✅ کار و تلاش در اوج مشکلات و سختی ها (سید مصطفی حسینی) 🔹 تو این فایل صوتی بهتون آموزش میدم چجوری در اوج مشکلات و سختی ها به کار و تلاش برای رسیدن به اهدافتون ادامه بدید و جا نزنید 🔴 دقت بفرمایید انتقادات و پیشنهادات در مورد این فایل صوتی رو فقط به آی دی زیر ارسال بفرمایید @infinite_energy11

💠 عن أبي جعفر الباقر محمد بن علي عليهما السلام، قال قبض رسول الله صلى الله عليه وآله وهو ابن ثلاث وستين سنة في سنة عشر من الهجرة، فكان مقامه بمكة أربعين سنة ثم نزل عليه الوحي في تمام الأربعين وكان بمكة ثلاث عشره سنة، ثم هاجر إلى المدينة وهو ابن ثلاث وخمسين سنة فأقام بالمدينة عشر سنين وقبض صلى الله عليه وآله في شهر ربيع الأول يوم الاثنين لليلتين خلتا منه. كشف الغمة - ابن أبي الفتح الإربلي - ج ١ - الصفحة ١٣

💠 حدثني أبي موسى بن جعفر قال حدثني أبي جعفر بن محمد عن أبيه محمد بن علي عن أبيه علي بن الحسين عن أبيه الحسين بن علي عن أبيه أمير المؤمنين علي بن أبي طالب صلوات الله وسلامه عليه قال: مضى رسول الله صلى الله عليه وآله وهو ابن ثلث وستين سنة في سنه عشر من الهجرة وكان مقامه بمكة أربعين سنة ثم هبط إليه الوحي في عام الأربعين وكان بمكة ثلث عشرة سنة ثم هاجر إلى المدينة وهو ابن ثلث وخمسين سنة فأقام بها عشر سنين و قبض صلى الله عليه وآله في شهر ربيع الأول يوم الاثنين لليلتين خلتا منه تاريخ الأئمة (المجموعة) - الكاتب البغدادي - الصفحة ٣

💠 ما رواه عن محمد بن إسماعيل الحسني، عن أبي محمد الحسن، الحادي عشر من الأئمة (عليهم السلام)، فقالوا جميعا: ان رسول الله (صلى الله عليه وآله وسلم) مضى، وله ثلاث وستون سنة منها أربعون سنة قبل أن ينبأ ثم نزل عليه الوحي ثلاثا وعشرين سنة، بمكة وهاجر إلى المدينة هاربا من مشركي قريش وله ثلاث وخمسون سنة، وأقام بالمدينة عشر سنين، وقبض يوم الاثنين لليلتين خلتا من شهر ربيع الأول من احدى عشرة سنة من سني الهجرة. الهداية الكبرى - الحسين بن حمدان الخصيبي - الصفحة ٣٨

