#کتاب_راه_وصال #تکلیف_سی_و_دوم رعایت ادب و احترام نسبت به ساحت مقدس امام زمان علیه السلام، تکلیف دیگر مومن است. شرکت در مجالس و محافلی که در آنها، امام عصر علیه السلام به بدی یاد می‌شوند و یا مورد انکار قرار می‌گیرند و یا ذکر و یاد آن حضرت به تمسخر گرفته می‌شود، از مصادیق موجبات بی‌ادبی در حق آن حضرت است که باید به شدت از آن پرهیز کرد. اقتضا ادب اینکه بپرهیزید از مجالسی که: 👈 یاد خدا و یاد امام عصر علیه السلام خالی است 👈اهل آن از یاد حضرت غافلند از دیگر مصادیق بی حرمتی به حضرت👇 👈عدم رعایت تکالیف و وظایفی که نسبت به امام زمان علیه السلام وجود دارد یا سهل انگاری و کوتاهی در انجام آنها 👈توسل به غیر آن حضرت و یا به غیر خاندان او در گرفتاری‌ها و هجوم سختی‌ها و مشکلات و همچنین 👈اشکال به احکام دین آنچه پیامبر آورده است و سبک شمردن آنها 👈دشمنی با دوستان امام زمان علیه السلام و دوستی با دشمنان او و دشمنان دین و... همچنین از تمام اسباب و موجبات دیگر بی حرمتی به ساحت حضرت نیز باید پرهیز کرد.

تکلیف ۳۴ (تابع تکلیف ۳۲) با سلام یکی دیگر از تکالیف مردم آن هست که هنگام شنیدن ودیدن اسم مبارک حضرت ولی عصر (ع) والقاب وکنیه آن حضرت احترام لازم را مبذول داشته وبرای تعظیم وتکریم آن بزرگوار از جای خود برخاسته وبایستند به ویژه اسم مبارک "قایم" روزی در مجلسی حصرت امام صادق اسم مبارک امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف ) ذکر شد وحضرت برای تکریم ایستادند روزی دعبل قصیده ای نزد امان رضا (ع) خواند وقتی به اسم مبارک حجه رسید امام رضا ایستادند ودست به سر گذاشتند حضرت رضا در حدیثی در مورد حضرت خضر فرمودند او در هر جا نامش برده شود حاضر می‌شود پس وقتی نامش برده شد به اوسلام کنید حال با توجه به این که حضرت خضر در خدمت امام زمان است باید به تعظیم وتکریم حضرت پی برد واز طرف دیگر هر جا نام مبارک امام عصر برده می‌شود آن وجود مقدس متوجه شده وحضور معنوی پیدا می‌کند وگوینده را مورد توجه قرار می‌دهد پس سزاوار است به خاطر حضور نورانی حضرت قیام کنیم وبایستیم اللهم عجل الولیک الفرج #راه وصال تکلیف ۳۴

تکلیف سی و پنجم تکلیف دیگر مردم خشوع فروتنی و خشیت دل هنگام یاد و ذکر آن حضرتقالب الله تعالی: أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ آیا زمان آن نرسیده است تا دل‌های آنان که ایمان آورده‌اند از یاد خدا و آنچه از حق نازل شده است خاشع گردد و دل بسپارند. امام باقر می‌فرمایند: ذکر ما و یاد ما همانا ذکر و یاد خداست. پس چون ذکر و یاد امام زمان علیه السلام یاد خداست بنابراین باید در یاد و ذکر آن حضرت قلوب مومنان خاشع و فروتن باشد. امام صادق در دعای روز جمعه می‌فرمایند پروردگارا به درستی که من به سوی تو با قلبی خاضع و به سوی ولی تو با بدنی فروتن و به سوی امامان هدایتگر با قلبی متواضع تقرب می‌جویم #کتاب_راه_وصال

بسم الله الرحمن الرحیم #تکلیف۳۳ #کتاب_راه_وصال یکی دیگر از تکالیف مردم در قبال آن حضرت،رعایت ادب هنگام ذکر ویاد آن بزرگوار است. فرد مومن باید آن حضرت را تنها با القاب شریف و مبارک ایشان نظیر حجه،قائم، صاحب الامر و... یاد نماید ونیز هنگام خواندن ونوشتن اسامی و القاب حضرت هم باید تعظیم واحترام ایشان را رعایت نماید. استفاده از عناوین و عباراتی مانند حضرت ،مولا در ابتدا و علیه السلام و عجل الله تعالی فرجه الشریف و... پس از نام حضرت نیز لازم است. پیامبر فرمودند:"هرکس در کتابی برمن درود بفرستد مادامی که اسم من در آن کتاب است، پیوسته فرشتگان برای او طلب مغفرت می نمایند." نکته مهم تعظیم آن حضرت ودیگر ائمه به نوشتن(ص)یا (ع)به دست نمی آید. استفاده از این رمزها نه تنها رعایت ادب نیست بلکه نوعی بی ادبی است. همچنین لمس نام آن بزرگوار بدون طهارت باید ترک شود. این مطالب در حق سایر ائمه نیز صادق است.

