📰«اسرائیل سند اصولی را برای پایان دادن به جنگ با حزب الله به ایالات متحده تحویل داد» گزارش وبسایت اسرائیلی والا مبنی بر اینکه اسرائیل شرایط جدید آتش بس در لبنان را ارائه داد. متن خبر 👇 📃«دفتر نخست وزیر این سند را پیش از سفر امروز آموس هوکشتاین، فرستاده رئیس جمهور بایدن به بیروت به کاخ سفید تحویل داد. اسرائیل خواستار اجازه دادن به ارتش اسرائیل برای انجام «اجرای فعال» در خاک لبنان است تا اطمینان حاصل شود که حزب الله زیرساخت های نظامی در نزدیکی مرز را بازسازی نمی کند.» 🔹درخواست اسرائیل تحت عنوان «اجرای فعال» نشان از این داد که استراتژی اسرائیل از حذف حزب الله به کنترل حزب الله تغییر پیدا کرده است. البته باید منتظر ماند و دید که در نهایت وقایع به چه سمتی می روند، اما همین عقب نشینی راهبردی اسرائیل، خود جای تأمل و توجه دارد. متن اصلی خبر 👇 خبرگزاری والا ------------------------------------------------------- ⭕️ @Sarv_Esteghlal

✍ اسرائیلیسم در خلیج فارس 💰امارات، مدت هاست که تلاش دارد تا تبدیل به هاب تجاری خلیج فارس شود. برای این کار حمایت همه جانبه غرب را پشت خود حس میکند. قطب تجاری شدن خلیج فارس، این منبع بزرگ انرژی جهان، امارات را تبدیل به کشوری مهم در دنیا میکند. 🇦🇪 ایجاد محور تجاری دبی-تل‌آویو اصلی ترین طرح این ایده است. کریدور عرب مد و آیمک نیز ذیل همین طرح هستند. 🗺امارات توان ایجاد خطر ژئوپولتیکی برای ایران را دارد. هرچند اسرائیل اصلی ترین نقطه برای نظم امنیتی آمریکاست، اما باتوجه به وضعیت جبهه مقاومت، اسرائیل خود توان ایجاد خطر برای ایران، به عنوان اصلی ترین رقیب امنیتی نظم آمریکایی، را ندارد. به همین دلیل باید از کشور ثالثی ایران تهدید شود. آذربایجان محصور بین ایران و روسیه است و خطر جدی خودش را تهدید میکند. عربستان با دلیلی مشابه بعلاوه زمین گیر شدن در جنگ با یمن، گزینه سوخته است. 🔹اما امارات همسایه با هم‌پیمانان ایران نیست و خطر اینچنینی تهدیدش نمیکند. بعلاوه با ایجاد تنش بر سر جزایر سه گانه، امکان ایجاد بحران مرزی برای ایران را دارد. همینطور با تسلط بر تنگه هرمز، این مزیت را از ایران میتواند سلب کند. 🇦🇪 ابوظبی این فرصت را دارد تا با پیوند با تل‌آویو، بحران امنیتی را به مرزهای ایران بیاورد. 🕌 امارات توان ایجاد بحران ایدئولوژیک در جریان اسلام خواهی منطقه دارد. با توجه به حمایت و ترویج نوع خاصی از اسلام گرایی، که مخالف با اسلام سیاسی و تمدن است، این امکان را پیش روی تمدن غرب فراهم میکند که اسلام سیاسی را سرکوب ایدئولوژیک کند. به عبارت دیگر نوع موفق اسلام گرایی را اسلام گرایی سکولار و نوع ناموفق را اسلام گرایی سیاسی معرفی کند ایالت متحده آمریکا، با امارات متحده عربی این امکان را پیش روی خود میبیند که بازی امنیتی جدیدی را در منطقه ایجاد کند. و این همان انتشار سرطانِ شامات یعنی 🇮🇱، به منطقه خلیج فارس است. 🔻برای محور اسرائیل، باید ابتدا ایده اسرائیلیسم، محو شود. -------------------------------------------------------------- ⭕️ @Sarv_Esteghlal

Gaza is a war without end. American interests must be reassessed غزه جنگی بی پایان است، منافع [ملی] آمریکا باید مورد بازبینی قرار گیرد. «از همان آغاز درگیری مسلحانه‌ای که توسط جنایات حماس در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ شعله‌ور شد، مقامات آمریکایی به همتایان اسرائیلی خود توصیه کرده‌اند تا اهداف سیاسی قابل دستیابی را شناسایی کنند و آن‌ها را در هر عملیاتی نظامی که ممکن است به دنبال داشته باشد، جای دهند. «اشتباهاتی که ما در ویتنام، عراق و افغانستان مرتکب شدیم را تکرار نکنید»، آمریکایی‌ها هشدار دادند. «درک کنید که در جنگ‌های مدرن پس از جنگ جهانی دوم، غیرنظامیان دشمن نیستند؛ هدف، تسخیر اراده آن‌هاست و تعداد تلفات سربازان دشمن اتفاقی است. شما باید قبل از شروع به تیراندازی، یک طرح سیاسی پایدار را به‌طور قطع تعریف کنید.» حرفه‌ای‌های نظامی اسرائیل پیام را درک کردند. با این حال، نه آن‌ها و نه اربابان سیاسی‌شان آن را مرتبط با چالشی که با آن مواجه بودند و هنوز هستند، ندانستند. چرا اینگونه است و پیامدهای آن برای سیاست خارجی آمریکا چیست؟ واشنگتن چه کاری، اگر اصلاً چیزی، می‌تواند انجام دهد؟» متن اصلی مقاله خلاصه مقاله اندیشکده : atlantic council ------------------------------------------------------------- ⭕️ @Sarv_Esteghlal

