زندگی با همدم نااهل، جان فرسودن است من چنین زندانی‌ام با خویش در یک پیرهن - فاضل‌ نظری

مثل آتش بی‌قرارم، مثل طوفان بی‌وطن دیگران از من گریزانند و من از خویشتن! - فاضل‌ نظری

تو تنها مى توانى آخرین درمان من باشى و بى شک دیگران بیهوده میجویند تسكینم - محمد‌علی‌ بهمنی

غمگین نیم احوالم اگر یار نپرسد از شمع نپرسیده کسی تاب و تبش را - حزین لاهیجی

رازی نهفته ‌در پسِ حرفی نگفته است مگذار درد دل كنم و دردسر شود. - فاضل‌ نظرى

بود آیا که زِ دیوانه‌ی خود یاد کند؟ آنکه زنجیر به پای دلِ شیدا زد و رفت - هوشنگ‌ ابتهاج

من آسمان پر از ابرهای دلگیرم اگر تو دلخوری از من، من از خودم سیرم من آن طبیب زمین گیر زار و بیمارم که هر چه زهر به خود می دهم نمی میرم من و تو آتش و اشکیم در دل یک شمع به سرنوشت تو وابسته است تقدیرم به دام زلف بلندت دچار و سردرگم مرا جدا مکن از حلقه های زنجیرم درخت سوخته ای در کنار رودم من اگر تو دلخوری از من، من از خودم سیرم - فاضل‌ نظری

نیم به هجر تو تنها، دو همنشین دارم دل شکسته یکی، جان بی‌قرار یکی - حزین‌ لاهیجی

تمامِ شب به خیال تو رفت و می‌دیدم که پشتِ پرده‌ی اشکم سپیده سر می‌زد - هوشنگ‌ ابتهاج

بر سردرِ بازارچه‌ی‌ عمر نوشتند: اینجا خبری نیست، اگر هست هیاهوست. - فاضل نظری

غم نیز ز بی‌تابیِ ما روی نهان کرد صائب به چه تسکینِ دلِ زار توان کرد - صائب تبریزی

ميان‌‌ این‌ همه‌ فرياد‌ بى‌كسى‌ تنها سكوت‌ واژه‌ غمگين‌ روزهاى‌ من‌ است - سیدتقی سیدی