چندشب پیش با یکی از دوستان بلیط گرفتیم و رفتیم سینما و نشستیم پای فیلم #رحمان۱۴۰۰ . اگه بخوام خیلی خلاصه و مفید، همین اول، آخرشو بگم باید بگم: حیف ۱۵هزارتومنی که بابت بلیط هر نفر پرداخت کردیم؛ که اگه اون ۱۵ هزارتومن رو من با دستای خودم ریخته بودم توی جوب و آب برده بود سنگین‌تر بود واسم تا اینکه یکساعت و ده دقیقه به تماشای رحمان۱۴۰۰ بشینم! درواقع اینطوری که به نظر میاد بین یک دسته از فیلمسازان و عوامل سینما اون حرف بنده خدا که گفت "حاضره برای خنداندن مردم شلوارشو هم دربیاره"، تبدیل به یه تفکر و ایده‌آل شده و تا اعماق جونشون نفوذ کرده(!). وقتی جای هدف و وسیله عوض بشن و یا اینکه حد و حدود این دوتا مشخص نشن و یا اینکه اصلا شناخته نشن، چیزی غیر از خروجی‌های این مدلی از سینما و تلوزیون انتظار نمیره... طلبه مجازی - ۹۸/۱/۲۶