♥بسم الله الرحمن الرحیم♥
قست بیست و چهارم رمان ناحله
تو فکر بودم که رسیدم دم سپاه شهرِ خودمون .
گزارش کارا رو گرفتم و برناممونو براشون توضیح دادم .
رفتیم نماز جماعت و بعدشم به بچه ها یه سرے زدم و باهم رفتیم بیرون که نهار بخوریم
دوباره برگشتیم سپاه تا به کاراے عقب موندم برسم .
__
تقریبا ساعت 5 عصر بود .
حرکت کردم سمت ماشینو روندم تا خونه.
به محض ورود با ریحانه مواجه شدم که صورتش گل انداخته بود .
بعد سلام و احوال پرسے با بابا و ریحانه
دستشو گرفتم و بردمش سمت اتاق تا باهاش حرف بزنم ...
مشغول صحبت بودیم که صداے آیفون اومد
بابا اومد تو اتاق و
+نمیخاے درو باز کنے ؟
دل بِکَن دیگه
با حرف بابا خندیدمو
_اے به چشم .
به صورت ریحانه نگاه کردم که از خجالت سرخ شده بود .
با خنده گفتم
_عه صداے قلبت از 20 متریم شنیده میشه. چرا استرس دارییے دخترم !!!
اینو گفتمو رفتم سمت در .
با بابا رفتیم استقبالشون
راهنمایے کردیمکه ماشینشونو پارک کنن. پدر روح الله خیلے گرم و صمیمے باهامون احوال پرسے کرد
مادرشم با یه جعبه شیرینے از ماشین پیاده شد
بر خلاف تصورم پدر و مادرش جوون بودن
بعد احوال پرسے با مادرش و دعوتشون به داخل خونه منتظر موندیم که روح الله از ماشین پیاده شه
تو دلم خدا خدا میکردم ریحانه سوتے نده و بتونه مسلط ازشون استقبال و پذیرایے کنه
روح الله با دسته گل رفت سمت بابا .به وضوح استرس و تو حرکاتش حس میکردم مخصوصا وقتے که نگاه نافذ و دقیق پدرم و رو خودش دید...
بابا با همون ابهت و مهربونے که انگارے ذاتے خدا ذاتے تو وجودش گذاشته بود
سمتش رفت و بهش دست داد وخوش آمد گفت
به من که رسیده بود استرسش کمتر شد
یه لبخند نشست رو لباش و با خوش رویے احوال پرسے کرد
انگار منو به چشمِ یه حامے میدید و وجودم براش در مقابل نگاه بابا دلگرمے بود
بابا رفت و ماهم پشت سرش رفتیم تو.
ریحانه کنار در هال ایستاده بود
یه نگاه به صورتش انداختم . روسرے اے که براش خریده بودم و با مدل قشنگے بسته بود و با چادرِ رو سرش خیلے خانوم شده بود.
سرخے صورتشم ڪ از استرس و خجالتش نشات میگرفت بامزه ترش کرده بود
ولے انقدر خانومانه رفتار میکرد که شاید فقط من میفهمیدم استرس داره .
منو یاد مامان انداخت. چقدر خوب تونسته بود ریحانه رو تربیت کنه
و ریحانه چقدر زود ب اینهمه درڪ و شعور رسیده بود ...
شاید اگه این فهم و شعور و تو وجود ریحانه نمیدیدم نمیزاشتم روح الله حتے اسمشم بیاره...
بابا جلو ایستاده بود و من آخر از همه !!! مثل محافظاے گارد ویژه دور روح الله رو گرفته بودیم
خلاصه نمیدونم از ترس ما یا از حجب و حیاے زیادش بود ڪ به ریحانه نگاهم ننداخت
سر ب زیر سلام کرد و دسته گل و گرفت سمتش
ریحانه هم جوابش و داد و دسته گل و ازش گرفت
دستم و گذاشتم رو کمر روح الله و راهنماییش کردم به هال
پدرم و آقا کمیل پدر روح الله گرم صحبت شدن
منم که کنار روح الله نشسته بودم سر صبحت و باز کردم تا بیشتر از این به جون دستمال تو دستش نیافته
مادرش این وسط تنها مونده بود واسه همین از روح الله عذر خواهے کردم و رفتم آشپزخونه
+ریحانه جان حاج خانوم تنهاست زودتر چایے بریز بیا بشین پیشش
_چشم
از آشپزخونه اومدم بیرون که صداے آیفون هم همون زمان بلند شد
فهمیدم داداش علے و زن داداش اومدن دکمه ے آیفونو زدم و خودم هم رفتم پایین .
بخاطر حال زن داداش دیر اومده بودن. چن وقت دیگه قرار بود عمو شم...
