بسم الله #چالش_های_تربیت_اسلامی_در_دنیای_معاصر #پژوهشگاه_فقه_نظام #نشست_پنجم 2 🔰 چالش های پیش روی دانش تربیت اسلامی | استاد محمدجواد درودی (بخش دوم) 1️⃣ چالش اول: عنوان تربیت اسلامی 🔸 تربیت یا تعلیم و تربیت؟ اولین چالش با عنوان دانش تربیت اسلامی است؛ در یک دیدگاه، عنوان تربیت مطرح می شود و دیدگاه دیگر عنوان تعلیم و تربیت را مطرح می کند. کتاب فلسفۀ تعلیم و تربیت آیةالله مصباح این بحث را مطرح کرده است و خودش هم در جانب دیدگاه دوم (تعلیم و تربیت) ایستاده است. استدلال آنها این است که در قرآن تزکیه و تعلیم باهم مطرح شده است و چون معنای تزکیه، همان تربیت است، لذا ما هم تربیت و تعلیم را در کنار هم قرار می دهیم. اما آقای صادق زاده در مبانی نظری سند تحول آموزش و پرورش، می گوید عنوان تربیت شامل تعلیم هم می شود. اما چالش جدی، بحث از عنوان نیست. چالش جدی اتفاقی است که ذیل این عنوان رخ داده است. ذیل این عناوین سه دسته کتاب تألیف شده اند؛ 1. کتبی که از تربیت سخن گفته اند با عنوان تربیت اسلامی مثل کتاب آقای خسروباقری 2. کتبی که با عنوان تعلیم و تربیت اسلامی نگاشته شده اند اما محتوا چندان تفاوتی با تربیت ندارد. 3. کتبی که با عنوان تعلیم و تربیت مطرح شده و در ذیل آن مباحث تعلیم از تربیت تفکیک شده است مثل کتاب اسلام و تعلیم و تربیت از آقای محمدباقر حجتی 🔹 تأثیر عنوان در محتوا بعد از مواجهه با این سه طیف کتاب، این سوال مطرح می شود که آیا اساسا باید از تعلیم و تربیت سخن گفت یا از تربیت؟ آیا این عنوان تاثیری در محتوا دارد یا خیر؟ به تعبیر دیگر کسانی که عنوان تعلیم و تربیت را استفاده می کنند آیا تغییری در محتوای تربیت داده اند یا خیر؟ مثلا کسی که به فلسفه تعلیم و تربیت می پردازد، بطور جداگانه باید به فلسفه تعلیم و فلسفه تربیت بپردازد؟ یا کسی که از تعلیم و تربیت سخن گفته، می تواند محتوای مربوط به تعلیم را از محتوای مربوط به تربیت تمییز دهد؟ به نظر بنده کسی که از عنوان تعلیم استفاده می کند و قائل است که تعلیم و تربیت باهم یک دانش هستند، باید افزونه محتوایی داشته باشد. یعنی علاوه بر تربیت، باید از تعلیم هم سخن بگوید. و الا اگر تأثیر محتوایی ندارد، پس چرا از واژه تعلیم در عنوان این دانش استفاده می شود؟ حتی کسی که قائل است که عنوان تربیت، جامع است و شامل تعلیم هم می شود و به همین خاطر فقط از واژه تربیت در عنوان استفاده می کند، بازهم باید بتواند نشان دهد که کدام بحث تعلیم است. این بحث تأثیر عنوان در محتوا، مسأله ای است که اندیشمندان کمتر از آن بحث کرده اند. درحالیکه آن چیزی که بیشتر مفید و ارزشمند است، همین بحث محتوایی است نه صرف بحث از عنوان مناسب تر. البته ممکن است کسی پاسخ دیگری بدهد و بگوید اساسا دانش تربیت، متفاوت از دانش تعلیم است. و کسانی که از تعلیم و تربیت سخن گفته اند، در عمل مباحث تعلیمی را در مباحث تربیتی هضم و حذف کرده اند. @gharar03

