eitaa logo
پرسمان اعتقادی ( شیعه پاسخ )
6.2هزار دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
219 ویدیو
52 فایل
❕بزرگترین مجموعه محتوایی پاسخ به شبهات در فضای مجازی ! 🔶 پاسخگویی توسط اساتید حوزه با سبکی نوین !!! طرح شبهه و سوال : @poorseman
مشاهده در ایتا
دانلود
🔸ادامه پاسخ 👇👇👇 🔰البته آيه فوق با اينكه در باره بحث ميكند، يك حكم كلى و عمومى براى همه موارد در بر دارد، كه انسان نبايد در هيچ حال و در هيچ مورد، اموالى كه تحت او است و يا زندگى او به نوعى به آن بستگى دارد به دست افراد كم عقل و غير رشيد بسپارد، و در اين موضوع فرقى در ميان اموال عمومى (اموال حكومت اسلامى) و اموال خصوصی نيست، گواه بر اين موضوع رواياتى است كه از پيشوايان اسلام در اين نقل شده است. 👌مثلا در روايتى از امام صادق علیه السلام مى خوانيم كه راوی ميگويد از امام تفسير آيه« و لا تُؤْتُوا السُّفَهاءَ أَمْوالَكُمُ »را پرسيدم ؟ فرمود: شرابخواران سفيهند و نبايد اموالتان را به آنها بسپاريد» 📚البرهان فی تفسیر القرآن ج 2 ص 21 👌 شخص شرابخوار هم سرمايه خود را از دست مى دهد، و هم سرمايه معنوى را، چه سفاهتى از اين بالاتر كه انسان پول بدهد و عقل و هوش خود را نيز بدهد و ديوانگى خريدارى كند، قواى مختلف بدنى را نيز بر سر اين كار بگذارد و زيانهاى اجتماعى فراوانى ببار آورد. ❕ در روايت ديگرى تمام افرادى كه به جهتى از جهات قابل اعتماد نيستند" " ناميده شده اند، و از سپردن اموال (شخصى و عمومى) به آنها نهى شده است . 🔹 يونس بن يعقوب ميگويد از امام جعفر صادق تفسير آيه" وَ لا تُؤْتُوا السُّفَهاءَ أَمْوالَكُمُ" را پرسيدم فرمود: من لا تثق به" سفيه كسى است كه مورد اعتماد نباشد. 📚تفسیر عیاشی ج 1 ص 220 👌 از اين روايات برميايد كه سفيه معنى دارد و از سپردن اموال عمومى و خصوصى به آنها نهى شده است، منتها اين نهى در بعضى از موارد به عنوان تحريم است و در پاره اى از موارد كه درجه سفاهت شديد نيست به معنى كراهت است. ❕در روایات دیگری نیز سفیه بر زنان اطلاق شده است که اموال شوهر خود را در راه عیش و نوش و فساد انگیز صرف می کنند چنان که در تفسير قمى از امام باقر روايت كرده كه در ذيل آيه مورد بحث فرمود ؛ «وقتى مردى تشخيص دهد كه همسرش و يا فرزندش سفيه و انگيز است، نبايد هيچيك از آنها را بر مال خودش مسلط كند، چون خداى تعالى مال را وسيله قوام زندگى او قرار داده، سپس فرمود منظور از" قوام زندگى"، معاش است» 📚تفسیر قمی ج 1 ص 131 ❕بنابراین اگر در روایاتی زنان خوانده شده اند که باید اموال را به آنها نداد ، منظور زنانی هستند که با سفاهت و بلاهت اموال را در امور لغو و باطل و فساد می کنند و شامل تمام زنان نمی شود . http://eitaa.com/joinchat/304152577C9f840da185 https://sapp.ir/poorseman