با دیدن علے دست دراز کردمو
_بح بح سلام داداش عزیزمم
+سلام بر آقا محمد خوشتیپ
اومدن مهمونا؟
_آره یه ربعے میشه
+آها خب پس زیادم دیر نرسیدیم
داداش رفت داخل
با زنداداش سلام واحوال پرسے کردم و بعد اینکه رفتن داخل در و بستم و دنبالشون رفتم
همه از جاشون بلند شدن و مشغول احوال پرسے بودن داداش علے هم کلے عذر خواهے کرد
دوباره رفتم آشپزخونه و به ریحانه گفتم که داداش اینا اومدن تا واسه اوناهم چایے بریزه
زن داداشم اومد آشپزخونه و ریحانه رو بغل کرد و شروع کردن ب صحبت
نشستم سر جام و به حرفاے علے و روح الله گوش میدادم گاهے وقتا هم من چیزے میگفتم
زن داداشم چن دقیقه بعد اومد و سرگرم صحبت با خانوم آقا کمیل شد
خلاصه همه مشغول بودیم ڪ با اومدن ریحانه توجمعمون ٬توجهمون بهش جلب شد
سکوت عجیبِ بینمون باعث شد اضطراب بگیره....
🌹🍃🌹🍃
@shahidNazarzadeh
♥بسم الله الرحمن الرحیم♥
قسمت بیست و پنجم رمان ناحله
واسه اینکه واسش سخت نشه ب حرف زدن ادامه دادم
نگاه تحسین آمیز آقا کمیل و خانومش رو ریحانه مشهود بود
روح الله هم وقتے متوجه سکوت جمع شده بود
برگشت و به ریحانه نگاه کرد
بعدشم که به حرف گرفتمش و مشغول صحبت شدیم
ریحانه سینے چایے و جلوے آقا کمیل نگه داشت که گفت
+بح بح دست شما درد نکنه
چایے و پخش کرد و هرکے یه چیزے گفت
با اشاره زن داداش نشست کنارش .
ظرف شیرینے و شکلات و از رومیز ورداشتم و تعارف کردم بهشون
دوباره جو مثه قبل شده بود
که بابا نگاهش و به روح الله دوخت
به نظر میرسید روح الله هم خودشو براے رگبار سوالاے بابا آماده کرد بود
از تحصیلش پرسید
که جواب داد میخواد درسش و تو حوزه ادامه بده
از دارایے و شغلش پرسید
که خیلے صادقانه و با اعتماد ب نفسے ڪ نشان از یه پشتیبان قوے تو زندگیش میداد جواب داد
و اینم ب حرفاش اضافه کرد که ان شالله اگه خدا بخواد کار میکنه تا خونه بگیره و خلاصه تمام تلاشش و میکنه تا رفاه و براے ریحانه فراهم کنه .
وضع مالیِ باباش خوب بود ولے روح الله دوست داشت رو پاهاے خودش وایسته و مطمئن بودم این ویژگے براے پدر من میتونه خیلے جذاب باشه.
با لبخندے ڪ روے لباے بابا نشست از حدسے ڪ زدم مطمئن شدم .
خلاصه یه سرے حرفاے دیگه زدن و ریحانه و روح الله و فرستادن تا حرف بزنن
ریحانه خجالت زده روح الله و به سمت اتاقش راهنمایے کرد
سعے کردم حس کنجکاویم و سرکوب کنم و آروم بشینم سر جام با اینکه خیلے سخت بود
20 دقیقه بعد روح الله در و باز کرد و کنار وایستاد تا اول ریحانه خارج شه
با دیدن قیافه شاد و خندون ریحانه تو دلم گفتم که حتما روح الله مخشو زده...
و با شناختے که ازش داشتم میدونستم میتونه قلبشو تسخیر کنه...
از لبخند ریحانه یه لبخند عمیق رو لبم نشست و خیالم راحت شد
با تمام وجود ارزو کردم خوشبخت شه و همیشه لبخند رو لباش باشه
وقتے ڪ متوجه نگاهاے ما رو خودشون شدن
دوباره سر ب زیر شدن و لبخنداشون جمع شد ڪ باعث خنده ے جمع شد
بیشتر خجالت کشیدن...
بابا گفت
+ریحانه جان مبارکه؟
ریحانه سکوت کرد که آقا کمیل پرسید
دخترم
+سکوتت و چے تعبیر کنیم ؟
قبول میکنے دخترِ ما شے ؟
ریحانه لبخندے زد و بازم چیزے نگفت
لبخندم و جمع کردم و اخم کردم
منتظر بودم مهمونا برن حالش و بگیرم دیگه زیادے داشت میخندید و این روح الله سر ب زیرم پررو شده بود و هے نگاش میکرد
متوجه اخمم که شد لبخندش خشڪ و شد و خوشبختانه دیگه نیشش تا بنا گوش وا نشد
مادر روح الله گفت
+اذیتت نمیکنیم عزیزم میتونے بعد جوابمونو بدے
ریحانه که با این حرف معصومه خانوم خیالش راحت شده بود نفس عمیق کشید
نشستن سر جاشون دوباره .