خلاصه مقاله «غزه جنگی بی پایان است، منافع [ملی] آمریکا باید مورد بازبینی قرار گیرد» 🔹دیدگاه اسرائیل نسبت به درگیری: مقاله مطرح می‌کند که اسرائیل درگیری با فلسطینیان را به عنوان یک مبارزه بی‌پایان و بدون برنده بین دو گروه ذاتاً متخاصم می‌بیند. این دیدگاه در اظهارات رهبران اسرائیل از جمله رئیس‌جمهور اسحاق هرتزوگ و وزیر دفاع یوآو گالانت مشهود است. سخنان آن‌ها فلسطینیان را به طور جمعی مسئول اقدامات حماس معرفی کرده و آن‌ها را به عنوان دشمنان و نه شرکای احتمالی در صلح به تصویر می‌کشند. این تصور با نحوه اجرای اصل “تناسب” توسط نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) - که به تأثیر بر غیرنظامیان در هنگام هدف‌گیری نظامی توجه دارد - تقویت می‌شود. نویسنده پیشنهاد می‌کند که IDF در غزه و لبنان با آستانه بسیار پایین‌تری برای تلفات غیرنظامیان عمل می‌کند نسبت به عملیات در مناطق شهری یهودی. 🔹نبود یک هدف سیاسی مشخص: مقاله از نبود یک هدف سیاسی مشخص و قابل دستیابی برای اقدامات نظامی اسرائیل در غزه انتقاد می‌کند. نویسنده پیشنهاد می‌کند که حرفه‌ای‌های نظامی اسرائیل اهمیت یک هدف سیاسی روشن را درک می‌کنند، اما رهبران سیاسی آن‌ها نتوانسته‌اند آن را بیان کنند. مقاله استدلال می‌کند که این فقدان استراتژی سیاسی منجر به مشارکت اسرائیل در جنگی فرسایشی شده است که هیچ مسیر روشنی به سوی حل و فصل ندارد. 🔹پیامدها برای سیاست خارجی آمریکا: مقاله مدعی است که رویکرد اسرائیل به درگیری پیامدهای شدیداً منفی برای سیاست خارجی آمریکا دارد. این رویکرد احساسات ضدآمریکایی را در سراسر جهان عرب تقویت می‌کند، زیرا بسیاری آمریکا را به عنوان حامی اقدامات اسرائیل می‌بینند. علاوه بر این، اقدامات نظامی اسرائیل، به‌ویژه در غزه، اعتبار آمریکا را در صحنه جهانی تضعیف می‌کند. به گفته نویسنده، این امر تلاش‌های آمریکا برای جلب حمایت از مواضع خود در مسائل بین‌المللی مهم دیگر، مانند جنگ جاری در اوکراین، را مختل می‌کند. 🔹توصیه‌هایی برای سیاست آمریکا: مقاله با بیان چندین گام که آمریکا می‌تواند برای کاهش آسیب به منافع خود در اثر رویکرد اسرائیل در نظر بگیرد، به پایان می‌رسد: ➖فشار دیپلماتیک برای آتش‌بس‌ها: آمریکا باید به فشار برای آتش‌بس در غزه و لبنان ادامه دهد. ➖حمایت از خودمختاری فلسطینیان: آمریکا راه‌حل دو دولتی را به عنوان یکی از اصول سیاست خود حفظ کند. در صورت ادامه ممانعت اسرائیل از تلاش‌های صلح، آمریکا می‌تواند به عنوان آخرین راه‌حل فلسطین را به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت بشناسد. ➖محدود کردن تسلیحات: نویسنده پیشنهاد می‌کند که آمریکا عرضه تسلیحات به اسرائیل، به‌ویژه تسلیحاتی که برای استفاده در مناطق پرجمعیت مناسب نیستند، را محدود کند. این اقدام به منظور فشار بر اسرائیل برای اتخاذ رویکردی کمتر مخرب در عملیات نظامی‌اش است. ➖تحریم‌های اقتصادی بر شهرک‌سازی‌ها: تحریم‌های اقتصادی بر افراد و نهادهای دخیل در گسترش شهرک‌های اسرائیلی در کرانه باختری گسترش یابد. این اقدام به عنوان پاسخی ملموس به فعالیت‌های شهرک‌سازی که قابلیت اجرای راه‌حل دو دولتی را تضعیف می‌کند، عمل خواهد کرد. ➖حمایت از نیروی حافظ صلح چندملیتی: آمریکا از استقرار یک نیروی حافظ صلح عربی چندملیتی در غزه حمایت کند. این نیرو، مشروط به تعهد اسرائیل به خودمختاری فلسطینیان و اصلاحات در تشکیلات خودگردان فلسطین، می‌تواند به تثبیت منطقه و تسهیل بازسازی کمک کند. ➖تشویق به گفت‌وگو و مقابله با غیرانسانی‌سازی: مقاله بر اهمیت حمایت از دیپلماسی غیررسمی بین اسرائیلی‌ها و فلسطینیان تأکید می‌کند. نویسنده همچنین یک کمپین دیپلماسی عمومی برای مقابله با روایت‌های قربانی‌سازی و درگیری دائمی را توصیه می‌کند، با هدف کاهش غیرانسانی‌سازی متقابل. ➖احیای مکانیزم‌های حقیقت‌یابی و نظارت: مقاله خواستار احیای مکانیزم‌های بین‌المللی حقیقت‌یابی، مشابه کمیته حقیقت‌یابی شرم‌الشیخ در سال‌های ۲۰۰۰-۲۰۰۱، است. نویسنده اشاره می‌کند که این کمیته ارزیابی متعادلی از درگیری اسرائیل و فلسطین ارائه داد اما توصیه‌های آن هرگز اجرا نشد. علاوه بر این، یک گروه نظارت بین‌المللی برای اطمینان از اجرای کامل قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت سازمان ملل در جنوب لبنان ایجاد شود. 🔹نتیجه‌گیری: رویکرد فعلی اسرائیل به درگیری در غزه اساساً معیوب و ناپایدار است. این رویکرد، که با نبود یک هدف سیاسی و تمایل به وارد کردن تلفات سنگین به غیرنظامیان مشخص می‌شود، نه تنها به چشم‌اندازهای صلح آسیب می‌رساند بلکه به منافع آمریکا نیز زیان می‌رساند. نویسنده در پایان خواستار نقش فعال‌تر و قاطع‌تر آمریکا در ترویج حل و فصل درگیری شده و بر لزوم پرداختن به نگرانی‌های مشروع هر دو طرف اسرائیلی و فلسطینی تأکید می‌کند. -------------------------------------------------------------- ⭕️ @Sarv_Esteghlal