🤔 ❔درادامه حديث غدیر آمده « وال من والاه وعاده من عاداه يعني هركس دوست او شود توهم دوستش باش ودشمن دشمنانش باش » خوب اگردراول حديث مقصود از مولاسرپرست است چطوردرادامه امده هرکس که دوست اوباشد بلکه باید می امد هرکس او باشد وهمین كلمه (وال من والاه )نشان میدهدکه ان کلمه مولا درابتدای حديث هم معنی دوست میدهد چون اگرغیراز این بود باید در ادامه میگفت وال من یطیعه (دوست هرکسی باش که مطیع اوباشد) ولی امده وال من والاه دوست هرکسی باش که دوست او باشد » 💠💠 👌طبق نقل و تصریح علمای اهل سنت پیامبر گرامی در ذیل حدیث غدیر فرمود ؛ « اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و الخذل من » 📚مسند احمد ج 1 ص 118_ سنن نسائی ج 5 ص 132_ مستدرک حاکم ج 3 ص 118 🔸اما باید توجه داشت که تعبیر فوق بر این نمی کند که کلمه « مولی » در حدیث غدیر به معنای دوستی به کار رفته است زیرا ؛ 1⃣ اين دعا، به قرينه صدر حديث غدیر «الست اولي بكم من انفسكم» حمل بر معناي می شود ، و اين چنين معنا مي‌شود ؛ «بار خدايا! هر كس كه ولايت حضرت علي عليه السلام را پذيرفت او را دوست بدار، و هر كس از ولايت او سرباز زد او را دار». 2⃣اين معنا هرگز با اهتمام شديد پيامبر در ذكر آن سازگاري ندارد؛ زيرا چگونه قابل توجيه است كه ما بگوييم پيامبر آن عظيم را در آن بيابان گرم به جهت اعلان يك مطلب جزئي و آن اين كه حضرت علي عليه السلام محبّ آن‌ها است، جمع كرده باشد. 3⃣در برخي از روايات جمله «وال من والاه» همراه با جمله «احبّ من احبّه» آمده است، و اين بر آن است كه جمله اول به معناي محبّت نيست، در غير اين صورت تكرار لازم مي‌آيد. 👌ابن كثير از طبراني قضيه رحبه را نقل كرده و در ذيل آن آمده است: آن گاه سيزده نفر از صحابه برخاسته و شهادت دادند كه رسول خدا فرمود: «من كنت مولاه فعلي مولاه، اللّهم وال من والاه وعاد من عاداه، واحبّ من احبّه وابغض من ابغضه، وانصر من نصره واخذل من خذله». 📚البداية والنهاية، ج ۷، ص ۳۴۷. 👌متقي هندي نيز اين را نقل كرده و در ذيل آن از هيثمي نقل مي‌كند كه گفته است رجال سند اين حديث همگي از افراد ثقه هستند. 📚کنزالعمال ج 13 ص 158 4⃣به فرض هم که بگوییم جمله فوق می گوید هر کس علی علیه السلام را دوست یا دشمن بدارد ، این دوستی و دشمنی ، دوستی و دشمنی خداوند را در پی دارد باز هم باید توجه داشت که این جمله دعايي است كه پيامبر گرامی بعد از فارغ شدن از ، كرده است، و لذا نمي تواند قرينه بر حمل كلمه «مولي» بر معناي محبّت باشد، بلكه جمله قبل از آن كه همان «الست اولي بكم من انفسكم» است بهترين قرينه و زمينه سازي براي حمل كلمه «» بر معناي امامت و اولي به تصرف و سرپرستي است. 🔸ادامه 👇 @Rahnamye_Behesht