🍂🍂 در باب شهادت حضرت محسن علیه السلام و اشاراتی به بعضی انحرافات در این زمینه 🔸پیرامون شهادت حضرت محسن علیه السلام و مصائبی که توسط ظالمین بر این خاندان مطهر وارد شده است احادیث متعددی موجود است که همگی شنیده ایم؛ اما در این باره حدیثی نیز از قول امام صادق علیه السلام خطاب به مفضل وجود دارد که لازم است نکاتی چند پیرامون حدیث و حواشی آن گوشزد نماییم. 🔹امام صادق علیه السلام در خلال حدیثی طولانی به مفضل فرمودند: هیچ روزی مانند روز محنت و مشقت ما در کربلا نیست، هر چند روز سقیفه و روز آتش افروزی باشد بر در خانه امیر المؤمنین، فاطمه، حسن، حسین، زینب، ام کلثوم علیهم السلام و فضه؛ کشته شدن محسن علیه السلام به ضرب لگد از آنجا که اصل و محور روز عذاب است [روز هجوم به خانه امیر المومنین علیه السلام] بزرگترین، دشوار ترین و تلخ ترین آن محسوب می شود. مفضل عرضه داشت سؤالی بپرسم؟ امام علیه السلام فرمودند: بپرس. گفت مولای من در مورد آیه إِذَا الْمَوْؤُدَةُ سُئِلَتْ بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ چه می‌فرمائید؟ امام علیه السلام فرمودند: ای مفضل عامه می گویند این آیه در مورد تمام جنین‌ هایی است که مظلومانه کشته می شوند. مفضل گفت بله مولای من اکثرشان این گونه می ‌گویند. امام علیه السلام فرمودند: وای بر آنان از کجا می گویند که این آیه شامل آنهاست؟ این آیه فقط مخصوص ما است و [در میان جنین ها] تنها محسن علیه السلام را، از آنجا که از ماست شامل می شود، [کلمه موؤدة] از اسامی [مشتق و مربوط به] مودّة در این آیه است که خداوند تعالی می فرماید: قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى؛ پس چگونه آن آیه شامل همه جنین ها خواهد شد؟ مگر مودت اقرباء [در آیه دوم] شامل دیگران شده است؟ 🔸حاشیه ۱. متاسفانه دیده شده که این حدیث با اشتباهی بسیار عجیب چنان ترجمه می شود که گویی واقعه هجوم و احراق از کربلا عظیم تر بوده، در صورتی که در حدیث ذکر شده هیچ روزی همچون محنت عاشورا نیست "و إن كان يوم السقيفة و احراق النار..." یعنی حتی اگر سقیفه و روز هجوم و احراق باشد. اصلا معنا ندارد که امام بفرماید هیچ چیز در محنت با آن برابری نمی کند اما فلان چیز از آن بزرگتر و تلخ تر است. از همه اینها مهم تر آنکه در احادیث به صورت متواتر صریحا ذکر شده که روز عاشورا عظیم ترین مصیبت در میان جمیع مصائب است‌. 🔸حاشیه ۲. در تمام نسخ خطی بجای یوم الفراش، "یوم العذاب" نگاشته شده، تنها در چاپ پر اغلاط بلاغ است که "یوم الفراش" ذکر شده، این نسخه نیز بر مبنای نسخه ای نصیری و مشابه متن تراث علوی است و اینکه ادعا شده از روی نسخه ۲۹۷۳ مرعشی است قطعا اشتباه است، چرا که در آنجا نیز لفظ العذاب آمده.

🔴 متأسفانه دیده شده بعضی ها مصیبت شهادت حضرت محسن سلام الله علیه رو حتی بالاتر از مصیبت روز عاشورا میدونن در این روایت، حضرت امام صادق سلام الله علیه به روشنی بیان میفرمایند که هیچ مصیبتی بزرگتر از مصیبت روز عاشورا نیست هرچند مصیبت شهادت حضرت محسن سلام الله علیه هم بسیار مصیبت بزرگی هست

