_

ریاضی چقدر مزخرفه اخه.

یکی که برامون گل نرگس بخره چی؟ افرین اونم نداریم .

وای یا ابلفضل چقدر زیاده😂😭

_ میدانی تو که امدی همه چیز قشنگ شد . بی برو برگشت شدی مداد رنگی نقاشی سیاه سفیدم . چشمانت ؛ اخ از چشمانت ، شدم فضا نورد بیچاره ای که در کهکشان‌ راه شیری چشمانت گم شد . حالا میشود من که گم گشته و حیران چشمانت شده ام را در اغوش خود بر اختر کوچک خودم بازگردانی🖇♥️؟ تقدیم به «@Love_he»

ببخشیدا یه کاری پیش اومد نتونستم بقیه تقدیمی هارو بدم🤦‍♀

_ غرق در دنیای اش . نگاه و فکر اش خنده هایش . حتی واکنش هایش را نمیتوان پیش بینی کرد . صدای دو رگه اش . عطر تلخش. زبان تندش . و بی حسی اش . همچون ابر تیره و تار روی قلب مهربانش را گرفته بود . و او تنها به یک باد نیاز داشت تا ابر های سیاهی که بر جلوی قلبش تجمع کرده بودند را جا به جا کند . تقدیم به «@kafe_iran»

_ سیاه و سفید؟ شاید خود انتخاب کرده ایم که افکار و ایده های ذهن خیال پردازمان ، سیاه سفید باشد . شاید انسان های اطرافمان رنگارنی افکارمان را گرفته اند شاید هم ؛ سیاه سفید بودنشان خاص است افکارت مخصوص به توست ، برای توست، اما گه گاهی ، وسط فکر و خیالاتت و افکار های سیاه سفیدت رنگی وارد کن ! تقدیم به «@Shiyarx»

_ چشمان دلتنگش با دیدن گنبد حرم اقا پر میشود . ارزو دیرینه اش براورده شده بود ، حرف های نگفته درونش ، گله هایش از ادم ها ، دل شکستی هایش را برای اقا نگه داشته بود شده باروتی که به فندک احتیاج داشت برای ترکیدن . تمام سلول های بدنش ، دلتنگی را فریاد میزد اما گنبد را که دید دلتنگی اش را فراموش کرد . مطمئن شد که هنوز هم اقا به یادش هست :)! و دستش را رها نکرده.... تقدیم به «@sadatt_313r»

_ قلب اش خسته بود ، انسان ها ازرده خاطرش کرده بودند ، گاه گاهی با شکستن قلبش یا شکستن غرورش ؛ او کسی بود که تمام قلبش را برای اطرافیانش گذاشته بود ، اما ! انها جای سالمی در قلبش باقی نگذاشته بودند . تنها راه کارش، یورش بردن بر اغوش ان بالایی بود ، تنها کسی که می‌توانست قلب زخمی اش را درمان و کند مرهم شود :)! تقدیم به «@sarkar_ellieh»

یه بار دیه بهم بگید زود زود بده میزنم تو دهنتون . با عرض معذرت. سخته خب . هم می‌نویسم هم عکس پیدا میکنم .