🤔 ❔درادامه حديث غدیر آمده « وال من والاه وعاده من عاداه يعني هركس دوست او شود توهم دوستش باش ودشمن دشمنانش باش » خوب اگردراول حديث مقصود از مولاسرپرست است چطوردرادامه امده هرکس که دوست اوباشد بلکه باید می امد هرکس او باشد وهمین كلمه (وال من والاه )نشان میدهدکه ان کلمه مولا درابتدای حديث هم معنی دوست میدهد چون اگرغیراز این بود باید در ادامه میگفت وال من یطیعه (دوست هرکسی باش که مطیع اوباشد) ولی امده وال من والاه دوست هرکسی باش که دوست او باشد » 💠💠 👌طبق نقل و تصریح علمای اهل سنت پیامبر گرامی در ذیل حدیث غدیر فرمود ؛ « اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و الخذل من » 📚مسند احمد ج 1 ص 118_ سنن نسائی ج 5 ص 132_ مستدرک حاکم ج 3 ص 118 🔸اما باید توجه داشت که تعبیر فوق بر این نمی کند که کلمه « مولی » در حدیث غدیر به معنای دوستی به کار رفته است زیرا ؛ 1⃣ اين دعا، به قرينه صدر حديث غدیر «الست اولي بكم من انفسكم» حمل بر معناي می شود ، و اين چنين معنا مي‌شود ؛ «بار خدايا! هر كس كه ولايت حضرت علي عليه السلام را پذيرفت او را دوست بدار، و هر كس از ولايت او سرباز زد او را دار». 2⃣اين معنا هرگز با اهتمام شديد پيامبر در ذكر آن سازگاري ندارد؛ زيرا چگونه قابل توجيه است كه ما بگوييم پيامبر آن عظيم را در آن بيابان گرم به جهت اعلان يك مطلب جزئي و آن اين كه حضرت علي عليه السلام محبّ آن‌ها است، جمع كرده باشد. 3⃣در برخي از روايات جمله «وال من والاه» همراه با جمله «احبّ من احبّه» آمده است، و اين بر آن است كه جمله اول به معناي محبّت نيست، در غير اين صورت تكرار لازم مي‌آيد. 👌ابن كثير از طبراني قضيه رحبه را نقل كرده و در ذيل آن آمده است: آن گاه سيزده نفر از صحابه برخاسته و شهادت دادند كه رسول خدا فرمود: «من كنت مولاه فعلي مولاه، اللّهم وال من والاه وعاد من عاداه، واحبّ من احبّه وابغض من ابغضه، وانصر من نصره واخذل من خذله». 📚البداية والنهاية، ج ۷، ص ۳۴۷. 👌متقي هندي نيز اين را نقل كرده و در ذيل آن از هيثمي نقل مي‌كند كه گفته است رجال سند اين حديث همگي از افراد ثقه هستند. 📚کنزالعمال ج 13 ص 158 4⃣به فرض هم که بگوییم جمله فوق می گوید هر کس علی علیه السلام را دوست یا دشمن بدارد ، این دوستی و دشمنی ، دوستی و دشمنی خداوند را در پی دارد باز هم باید توجه داشت که این جمله دعايي است كه پيامبر گرامی بعد از فارغ شدن از ، كرده است، و لذا نمي تواند قرينه بر حمل كلمه «مولي» بر معناي محبّت باشد، بلكه جمله قبل از آن كه همان «الست اولي بكم من انفسكم» است بهترين قرينه و زمينه سازي براي حمل كلمه «» بر معناي امامت و اولي به تصرف و سرپرستي است. 🔸ادامه 👇 @Rahnamye_Behesht
