🤍بھـٰاࢪ عـٰاشقۍ‌🤍 #پارت‌صد‌چهل‌سوم بی حوصله سرم را روی بالشت قرار میدهم که نرگس به سمتم می آید و در گوشم زمزمه میکند: ریحانه تو... حرفش راقطع میکند که به چهره اش خیره میشوم _چی؟ +هیچی مهدی جدی به چهره ی ما چشم دوخته و دو ابروانش را بالا میاندازد که از ترس آب دهانم را قورت میدهم پس خانواده من کجا بودند؟ با تردید سوالم را میپرسم _من..من..خانواده دارم؟ نرگس با بغض سرش را پایین میاندازد و دستش را روی چشمانش میمالد مهدی به نرگس خیره شده و چیزی نمی گوید سکوت حکم فرما شده بود که آهسته می گویم: چیز بدی گفتم؟ قبل از نرگس مهدی پاسخ میدهد +نه همه چیز رو به موقعش بهت توضیح میدم سوال های زیادی ذهنم را درگیر کرده بود احساس خوبی نداشتم ترس و اضطراب تمام وجودم را فرا گرفته بود! نمی توانستم به همین زودی به این خانواده اعتماد کنم. اصلا من چطور آدمی بودم؟ چرا مهدی را انتخاب کرده بودم؟ خانواده من کجا بودند؟ دستم را روی سرم میگذارم و چشمانم را میبندم مدتی نمی گذرد که چشمانم آهسته بسته میشود و به خواب عمیقی فرو میروم با صدای همهمه بالای سرم چشمانم را آرام آرام باز میکنم! با چهره های نگران کسانی مواجه میشوم که اصلا از آنها چیزی نمی دانم خودم را جمع و جور میکنم _س..سلام صدای هق هق دختر جوانی بلند میشود و محکم در آغوشم میگیرد +خداروشکر که خوب شدی ریحانه اون مدت..که تو کما بودی داشتم دق میکردم او همچنان ابراز علاقه میکرد اما من هیچ حسی نسبت به او نداشتم. از من جدا میشود و روی تخت کنارم مینشیند _شما کی هستید؟ مانند برق زده ها از جا میپرد و با چشمان گرد شده نگاهم میکند +چی گفتی؟ _من..یادم نمیاد مهدی روبه دختر میگوید: چیزی نیست مبینا خانم فقط.. مبینا با صدای نسبتا بلندی می گوید: فقط چی؟ چی آقا مهدی؟ چه اتفاقی برای ریحانه افتاده؟ نرگس میان صحبت مبینا میپرد و جویده جویده می گوید: حافظشو از دست داده. مبینا ناباورانه نگاهم میکند و با تردید می گوید: ریحانه،تو منو یادت نمیاد سرم را تکان میدهم +یعنی واقعا یادت نمیاد؟ شاید فکر میکرد با پرسیدن دوباره سوالش جوابم تغییر میکند _نه #رمان #بهارعاشقی نویسنده:مریم مرادی ✎Join∞❤️∞↷ @Reyhana_Al_Hosseyn