📰 Before Maximum Pressure, Trump Needs an Iran Strategy «پیش از فشار حداکثری، ترامپ به یک استراتژی برای ایران نیاز دارد» «دولت باید پیش از صحبت درباره چگونگی از سرگیری تحریم‌ها، ابتدا بررسی کند که تشدید تحریم‌ها چگونه با سیاست کلان منطقه‌ای آن همخوانی خواهد داشت. به گفته برایان هوک، که در دوره اول دولت ترامپ مسئول سیاست ایران بود و اکنون ریاست تیم انتقالی وزارت امور خارجه را برای دوره بعدی بر عهده دارد، فشار حداکثری بازگشته است. اما هدف از این کار چیست؟» خلاصه مطلب: 📊 واقعیت‌های موجود: تحریم‌های دوره بایدن جامع‌تر از همیشه بود ایران توانست صادرات نفت و ذخایر ارزی خود را افزایش دهد تحریم‌ها نتوانست رفتار ایران را تغییر دهد 🎯 دو مسیر پیش رو: 1️⃣ تلاش برای توافق جدید 2️⃣ سیاست مهار ایران ⚠️ چالش‌های موجود: ایران اکنون در موقعیت قوی‌تری قرار دارد: پیشرفت‌های هسته‌ای قابل توجه توانایی غنی‌سازی سریع اورانیوم روابط گسترده با روسیه و چین 📌 راهکارهای پیشنهادی: تمرکز بر کاهش نفوذ منطقه‌ای ایران محدود کردن منابع مالی برای بازسازی غزه و لبنان همکاری با متحدان عربی و اروپایی جایگزینی نفوذ ایران با حمایت‌های بین‌المللی در منطقه ⚡️ نکته کلیدی: موفقیت سیاست جدید آمریکا در گرو تعریف دقیق اهداف و همراهی متحدان بین‌المللی است. تحریم‌ها به تنهایی کافی نیستند. اندیشکده: The Washingtong Institute for Near East Policy لینک اصل مطلب --------------------------------------------------------- ⭕️ @Sarv_Esteghlal

اینکه آمریکا نیاز به بازتعریف سیاست خود در قبال منطقه ما دارد، خود نشان از این دارد که طرح مذاکرات فعال و هوشمند، میتواند آمریکا را معطل و دچار خطای طراحی راهبردی، کند و برای جبهه مقاومت زمان بیشتری بخرد. «هر طرح مذاکره، برجام نیست هر ترک مذاکره، مقاومت نیست» -------------------------------------------------------- ⭕️ @Sarv_Esteghlal

