⭕️لزوم قدردانی از قرآن و عترت 🔹اگر به ما خبر می‌دادند که در چین کتابی وجود دارد که چنین #کمالاتی را دارد و به زبان چینی است، و تمام #صفات و #کمالات #قرآن را بدون بردن نام آن، به آن نسبت می‌دادند، مثلاً می‌گفتند از صفاتش این است که: «وَ لَوْ أَنَّ قُرْءَانًا سُیرَتْ بِهِ الْجِبَالُ أَوْ قُطِّعَتْ بِهِ الأرْضُ أَوْ کلِّمَ بِهِ الْمَوْتَی...» [۱] (و اگر کتابی وجود داشته باشد که بتوان به‌وسیله آن، کوه‌ها را سیر نمود و زمین را شکافت، و با مردگان سخن گفت، [همین کتاب است]). 🔹و نیز به‌ وسیله آن چنین کارهایی را می‌توان کرد که: «أُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ وَ أُحْيِ الْمَوْتى‏ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ أُنَبِّئُكُمْ بِما تَأْكُلُونَ وَ ما تَدَّخِرُونَ في‏ بُيُوتِكُم» [۲] (نابینا و شخص مبتلا به مرض پیسی را به اذن خدا بهبودی می‌بخشم؛ مردگان را به‌ وسیله آن، به اذن خدا زنده می‌کنم؛ و از آنچه می‌خورید و در خانه‌هایتان اندوخته می‌کنید، خبر می‌دهم)، 🔹و دیگر خصوصیات #قرآن را بیان می‌کردند، می‌گفتیم سزاوار است همه کوچ کنیم تا در آنجا آن کتاب را #درس بگیریم یا با خود بیاوریم، و این در حالی است که همان #قرآن پیش ماست؛ لذا سزاوار است با #گرسنگی و #صبر بر خرده نان هم شده، آن را #تحصیل و #تدریس نماییم، و به #معارف آن آگاهی پیدا کنیم، که: «لا تَفْنی عَجآئِبُهُ» [۳] (#شگفتی‌های موجود در آن پایان‌ناپذیر است). نیز: «تِبْياناً لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ» [۴] (توضیح هر چیزی در آن موجود است). 🔹مگر نمی‌بینید دولت‌های متمدن با اینکه به #قرآن اعتقاد ندارند، درباره آن گفته‌اند: #قرآن تنها کتابی است که #حکیمی آن را نوشته است. قرآن‌هایی با هدیه ارزان در دسترس ماست، ولی ما از آن قدردانی نمی‌کنیم و مانند کسانی که آن را ندارند، از محتوای آن بی‌خبریم. همچنین #اهل‌بیت و عترت علیهم‌ السلام را که عَدیل قرآن هستند، بلکه با #قرآن یگانگی و اتحاد دارند و اهانت به قرآن، اهانت به آنهاست و بالعکس. هرکس به #قرآن نزدیک باشد به عترت مقرب است، و بالعکس. پی نوشت‌ها؛ [۱] قرآن کریم، سوره رعد، آیه ۳۱ [۲] همان، سوره آل‌عمران، آیه ۴۹ [۳] نهج‌البلاغه عبده، ج۱، ص‌۵۵؛ احتجاج، ج۱، ص‌۳۹۰ و... از کلمات امام علی(ع)؛ و کنزالعمال، ج۱، ص‌۱۷۶؛ ج۱۶، ص‌۱۴۷ و ۱۴۸ از کلمات رسول خدا [۴] قرآن کریم، سوره نحل، آیه ۸۹ 📕در محضر بهجت، ج۱، ص ۱۷۴ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) #آیت_الله_بهجت —————————‏ ‏‏🇮🇷 مجموعه‌ی فرهنگی سنگر 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر جنگ نرم 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر سردار دلها 🇮🇷

🔹 هر #علمی را در چند حلقه باید آموخت: ۱. مرحله اول: یادگیری معنای اصطلاحات آن #علم ۲. مرحله دوم: یادگیری غیراستدلالی مطالب آن علم طبق دیدگاه مشهور یا طبق دیدگاه استاد خود ۳. مرحله سوم: بررسی استدلال‌ها در صورتی که #متعلم در یادگیری عجله کند و این ترتیب را رعایت ننماید، آسیب‌های متعددی برای او پدید می‌آید. همچنین اگر #استاد در #تدریس این ترتیب را رعایت نکند، شاگرد را دچار آسیب می‌نماید. به عنوان مثال برخی از اساتید برای شاگردان مبتدی خود، اقوال و دیدگاه‌های گوناگون را بیان می‌کنند که این کار برای شاگرد آسیب زاست. فقیه و محدث بزرگ شیعه ملا محسن فیض کاشانی (ره) به یکی از این آسیب‌ها چنین اشاره فرموده است: از آداب فراگیری #دانش آن است که دانش‌جو در آغاز راه، از گوش سپردن به اقوال مختلف، چه در علوم دنیوی و چه در #علوم اخروی، پرهیز کند؛ زیرا چنین کاری #عقل او را سرگردان، ذهنش را پریشان، رأی‌اش را سست، و او را از درک و شناخت و کشف حقیقت ناامید می‌سازد. بلکه شایسته آن است که ابتدا یک دیدگاه نیکو و مورد رضایت را نزد استاد خود به‌خوبی فراگیرد، سپس به شنیدن دیدگاه‌ها و اقوال روی آورد. و اگر استاد او در اتخاذ رأی، مستقل نبوده و تنها عادتش نقل دیدگاه‌ها و اقوال باشد، باید از چنین استادی پرهیز کند؛ چرا که گمراهی‌ای که از او برمی‌آید بیشتر از راهنمایی اوست، و شخص نابینا شایستگی رهبری و هدایت شاگردان را ندارد. و استادی که چنین حالتی دارد، هنوز در تاریکی سرگردانی و بی‌دانشی به‌سر می‌برد. بازداشتن فرد تازه‌کار از شنیدن اقوال، مانند بازداشتن فرد تازه مسلمان از همنشینی با کفار است؛ و برعکس، ترغیب انسان نیرومند به بررسی اختلاف دیدگاه‌ها، شبیه است به تشویق فرد نیرومند به همنشینی با کفار. از این‌رو، فرد ناتوان از حمله به صف کفار بازداشته می‌شود و فرد شجاع بدان تشویق می‌گردد. ملا محسن فیض کاشانی، المحجه البیضاء، ج۱، ص۱۱۴. —————————‏ ‏‏🇮🇷 مجموعه‌ی فرهنگی سنگر 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر جنگ نرم 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر سردار دلها 🇮🇷