🗣🗣 لعن و برائت از دشمنان خدا به شیوه کم عقلان و نادانها 🔸از همان ابتدای ظهور اسلام، در میان اصحاب افرادی کم عقل وجود داشتند که با دینداری سلیقه ای و دیوانه وار امامان علیهم السلام را می آزردند بلکه مورد توبیخ قرار میگرفتند. دینداری اعرابی فقط منحصر به ازمنه سابق نیست، بلکه در زمان معاصر هم شاهد آن هستیم؛ شیعیان نفهمی که علنی و بدتر از آن با ضبط صوت و تصویر و باز بدتر از همه اینها در فضای مجازی که هیچ چیز از بین نمی رود و چیزی محرمانه نخواهد بود به بعضی صحابه فحش و لعن می فرستند. ائمه علیهم السلام اینان را ظالم و بدتر از ناصبی خطاب کرده اند. ✨ذکر این نکته لازم است که بنا به صدها روایت از جمله حدیثی که بعد از این پست ذکر میکنیم، ولایتِ بی برائت مورد قبول نیست، بلکه طبق احادیث کسی که از دشمنان خدا برائت نجوید و آنانرا لعن نکند، خودش مورد لعن خدا و اولیاء خداست. اما آیا این سیره باید به هر روشی صورت گیرد؟ مثلا اگر قرار است در مناسک حج دور کعبه طواف کنیم آیا میتوان دور آن با سه چرخه چرخید؟ 🔹به امام صادق علیه‌ السلام گفته شد که شخصی در مسجد با ذکر اسامی دشمنانتان آنانرا به صورت علنی سب کرده و دشنام میدهد. امام علیه السلام فرمودند: او را چه شده؟ خدا لعنتش کند، چرا آنانرا متعرض ما می کنید؟ [که آنها هم اهل بیت علیهم السلام را دشنام دهند] خداوند در قرآن میفرماید: به کسانی که غیر خدا را می‌خوانند دشنام ندهید، چرا که آنان نیز از [روی جهل] و بدون علم خدا را دشنام می دهند بحار الأنوار - العلامة المجلسي - ج ٧١ - الصفحة ٢١٧ 🔹عمر طیالسی گوید از امام صادق علیه السلام در مورد این آیه پرسیدم: ولا تسبوا الذين يدعون من دون الله فيسبوا الله عدوا بغير علم، یعنی به کسانی که غیر خدا را میخوانند دشنام ندهید، چرا که آنان نیز بدون علم خدا را دشنام میدهند. امام علیه السلام فرمودند: آیا دیده ای کسی خدا را دشنام دهد و سب کند؟ عرض کردم فدایت شوم پس منظور چیست؟ امام علیه السلام فرمودند: هر کس که ولی خدا را دشنام دهد بی شک خدا را دشنام داده است. بحار الأنوار - العلامة المجلسي - ج ٢٧ - الصفحة ٢٣٩ 🔹امام صادق علیه السلام فرمودند: بر حذر باشید از سب و دشنام دشمنان خدا در حالی که کلام شما را میشنوند، چرا که آنان نیز از [جهل] و بدون علم خدا را دشنام می دهند. بی شک لازم است که حد سب و دشنام به خدا را بدانید [و آن بدین صورت است که] هر کس که ولی خدا را دشنام دهد یقینا خدا را دشنام داده است. و چه کسی ظالم تر از شخصی است که موجب دشنام دادن به خدا و اولیاء او شود. فایده: به اصل ارائه شده در مورد شنیده شدن سب توسط تابعین دشمنان اهل بیت توجه کنید! بحار الأنوار - العلامة المجلسي - ج ٢٧ - الصفحة ٢٣٩ 🔹فضیل بن یسار گوید امام باقر علیه السلام فرمودند: از جبت و طاغوت و نیز رجعت سخن نگویید. اگر [به شما] گفتند که قبلا اینها را می گفتید، بگویید اکنون دیگر نمیگوییم. براستی که پیامبر صلی الله علیه وآله [با پرداخت] صد هزار درهم با آنان الفت میگرفت تا دست از او بردارند، شما پس چرا با کلامتان با آنان الفت نمی گیرید مختصر بصائر الدّرجات - ط المطبعة الحيدرية نویسنده : الحلي، الشيخ عزّ الدين جلد : 1 صفحه : 24 🔹پیامبر صلی الله علیه وآله فرمودند: هر کس به سبب ضعف، از یاری رساندن به ما اهل بیت محروم بماند و در خلوت خود دشمنان ما را لعن کند، خداوند صدای لعنش را به جمیع ملائکه می‌رساند و ملائک با او همراهی می کنند و سایر [مستحقین لعن] را نیز لعنت می‌کنند، همچنین زمانی که صدای لعن کننده به ملائکه برسد، برایش استغفار میکنند و او را ستایش کرده و میگویند خداوندا بر روح این بنده که در راه یاری اولیاء الله کوشش کرده و اگر بیش از این در توانش بود مضایقه نمیکرد، صلوات فرست. پس ندایی از سوی خداوند می آید که: یقینا دعایتان را در حق این بنده ام مستجاب نمودم و بر روحش صلوات فرستادم و او را از در زمره مصطفین اخیار قرار دادم. بحار الأنوار - العلامة المجلسي - ج ٥٠ - الصفحة ٣١٦ 🔹امیر المؤمنین علیه السلام خطاب به یونانی تازه مسلمان فرمودند: بر حذر باش از ترک تقیه که تو را به آن امر کردم، چرا که [با ترک آن] خون خود و برادران دینی ات را هدر می دهی و باعث زوال نعمات بر خود و آنان می شوی، بلکه خود و آنان را ذلیل در دستان دشمنان دین خدا می کنی در حالی که خداوند با تاکید امر فرموده که آنانرا عزت بخشی. پس اگر با توصیه من مخالفت کنی ضرر تو بر خودت و برادران دینی ات از ناصبی ها و کفار بیشتر است. وسائل الشيعة (آل البيت) - الحر العاملي - ج ١٦ - الصفحة ٢٢٩

