✅ تأمل👌 🔹"کارل گوستاو یونگ"فیلسوف و روانشناس سوئیسی، تعبیرِ جالبی از انسانِ خوشحال داره که خیلی با تعریفِ عادی و معمولِ خوشحالی فاصله داره ... بر اساسِ این تعریف، خوشحال بودن یعنی : توانمندی بالای ما در شکیبایی و استقامت در برابر سختی ها. ... خوشحالی یعنی اطمینانی درونی به این که درد و رنج و سختی و بیماری و مرگ جزء لاینفک زندگیه اما هیچ کدوم از اینها نمی تونه منو از پا بندازه و متوقفم کنه ... 🔹خوشحالی یعنی میل به زندگی علیرغم علمِ به فانی بودنِ همه چیز ... 🔹 خوشحالی یعنی در سختی ها لبخند زدن... خوشحالی یعنی آگاهی از توانمندی بزرگ ما برای به دوش کشیدنِ مشکلات، یعنی بعد از هر زمین خوردن همچنان بتونیم بلند بشیم و ادامه بدیم. بعد از هر گریه همچنان بتونیم بخندیم و لبخند بر لبِ دیگر همنوعانمون بیاریم. ... 🔹خوشحالی یعنی حضورِ کاملِ ما در هستی. یعنی همچون رود جاری بودن و در حرکت بودن عبور کردن و به عظمتی بی پایان چشم دوختن ... 🔹خوشحالی یعنی توانایی ما به گفتنِ یک «آری بزرگ»به زندگی.... ... ✅حالا همه اینها رو با کاروان کربلا و یاران امام حسین علیه‌السلام ،خصوصا حضرت زینب که با اون همه مصائب کمر شکن آنچنان ایستادگی وصبوری به خرج دادن که اسطوره تاریخ شدن،تطبیق بدید👌 همه اون عزیزانی که تو واقعه کربلا حضور داشتن،تمام این صفاتی که یونگ مطرح کرده برای انسان خوشحال و خوشحالی واقعی، رو داشتن و تو شخصیت خودشون نهادینه کرده بودن. ... حالا شاید بتونیم اندک درکی از کلام حضرت زینب سلام الله علیها داشته باشیم که در برابر یزید که قصد تحقیرشون رو داشتن،فرمودن«ما رأیت الا جمیلا»... من در کربلا به جز زیبایی ندیدم!! شگفتا به این همه قدرت و عظمت و صبوری! و اینجاست که باز با تمام وجودمون میتونیم بگیم: اصلأ حسین جنس غمش فرق میکند... و میتونیم اقرار کنیم که شاید تو هیچ کلاس و کارگاه روانشناسی، به اندازه تأمل در اتفاقات کربلا و ویژگیهای یاران امام حسین علیه‌السلام و درس گرفتن از اونها، نمیتونیم دانش رسیدن به #آرامش درون و شادی واقعی رو کسب کنیم. #اندکی_درنگ #سبک_زندگی #درسهایی_از_کربلا #روانشناسی_کربلا #آرامش @Roghaye_nurzade