📰 Sanctions on Syria: Iran's Economic Gains and the Gulf-U.S. Divide تحریم‌های سوریه: سود اقتصادی ایران و واگرایی خلیج فارس-آمریکا «در مورد سوریه، ایالات متحده در خطر فاصله گرفتن فزاینده از متحدان کلیدی خود است، متحدانی که به سمت تعامل دیپلماتیک حرکت کرده‌اند.» ➖ ترمیم آثار جنگ ویرانگر در سوریه، 400 میلیارد دلار برآورد شده است. ایران با سرمایه گذاری در 8 عرصه مختلف در سوریه و به خصوص در پروژه حیاتی ترمیم فرودگاه دمشق، نفوذ خود در سوریه را بیشتر میکند. 🔹 اما در این میان، عربستان و امارات، از سرمایه گذاری در این کشور بازمانده اند، چرا که تحریم های فلج کننده سوریه، امکان برقراری رابطه تجاری بزرگ را به این کشور ها نمیدهد. در نتیجه نفوذ عربستان و امارات، در سوریه رفته رفته رو به افول است و در رقابت با ایران در حال شکست اند. ⚠️ این سیاست کشورهای خلیج فارس، با سیاست آمریکا، که مبتنی بر انزوای سوریه بوده، به تناقض رسیده اند و تلاش برای مخالف با آن برآمده اند. آمریکا باید به این شکاف راهبردی در منطفه عمیقا بیاندیشد. 💭 نتیجه‌گیری: تحریم‌های آمریکا، به جای تضعیف رژیم اسد: • موقعیت ایران را تقویت کرده • متحدان منطقه‌ای را تضعیف کرده • شکاف راهبردی با متحدان را عمیق‌تر کرده ❓ پرسش کلیدی: آیا واشنگتن برای جلوگیری از تعمیق شکاف با متحدانش، در سیاست تحریمی خود بازنگری خواهد کرد؟ اندیشکده : The Arab Gulf States Institute in Washington لینک اصلی مقاله ------------------------------------------------------------- ⭕️ @Sarv_Esteghlal

🌏 The opening up of the Chancay Port in Peru and its role in the Chinese Maritime Silk Road افتتاح بندر چانکای پرو و نقش آن در جاده ابریشم دریایی چین خلاصه مطلب👇 چین با سرمایه‌گذاری 3.5 میلیارد دلاری در ساخت بندر چانکای پرو، گام بلندی در گسترش نفوذ خود در آمریکای لاتین برداشته است. این بندر که اولین بندر چینی در آمریکای جنوبی محسوب می‌شود، نقطه عطفی در روابط پکن با کشورهای این منطقه است. 📊 اهمیت استراتژیک بندر چانکای: • دور زدن بنادر آمریکا و مکزیک در تجارت با آسیا • ایجاد کریدور جدید زمینی-دریایی بین آسیا و آمریکای لاتین • اولین بندر هوشمند و سبز در آمریکای جنوبی 🔄 تغییر موازنه قدرت در منطقه: • افزایش نارضایتی کشورهای آمریکای لاتین از سیاست‌های آمریکا • استقبال از سرمایه‌گذاری‌های چین در زیرساخت‌ها • گسترش همکاری‌های اقتصادی جنوب-جنوب ⚠️ واکنش آمریکا: • هشدار به کشورهای منطقه درباره خطرات سرمایه‌گذاری چین • تلاش برای اصلاح سیاست‌های توسعه‌ای خود • نگرانی از کاهش نفوذ در “حیاط خلوت” سنتی 🇨🇳 رویکرد چین: • تأکید بر همکاری برد-برد • سرمایه‌گذاری در پروژه‌های زیرساختی • عدم دخالت در امور داخلی کشورها 💭 تحلیل نهایی: افتتاح بندر چانکای نشان‌دهنده تغییر تدریجی موازنه قدرت در آمریکای لاتین است. در حالی که آمریکا همچنان بر سیاست‌های تقابلی تأکید دارد، چین با سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و ارائه فرصت‌های اقتصادی، در حال تقویت جایگاه خود در منطقه است. منبع: Modern Diplimacy لینک متن اصلی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

«اتصال کریدور اینکا-جاده ابریشم» (تعبیری که در خود مقاله آمده) امکان احیای غرب آمریکای جنوبی رو بیشتر میکنه. منطقه ای که روحیه مقاومت و انقلاب در اون ها ریشه ای است، اما به همون میزان هم دچار سرخوردگی از مقاومت شدند. احیای این منطقه خیلی امر مهمی خواهد بود. افتتاح مگابندر چانکای، گام های ابتدایی این کار ممکنه باشه.

✍️ لااقل با دو رویکرد جدی ، در سیاست های اتخاذ شده توسط دولت های غربی، مواجه هستیم : 1- تشدید تنش در شامات 2- کاهش تنش در شامات رویکرد نخست، برآمده از یک نگاه پسا سقوط شوروی است،یعنی عمدتا دهه 1990 و 2000 میلادی. دیدگاهی که حل بحران امنیتی جهان را با مداخله مستقیم و تغییرات عینی در دولت های این منطقه، پیگیری میکند. رویکرد دوم، رویکردی است که در سال های اخیر، با شدت گرفتن بحران چین برای آمریکا، جدی تر شده است. حل بحران در این نگاه منوط به مهار چین است. پس رو به سمت کاهش تنش در منطقه شامات و خلیج فارس، دارد. آمدن ترامپ جانی تازه به رویکرد دوم بخشید و نگرانی هایی را در دل اوکراین و اسرائیل به وجود آورد. اما کنش های این چند روزه اروپاییان، در تحت فشار قرار دادن ایران، نشان از اخرین تلاش ها برای احیای رویکرد نخست است. کشورهای اروپایی سعی دارند تا با جدی جلوه دادن بحران ایران، مانع از کم کردن حمایت آمریکا از اوکراین و خطرناک تر شدن بحران روسیه، شوند. در واقع سعی دارند سیاست مداران آمریکایی را در رویکرد نخست نگه دارند و مانع از رفتن به سمت رویکرد دوم شوند. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

