وای از آن روز که آب از سر انسان گذرد درد افزون شود و فرصت درمان‌ گذرد آخرش پرده به یک سو رود و فاش شود گرچه یک عمر ز چشم همه پنهان گذرد دیر شد ای دلِ من! کی به خودت می آیی؟! نکند فرصت عمر تو به عصیان گذرد چیست این تن که اسیرش شده ای از غفلت یوسفِ جان چقدر گوشه ی زندان گذرد؟! زودتر بگذر از این دام پر از مکر جهان عاقل از راه پر از دزد، شتابان گذرد کی قرار است در آغوش کشی وصلش را حیف از این عمر که دائم پی هجران گذرد وای بر من اگر از غفلتِ بیش از حدّم من ز خود نگذرم و فرصت شعبان گذرد سخت باید که قسم داد خدا را به حسین تا خدا از گنه بنده اش آسان گذرد #عاصی_خراسانی #شعبانیات ۸ شعبان ۱۴۴۵ @sheikh_ali_moghaddam