#تکلیف_سی_و_یکم #کتاب_راه_وصال اینکه #نام امام زمان عجل الله را به کار نگیرند و بیان ننمایند و در این امر تقیه کنند و حتی المقدور از القاب و کنیه ایشان استفاده کنند. منظور از نام آن حضرت ، همان « م ح م د » است که نام واسم پیامبر اسلام (ص) می‌باشد. ذکر نام شریف آن حضرت در محافل و مجامع دشمنان دین و هرجا که خوف ضرر یا شماتت و مثل آن است و جای تقیه می باشد قطعاً حرام است. حتی ذکر لقب و نیز نام باقی ائمه و القاب آنان در صورت خوف ضرر و لزوم تقیه ، حرام است. #رسول_خدا (صل الله علیه وآله وسلم) می فرمایند: او کسی است که قبل از ظهورش نام او را آشکارا نمی برد مگر شخص کافر. #امام_حسن_عسکری علیه السلام می فرماید: قبل از ظهورش برای احدی حلال نیست او را با نامش ( م ح م د) یا کنیه اش ( ابوالقاسم) یاد نماید و بنامد. بدون شک ذکر نام آن حضرت در دعا و مناجات ، آنجا که آشکارا و در محافل و مجامع نباشد جایز است هرچند احتیاط مستحب ترک آن می باشد. ذکر نام حضرت در #کتب نیز بدون اشکال بنظر می رسد ، زیرا از زمان مرحوم #کلینی (ره) تا کنون علمای اعلام ،نام حضرت را در کتاب های خود برده اند و کسی آنان را رد و انکار ننموده است. یکی دیگر از نام های آن حضرت #احمد است که احتیاط در ترک بردن این نام نیز هست.