✍️ فارغ از مسائل داخلی، این رویه دولت برای مذاکرات آتش بس در غزه و لبنان اثر به شدت منفی ای داره. تا به امروز جبهه مقاومت حداقل دو مزیت اصلی رو نسبت به اسرائیل داشت. 1- فرسایشی شدن جنگ از لحاظ اقتصادی بیشتر به ضرر اسرائیل است، تا ما. 2- جنگ باعث از هم گسیختگی اجتماعی اسرائیل و هم بستگی مردم جبهه مقاومت، خواهد شد. با این نوع اخباری که در حال مخابره است، مورد اول کاملا زیر سوال میرود، مورد دوم نیز با شکل گیری کوچک ترین ناآرامی در یکی از کشور های مقاومت، خصوصا ایران، از بین میرود. لذا به هر نحو که ممکن است باید جلوی این رویه گرفته شود. لااقل پالس ضعف اقتصادی مخابره نشود. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

✍ بن بست جولان ندای آتش بس از جانب اسرائیل مبتنی بر چه تحولاتی است؟ اسرائیل در جنوب لبنان حالت تهاجمی دارد و و هنوز به دستاورد قطعی و نقطه تثبیت متصرفان نرسیده است و در واقع در میانه تهاجم است. پس طرح آتش بس از جانب اسرائیل منفعلانه تفسیر باید بشود. چرا که اسرائیل نتوانسته اهداف راهبردی اش از جنگ در جبهه جنوب لبنان، را به دست آورد. از طرفی حزب الله نیز دستاورد تهاجمی ویژه ای تا به امروز نداشته است. عمده دستاوردهای تهاجمی مربوط به اصابت موشک در پایتخت و شهرهای اصلی اسرائیل است و باقی دستاوردها دفاعی اند. از طرف دیگر در جبهه پشتیبان طرفین درگیری تحول اساسی رخ نداده است. هنوز رئیس جمهور آمریکا سرکار نیامده، دولت ایران تغییر ریل محسوسی نداشته و... طرح آتش بس در چنین شرایط احتمالا به دلیل تهدید باز شدن جبهه جدید درگیری و گسترش نامطلوب جنگ، است. در دوهفته گذشته زمزمه هایی از تحرکات تهاجمی سوریه در جبهه جولان و متناسب با آن ساخت موانع دفاعی از طرف اسرائیلی و عبور از مرز آلفا و بی توجهی به مواضع بین المللی و نقض آتش بس با سوریه، یک تهدید راهبردی برای اسرائیل را جدی کرد. بعلاوه اینکه ایران تهدید کرد پاسخش منحصر به موشک نخواهد بود و احتمالا طوفان الاقصی ۲ را شاهد خواهیم بود. تهدید از جانب جولان، اسرائیل را وا داشت تا سوریه را بیش از پیش تهدید کند و مواضع نظامی و لجستیکی آن را بمباران کند. تشدید حملات به سوریه در همین طرح معنای بهتری پیدا میکند. با توجه به اینکه باز شدن جبهه درگیری تهاجم به اسرائیل در جولان، توان نیروهای اسرائیلی را در جنوب لبنان به شدت کاهش میدهد، این تحول کاملا به ضرر اسرائیل خواهد بود و اسرائیل را در یک تله تنش خواهد انداخت که با توجه به رویکرد ترامپ، آین ه ای پرمخاطره برای اسرائیل خواهد بود. اما راه جولان نیز برای مقاومت، راهی هموار نیست و سختی های بسیاری دارد. تا امروز که امکان آن وجود نداشته است. ❇️به هرحال شکاف جولان، امروز مهم ترین محرک آتش بس شده است. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

امروز ذهنیت مردم لبنان، پیروزی است. و آما ذهنیت حزب الهی ایرانی، شکست. چرا ذهنیت ما با واقعیت، ۱۸۰ درجه زاویه داره؟ چه بر سرمان آمده؟ امروز ما، همگی، تلفات و مجروحان جنگ رسانه ای دشمن، هستیم. به خود بیاییم.