بسم الله #چالش_های_تربیت_اسلامی_در_دنیای_معاصر #پژوهشگاه_فقه_نظام #نشست_پنجم 3 🔰چالش های پیش روی دانش تربیت اسلامی | استاد محمدجواد درودی (بخش سوم) 2️⃣ چالش دوم: قلمرو دانش تربیت 🔹مراجعه به آثار اندیشمندان نشان می دهد قلمرویی که برای تربیت انتخاب کرده اند، متفاوت است. [از حیث میزان پوشش نسبت به مخاطب تربیت (متربی)، چهار دیدگاه قابل طرح است]. 🔻اول: از پیش از تولد تا انتهای حیات مادی. مثل آیت الله ابراهیم امینی و آقای سیدمحمدباقر حجتی. استدلال این گروه این است که تحول انسان، لزوما به واسطه کارهایی که نسبت به خودِ متربی انجام می شود، نیست بلکه رفتارها و مراعات های پیش از تولد نیز در نسبت با او موثر است. 🔻دوم: از هنگام تولد تا پایان عمر. 🔻سوم: از هنگام تولد تا 21 سالگی. مثل آقا مجتبی تهرانی؛ منطق آن هم روایات سبع سنین است. 🔻چهارم: از بلوغ تا پایان عمر. برنامه های تربیتی قبل از بلوغ از باب تمهید است. مثل آقای صفائی حائری و آقای خسرو باقری. با تأمل در این اختلاف، این سوال مطرح می شود که چرا تلقی این اندیشمندان (که غالبا در حوزه دینی نظریه پرداز هستند)، از تربیت متفاوت است؟ با چه معیار و شاخصی باید میان این نگاه ها، داوری و ارزیابی کرد؟ به عبارت دیگر درک این افراد از تربیت چه بوده است که تربیت را تا این حد متفاوت دیده اند؟ و اساسا ملاک و معیار مرزبندی علوم چیست؟ نسبت به سوال اول باید گفت: به نظر می رسد اندیشمندان ما در فهم معنای تربیت و عناصر ماهوی و اساسی آن، درک های متفاوتی داشته اند که بر تعیین قلمرو تربیت موثر بوده است. مثلا آقای صفایی چون معتقد است تربیت اسلامی یکی از عناصر مهمش اختیار مخاطب است و از طرفی در بحث های انسانی شناسی، اختیار را یک عنصر عالی ای می بیند که در دورۀ بلوغ شکل می گیرد، لذا تربیت را از آنجا شروع می کند. همچنین آیت الله اعرافی چون دیگر سازی را یکی از عناصر مهم تربیت می دانند، لذا تربیت را جایی می داند که دو طرف مربی و متربی باشند و خودسازی را اخلاق می داند. اما آقا مجتبی تهرانی که این دیدگاه را ندارد، بحثهای تربیتی ایشان با بحث های خودسازی، بسیار آمیخته است. ✔️ سوال و جواب سوال: اینکه تغییر و تحول کودک غیربالغ، داخل در تربیت است یا تمهید تربیت، ثمره ای ندارد. در هر صورت، طبق هردو نگاه، برای کودک غیربالغ برنامه تربیتی وجود دارد. جواب: اگر برنامه قبل از بلوغ را از باب تمهید بدانیم، تمام آن زمینه سازی برای بعد از بلوغ است. به تعبیر دیگر تمام اهداف دوران تمهید، رقیق شده همان اهداف دوران بعد از بلوغ است. مثلا آقای صفایی که اهداف قبل از بلوغ شخصیت، تفکر و حریت می داند، این سه هدف رقیق شده همان اهداف بعد از بلوغ مثل آزادی از اسارت ها و روش تدبر و... است. اما طبق نگاهی که برنامه قبل از بلوغ را داخل تربیت می داند مثل نگاه سبع سنین، مراحل قبل از بلوغ، خودشان مستقلا مرحله ای از تربیت هستند و لزوما مقدمه مرحله بعدی نیستند. @gharar03

بسم الله #چالش_های_تربیت_اسلامی_در_دنیای_معاصر #پژوهشگاه_فقه_نظام #نشست_پنجم 4 🔰چالش های پیش روی دانش تربیت اسلامی | استاد محمدجواد درودی (بخش چهارم) 3️⃣ مسأله سوم: نسبت دانش تربیت با دانش های مجاور مخصوصا روانشناسی و مشاوره در هم آمیختگی مرزبندی تربیت با دانش مشاوره و روانشناسی، از مهمترین چالش های جدی دوران اخیر می باشد. چالش این است که دانش روانشناسی و مشاوره، در عمل دارد جای علم تربیت را می گیرد. اگر مسیری در پیش رو، به همین شکل باشد، در دهۀ آینده دانش تربیت خنثی و حذف خواهد شد. یکی از شواهد تعریف رشته های تخصصی است. در رشته های تخصصی تربیت، سهم قابل توجهی از مواد درسی آنها، دانش های روانشناسی و تربیت است اما در در رشته های تخصصی روانشناسی و مشاوره، سهمی به علوم تربیتی داده نمی شود. 