چیزی كه مخصوص ما ایرانیهاست [این است كه میگوییم] «امام زین العابدین بیمار». 📚مجموعه آثار ج 17، ص 97. ✅تذکر اعتراض شهید مطهری به این است که ما ایرانی ها امام سجاد(ع) را صرفا با بیمار کربلا معرفی میکنیم درحالی که شخصیت ایشان مورد مطالعه قرار نگرفته است. http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢آیا امام حسین(ع) به نام داشت؟ آیا او مانند دیگر خواهران حضرت، در کربلا حضور داشتند؟ بر اساس نقل برخی منابع حدیثی و تاریخی؛ امام علی(ع) دختری به نام رقیه داشت که با پسر عمویش مسلم بن عقیل ازدواج کرد و از وى این فرزندان متولد شدند: عبد الله، علی و محمّد که عبدالله در کربلا شهید شد. برخی نیز گفته‌اند: رقیه دختر علی(ع) در کودکی از دنیا رفت. به هر حال؛ امام حسین(ع) خواهری به نام رقیه داشت. درباره این‌که خواهرش رقیه، همراه امام حسین(ع) در کربلا بوده یا نه، در منابع روایی به نام ایشان تصریح نشده و تنها به طور عام اشاره شده است که خواهران امام(ع) نیز همراه آن‌حضرت در سفر به مکّه‏ بودند و از آن‌جا به سوی کربلا رهسپار شدند: امام زین العابدین(ع) فرمود: «حسین(ع)؛ و دخترش و برادرزاده‌اش قاسم بن حسن بن على را بر مَحمل، کرد. سپس با 21 مرد از یاران و خانواده‌اش از جمله: ابو بکر بن على، محمّد بن على، عثمان بن على، عبّاس بن على، عبد الله بن مسلم بن عقیل، على اکبر و على اصغر، رهسپار شد». ابن اعثم کوفی(م 314ق) در الفتوح می‌گوید: «حسین(ع) یارانش را -که به همراه او، قصد رفتن به عراق داشتند- گرد آورد و به هر یک، ده دینار و یک شتر براى حمل توشه و اثاثشان داد. آن‌گاه خانه خدا و صفا و مروه را طواف نمود و آماده رفتن شد و دختران و را بر کجاوه‌ها سوار کرد». اما ام کلثوم همراه امام(ع) در کربلا بوده‌اند؛ چنان‌که در الأخبار الطوال چنین آمده است: «حسین(ع) نیز به سمت مکّه شد و دو خواهرش: زینب و امّ کلثوم، و برادرزاده‌هایش و برادرانش: ابو بکر، جعفر و عبّاس، و تمام که در مدینه بودند، جز برادرش محمّد بن حنفیّه، همراه ایشان بودند». 📚خصائص الأئمة، ص 289،  📚الامالی، ص 152،  📚الاخبار الطوال، ص 228 http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢چرا در روز عاشورا، شمر حضرت عباس(ع) را خواهر زاده خطاب کرد؟ او حضرت بود؟ راوى می‌گوید: شمر روز عاشورا در برابر سپاه ایستاد و صدا زد: خواهرزادگانم کجایند؟ عباس و برادرانش کجا هستند؟ کسى بدو پاسخ نداد. امام حسین(ع) بدان‌‏ها فرمود: «هر چند وى فردى فاسق است ولى به او پاسخ دهید». از این‌رو، عباس به سمت او رفت و فرمود: چه می‌خواهى؟ شمر گفت: خواهرزادگان! شما در امان هستید. عباس(ع) به او فرمود: لعنت خدا بر تو و امان تو! اگر تو دایى ما هستى، پس چرا به ما امان می‌دهى؟ ولى فرزند رسول خدا را امان نمی‌دهى؟ برادران عباس نیز نظیر سخنان آن‌حضرت را تکرار کردند و بازگشتند. از آن جهت که مادر حضرت عباس(ع) با شمر بن ذی الجوشن هر دو از یک قبیله بودند و رسم عرب این است که به افرادی که از یک قبیله هستند و به نوعی وابستگی با هم دارند به فرزندان آنان با نگاه فامیلی نظر می‌کنند، به فرزندان ام البنین خطاب به خواهر زادگان نمود 📚عمدة الطالب فی أنساب آل أبى طالب، ص 327. http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢آیا این که میگویند که حضرت عباس جز در لحظات آخر شهادت امام حسین را به لفظ خطاب نکرده است و تنها به الفاظ مولا و سید خطاب کرده حقیقت دارد!؟ ✅در این شکی نیست که حضرت عباس در لحظات آخر زندگی و در هنگامه شهادت برادرش را چنین مخاطب قرار داد: «نادی باعلی صوته ادرکنی یا » «با صدای بلند فریاد زد برادر مرا دریاب » 📚ابصار العین ص30 ✅اما این که حضرت جز در این لحظات آخر دیگر حسین(ع) را با تعبیر خطاب قرار نداده است قابل قبول نمی باشد و در موارد متعددی این تعبیر از علیه السلام واقع شده است . ✅آنجا که از حسین(ع) اجازه ورود به میدان می خواست، امام را چنین مخاطب قرار داد: «یا هل من رخصه » « ای برادر آیا اجازه به میدان رفتن را می دهی » 📚بحار الانوار ج45 ص41 ✅آنجایی که شمر برای عباس علیه السلام امان نامه فرستاد ، ایشان چنین پاسخ داد: « آیا می خواهی که و سرورمان حسین فاطمه را واگذاریم و در اطاعت ملعونان و فرزندان ملعون ها در آییم » 📚مثیر الاحزان ص55 در روز تاسوعا امام حسین را چنین مخاطب قرار داد: «ای آنان به سوی تو حرکت کرده اند» « یا اخی اتاک القوم » 📚تاریخ طبری ج5 ص416 📚انساب الاشراف ج3 ص391 ✅نتیجه گیری: بنابراین ادعای این که حضرت عباس جز در لحظات آخر زندگی دیگر امام حسین(ع) را با تعبیر برادر مخاطب قرار نداده است قابل نمی باشد. http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢مگر امام سجاد(ع) نبودند پس چطور توانستند به کربلا بیایند و بدن پدرشان امام حسین (ع) را و کرده به خاک بسپارد؟ ✅اعتقاد ما بر این است که بر بدن مطهر یک معصوم، جز معصومی دیگر نمی تواند نماز خوانده و آنرا کرده و به خاک بسپارد، و در این زمینه روایات وجود دارد ✅بر این اساس امام سجاد علیه السلام مامور دفن پدر بزرگوار خود بوده است ، چنانکه علامه مجلسی پس از نقل مطالب فوق در باره دفن امام می نویسد: به حسب ظاهر چنین بود(که بنی اسد خود بدن امام را دفن کردند) اما در واقع امام را به غیر از امام نمی کند. حضرت امام زین العابدین علیه السلام به اعجاز امامت آمد و جسد مطهر آن حضرت و بلکه سایر شهدا را دفن کرد 📚جلاء العیون، علامه مجلسی، ص 380 چنانکه در جریان امام رضا علیه السلام که در طوس به شهادت رسید امام جواد علیه السلام به قدرت الهی از مدینه به طوس آمد و امور و امام را خود عهده دار شد. 📚مقتل سید الشهداء ص 900-903 ✅البته بسیاری قائلند که مطهر امام حسین و شهدای کربلا توسط قبیله بنی اسد که در کربلا ساکن بودند به خاک سپرده شده است، در جمع بین این دو قول باید گفت که هیچ تنافی وجود ندارد که امام سجاد علیه السلام با کمک قبیله بنی اسد اقدام به دفن شهدا کرده باشد. ✅چراکه دفن شهدا برای بنی اسد به تنهایی امکان پذیر نبود، زیرا آنان اهل روستاهایی بودند که در میدان نبرد شرکت نداشتند و بدون راهنمایی کسی که از همه آن شهیدان شناخت کامل داشته باشد قادر به شناسایی و دفن آنان نبودند به