#تکلیف_۳۶ #راه_وصال #بدن_مومن باید نسبت به آن حضرت خاشع باشد. اعضای بدن او در جهت خدمت به آن حضرت باشد. باید در فکر و عمل و قلب خویش در خدمت حضرت باشد. امام صادق (ع) در دعای روز جمعه: "پروردگارا!به درستی که من به سوی تو با قلبی خاضع و به سوی ولّیت با بدنی فروتن تقّرب می جویم."

#تکلیف_سی_و_هفت #کتاب_راه_وصال #محبت به امام عصر ارواحنا لمقدمه الفداء زیرا ایشان یکی از اهل بیت معصوم پیامبر علیهم السلام هستند که محبت و ارادت به آن ها بر مومنان واجب است. و اجر رسالت و جزء ایمان و شرط قبولی اعمال به شمار می‌رود. طبق آیه 23 سوره شوری: ذَٰلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۗ قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ ۗ وَمَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ. ____________________________ انسان باید ولی نعمت خود را دوست داشته باشد و به او محبت کند. حضرت ولی نعمت مومنان است. آنچه از خیر و برکت و نعمت های الهی و انواع لذت ها و خواستنی های حلال و پاک به مومن می رسد به برکت امام علیه السلام و به واسطه اوست. و آفرینش طبایع بدین گونه است که منعم و محسن خود را دوست داشته باشند. روایات بسیاری نیز وجود دارند که در خصوص لزوم محبت به آن حضرت اشاره دارند. رسول خدا صل الله علیه و آله می فرمایند: هرکس دوست دارد در حالیکه ایمان او کامل و اسلامش پسندیده است ، خدا را ملاقات کند، باید #ولایت حجت صاحب الزمان منتظر را داشته باشد. #بحارالانوار. ج ۳۶ص۲۹۶باب ۴۱ح۱۲۵

#کتاب_راه_وصال #تکلیف_سی_و_هشتم مومن باید آن حضرت را محبوب دیگران نموده و محبت مردم را نسبت به او جلب نماید. امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: خدا رحمت کند بنده را که ما را نزد مردم محبوب گرداند و در معرض دشمنی و کینه توزی آنان قرار ندهد. امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: خدا رحمت کند بنده‌ای که دوستی مردم را به سوی ما جلب نماید و با ایشان به آن چه می‌فهمند، سخن بگوید و آن چه را که انکار کرده و درک نمی‌کنند رها کند.

به نام خدا #تکلیف_۳۹ #کتاب_راه_وصال اظهار شوق ومیل به لقا و دیدار آن حضرت در دعاهای مخصوص امام زمان ،نظیر دعای ندبه و... حضرت علی علیه السلام در بیانی با دست به سینه خود اشاره نمودند وشوق خود را به دیدار آن حضرت اظهار داشتند.

راه وصال تکلیف چهلم (تابع تکلیف ۳۹) یکی دیگر از تکالیف شیعیان برای رسیدن به وصال حضرت مهدی (علیه السلام) دعا ودرخواست دیدار ایشان از خداوند متعال است فرد مومن باید دعا کند واز امام خود بخواهد تا دیدار خویش را به او مرحمت فرماید البته دیداری با عافیت وایمان کافی ودرست دیدار حضرت هم در زمان ظهور امکان پذیر هست وهم در زمان غیبت واین دیدار از آرزوهای هر مومنی است همینطور که در دعای عهد ودر دعاهای دیگر می‌خوانیم ((بار خدایا آن طلعت رشید وان چهره نازنین را به من بنما ودیده ام را به سرمه یک نگاهی او روشن ساز )) امام صادق می‌فرمایند : هر کس سوره بنی اسرائیل را در هر شب جمعه بخواند نمی‌میرد تا این که حضرت مهدی (علیه السلام )را ببیند واز اصحاب آن حضرت گردد . ویک دعا هم در صفحه ۱۰۸ کتاب نوشته شده که هر کس بعد از نماز واجب بخواند امام مهدی را در خواب یا بیداری خواهد دید اللهم عجل الولیک الفرج #راه وصال تکلیف ۴۰

