.
📍 #بیانیه_وزارت_اطلاعات
◼️ #فراتحلیل | پیام اصلی بیانیه مهم وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه چیست
♦️مشخصات ظاهری این بیانیه بسیار مهم و #غیر_عادی بود که لازم است مقدمتا به آن اشاره کنیم:
وقتی بیانیهای اینگونه:
1⃣ با اطلاعات #جزییِ دادههای اطلاعاتی
2⃣ به صورت کاملا #تفصیلی و نه اجمالی
3⃣ با دستهبندی و #عنوانگذاری_حقوقی
4⃣ با #همکاری دو نهاد مهم اطلاعاتی کشور
منتشر میشود، میتواند #معنای_روشن و واضحی برای اهل فن داشته باشد.
🔸اینگونه صدور بیانیه، از سوی مهمترین نهادهای اطلاعاتی کشور، کاملا #غیر_عادی و به لحاظ علم نظامی و امنیتی کاملا غیر حرفهای تلقی میشود؛ چرا که اطلاعات نسبتا تفصیلی امنیتی را در اختیار عموم گذاشته و به #انتشار_عمومی گذاشته است.
همین امر، روشن بودن پیامش را دوچندان میکند.
🔹صدور عمومی این بیانیه، یک #پیشآگهی_هنرمندانه و در عین حال مقتدرانه به دوستان و #دشمنان هر دو میدهد.
🔸اگر بخواهیم در یک جمله، فلسفه و #پیام_اصلی صدور این بیانیه با مشخصاتی که ذکر شد را بیان کنیم میتوان آن را اینگونه کوتاه نماییم:
ایجاد #آمادگی_ذهنی و #هشدار برای اجرای دستور فرمانده کل قوا در پیام تسلیت خود درمورد حادثه تروریستی حرم مطهر شاهچراغ، مبنی بر «کور کردن فجایع و اتفاقات اخیر از #سررشته و #منبع اصلی».
پیام روشن است.
به نظر شما اینبار نوبت کدام #پایگاه است که سربازان و فرماندهانش را دچار آسیب روحی و مغزی! نماید؟!
منتظر باشید و ببینید.../اسدنژاد
✅#عین_الاسد یادتان نرود 👌✅
🆔 @Sangar_Tabien
📌ایران از همه کشور های همسایه اش در فرزند آوری عقب افتاده است!
روزگاری در دهه ۴۰ و ۶٠ شمسی ایران در زمینه فرزندآوری از همه کشور های همسایه اش جلوتر بود اما در عرض کمتر از ده سال (از اواسط دهه ۶۰ تا اواسط دهه ٧٠ ) یکی از شدید ترین کاهش جمعیت هایی که می تواند در یک کشور رخ بدهد در ایران رخ داد و از هر ٧ فرزند به ازای یک زن به حدود دو فرزند و در حال حاضر به ١/۶ فرزند به ازای هر زن رسیده است.
این مسئله در حالی مطرح می شود که کشور های همسایه ایران نیز با کاهش رشد جمعیت مواجه بوده اند اما در این میان ایران از همه همسایگان خود پیشی گرفته است.
#منبع: سازمان ملل متحد، چشم انداز جمعیت جهان (2022)
࿐჻ᭂ⸙🍃🌸🍃⸙჻ᭂ࿐
#سنگر_تبیین
#مهارتورم_رشدتولید
🆔 @Sangar_Tabien
࿐჻ᭂ⸙🍃🌸🍃⸙჻ᭂ࿐
#عزت_ملی
#انتخابات
#مشارکت_حداکثری
#مردمسالاری_دینی #روشنگری
✅ چرا باید رای بدهیم؟
🔶 این سؤال، یکی از مهمترین مباحثی است که در هفته های پیش از انتخابات مطرح می شود. بی تردید، شرکت کردن در انتخابات، رفتاری دموکراتیک است و کسی نمیتواند ما را مجبور کند که رأی بدهیم یا رأی ندهیم اما میتوانیم درباره تصمیم خود فکر کنیم و آن را به بحث بگذاریم.
🔶 رأی دادن حقّ ماست!
شرکت در انتخابات، «حقّ» بزرگ و مهمی است. همین امروز مردم بسیاری در جهان، برای داشتن حقّ رأی می جنگند و عده بسیاری در این راه کشته میشوند. امروز در برخی کشورها (مثل برخی کشورهای عربی) زنان، حقّ رأی ندارند و مردم برای احقاق این حق تلاش میکنند و در مواردی، هزینه ای سنگین می پردازند.