ادامه از پست بالا 🔹امام حسن علیه السلام فرمودند: تقیه ای که به واسطه آن امت و جمعی اصلاح و به سامان شوند برای انجام دهنده آن پاداشى به قدر همه آن امت دارد و نیز اگر تقیه ترک شود چه بسا امت و جمعی نابود شوند و ترک کنندگان تقیه با کسانی که آنانرا نابود کرده اند شریک خواهند بود. وسائل الشيعة (آل البيت) - الحر العاملي - ج ١٦ - الصفحة ٢٢٢ 🔹امام رضا علیه السلام فرمودند: هر کس که قبل از خروج قائم ما تقیه را ترک کند از ما نیست وسائل الشيعة (آل البيت) - الحر العاملي - ج ١٦ - الصفحة ٢١١

🔴 ولایت بدون برائت پذیرفته نیست كنز الفوائد للكراجكي: أخبرني أبو الحسن محمد بن أحمد بن شاذان عن نوح بن أحمد عن قيس بن الربيع عن سليمان الأعمش عن جعفر بن محمد عن آبائه عن أمير المؤمنين عليهم السلام قال: قال لي رسول الله صلى الله عليه وآله: يا علي أنت أمير المؤمنين وإمام المتقين، يا علي أنت سيد الوصيين ووارث علم النبيين وخير الصديقين وأفضل السابقين، يا علي أنت زوج سيدة نساء العالمين وخليفة خير المرسلين، يا علي أنت مولى المؤمنين والحجة بعدي على الناس أجمعين، استوجب الجنة من تولاك، واستوجب دخول النار من عاداك. يا علي والذي بعثني بالنبوة واصطفاني على جميع البرية لو أن عبدا عبد الله ألف عام ما قبل ذلك منه إلا بولايتك وولاية الأئمة من ولدك وإن ولايتك لا تقبل إلا بالبراءة من أعدائك وأعداء الأئمة من ولدك، بذلك أخبرني جبرئيل عليه السلام فمن شاء فليؤمن ومن شاء فليكفر بحار الأنوار - العلامة المجلسي - ج ٧١ - الصفحة 63