تکلیف چهل و یکم حضور در مکان‌هایی که احتمال حضور و وجود حضرت مهدی علیه السلام در آنها می‌رود مثل مسجد سهله یا مسجد جمکران و... به ویژه در ایامی که سفارش شده است تکلیف دیگر مومن است. مراسم حج و صحرای عرفات و مجالس و محافل ذکر فضایل و مناقب آن حضرت و یا دیگر امامان معصوم علیه السلام و مجالس ذکر مصیبت و یا مدح و شادی اهل بیت علیه السلام مجالس عقد و نکاح سادات و علما به ویژه سادات اهل علم و زهد و تقوا و مجالس درس علوم الهی و مشاهده مشرفه ائمه معصومین علیه السلام به ویژه در ایام و لیالی متبرکه مانند روز عاشورا عید فطر و شب‌های جمعه و تشییع جنازه علمای ربانی و شیعیان و دوستداران واقعی آن حضرت و مراسم و جشن‌های ویژه ایام و لیالی متبرکه و مناسبت‌های مذهبی مانند عید غدیر عید قربان و شب‌های قدر همه از موارد و مکان‌هایی هستند که در آنها احتمال حضور حضرت حجت علیه السلام می‌رود. #راه_وصال #تکلیف_چهل_یکم

بسم الله الرحمن الرحیم #تکلیف_چهل_دو #راه_وصال مومن باید به جهت فراق و دوری از امام زمانش و عدم دیدار و همچنین بابت همه مصیبت ها و بلاهایی که بر آن حضرت وارد شده است محزون و غمگین باشد. این حزن و غم نشانه #شدّت محبت مومن و #صحت و #صدق آن است. در روایت آمده که نَفَس فرد غمگین #تسبیح و غم مومن #عبادت است. غیبت آن حضرت و غصب حقوق ایشان نه تنها برای مومن ،بلکه سبب حزن ائمه معصومین علیه السلام نیز پیش از آنکه آن حضرت متولد یا غایب باشند هم بوده است. در دعای#ندبه فرازهایی از دعای امام صادق علیه السلام را میبینیم که از لزوم حزن و غم آن حضرت گواهی میدهد : "آیا معین و یاوری هست تا با او ناله و گریه را طولانی نمایم؟"

#تکلیف_چهل_و_سه #کتاب_راه_وصال (تابع تکلیف چهل و دوم ) از تکالیف مومنان ، #گریه کردن در فراق آن حضرت و یا بر آنچه که از مصیبت ها و گرفتاری ها و ناملایمات به آن حضرت رسیده است ، می باشد. حتی اگر برای شخص گریه میسر نشد ،باید خود را به گریه بزند که به این کار #تباکی گویند. در کتاب #غیبت_نعمانی از امام صادق علیه السلام روایت شده که « مبادا دم بیاورید. به خدا سوگند! هر آینه امام شما سالیانی از دوران تان غایب خواهد شد. و هرآینه آزمایش خواهید شد تا آنجا که گفته می شود : آیا از دنیا رفته است ، کشته شده یا هلاک گردیده ، به کدام وادی رهسپار شده است ؟؟ و هرآینه دیدگان مومنان بر او اشک می ریزد. » امام صادق علیه‌السلام بر او و بر فراق او می گرید. سدیر صیرفی می گوید: با بعضی از اصحاب بر مولایمان حضرت امام صادق علیه‌السلام وارد شدیم ، پس دیدیم او را که بر روی زمین نشسته است.... او همچون کسی که فرزند خود را از دست داده و جگرش سوخته باشد می گریست و .... در حالی که می گفت: ای آقای من! غیبت تو مصیبت مرا به اندوههای ابدی پیوند داده و یکی بعد از دیگری می روند و جمعیت و افراد به سوی فنا می روند و از جهت مصیبت های گذشته و بلاهای پیشین ، اشکی از چشمم جاری نشود مگر اینکه در برابر چشمم مجسم می گردد محنت هایی که از آن ها بزرگ تر و هولناک تر است و حوادثی که با خشم تو در هم آمیخته و حوادثی که نازل شده اند و با سخط تو عجین گشته اند. سدیر می گوید: ما پنداشتیم که آن حالت ، نشانه واقعه ای کوبنده یا مصیبتی از مصایب زمان است که بر آن حضرت روی آورده است. عرض کردیم خداوند دیدگانت را نگریاند ای زاده بهترین مردم! از کدامین پیش آمد ، اشکت روان و گریه ات همچو باران است ؟ امام آهی کشید و پریشانی اش بیشتر شد آنگاه علت و موجب حال خود را غیبت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف خواند و حال خویش را شرح و تفصیل داد. (۱) (۱) #کمال_الدین ج ۲ ص۳۵۲ باب ۳۳ #بحارالانوار ج ۵۱ ص۲۱۹