🔶 تصور کنید بگویند مردم ایران دیگر حقّ رأی ندارند. آیا این خبر شما را ناراحت نخواهد کرد؟ آیا دلتان نمی خواهد برای تغییر دادن شرایط کاری کنید؟
🔶 حالا این حق در کشور ما وجود دارد؛ حقی که برای داشتن آن، زحمت بسیاری کشیده شده است. امروز زنان و مردان، مستقل از زبان و رنگ و قومیت، حق دارند که رأی خود را در صندوق بیندازند. از این حق، استفاده کنیم. رأی ندادن تأثیری ندارد! چه می شود اگر به نظر ما، هیچ کدام از نامزدها مناسب نباشند؟
🔶 برخی از مردم فکر میکنند که شرکت نکردن در انتخابات، یعنی رأی دادن به هیچ کدام از گزینههای موجود. آنها فکر میکنند که رأی ندادن به معنای اعتراض به فهرست نامزدهای انتخاباتی است و دوست دارند صدای اعتراضشان شنیده شود.
🔶 بررسیهای تاریخی نشان می دهد که صدای معترضان خاموش، شنیده نمی شود. انتخابات زیادی در طول تاریخ و در کشورهای گوناگون وجود دارد که در آن ها اکثر مردم رأی ندادند. به عنوان مثال، می شود به معروف ترین نمونه آن یعنی انتخابات سال ۱۹۹۶ آمریکا اشاره کرد. در انتخابات سال ۱۹۹۶ ایالات متحده، نزدیک به ۴۹ درصد از واجدین شرایط، در انتخابات شرکت کردند. ۲/۴۹ درصد از این افراد به بیل کلینتون رأی دادند. به بیان دیگر، تنها ۲۴ درصد از واجدین شرایط آمریکایی، رئیس جمهور کشورشان را انتخاب کردند.
🔶 آیا فریاد سکوتِ مردمی که به پای صندوق های رأی نرفته بودند شنیده شد؟ آیا رأی مخالف ۷۶ درصد جمعیت آمریکا، از ورود کلینتون به کاخ سفید جلوگیری کرد؟ آیا بیل کلینتون کمتر از اوباما رئیس جمهور بود؟ در انتخابات سال ۲۰۰۸ همین کشور، میزان مشارکت به بالاترین حد خود در طول چهار دهه رسید؛ انتخاباتی که اولین رئیس جمهور «سیاه پوست آمریکا» را به «کاخ سفید» رساند. سیاست مداران آمریکایی به وضوح این پیام را شنیدند. حتی یک مثال از یک کشور در یک دوره وجود ندارد که رأی ندادن، بر یک چیز تأثیری مثبت گذاشته باشد.
🔶 هر برگه رأی اهمیت دارد!
ممکن نیست که تمام نامزدهای انتخابات مثل هم باشند و پیروزی هر کدام از آن ها بر زندگی ما اثر نگذارد. حتی تفکرات رئیس جمهور کشور دیگر هم بر زندگی ما اثر دارد.
🔶 اما ممکن است با خود بگویید که یک رأی کمتر یا بیشتر، تفاوتی ایجاد نخواهد کرد. از نظر ریاضی تفاوت بار یک برگ رأی برابر با «۰,۰۰۰۰۰۰۰۲۵» درصد، یعنی تقریباً نزدیک به صفر است. پس یک رای چه اهمیتی دارد؟
🔶 موضوع اینجاست که شرکت در انتخابات، یک فرایند آماری است و نه یک تصمیم فردی. چرا درست وقتی که شما قصد سفر دارید، ترافیک سنگین می شود؟ چرا وقتی تصمیم می گیرید که برای عید، فرش منزلتان را به قالیشویی بدهید، قیمت افزایش پیدا می کند؟
🔶 جواب خیلی ساده است؛ چون دیگران نیز مثل شما می خواهند برای تعطیلات به مسافرت بروند و برای عید، فرش بشویند. تصمیم جمعی تک تک افراد باعث میشود که تغییری در سطح کلان رخ بدهد.
🔶 گاهی می گوییم: «در تعطیلات، همه به سفر خواهند رفت. من هم دلم می خواهد سفر کنم، اما به خاطر شلوغی جاده ها این کار را نمی کنم». ممکن است خیلی های دیگر نیز به همین موضوع فکر کنند. به این ترتیب، رفتار آماری و جمعی باعث کاهش تعداد سفرها خواهد شد. شرکت ما در انتخابات یک تصمیم فردی نیست، بلکه واکنشی است جمعی که برآیند آن، تأثیر مهمی خواهد داشت. به زبان ساده تر: «یک رأی مهم است، چون من تنها کسی نیستم که می گوید یک رأی مهم نیست».
🔸 #منبع: برشی از کتاب انتخابات؛ تکرار یا تغییر؛ آقای سید محمدحسین راجی
࿐჻ᭂ⸙🍃🌸🍃⸙჻ᭂ࿐
#سنگر_تبیین
🆔 @Sangar_Tabien
࿐჻ᭂ⸙🍃🌸🍃⸙჻ᭂ࿐