👤 اهل شام بود و زیاد به محضر #امام_باقر صلوات‌الله‌علیه شرفیاب می‌شد. روزی در محفل حضرتش گفت: سوگند به خدا حضور من در خدمت شما به جهت محبّت به شما نیست، در روى زمين كسى را بيش از شما خانواده دشمن نمی‌دارم‏، بلکه فقط به خاطر #فصاحت و #دانش شماست که در این محفل حاضر می‌شوم! 🔆 امام علیه السلام تبسمی نمود و چیزی نفرمود. 🤒 چند روزی گذشت و خبری از جوان نشد؛ حضرت جویای حال آن جوان شد؛ شخصی گفت: او بیمار است. ⚰️ در این حین شخصی وارد شد و گفت: ای فرزند رسول خدا! جوان شامی که در مجلس شما حاضر می‌شد از دنیا رفت؛ او وصیّت کرده که شما بر جنازه‌ی او نماز بخوانید. ❇️ امام باقر علیه‌السلام فرمود: وقتی او را غسل دادید، بگذارید روی سریر باشد و کفن نکنید تا من بیایم. 📿 آنگاه حضرتش برخاست و وضو گرفت و دو رکعت نماز خواند و دعا نمود، سپس سر به سجده گذاشته و سجده را طول داد، بعد برخاست و ردای #رسول_خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم را بر تن کرد و نعلین بر پا نمود و به سوی او رفت. 👈🏻 وارد خانه شد، آنگاه وارد اتاقی شد که او را غسل می‌دادند، او را غسل داده روی سریر گذاشته بودند؛ حضرت با نامش او را صدا زد و فرمود: ای فلانی! ✋🏽 ناگاه آن جوان پاسخ داده و لبّیک گفت و سر بلند کرد و نشست؛ حضرت شربت سویقی خواست، به او خورانید. ⁉️ آنگاه پرسید: چه شده به تو؟ 🎶 گفت: قبض روح شدم؛ وقتی روح از بدنم خارج شد صدای دلنشینی را شنیدم که تا بحال نیکوتر از آن نشنیده‌ام که گفتند: «ردّوا إلیه روحه، فإنّ محمّد بن علیّ قد سألناه»؛ روح او را باز گردانید، زیرا #محمد_بن_علی او را از ما خواسته است. 📚 اقتباس از کتاب الثاقب فی المناقب، ص۳۶۹، ح۲. ◼️ #حکایت #امام_باقر علیه‌السلام 💠 @shohadarahshanedamadarad

فرا رسیدن سالروز ولادت باسعادت سبط الاکبر، معزّ المؤمنین، کریم اهل‌البیت، امام حسن مجتبی صلوات‌الله‌و‌سلامه‌علیه را به محضر مقدّس امام زمان عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف و همه شیعیان‌ و منتظران تبریک و تهنیت عرض می‌نمائیم. 📌حضرت #امام_مجتبی علیه‌السلام از #رسول_خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله روایت فرمودند: «کسی که در ماه رمضان آمرزیده نشود، امیدی به آمرزش او تا سال بعد نیست؛ کدام یک از شما مطمئن است که ماه رمضان بعدی را درک می‌کند؟! پس همانند کسی روزه بگیرید که گویی روزه‌ی سال بعد را درک نخواهد کرد؛ چه بسیار روزه‌دارانی بودند که یک سال را برای روزه‌داری در اختیار داشتند، امّا امسال مدفون‌اند و در تنهایی و غربت، سر بر خاک قبر نهاده‌اند؛ خداوند شما را از غفلت برحذر می‌دارد و ما و شما را در روز قیامت بیامرزد.‏» 📚 فضائل‌الأشهرالثلاثة (شیخ‌صدوق)، ص۱۱۷