ادامه موضوع لعن علنی از پست پیشین ⬆️ 🔸بعضی جهال در مقابل احادیث صریح پیشین مبنی بر تحذیر قاطعانه و منع از سب و لعن علنی صحابه، با عقول ناقصشان چنین استدلال می کنند که از آنجایی که ائمه علیهم السلام در مواردی صحابه را سب و لعن کرده اند، لذا رواست که احادیث را زیر پا گذاشته و علنا صحابه را لعن کرده و فحش داد! 🔹امیر المؤمنین علیه السلام می دانست که بناست در مسجد ضربتی مرگ آسا بخورد اما راهی نماز جماعت شد، حضرت ابراهیم علیه السلام بر مبنای خواب تصمیم به ذبح فرزندش گرفت، حضرت خضر نیز بچه ای را بدون توضیح و ارائه دلیل کُشت. کدام عقل سالم و حتی نیمه سالم می پذیرد که ما نیز مجازیم مشابه همه افعال آنان را انجام دهیم؟ امامان علیهم السلام در روایات متعدد فرموده اند همچنان که آیات قرآن محکم و متشابه دارند، فعل و کلام ائمه علیهم السلام نیز محکم و متشابه دارد که می بایست متشابه را رد به محکم کرد. 🔹امامان علیهم السلام بر مبنای علم الکتاب، صدها بلکه هزاران وجه و پیامد هر پدیده ای را می سنجند و سپس اقدام به عمل یا گفتاری می کنند که درک بسیاری از اعمال ایشان از توان ادراکی ما خارج است، لذا در عین ایمان کامل و مطلق به صحت تمامی افعال و اقوال ایشان مجاز به انجام تمامی اعمال ایشان نیستیم بلکه مامور به انجام اموری هستیم که به آن امر شده ایم، چرا که فرامین ایشان جنبه های متعددی را از جمله حفظ جان شیعه، طاقت جسمی افراد، سطح عقلی آنان و بسیاری مسائل دیگر را در بر دارد؛ چنانکه به عنوان مثال در روایت ذیل امام علیه السلام تقیه را لحاظ می کنند: 🔹رحیم گوید به امام رضا علیه السلام عرض کردم فدایت شوم شما را می بینم هنگامی که نماز می خوانید در رکعت اول و سوم پس از سجود می نشینید سپس بلند می شوید، پس ما هم مانند شما انجام می دهیم. امام علیه السلام فرمودند: نگاه نکنید که من چه می کنم، آنچه که بدان امر می شوید را انجام بدهید. تهذيب الأحكام - الشيخ الطوسي - ج ٢ - الصفحة ٨٢ ◽️از این دست روایات بسیار است که امر امام علیه السلام به شیعیان با فعل ایشان ظاهرا تعارض دارد و چنانکه گفتیم به دلیل مسائلی است که از درک ما خارج است. مثلا مورد دیگر آنکه مکررا در روایات امر به خوردن با دست راست و نهی از خوردن با دست چپ آمده است اما امام علیه السلام خود با دست چپ هم می خورده اند: 🔹حسین بن ابی عرندس گوید امام کاظم علیه السلام را در منا دیدم که با دست چپ خرما نوش جان می کردند. این جریان را برای یکی از اصحاب نقل کردم، او گفت تو خودت دیدی که ایشان با دست چپ بخورد؟ گفتم آری. گفت به خدا قسم سلیمان بن خالد از امام صادق علیه السلام برایم روایت کرد که می فرمودند: صاحب این امر هر دو دستش یمین [راست] است. قرب الاسناد - الحميري القمي - الصفحة ٣٠٩

🎞 ۲ کلام حرف حساب 🔸هجوم به بیت امیر المومنین علیه السلام، آسیب و اهانت به حضرت فاطمه سلام الله علیها و جنایات صحابه بقدری ثابت و متواتر است که جدای از منابع خاصه، مکررا نقل آنرا در کتب عامه خواهید یافت. در این ویدیو سخنرانی عالم سُنی را در این زمینه مشاهده میکنید.

واقعه هجوم به خانه حضرت فاطمه(س) - ویکی شیعه https://fa.wikishia.net/view/%D9%88%D8%A7%D9%82%D8%B9%D9%87_%D9%87%D8%AC%D9%88%D9%85_%D8%A8%D9%87_%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87_%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA_%D9%81%D8%A7%D8%B7%D9%85%D9%87(%D8%B3)