#فرهنگ‌شناسی‌و‌ارتباط‌با‌زائر10 بسم الله الرحمن الرحیم سلام و درود بر شما خادمان سرفراز زائران حضرت کریمه سلام الله علیها؛ قبلا در باب اهمیت چشم‌ها و نقش موثر تماس چشمی و همچنین رنگ رخسار در فرایند ارتباطات انسانی، مطالبی تقدیم و تاکید شد که چشم انسان منبعی مهم و ارزشمند در بروز حالت‌های عاطفی انسان‌ها در همه جوامع و فرهنگ‌ها است و این در حالی است که دیگر اعضای چهره به این اندازه اهمیت نداشته و غالبا افراد قادرند واکنش‌های آنها را به راحتی کنترل کنند؛ اما کنترل روی چشم‌ها بسیار دشوار است، بنا بر این چشم‌ها و نواحی اطراف آنها نسبت به سایر قسمت‌های صورت، اطلاعات دقیق‌تری را درباره واکنش‌های عاطفی افراد نشان می‌دهند. اگرچه باید تاکید شود که بهترین برداشت در مورد این واکنش‌ها زمانی است که کل چهره مد نظر قرار می‌گیرد. باید به این نکته مهم توجه داشت که نوع نگاه کردن و ارتباط چشمی افرادی از یک فرهنگ به افراد فرهنگ دیگر متفاوت است. مثلا گاهی ممکن است دیدار میان یک آسیایی با فردی از قاره اروپا، به بروز مشکل بیانجامد؛ زیرا اغلب اروپایی‌ها معمولا به چشمان طرف مقابل خیره می‌شوند (زل می‌زنند) و این مسأله برای بیشتر آسیایی‌ها چندان خوشایند نیست و از سوی مقابل هم، فرد اروپایی از این‌که مخاطبش مستقیما به چشمان او نگاه نمی‌کند، ناراحت می‌شود. گاهی هم خیره شدن و مداومت در نگاه به دیگران، ممکن است زمینه‌ساز خشونت‌های رفتاری شود و به همین سبب است که در برخی از کشورها این عمل به عنوان جرم شمرده می‌شود. چشم‌ها در پیوستگی با چهره افراد، حوزه وسیعی از پیام‌ها را منتقل می‌کنند. نگاه خیره به فرد موجب نگرانی و ترس او می‌شود و نگاه آرام، نویدبخش مهربانی و شفقت است. بر اساس آمار ثابت شده است که معمولا هر فرد 25 تا 75 درصد از مدت مکالمه را به طرف مقابل چشم می‌دوزد. طول نظر اجمالی هم از 3 تا 7 ثانیه است و اگر شناسایی قبلی وجود داشته باشد، نوع و زمان تماس چشمی متغیر می‌شود. فارغ از تفاوت‌های موجود در میان فرهنگ ملت‌ها، نوع نگاه کردن می‌تواند موجب ایجاد صمیمیت و دوستی یا خشونت و دوری افراد از یکدیگر شود و از همین رو، همگان به ارتباط چشمی به عنوان مهارتی بسیار لازم برای زندگی روزمره نیاز دارند اما این مهم برای کسانی که وظیفه ارتباطی دارند، بسیار ضروری‌تر می‌باشد. #ادامه‌دارد