#مثنوی_خوانی از خدا جوییم توفیق ادب بی‌ادب محروم گشت از لطف رب بی‌ادب تنها نه خود را داشت بد بلک آتش در همه آفاق زد مایده از آسمان در می‌رسید بی‌شری و بیع و بی‌گفت و شنید درمیان قوم موسی چند کس بی‌ادب گفتند کو سیر و عدس منقطع شد خوان و نان از آسمان ماند رنج زرع و بیل و داس‌مان باز عیسی چون شفاعت کرد حق خوان فرستاد و غنیمت بر طبق مائده از آسمان شد عائده چون که گفت انزل علینا مائده باز گستاخان ادب بگذاشتند چون گدایان زله‌ها برداشتند لابه کرده عیسی ایشان را که این دایمست و کم نگردد از زمین بدگمانی کردن و حرص‌آوری کفر باشد پیش خوان مهتری زان گدارویان نادیده ز آز آن در رحمت بریشان شد فراز ابر بر ناید پی منع زکات وز زنا افتد وبا اندر جهات هر چه بر تو آید از ظلمات و غم آن ز بی‌باکی و گستاخیست هم هر که بی‌باکی کند در راه دوست ره‌زن مردان شد و نامرد اوست از ادب پرنور گشته‌ست این فلک وز ادب معصوم و پاک آمد ملک بد ز گستاخی کسوف آفتاب شد عزازیلی ز جرات رد باب #دفتر_اول ص 8 - بیت از بیت 78 - 92 📚 در خصوص ادب نسبت به پروردگار مولانا مباحثی را مطرح می‌کند که اشاراتی به قوم موسی ع می‌کند که مطابق روایات پس از خروج از مصر به مدت چهل سال در سرزمین تیه سرگردان ماندند و خداوند نعمت‌های بسیاری را فرستاد ولی این قوم ناشکری کرد و آن نعمت آسمانی منقطع شد. در آیه 61 بقره این داستان بیان شده است. 📚بیان این داستان‌ها از زبان مولانا در وسط قصه پادشاه و کنیزک، صرفا بیان داستان نیست بلکه اشاره به این نکته دارد که تمامی مشکلات از ناحیه خود انسان است . زله: باقی مانده غذا فراز: بسته، باز: در بیت به معنای اولاست عزازیل: ابلیس ♻️#عملیات_مجازی ♻️#واحد_هنر_و_رسانه ♻️#معاونت_تبلیغ_استان_همدان https://eitaa.com/hozerasam