همش داشتم حرص میخوردم
عه عه عه تا الان نگاه نمیکردن به هماا
الان چرا چش ور نمیدارن از هم
معلوم نے چے گفتن ک...
اصن باید با ریحانه میرفتم تو اتاق .
خوشبختانه خُلَم شده بودم .
درگیر افکارم بودم که از جاشون بلند شدن و بعد خداحافظے باهامون از خونه خارج شدن
تا رفتن بیرون با اخم زل زدم ب ریحانه که باترس نگاشو ازم گرفت و رفت آشپزخونه
دنبالش رفتم
داشت آب میخورد و متوجه حضور من نبود
به چارچوب در تکیه دادم و دست ب سینه شدم
وقتے برگشت گفت
+عهههه داداش ترسیدم
چیزے نگفتم که گفت
+چیه ؟
جعبه دستمال کاغذے و گرفتم و پرت کردم براش و
_چیه و بلااا
خجالت نمیکشی؟؟رفتے تو اتاق جادو شدیااااا ؟چرا هے میخندیدے هااا؟
دستپاچه گفت
+عه داداش اذیت نکن دیگه
_یه اذیتے نشونت بدم من
دوییدم سمتش
دور میز میچرخید
+داداشششش
_داداش و بلااا حرف نزن بزا دستم بت برسههه
علے اومد آشپزخونه و گفت
+ عه محمد گناه داره ولش کن .بچمون ذوق زده شد
تا علے اومد داخل ریحانه پرید بیرون ڪ دنبالش رفتم
با پام محکم لگد زدم به پشتِ زانوش
صدا زن داداشم بلند شد
+ولش کن آقا محمد کشتے عروس خانوممونو
با این حرف زن داداش گفتم
_عه عه عه دختره ے هل نزدیڪ بود همونجا بله رو بگههه
یدونه آروم زدم تو گوشش و گفتم
_خب واسه امروز کافیه دیگه دلم خنڪ شد
همه خندیدن
بابا هم با خنده نگاهمون میکرد و سرش و تکون میداد
ریحانه دیگه نگام نکرد و هے چش غره میداد
رفت تو اتاقش
درو بست
بابا گفت شام بریم بیرون
رفتم تو اتاق ریحانه
با خشم گفت
+اون درو و واس چے گذاشیم ؟
باهام قهر بود
نشستم کنارش
هلم داد و گفت
+محمد برو بیرون میخوام بخوابم
دستشو گرفتمو بلندش کردم
یه خورده بد قلقے کرد ولے بعدِ کلے ناز کشیدن راضے شد باهامون بیاد.
🌹🍃🌹🍃
@shahidNazarzadeh
🌴🌹🌴🌹🌴🌹🌴🌹
📝#بند_54استغفار امیرالمؤمنین (علیهالسلام)
(از استغفار 70 بندی امیرالمؤمنین "علیه السلام")
🌹اَللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ یَعْقِبُ الْیَأْسَ مِنْ رَحْمَتِکَ وَ الْقُنُوطَ مِنْ مَغْفِرَتِکَ وَ الْحِرْمَانَ مِنْ سَعَةِ مَا عِنْدَکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ
بارخدایا! و از تو آمرزش میطلبم برای هر گناهی که یأس از رحمتت و ناامیدی از مغفرتت و محروم ماندن از فراوانی آنچه را نزد توست در پی دارد. پس بر محمد و آل محمد درود و رحمت فرست و اینگونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگان
🌴🌹🌴🌹🌴🌹🌴🌹
🌹🍃🌹🍃
@shahidNazarzadeh
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
دق کردم کربلا....
شب جمعه
شب زیارتی اباعبدالله
🌹🍃🌹🍃
@shahidNazarzadeh
#سلام_امام_زمانم
دوباره جمعہ شد و دل شده پریشانت
دوباره حسرت دیدار برقِ چشمانت
بلند مرتبہ شاهِ زمان سلامٌ علیک
سلام بر تو و بر ماه روے تابانت…!!
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
🌹🍃🌹🍃
@shahidNazarzadeh
نهج البلاغه
حکمت 68 - زينت فقر و غنا
وَ قَالَ عليهالسلام اَلْعَفَافُ زِينَةُ اَلْفَقْرِ وَ اَلشُّكْرُ زِينَةُ اَلْغِنَى🌹🍃
و درود خدا بر او، فرمود: عفّت ورزيدن زينت فقر، و شكرگزارى زينت بىنيازى است
🍂🌼🍂🌼🍂🌼🍂🌼🍂🌼🍂
🌹🍃🌹🍃
@shahidNazarzadeh