🔸 خداانگاری بزرگان از مشترکات تصوف با بهائیت ▫️خداانگاری بزرگان زمانی شکل می‌گیرد که شخص یا گروه از راه راست و توحید منحرف شوند لذا انسان در تمام حیطه‌های اعتقادی و رفتاری باید تابع حضرات معصومین علیهم‌السلام باشد. ▫️شخص در صورت عدم تبعیت از حضرات معصومین علیهم‌السلام، در حیطه‌های اعتقادی، گرایشات و منشها(رفتارها) دچار انحراف خواهد شد. بهائیت و متصوفه به خاطر عدم اعتقاد به اطاعت کامل از حضرات معصومین علیهم‌السلام، خیلی از آموزه‌های خود را بر اساس تعالیم آنها پی‌ریزی نکرده، به این خاطر بزرگان این جریان‌ها دچار شطحیات‌گویی شده‌اند. یکی از نقاط اشتراک بین متصوفه و بهائیت، این است که برخی از سران این جریان‌های انحرافی، دچار خداانگاری خویش شده‌اند. 🔻خداانگاری بزرگان در بهائیت ▫️بهاءالله با خداانگاری خویش در کتاب اقدس آورده است: «یا ملأ الانشاء اسمعوا نداء مالک الأسماء انه ینادیکم من شطر سجنه الأعظم انه لا اله الا أنا المقتدر المتکبر المتسخر المتعال العلیم و الحکیم انه لا اله الا هو المقتدر علی العالمین» [1] «ای مردم بشنوید ندای مالک اسم‌ها، همانا او از زندان بزرگ صدا می‌زند که خدایی جز من مقتدر و متکبر… نیست.» یا در نامه‌ای که برای هادی دولت‌آبادی نگاشته، خطاب به او می‌گوید: «خف عن الله، ان المبشر قال: انه ینطق فی کل شأن اننی انا الله لا اله الا الله أنا المهیمن القیوم» [2] «از خدا بترس و مبشر (باب) گفته که او (من یظهره الله) همواره و همه وقت چنین سخن می‌گوید که من خدایم،...ادامه مطلب #خداانگاری #تصوف #فرق_ضاله #بهائیت 💎 پایگاه خبری فرق و ادیان 🔰https://eitaa.com/SectsNews