سروده استاد حاج سعید حدادیان در پی #شهادت #آرمان_علیوردی هفتم آبانماه ۱۴۰۱ الا #مراجع_تقلید! ماجرا این است تمام مشکل آشوبگر فقط #دین است به هر بهانه واهی، عدو بهانه گرفت فقط نه چادر، #عمامه را نشانه گرفت گهی به سخره گرفته‌است دین و ایمان را گهی به معرکه آتش زده است #قرآن را گلوی مرد #خدا را بریدن آزادی‌ست!؟! و چادر از سر زن‌ها کشیدن آزادی‌ست!؟! و عمق فاجعه این است بین این قاموس ز ارج و قرب خود افتاده واژهء #ناموس ظهور فتنه به تایید کیست!؟! آمریکا عزای #مردم ما عید کیست!؟! امریکا #شرف کجاست!؟! به دامان ننگ اسرائیل!؟! شرف کجاست!؟! خشاب #تفنگ اسراییل!؟! شرف عقیده و ایمان و باور است، بیا شرف حفاظت از مرز #کشور است، بیا تمام مکتب ما، آرمان ما: حیدر و ذکر روز و شب و روح و جان ما: #حیدر تمام پیکر #شیعه اگر سیاه و کبود به جز ثنای علی بر لبش نخواهد بود #ولایت_علوی مکتب علی وردی‌ست که بود نام تو، ورد لب علی وردی #علی غریب نماند، علی کجا تنهاست!؟! علی امیر و علی سرور و علی مولاست ببین به محفل ما نور کبریایی را در آرمان شهید #آرمانگرا یی را کسی که جان به تو بازد برنده خواهد بود و یاد #میثم_تمار زنده خواهد بود الا که آه دل اهل خیمه می‌گیرد الا که شیعه شبیه #حسین می‌میرد رواست خون دل از #چشم ما روان باشد که رسم زجرکشی شیوه سنان باشد الا که باطن اهریمنان هویدا شد دوباره فتنهٔ #شمر و سنان هویدا شد دوباره حرمله هر چه سلاح داشت به کف گلوی تشنهٔ #عشاق را گرفت هدف