🔹نسبت بین روانشناسی و دانش تربیت سه تلقی پیرامون نسبت بین روانشناسی و تربیت وجود دارد؛ در برخی از این تلقی ها، دارای مسامحاتی است که ثمره آن این شده که تربیت جای خود را به روانشناسی داده است. 🔻تلقی اول (بر اساس ماهیت دانش): روانشناسی، انسان شناسی تجربی است، ماهیت توصیفی دارد ولی دانش تربیت، ماهیت تجویزی دارد؛ درنتیجه روانشناسی، تکیه گاه دانش تربیت و مقدمه آن است. چراکه بیان تجویزات جهت تغییر انسان، زمانی به خوبی صادر می شود که توصیف مناسبی از انسان صورت وجود داشته باشد. توصیف و شناخت انسان، دارای لایه هایی است. یکی لایه آن انسان شناسی پایه است که این لایه یا از فلسفه گرفته می شود و یا از وحی. لایه دیگر آن، انسان شناسی تجربی است که روانشناسی به آن می پردازد. بنابراین دانش روانشناسی، یک دانش مقدمی و پیشینی است و به همین دلیل در رشته های تخصصی تربیت، پای روانشناسی به میان می آید. 🔻تلقی دوم (بر اساس هدف دانش): روانشناسی انسان را درمان و به حد تعادل می رساند اما تربیت انسان را به تعالی و شکوفایی می رساند. اساسا درک حاکم بر روانشناسی، مسأله درمانگری است. درمانگری را رسالت اصلی خودش را می دانست. جریان روان تحلیل گری، شناخت گرایی و انسان گرایی، مسأله همه آنها مسأله سلامت و درمان اختلالات است. برخلاف تربیت که مخاطبش، شخص بیمار نیست. 🔻تلقی سوم (بر اساس نقش اجتماعی دانش): دانش تربیت متناظر با علوم تربیتی (اجوکیشن) است. علوم تربیتی یعنی تربیت رسمی. تربیت رسمی با آموزش و پرورش کار می کند. علوم تربیتی حدود 16 تا 20 شاخۀ علمی هستند که نگاه نهادی به دانش تربیت دارند. یعنی مسألۀ آنها مجموعه آموزش و پرورش است. علوم تربیتی شامل مجموعه ای از دانش ها است. از دانش های نظری مثل فلسفه تعلیم و تربیت گرفته تا دانش های میانی مثل اقتصاد آموزش و پرورش، جامعه شناسی آموزش و پرورش و برنامه درسی و تا دانش های کاربردی مثل روشها و فنون تدریس و غیره. بنابراین در این تلقی، تربیت به تربیت رسمی و نهاد آموزش و پرورش می پردازد و روانشناسی به تربیت غیررسمی و عمومی. جالب این است که در دهۀ شصت و هفتاد، اولین فعالیت هایی که برای تربیت اسلامی در پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و بعد موسسه امام خمینی ره شکل گرفته، گروه های علوم تربیتی بوده اند. یعنی قلمرو کار خود را تربیت رسمی می دیده اند. در جای خودش باید بحث کنیم که آیا ما در اسلامی کردن تربیت، صرفا باید علوم تربیتی و تربیت رسمی را اسلامی کنیم؟ 