ویژه آن که سرهای شهدا را بریده بودند از این رو دفن دقیق و همراه با شناخت بدون وجود راهنمایی آگاه، امکان پذیر نبود و از سوی دیگر با توجه به این باور که کار دفن امام(ع) را کسی جز امام(ع) نمی تواند بر عهده بگیرد ناگزیر ما را به این مطلب میرساند که این راهنما باید امام سجاد(ع) بوده باشد. ✅اما این حضور باید به صورت خارق العاده بوده باشد، چرا که ایشان در آن زمان در بند دشمنان به سر می برد. با توجه به این گفته، برخی دیگر از منابع چنین بیان داشته اند که: بنی اسد در شهدای کربلا، متحیر و سرگردان بودند، چرا که کوفیان بین سرها و بدنهای شهدا جدایی انداخته بودند و بدنها قابل شناسایی نبودند. در این هنگام امام سجاد(ع) به تشریف آوردند و آنان را در این امر یاری کردند. ایشان با یاری بنی اسد نخست پیکر مطهر پدر بزرگوارشان را پیدا کردند و پس از گریه زاری فراوان، آن را روی قطعه حصیری گذاشتند و به آرامگاه فعلی اش آوردند؛ سپس اندکی از خاک محل دفن را کنار زدند قبری ساخته و پرداخته ظاهر شد. سپس امام زین-العابدین(ع)، را زیر بدن مبارک امام حسین(ع) قرار دادند و فرمودند: «بسم الله و فی سبیل الله و علی ملة رسول الله صدق الله و رسوله ما شاء الله،و لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم.» آن گاه به تنهایی، بدن مطهر را در داخل قبر گذاشت؛ ایشان در حالی که دیگران را از کمک در امام(ع)، باز میداشت فرمودند: «با من کسانی هستند که مرا یاری دهند.» http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢آيا حضرت علي اصغر عليه السلام به زمين باز نگشت؟ مستندات تاریخی آن‌ چیست؟ ابو الفرج اصفهاني يكي از مورخان بزرگ در كتاب «مقاتل الطالبين» از شاهدان ماجرا، نقل كرده است كه امام حسين عليه السلام خون را به طرف آسمان مي‌پاشيد و چيزي از آن دو باره به زمين بر نمي‌گشت: «مورع بن سويد از شاهدان قضيه نقل كرده است: همراه حسين عليه السلام فرزندش كوچكش بود، تيري آمد به گلويش نشست. حسين عليه السلام خون را از گلو و پشت گردنش مي‌گرفت و آن را به سوي آسمان پرتاپ مي‌كرد و چيزي از آن خون بر نمي‌گشت در آن حال مي‌فرمود: خدايا مقام فرزندم در نزد تو كم تر از ناقصه صالح نيست.» 📚مقاتل الطالبيين، ص 60، ✅خوارزمي يكي ديگر از علماي اهل سنت، علاوه بر اين‌كه خود را به طرف آسمان نقل كرده: «امام فرمود: علي را بياوريد تا با او خدا حافظي كنم. آن را كودك را به ايشان دادند، حضرت او را مي‌بوسيد و مي‌فرمود: واي بر گروهي كه دشمن آنها جد توست. هنگامي‌كه اين كودك در آغوش امام بود، حرمله بن كاهل اسدي با رها كردن تير او را در آغوش امام ذبح كرد. حسين عليه السلام خونش را جمع كرد تا كف دستش پر شد آنگاه به سوي آسمان پرتاب نمود و فرمود: خدايا اگر ياري [ظاهري] را از جانب آسمان از ما گرفتي، پس در عوض، بهتر از آن را براي ما قرار بده. آنگاه حسين عليه السلام از اسبش پياده شد و با غلاف شمشيرش براي او قبري آماده ساخت و او را با خونش دفن كرد و بر او نماز خواند.» 📚مقتل الحسين، ج 2، ص 37، http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59