✍️از طوفان الاقصی تا ردع العدوان توجه به چند نکته میتواند ما را در فهم و کنش در این آشوب، کمک کند. شباهت ها و تهدیداتی وجود دارد که نمیتوان از آن غافل شد. در پیام های بعدی، برخی از این نکات را ذکر خواهم کرد. 1️⃣هر دو عملیات یک علمیات غافلگیر کننده بودند علیه دولت و نظم مستقر. در مقام مقایسه، جنگی نابرابر که حتما یک طرف را به دلیل قدرت بیشتر منفعل میکند. 2️⃣ هر دو از قطعه ای کوچک از سرزمین اصلی و بزرگ تر شکل گرفته اند که ادعای آزاد سازی وطن از دست دشمن را دارند. 3️⃣هر دو توسط جنبشی اسلام گرا انجام شده و روحیه اسلامی و اسلام گرایی در هر دو بالاست. البته بگذریم از این نکته که چند سال گذشته نیز برخی از نیروهای موجود در حماس با برخی جنبش های مخالف دولت سوریه، هم سو بودند. 4️⃣ هردو ، تصرفات خود را به سرعت در فضای شبکه های اجتماعی بارگذاری میکنند و از این حیث عملیات روانی سنگینی علیه دشمن به راه می اندازند و همزمان خودشان، زبان گفت و گو با دیگران میشوند. 5️⃣ هر دو، بیش از انکه ضربه نظامی وارد کنند، دولت مقابل را، با خطر موجودیتی مواجه میکنند. با توجه به این چند شباهتی که گفته شد، احتمال اینکه جامعه و افکاری عمومی سرکوب این دو جریان با هم یکی انگاشته شوند، بسیار زیاد است و احتمالا یک بحران شناختی جدی، جامعه را درگیر خواهد کرد. در این راه چند راه وجود دارد که از این احتمال بحران شناختی جلوگیری کند. 1️⃣ نیروی هوایی سوریه یا روسیه، حجم تخریب را بیش از حد بالا نبرند. چرا که تشابه تصویر های مخابره شده از ادلب و غزه، تهدید ذکر شده را تشدید میکند. 2️⃣ ورود تمام قد همه دولت های حامی دولت سوریه به جنگ مستقیم با دشمن تکفیری، احتمال مظلوم نمایی جبهه تکفیری را بیشتر میکند و مظلومیت مردم غزه را تحت الشعاع قرار میدهد. 3️⃣ دستپاچگی دولت های حامی دولت سوریه و انجام اقدامات غیر متعارف، امکان اتحاد طرف مقابل را بالا میبرد و امکان ورود دولت های غربی ( از ترکیه تا ناتو و ایالات متحده) به سوریه را بیشتر میکند. 4️⃣ سرکوب تکفیری های سوریه، در مردم منطقه این ذهنیت را به وجود می آورد که مسأله جنگ قدرت است و اقدام اسرائیل که مردم غزه را سرکوب کرد، اقدامی عقلانی و به حق بوده است چرا که طرف مقابل نیز همین کار را کرد. البته باید این را در نظر داشت که از هم گسیختگی جبهه مقاومت در سوریه، احتمال درگیری در جبهه جنوب لبنان را بیشتر میکند و احتمالا این بار شدیدتر و خونبار تر. سوریه باید حفظ شود و نجات داده شود، اما نه به هر راه و روشی. مسیر صحیح به اندازه تار مو، باریک است و طاقت فرسا. خروج از این مسیر میتواند تمام دستاورد های مقدس طوفان الاقصی را به محاق ببرد. در عین حال که شکست در این جبهه، میتواند خصم دون را امیدوار به شکست جبهه مقاومت کند. اکنون پرسش این است، آیا نشانه هایی از پیدا شدن این راه درست وجود دارد؟ در این موضوع میتوان چند شاهد را ذکر کرد که البته نقاط مخالفی دارد و فقط باید زمان بگذرد تا مسیر روشن شود. 1️⃣ حملات هوایی به پایگاه های نیروهای تکفیری، تا حدی کنترل شده است. (اما همین تصاویر منتشر شده نیز به ضرر ماست، مگر اینکه ما پیش دستی کنیم و تصاویر حملات هوایی را خودمان پیش و پس از حمله، منتشر کنیم) 2️⃣ ورود نکردن تمام عناصر جبهه مقاومت و دستپاچه نشدن، امکانات جنگ شناختی دشمن را به شدت محدود کرده است. هر چند دستاورد های عملیاتی زیادی را تقدیم دشمن کردیم. 3️⃣ بسیج نیروهای موجود در سوریه و متحد شدنشان در یک جبهه، به جای سرازیر شدن نیروهای خارجی، مسأله «سرکوب» را به قرأتی که گفته شد، تا حد زیادی منتفی میکند. چرا که دیگر در اینجا با نه با دولت، بلکه با ائتلاف نیروهای ملی مواجه هستیم. 4️⃣ بازپس گیری چند شهر و روستا در شمال حما، نشان از شکل گیری عزم و اراده در نیروهای سوری دارد. در نهایت دو نکته را تکرار میکنم، نخست آنکه دشمن تلاش دارد تا عملیات «ردع العدوان» را با «طوفان الاقصی» تشبیه کند. دوم آنکه در تلاش است تا با فروپاشی سوریه، فشار را به حزب الله لبنان به تبع آن غزه، بیش از پیش کند. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