🔹مرزبندی میان دانش تربیت و روانشناسی ظاهرا بر اساس هر سه تلقی مرزبندی ها روشن است ولی در عمل و واقعیت این تلقی ها حفظ نشده است و امروز تغییر کرده است. ✓ در تلقی اول روانشناسی، کارش توصیف است اما امروزه روانشناسی تجویزات هم دارد. تمام مکاتب روانشناسی، امروزه تجویز و توصیه دارند. ✓ در تلقی دوم که روانشناسی برای درمان است، امروزه این هم تغییر کرده است. امروزه مکاتبی مانند روانشناسی کمال، روانشناسی مثبت گرا وجود دارد که هدفش شکوفایی و تعالی است نه صرف درمان. ✓ در تلقی سوم که روانشناسی برای تربیت غیررسمی است هم تغییر کرده و امروزه شاخه ای به نام روانشناسی یادگیری شکل گرفته که کارش در حوزه تربیت رسمی و مدرسه است. همچنین بعضی از شاخه های دیگر روانشناسی در قالب مشاوره تحصیلی یا استعدادیابی در حوزه تربیت رسمی وارد شده اند. در مجموع به نظر می رسد این مرزبندی ها شکسته و امروزه روانشناسی جای علوم تربیتی را گرفته است. و لذا یکی از چالش های جدی، چالش مرزبندی دانش تربیت با دانش های همجوارش یعنی روانشناسی و مشاوره است. ادامه مسأله سوم در پست بعدی⏪ @gharar03

✅ وایزکیو، قویترین هوش مصنوعی شیعه در دنیا • تسلط به بیش ۷۰ زبان زنده دنیا • تسلط روی ۱۶۹ میلیون کاراکتر دیتای دینی • مسلط به بیش ۵۳ هزار شبهه دینی و اعتقادی • تسلط بر مجموع سخنرانی های رهبری از سال ۱۳۵۲ تا ۱۴۰۳ • تسلط بر بیش از ۲۳۰۰ سخنرانی رهبری • قابلیت تولید محتوا • قابلیت تحلیل محتوا • و صدها قابلیت دیگر 💢 این هوش مصنوعی قوی همزمان با میلاد با سعادت قطب عالم امکان حضرت بقیة الله الاعظم امام مهدی (عج) منتشر خواهد شد. 🔷 آدرس سایت: www.WisQu.ai #هوش_مصنوعی #ابزارها و #روشها https://eitaa.com/world_of_ai

🎁 #انتظار، تمرین #ولایت‌پذیری است. ✨نکاتی از بیان شیرین حجت‌الاسلام‌والمسلمین #نظافت مدرس حوزه و دانشگاه 🔻افضل #اعمال در دوران غیبت، #انتظار فرج است. در روایت داریم اگر کسی بمیرد در حالتی که منتظر است مثل کسی است که در خیمه امام زمان(عج) و همراه امام است. 🔻اما آنچه در مورد انتظار مطرح است انتظار فرج است؛ 1⃣ فرج یعنی گشایش. گشایش چه کسی و چه چیزی؟ اگر برداشتمان این است که ما می خواهیم مشکلات شخصی مان حل شود این آن انتظاری که ثواب دارد نیست و صرفا انتظاری طبیعی است و همه بشر هم این حالت را دارند. 2⃣ انتظار امام زمان(عج) مربوط به آدمهای عادی نیست؛ بلکه انتظار آدمهای با معرفتی است که به حد زندگی مادی و حیوانی قانع نیستند. یعنی حتی اگر در زندگی تمام مشکلاتشان مرتفع بشود باز هم منتظر امام زمان‌اند. آنهایی که انتظارشان خلاصه شده که آقا بیاید و مشکلات شخصی شان را حل کند اینها وقتی مشکلاتشان حل شود دیگر منتظر نخواهند بود وخلاء را حس نمی‌کنند. اما اگر کسی سطح نیازهایی که در درونش هست فراتر از نیازهایی که آدمهای عادی دارند باشد آن زمان است که حالت انتظار در او شکل می گیرد . 2⃣ اگر بگوییم مراد از فرج، فرج امام زمان(عج) است باید دید حضرت مشکلش چیست؟ ایشان غصه کل بشریت را دارند. 🔺رسالتشان وماموریتشان هدایت آدمها، مبارزه با ظلم، جهت دهی انسانها به سمت برپایی عدالت و احیای ارزش هاست. یعنی جامعه ای درست شود که در آنجا انسانیت شکوفا شود و راحتتر به سمت خدا حرکت کنند. 3⃣ اگر کسی منتظر امام زمان باشد کارش می شود افضل الاعمال و البته کار بسیار سخت است: أَفْضَلُ‏الْأَعْمَالِ‏أَحْمَزُهَا. 4⃣ برخی گمان می کنند انتظار صرفا یک حس و یک حال است و صبح جمعه اشکی بریزند، نه این انتظار نیست. انتظار یک عمل است؛ کسی که میهمان دعوت کرده اگر اعمال وکارهای مربوطه را آماده نکرده باشد واقعا منتظر نیست و دوست دارد حتی میهمان دیرتر بیاید. اما اگر غذایش آماده باشد و تمام کارهایش را کرده مدام می‌گوید چرا میهمان دیر آمد؟ ⚡️ پس به نظرم مهمترین وظیفه منتظر این است که با خودش روشن کند که آیا می خواهم منتظر باشم یا نه؟ 5⃣ نکته دیگر اینکه انتظار مراحلی دارد. کسی که منتظر است باید بپرهیزد که مبادا با طاغوت شریک شود و مؤید طاغوت در عرصه های گوناگون باشد. شما می بینید افرادی الان هستند و ادعا می کنند منتظر امام زمان هستند اما نمادهای #طاغوت در دنیای حاضر از وجود این افراد احساس #خطر نمی کند. چرا؟ چون اینها به نوعی آنها را تایید می‌کنند!! ⚡️ اگر منتظر هستیم باید به نوعی در تمام حوزه‌های #فرهنگی سیاسی اقتصادی بادستگاه طاغوت درگیر شویم ⚡️گام بعدی این است که آرام آرام باید برای آقا #زمینه_سازی کرد که ایشان بیاید، چرا که آقا محتاج یار است. اللهم اجعلنا من أنصاره. 🔻 بنابراین کسی که منتظر امام عصر هست: به فکر نصرت ایشان است. نسبت به جبهه حق بی‌غیرت نیست. خودش را برای ظهور آماده می‌کند. واقعا از صمیم دل #کمبود حضرت را حس مي‌کند. ✨ در دوران غیبت چه کنیم؟ ۱- تمرین انتظار ۲- امیدورای در عین عدم قناعت بوضع موجود ۳- یقین به اینکه باطل یک مدتی جولان می دهد و کف روی آب است. ۴- عدم ترس از هیمنه پوشالی مستکبران. ۵- احیا کردن ارزش ها و پرهیز از بی‌تفاوت. ۶- همدردی با امام زمان(عج) #غصه فقرا و جاهلان و ستم‌کشیدگان ۷- پیروی از ولایت فقیه به ویژه در مواردی که امر او با امیال ما سازگاری ندارد کسانی که نمی توانند فقیه را تحمل کنند، امام زمان(ع) را قطعاً برنمی‌تابند. إِنَ‏ أَمْرَنَا صَعْبٌ‏ مُسْتَصْعَبٌ لَا یَحْمِلُهُ إِلَّا عَبْدٌ مُؤْمِنٌ امْتَحَنَ الله قَلْبَهُ لِلْإِیمَان (نهج البلاغه) 🌼اللهم عجل لولیک الفرج🌼 🌷🍃🌺🌸🇮🇷🌸🌺🍃🌷

🔻گروه علمی تربيت اخلاقی مؤسسه آموزش عالی اخلاق‌ و تربیت و مؤسسه آموزش عالی حوزوی مشکات برگزار می کند: 🔰نخستین رویداد ملی پیوند ۱ از نظریه تربیتی تا طراحی و عمل 🌀 برنامه رویداد: 1️⃣ بازدید از طرح تربیتی نسل تغییر: (برنامه #شبیه‌سازی شده از کار درخشان و ارزشمند مجموعه رویش کرمان) 2️⃣ نشست علمی: ارائه و نقد برنامه‌ تربیتی موقعیت‌آفرین دانش‌آموزی برتر با عنوان #نسل_تغییر 3️⃣ کرسی نظریه‌پردازی: ارائه #نظریه_مبنای طرح در حوزه #تربیت_سیاسی‌_اجتماعی_نوجوان امروزی 4️⃣ هم‌اندیشی فعالان تربیتی 🗓 زمان رویداد: ۵شنبه و جمعه، دوم و سوم اسفند ۱۴۰۳ 📍مکان برگزاری: مجتمع فرهنگی نور قم 📲 با توجه به ظرفیت محدود جهت پیش ثبت نام از طریق پیوند زیر اقدام فرمایید: 🌐 https://digiform.ir/w70bb3c86 📡 حضور مجازی : 🌐https://ac.ismc.ir/anjomanhawzah2/ 📌 لینک خبر: 🌐 eeihe.ac.ir/c/4192 🤝 مفتخریم در این رویداد میزبان فعالان تربیتی استانهای مختلف کشور باشیم. ـــــــــــــــــ #گروه_علمی_تربیت_اخلاقی #موسسه_آموزش_عالی_اخلاق‌وتربیت 🆔 @akhlaqtarbiat 🌐 eeihe.ac.ir

آیا داستان سفارت خاص آمریکا در بغداد را شنیدید؟ مقدمه ای .... در خاورمیانه!!!

متن کامل الگوی مفهومی، نقشه راه و راهنمای اجرای مدرسه تراز سند تحول بنیادین ┄┄┅┅┅❅☀️❅┅┅┅┄┄ [ مسئله محور | پیشرو | ارزش آفرین ] #اندیشکده‌_راهبردی‌_نوآیند دانشگاه اصفهان #مجتمع_آموزشی‌تربیتی‌تحقیقاتی_برنا 💠 @UI_noaiand 💠 @UiResearch 📳 @borna_group