🤔 ❔اهل سنت شبهه می کند که در اواخر اسفند یا اوایل فروردین اتفاق افتاده است و در آن ایام هوا زمستانی و سرد است ❕چگونه می گویید پیامبر در گرما مردم را برای ولایت علی علیه السلام جمع کرد ❕❕ 💠💠 👌این که در روز غدیر ، هوا به شدت بوده است ، و صحابه از شدت گرما ، عبای خود را به سر و زیر پای خود کشیده بودند تا از آزار گرما در امان باشند ، در روایات شیعه و اهل مورد اشاره قرار گرفته است . 🗯حاکم از زید بن ارقم نقل می کند ؛ « با رسول خدا به منطقه غدیر خم رسیدیم ...آن روز روزی بود که به مانند آن را ندیده بودیم ...پیامبر دست علی را گرفت و گفت ای مردم چه کسی بر مومنان ولایت دارد ، مردم گفتند خدا و رسولش ، پیامبر گفت هر کس که من بر او ولایت دارم و مولی او هستم ، علی مولای اوست » 📚المستدرک علی الصحیحین ج3 ص613 👌در دیگری زید بن ارقم می گوید ؛ « آن روز به شدت گرم بود تا جایی که برخی از ما از شدت گرما ، را به سر و برخی به پا کشیده بودیم تا از آزار گرما در امان باشیم » 📚الروضه الندیه ص157 👌در دیگری آمده است ؛ « ما با سرعت به سوی پیامبر رفتیم ، هوا بسیار گرم بود تا جایی که پیامبر مقداری از لباس ( عبایش ) را از شدت گرما به سر و مقداری را به کشیده بود » 📚بحار الانوار ج37 ص152 🗯اهل سنت می گویند منظور از در حدیث غدیر ، تنها بیان دوستی علی علیه السلام می باشد در حالی که مساله دوستی علی علیه السلام با مومنان مطلب مخفی و پیچیده ای نبود که نیاز به این همه تاکید و بیان داشته باشد ، و احتیاج به متوقف ساختن آن قافله در وسط بیابان خشک و سوزان داشته باشد . 🔶قرآن با می گوید ؛ « مومنان همه برادر یکدیگرند » 🔷حجرات 10 👌و می فرماید ؛ « مردان مومن و زنان مومنه دوست و یاور یکدیگرند » 🔷توبه 71 🗯مساله اخوت اسلامی و مسلمانان با یکدیگر از بدیهی ترین مسائل اسلامی است که در آغاز اسلام وجود داشت و پیامبر بارها آن را تبلیغ کرد و دیگر نیازی به بیان آن ، در آن اجتماع عظیم و سوزان نبود . ❕همه این ها قرینه روشن است که مراد از مولی تنها ولایت و است نه چیز دیگر. Poorseman.ir @Rahnamye_Behesht
🤔 ❔ظاهرا برخی از اهل سنت منکر آن هستند که واقعه غدیر را چندین هزار از مسلمین شاهد بودند ❗️برای جمعیت چند ده هزار نفری که شیعه ادعا می کند مستندی هم است ❗️❗️ 💠💠 👌در برخی از نقل های شیعه ، جمعیت حاضر در جریان غدیر ، هفتاد هزار نفر و بیشتر ، ثبت و ضبط شده اند ؛ 📚بحار الانوار ج 37 ص 202 ❕این تعداد و بلکه بیشتر را علمای اهل هم نقل کرده اند . علامه امینی در کتاب معروف الغدیرش چنین می نویسد ؛ « رسول خدا در دهمين سال هجرت، زيارت خانه خدا (كعبه) را با اجتماع مسلمين آهنك فرمود. و در ميان قبايل مختلفه و طوائف اطراف بر حسب امر آنحضرت اعلان شد، و در نتيجه گروه عظيمى بمدينه آمدند تا در انجام اين تكليف الهى (اداى مناسك حج بيت اللّه) از آن حضرت پيروى و تعليمات آنحضرت را فرا گيرند. 