✍ قائله حلب، دست اسرائیل را در میز مذاکره با حماس پر میکند، لااقل اسرائیل چنین امیدی دارد. 1⃣طوفان الاقصی معادله امنیتی بین اسرائیل و حماس را ناقص کرد و اسرائیل با یک بحران راهبردی مواجه شد. اتفاقات یک سال و اندی اخیر نیز نتوانست این معادله را ارضا کند. اسرائیل تلاش داشت تا با اضافه کردن بازیگران منطقه به این درگیری، بتواند معادله و معامله مرسوم خود را در منطقه برقرار کند تا بتواند بر این اساس تهدید امنیتی خود را رفع کند. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

2⃣ اما با کنش منحصر به فرد و مبتکرانه مقاومت، این تلاش اسرائیل به کلی شکست خورد. آمدن ترامپ و فشار او برای خاتمه جنگ در اوکراین و اسرائیل، آخرین پتک به دیوار استقامت اسرائیل وارد شد. به احتمال بسیار زیاد استراتژی اسرائیل منحصر شد در ترک مخاصمه و مشکل راه رسیدن به آن بود. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

3⃣ آتش بس با حزب الله و بازگشت به قرارداد ۱۷۰۱ و خروج اسرائیل از اراضی اشغالی شده، پر از نقاط ابهام است و احتمال آنکه اسرائیل نتوانسته باشد از این آتش بس طرفی ببند، بسیار زیاد است. اما تنها گذر زمان مشخص خواهد کرد که سرنوشت جبهه جنوب لبنان چه خواهد بود. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

4⃣ پس از آتش بس با حزب الله به سرعت مسأله آتش بس با حماس مطرح شد. وضعیت جبهه غزه چه بود؟ دستاورد «راهبردی» اسرائیل پس از یکسال جنگ، چه بود؟ تقریبا هیچ. در چنین شرایطی میز مذاکره هیچ به نفع اسرائیل نخواهد بود. مسأله آتش بس در غزه موتور محرک تحولات اسرائیل شد. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

5⃣ در چنین شرایطی ابتکار اسرائیل این بود که بتواند با فشار به متحدین غزه و ضربه پذیرترینش، یعنی سوریه، میتواند طرف مذاکره خود را از غزه به دمشق و تهران و بغداد ببرد. تحریر الشام با یورش به حلب، سوریه را در موضع ضعف قرار داد. به امید اینکه تمام جبهه مقاومت را مستأصل کند و مجبور به فشار بر حماس برای ترک مخاصمه کند. و از طرفی با اضافه شدن بازیگر جدید هم جبهه با اسرائیل، یعنی ترکیه، امکان مذاکرات را بیش از پیش میکند. معامله با ترکیه شدنی تر از معامله با اسرائیل خواهد بود. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

6⃣ آرامش بشار اسد ومقاومت عراق و ایران و لبنان، در این راهبرد ترک انداخت. واضح شد که جبهه حلب، نمی‌تواند جبهه غزه را کنترل کند. البته ماجرای از دست دادن حلب، مشکلی است که باید حل شود، اما دستاورد اصلی نباید از دیده پنهان شود. دستاورد اصلی کشیدن دیوار محافظ دور غزه است تا اسرائیل با فشار بین المللی مقاومت غزه را بشکند. این یک دستاورد تاریخی برای کل جبهه مقاومت بود. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

7⃣ خطر دیگر در سوریه، این بود که سوریه دچار فروپاشی شود و خطر جولان نیز از سر اسرائیل به کلی رفع شود. هرچه سوریه ضعیف تر، اسرائیل امن تر. پس دستاورد مهم دیگر این بود فروپاشی سوریه محقق نشد، ولو به قیمت از دست دادن حلب. انگشتر به قیمت از دست دادن نگینش سالم بماند. تا بعد برای بازپس گیری حلب تدبیر دیگری اندیشده شود. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

📰 سیاست خارجی آمریکا در بن‌بست نوستالژی فارن افرز (3 دسامبر 2024) در تحلیلی مهم نشان می‌دهد که سیاست خارجی آمریکا در وضعیت سردرگمی میان نظم قدیم و نظمی تعریف نشده گرفتار شده است. 🔹 پیروزی ترامپ در 2016 نشان داد: • اجماع نخبگان واشنگتن شکسته شده • مردم آمریکا دیگر هزینه حفظ هژمونی جهانی را نمی‌پذیرند • انتخابات 2024 ثابت کرد 2016 یک اتفاق نبود 🔸 دو رویکرد ناکارآمد: “آمریکا اول” ترامپ: یکجانبه‌گرایی تهاجمی (نه انزواطلبی) آمریکای رها از قید و بندهای بین‌المللی انتقاد از نخبگان واشنگتن و متحدان “مفت‌خور” “آمریکا برگشته” بایدن: تلاش برای احیای نظم لیبرال تداوم سیاست‌های شکست خورده گذشته ناتوانی در ارائه بدیل مناسب ⚡️ نکات کلیدی تحلیل: • بحران غزه نشان داد آمریکا همچنان درگیر حفظ هژمونی در خاورمیانه است • رقابت با چین نباید به اولویت اصلی تبدیل شود • مشکلات جهانی (اقلیم، همه‌گیری و…) نیازمند همکاری است • فساد داخلی و سیستم مالی انتخابات، مانع اصلی اصلاحات است 📌 راه حل پیشنهادی: گذر از هژمونی نظامی تمرکز بر منافع مشترک جهانی اصلاح نهادهای مالی بین‌المللی همکاری به جای رقابت با چین تقویت پاسخگویی داخلی و بین‌المللی مجله : #foreign_Affairs متن اصلی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

