#ترانهِ عشق😔 #بهانهِ عشق😔 #تو میراثِ جاودانه عشق😔 #ز دیده نهان😔 #امیرِ جهان😔 #به دور تو گردم امام زمان😔   💎❄امام زمان❄💎 #مجنون ، لیلایِ من😔 #دوری ، ای وایِ من😔 #سوزان ، غمهایِ من😔 #میمیرم 😔 #ناله ، خیزد از جان😔 #دل شد ، غرق هجران😔 #اشکم ، همچون باران😔 #میمیرم😔 #تبسّمِ تو😔 #تکلّمِ تو😔 #دلم شده غرقِ ترحّمِ تو😔 #حیاتِ منی😔 #مماتِ منی😔 #تو تنها راهِ نجاتِ منی😔 💎❄نجاتِ منی❄💎 #هستم ، دلخونِ تو😔 #هستم ، محزونِ تو😔 #هستم ، مجنونِ تو😔 #آواره😔 #از چه ، پنهان رویت😔 #چشمم ، هر دم سویت😔 #حیرانم ، در کویت😔 #بیچاره😔

‌ نه این که مشتاق شنیدن خبر شهادت تو باشم و یا اگر کسی نمی‌گفت، گمان می‌کردم تو حقیقتا در روزی از روزهای پیش از ظهور خواهی بازگشت؛ نه، نشستن نام‌شهید در کنار نامت برای ما که از سال‌ها قبل به همسایگی عنوان جاویدالاثر با اسمت خو گرفته‌‌ایم دردناک است. راستش را بخواهی هنوز هم زبانم نمی‌چرخد بگویم ؛ شهید احمد متوسلیان با این همه اما همیشه در تقابل تصور شهادت یا احتمال اسارت تو اولی را ترجیح داده‌ و آرزو کرده‌ام که ای‌کاش حاج احمد طبق روایت برخی شاهدها همان اول کاری به شهادت رسیده باشد. دلیلم برای این رُجحان شک و تردید نسبت به صبر و میزان مقاومت تو نبود.تو خود در گوش ما خوانده‌ای: " برای آن چه به آن اعتقاد دارید ایستادگی کنید، حتی اگر هزینه‌اش تنها ایستادن باشد." و کوچکترین تردیدی ندارم که #تو حتی در موقعیت‌اسارت نیز آنچنان مقتدر و با #صلابت ظاهر می‌شدی که بیش از آزار دیدن، بازجو و شکنجه‌گرهایت را کلافه، زبون و مستأصل می‌کردی. . سبب این بود که حتی تصور قاب اسارت شیر در قفس یا به دور از طبیعت خود هم برایم دردناک و ناممکن بود. شیر هر قدر هم در هر موقعیتی شیر باشد،برای شیربودن غریدن در میدان، گام برداشتن با ابهات و ترکاندن زهره حریف و هم‌آوردهایش با این شمایل و خصایل آفریده شده است و من حتی دلش را نداشتم که تورا با محاسن‌سفید تصور کنم.اصلا بیشترگریه‌های من برای‌سقای حسین(ع) هم به همین دلیل است. شهادت که حق عباس بود، مزد عباس بود. من بیش از شهادت باب‌الحوائج علقمه برای لحظه‌ای که اودیگر دست در بدن نداشت تا شمشیر بزند و از این رو هرکس به خود اجازه جسارت می‌داد تا جایی که عمود بر فرقش نشست، گریه می‌کنم. تو #سند غرور و #ایستادگی‌ مایی و دوست دارم تا همیشه تنها تو را همانطور که بودی، همان‌طور که به دست نگارگر هستی نقش شدی، تصور کنم. مقتدر، با صلابت و ایستاده چون کوه. . فرقی نمی‌کند تو را جاویدالاثر بخوانند یا #شهید، تو تا همیشهِ تاریخ زندهِ ابدی هستی و حاج احمدی که به ما درس ایمان، ایستادگی و غیرت می‌دهد... #حاج‌احمدمتوسلیان

‌ ما دوست‌داشتیم توی این ماه همان‌طور که تو دوست‌داشتی زندگی کنیم. در این شب‌های باقی‌مانده،اسم مارا هم بنویس توی‌فهرست خوب‌ها، توی‌فهرست بخشیده‌شده‌ها. ما بد نیستیم. یعنی دلمان نمی‌خواهد بد باشیم. ما اول و آخرش بنده‌ایم. حالا بنده‌ی خاص و مقرّب که نه، ولی بین معمولی‌ها که هستیم. نیستیم؟ ما ردیف‌وسطی‌های کلاس دوستت داریم.ما مثل عینکی‌های ردیف‌جلو نیستیم‌که‌مشق‌هایمان‌راکامل‌نوشته‌ باشیم.اما خب مثل ردیف‌آخری‌هاو بچه‌ شَر‌های کلاس هم نیستیـم. ما بلدنیستیم‌خلاف‌کنیم،جرات‌نداریم بدون اجـازه‌ات آب بخوریـم ، یـاد نگرفتـه‌ایم نافرمـانی‌ات را بکنیم. پس لطفا ما را هم ببخش.... می‌گوینداولِ ماه‌مبارک که می‌رسد، نفری یک‌دانه گندم بهشتی می‌کاری توی #دل روزه‌ داران تا گرسنگی را احساس نکنند. اصلاً کلِ دلِ ما، مالِ #تو... همه‌اش را گندم‌زار کن. خرید تضمینی گندمش هم با خودت! این شب‌های آخر، هوای ما را هم داشته‌باش لطفا. ما عربی‌مان خوب نیست.فارسی‌مان هم بلاغت ندارد. اما دلمان می‌خواهد کلمه‌های ما را هم بخری و ببری بالا کنار کلمه‌های قشنگی که بنده‌های قشنگت می‌فرستند.

حسین جان! سالها گریه به #تو جرم تلقی میشد، گریه هر شب ما برکت #روح_الله است... پ.ن: نصب عکس امام خمینی(ره) به سینه‌ی علامت دسته‌ی عزاداری توسط شهید «طیب حاج رضایی» در شب عاشورای سال ۱۳۴۲ 🗣مجنون 🇮🇷نیمه پنهان 🇮🇷@nimeyepenhan