👌اين تنها حجّى بود كه پيغمبر بعد از مهاجرت به مدينه انجام داد، نه پيش از آن و نه بعد از آن ديگر اين عمل از طرف آن حضرت وقوع نيافته و اين حج را به اسامى متعدد در تاريخ ثبت نموده‏ اند، از قبيل: حجة الوداع- حجة الاسلام- حجة البلاغ- حجة الكمال- حجة التمام . ❕در اين موقع رسول خدا غسل و تدهين فرمود و فقط با دو جامه ساده (احرام) كه يكى را به كمر بست و آن ديگر را بدوش افكند روز شنبه بيست چهارم يا بيست پنجم ذيقعدة الحرام بقصد حج پياده از مدينه خارج شد و تمامى زنان و اهل حرم خود را نيز در هودج‏ها قرار داد، و با همه اهل البيت خود و به اتفاق تمام مهاجرين و انصار و قبايل عرب و گروه عظيمى از خلق حركت فرمود . 📚طبقات ابن سعد ج 3 ص 225_ الامتناع مقریزی ص 511_ ارشاد الساری ج 6 ص 429 👌اتفاقا در اين هنگام بيمارى آبله يا حصبه در ميان مردم شيوع يافته بود و همين عارضه موجب گرديد كه بسيارى از مردم از عزيمت و شركت در اين سفر باز ماندند مع الوصف گروه بي شمارى با آنحضرت نمودند كه تعداد آنها به يكصد و چهارده هزار و يكصد و بيست تا يكصد و بيست و چهار هزار و بيشتر ثبت شده است. البته از اهالى مكّه و آنها كه به اتفاق أمير المؤمنين على عليه السّلام و أبو موسى از يمن آمدند بر اين تعداد اضافه ميشوند . 📚مدارک این سخن ؛ السیره الحلبیه ج 3 ص 283 _ سیره زینی دحلان ج 2 ص 143_ تذکره الخواص ص 30_ دائره المعارف ، فرید وجدی ، ج 3 ص 542 🔸بر گرفته از الغدیر ، ج 1 ص 32 ❕این جمعیت هزار نفری در هنگامه گرمای شدید حاکم بر منطقه غدیر گرد هم آمدند . 🔸حاکم از زید بن ارقم نقل می کند ؛ « با رسول خدا به منطقه غدیر خم رسیدیم ...آن روز روزی بود که به مانند آن را ندیده بودیم ...پیامبر دست علی را گرفت و گفت ای مردم چه کسی بر مومنان ولایت دارد ، مردم گفتند خدا و رسولش ، پیامبر گفت هر کس که من بر او ولایت دارم و مولی او هستم ، علی مولای اوست » 📚المستدرک علی الصحیحین ج3 ص613 👌در دیگری زید بن ارقم می گوید ؛ « آن روز به شدت گرم بود تا جایی که برخی از ما از شدت گرما ، را به سر و برخی به پا کشیده بودیم تا از آزار گرما در امان باشیم » 📚الروضه الندیه ص157 👌در دیگری آمده است ؛ « ما با سرعت به سوی پیامبر رفتیم ، هوا بسیار گرم بود تا جایی که پیامبر مقداری از لباس ( عبایش ) را از شدت گرما به سر و مقداری را به کشیده بود » 📚بحار الانوار ج37 ص152 🗯اهل سنت می گویند منظور از در حدیث غدیر ، تنها بیان دوستی علی علیه السلام می باشد در حالی که مساله دوستی علی علیه السلام با مومنان مطلب مخفی و پیچیده ای نبود که نیاز به این همه تاکید و بیان داشته باشد ، و احتیاج به متوقف ساختن آن قافله در وسط بیابان خشک و سوزان داشته باشد . 🔶قرآن با می گوید ؛ « مومنان همه برادر یکدیگرند » 🔷حجرات 10 👌و می فرماید ؛ « مردان مومن و زنان مومنه دوست و یاور یکدیگرند » 🔷توبه 71 🗯مساله اخوت اسلامی و مسلمانان با یکدیگر از بدیهی ترین مسائل اسلامی است که در آغاز اسلام وجود داشت و پیامبر بارها آن را تبلیغ کرد و دیگر نیازی به بیان آن ، در آن اجتماع عظیم و سوزان نبود . بنابراین مراد از مولی تنها ولایت و است نه چیز دیگر. 🔸 👇