✍️ سقوط میراث حافظ اسد و بقای میراث سلیمانی، بررسی تجربه نبرد مدعیان نظم جهانی چه درسی برای ما دارد؟ تفاوت میان میراث حافظ اسد و میراث سلیمانی، تفاوت میان دو نگاه به مقاومت است. نبرد الگوهای قدرت در قرن بیستم قرن بیستم ندای سقوط نظم بریتانیایی، موتور محرکی بود تا قدرت های جهان با هم بر سر تحاصب کرسی قدرت اصلی جهان بودن، به رقابت بپردازند. از یک سو، روسیه و آلمان با وجود اختلافات عمیق، در یک راهبرد مشترک بودند: ساخت کلنی‌های قدرت از طریق اتصال سرزمینی. این الگو در ر اتحاد سه گانه(Triple Alliance) در جنگ جهانی اول، در نیروهای محور (Axis powers) در جنگ جهانی دوم، در اتحاد جماهیر سوسیالیستی در جنگ سرد، قابل مشاهده است. در مقابل، آمریکا با بهره‌گیری از قدرت دریایی، شبکه‌ای جهانی از متحدان ایجاد کرد. نتیجه این رویارویی روشن بود: آمریکا با راهبرد محاصره اقتصادی، توانست تمام کلنی‌های قدرت را به فروپاشی بکشاند. تکرار تجربه شکست‌خورده در شامات اما در منطقه شامات، حافظ اسد نیز همین الگوی کلنی قدرت را برای مقابله با اسرائیل به کار گرفت. او تلاش کرد با ایجاد اتحادی از کشورهای منطقه، محور مقاومتی در برابر اسرائیل شکل دهد. اما تا سال 2010، این طرح دستاورد چشمگیری نداشت و برعکس، اسرائیل توانست در مسیر عادی‌سازی روابط با اعراب پیشروی کند. سرانجام، این کلنی قدرت نیز مانند نمونه‌های پیشین، در محاصره اقتصادی آمریکا از درون فروپاشید. مقاومت؛ راهی نو اما ایده مقاومت که توسط جمهوری اسلامی ایران مطرح شد، الگوی متفاوتی را ارائه می‌دهد. در این الگو، به جای تمرکز قدرت، هر عضو استقلال رأی دارد و ارتباطات نه فقط زمینی، بلکه از طریق ابتکارات پیچیده دریایی، هوایی و زمینی برقرار می‌شود. عنصر اصلی حیات این الگو نه قدرت ژئوپلیتیک، بلکه فرهنگ مقاومت است. امروز می‌بینیم که کلنی قدرت حافظ اسد فروپاشیده، اما ایده مقاومت که میراث شهید سلیمانی است، همچنان پابرجاست. آینده نشان خواهد داد که آیا این الگوی جدید می‌تواند در برابر راهبرد همیشگی محاصره و فروپاشی اقتصادی آمریکا مقاومت کند و مسیر تازه‌ای در تاریخ بگشاید. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal

✍️ معادله جدید قدرت در سوریه در سخنرانی اخیر رهبری، دو درگیری اصلی در سوریه مطرح شد: در غرب فرات، مسأله اشغال سرزمینی و در شرق فرات، تثبیت جایگاه آمریکا. غرب فرات با کنش خود سوری‌ها آزاد خواهد شد و شرق فرات به کمک جبهه مقاومت. بر این اساس می‌توان گفت که ابتدا گروه‌های مقاومتی در غرب فرات شکل خواهند گرفت که با اشغالگری مقابله خواهند کرد و در شرق فرات نیز به کمک مقاومت عراق، جایگاه آمریکا متزلزل یا به کلی از بین خواهد رفت. در این میان دو پرسش اصلی مطرح می‌شود: نخست آنکه شکل‌گیری هسته‌های مقاومت در غرب فرات با چه ظرفیت‌ها و محدودیت‌هایی مواجه است، و دوم آنکه در شرق فرات مسأله کردستان سوریه و به تبع آن کردستان عراق، جدی می‌شود. هر دو منطقه تحت سیطره کردتبارها، یک کارکرد دارند و آن تثبیت جایگاه آمریکاست. در این رابطه ما با دولت عراق و ترکیه هم‌هدف هستیم. در غرب فرات اما معادله قدرت همچنان مبهم باقی مانده است. گذر زمان نشان خواهد داد که این معادله چگونه شکل می‌گیرد. در این میان باید چهار بازیگر اصلی را زیر نظر داشت: 1- اسرائیل 2- هسته‌های احتمالی مقاومت 3- نیروهای مسلح شمالی 4- نیروهای مسلح جنوبی. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⭕️ @Sarv_Esteghlal