‌🔸ادامه 👇 ❕تنها طیفی از #روحانیت که از دسترنج « ارتزاق » نمی کنند ، طلاب هستند که مشغول تحصیل بوده که چون وظیفه تحصیلی آنان تمام نشده ، نمی توانند مشغول مشاغل حوزوی شوند . 👌از آنجایی که تحصیل در حوزه علمیه طاقت فرسا و طولانی است و اشتغال به تحصیل به طلبه اجازه اشتغال به کارهای دیگر را جهت تامین نیازهای زندگی نمی دهد ، طبیعی است که باید سهم و حق و کمک هزینه ای برای او در نظر گرفت تا بتواند نیازهای اولیه #زندگیش را تامین کند و با خاطری آسوده به تحصیل بپردازد ، چنان که امروزه بسیاری از دانشجویان رشته های مهم مانند پزشکی و تربیت معلم و ...در کنار تحصیل از دولت مبلغی را به عنوان کمک هزینه تحصیلی دریافت می کنند تا با خاطری آسوده به تحصیلاتی بپردازند که مورد نیاز #جامعه است . 🔸مبلغ دریافتی طلاب در هنگام تحصیل ، مبلغ ناچیزی از سهم امام علیه السلام و موقوفات است که معمولا #کفاف هزینه های یک ماهه طلبه را هم نمی دهد و عموم طلاب در حال تحصیل با مشکلات عدیده معیشتی دست و پنجه نرم می کنند . ❕توصیه بزرگان حوزه به طلاب جوان در حال تحصیل همواره آن بوده که مبادا مشکلات معیشتی و روی آوردن به مشاغل مختلف ،آنان را از وظیفه اصلی خود یعنی کسب علم دین غافل سازد ،لذا باید سختی ها را تحمل کنند ، زیرا سختی ها همیشگی نیستند ، چنان که امام صادق علیه السلام فرمود ؛ « مبادا طلب دنیا تو را از طلب ( و یادگیری ) دینت غافل کند ... که در این صورت اهل هلاکتی » 📚بحار الانوار ج 1 ص 214 👌بنابراین وظیفه اصلی طلاب و روحانیون ، درس خواندن و مشغول شدن به مشاغل حوزوی است که مورد نیاز جامعه است و شایسته نیست که این صنف از وظیفه اصلی خود غافل شده و به جای درس خواندن یا مشغول شدن به مشاغل مرتبط ، مشغول مشاغلی چون دستفروشی و مسافر کشی و ... شود و عملا نسبت به طیف عظیمی از مردم جامعه بی تفاوت شوند که نیاز به هدایتگران الهی عالم و زبر دست داشتند . ❕بله اگر شرایط جامعه به نحوی پیش رفت ، که مشغول شدن به مشاغل مرتبط با روحانیت مهیا نبود ، در این صورت کوتاهی از ناحیه فرد روحانی واقع نشده است و او موظف است که برای تامین معیشت دست به کسب و کار آبرومندانه بزند ، چنان که وقتی چنین شرایطی برای امامان علیهم السلام ایجاد می شود و آزادی عمل در تبلیغ دین از آنان گرفته می شد ، روی به « ارتزاق بالید » می آوردند . 👌فضل بن ابى قرّه می گوید ؛ « حضور امام صادق عليه السلام رسيديم، در حالى كه در باغ خود مشغول كار كردن بود. عرض‏ كرديم: خدا ما را فداى شما كند، اجازه دهيد ما براى شما كار كنيم يا غلامان كار را انجام دهند. حضرت‏ فرمود: نه، مرا به حال خود بگذاريد؛ چون خوش دارم خداوند عزّوجلّ ببيند كه من با دست خود كار مى ‏كنم و با رنج، روزى حلال به دست مى‏ آورم » 📚الفقیه ج 3 ص 163 ❕على بن ابى حمزه می گوید ؛ «ابو الحسن [موسى بن جعفر] عليه السلام را ديدم كه در زمين خود كار مى‏ كرد و پاهايش ‏غرق عرق شده بود. عرض كردم: فدايت شوم، مردها [ى كارگر] كجا هستند؟! فرمود: اى على! كسى كه از من و پدرم بهتر بود، با دست خود در زمينش كار مى‏ كرد. پرسيدم: او كيست؟ فرمود: رسول خدا و اميرالمؤمنين، و نياكان من همه، با دستهاى خود كار مى ‏كردند. اين كار همه پيامبران و فرستادگان و بندگان شايسته [خداوند] است.» 📚الفقیه ج 3 ص 162 👌بنابراین در شرایط نامساعد که مشاغل مرتبط با حوزه و روحانیت در دسترس نیست تا روحانیت پس از فراغت از تحصیل به وظیفه اصلی خود بپردازد ، مشغول شدن به سایر مشاغل آبرومندانه چون دستفروشی و مسافر کشی و ... همه از مصادیق « کسب بالید » است و بی اشکال . ❕اما شایسته است در این هنگام با لباس « ویژه روحانیت » به این مشاغل پرداخته نشود ، چرا که چنان که در گذشته توضیح دادیم ؛ 💠https://eitaa.com/Rahnamye_Behesht/1429 👌لباس روحانیت ، امروزه به عنوان لباس تبلیغ دین شمرده می شود و مشاغل مذکور چون مشاغل تبلیغی نیستند ، وجهی برای پوشیدن لباس روحانیت در هنگام انجام دادن آن مشاغل نمی باشد . #پرسمان_اعتقادی Poorseman.ir @Rahnamye_Behesht.