🌷ذبح عظیم
نقل کردهاند که مراد از «ذبح عظیم» حضرت امام حسین علیه السلام است که از ذریه ابراهیم است
و او همان قربانی عظیمی بود که جانشین ذبح اسماعیل شد. و ابراهیم در دل آرزو کرد که کاش فرزندش اسماعیل را به دست خود قربان کرده بود و امر به ذبح قوچ به او نشده بود، تا دلش همچون دل پدری که فرزندش را ذبح کرده به درد آید و سزاوار والاترین درجات اهل ثواب که در مصائب صبر میکنند، بگردد.
خداوند ـ عزّوجلّ ـ به او وحی کرد که ای ابراهیم محبوبترین خلق من نزد تو کیست؟ گفت: یا رب هیچ آفریدهای از آفریدگانت برای من محبوبتر از حبیبت محمّد نیست.
خداوند وحی کرد که ای ابراهیم آیا او عزیزتر است یا خودت؟ پاسخ داد:او عزیزتر است.
خداوند پرسید: فرزند او برای تو عزیزتر است یا فرزند خودت؟ پاسخ داد: فرزند او.
فرمود: قربانی شدن فرزند او بهظلم و ناحق به دست دشمنانش بیش تر دل تو را به درد میآورد یا کشته شدن فرزندت به دست خودت در راه طاعت من؟ پاسخ داد: قربانی شدن او به دست دشمنانش برایم دل آزار تر است.
خداوند فرمود: ای ابراهیم گروهی که گمان میکنند که از امّت محمّد هستند، فرزندش حسین را بعد از او از سر ظلم و عدوات میکشند؛ همچنان که یک قربانی را بکشند و با این کار، مستوجب غضب من میشوند.
ابراهیم از این خبر جانکاه بیتاب شد و دلش به درد آمد و بسیار گریه کرد و دست از گریه برنمیداشت تا خداوند بار دیگر به او وحی کرد که ای ابراهیم، جزعِ تو را بر فرزندت (اگر او را کشته بودی)با جزعت بر حسین و شهادت او، فدیه و معاوضه میکنم،
و بدین سبب بالاترین درجات اهل ثواب در مصیبت ها را به تو دادم
و این همان مفهوم قول خداوند است که فرمود:
#وفدیناه_بذبح_عظیم.
بحارالأنوار، ج،۱۲ ص۱۲۴
@Rayat_Al_Abbas
🌷ذبح عظیم
نقل کردهاند که مراد از «ذبح عظیم» حضرت امام حسین علیه السلام است که از ذریه ابراهیم است
و او همان قربانی عظیمی بود که جانشین ذبح اسماعیل شد. و ابراهیم در دل آرزو کرد که کاش فرزندش اسماعیل را به دست خود قربان کرده بود و امر به ذبح قوچ به او نشده بود، تا دلش همچون دل پدری که فرزندش را ذبح کرده به درد آید و سزاوار والاترین درجات اهل ثواب که در مصائب صبر میکنند، بگردد.
خداوند ـ عزّوجلّ ـ به او وحی کرد که ای ابراهیم محبوبترین خلق من نزد تو کیست؟ گفت: یا رب هیچ آفریدهای از آفریدگانت برای من محبوبتر از حبیبت محمّد نیست.
خداوند وحی کرد که ای ابراهیم آیا او عزیزتر است یا خودت؟ پاسخ داد:او عزیزتر است.
خداوند پرسید: فرزند او برای تو عزیزتر است یا فرزند خودت؟ پاسخ داد: فرزند او.
فرمود: قربانی شدن فرزند او بهظلم و ناحق به دست دشمنانش بیش تر دل تو را به درد میآورد یا کشته شدن فرزندت به دست خودت در راه طاعت من؟ پاسخ داد: قربانی شدن او به دست دشمنانش برایم دل آزار تر است.
خداوند فرمود: ای ابراهیم گروهی که گمان میکنند که از امّت محمّد هستند، فرزندش حسین را بعد از او از سر ظلم و عدوات میکشند؛ همچنان که یک قربانی را بکشند و با این کار، مستوجب غضب من میشوند.
ابراهیم از این خبر جانکاه بیتاب شد و دلش به درد آمد و بسیار گریه کرد و دست از گریه برنمیداشت تا خداوند بار دیگر به او وحی کرد که ای ابراهیم، جزعِ تو را بر فرزندت (اگر او را کشته بودی)با جزعت بر حسین و شهادت او، فدیه و معاوضه میکنم،
و بدین سبب بالاترین درجات اهل ثواب در مصیبت ها را به تو دادم
و این همان مفهوم قول خداوند است که فرمود:
#وفدیناه_بذبح_عظیم.
بحارالأنوار، ج،۱۲ ص۱۲۴
@Rayat_Al_Abbas