#رمان_ادموند #قسمت_چهل‌و‌دوم 📜حضور اشکار و واضح لوگان درمان خوابها دلیل نبود و از روبرو شدن وضعیتی که در آن گرفتار شده بود. بسیار دلهره داشت سرانجام انتظار به پایان رسید او به همراه حاج آقا صادقی، حسین، پسر حاج آقا، علیرضا، سهیل و سید جلال به سمت نجف اشرف پرواز کرد. 📜 در طول مسیر برای پدر و مادرش بسیار احساس دلتنگی می کرد، آنها را تنها گذاشته بود اما چاره ای نداشت. حاج آقا کنار نشسته بود هنوز زمان زیادی از برخاستن هواپیما در گذشته بود که از او پرس:« راستی علی آقا نگفتی این لوگان کیه که در خواب نگرانش بودی و دائم صداش می‌زدی؟! ادموند که رشته افکارش پاره گشته بود کمی خود را روی صندلی جا به جا کرد و گفت:« ماجراش طولانی در حقیقت لوگان نوه عمه مادرمه اما چون در بچگی هم بازی هم بودیم و مادران ما هم سن هستندپسر عمه واقعی می دانم. 📜 ادموند نمیدانست مقصدشان کجاست چیزهای کمی از آن جا شنیده بود دیگران هم درترجیه دادند سکوت اختیار کند تا خودش همه چیز را تجربه کند. از تاکسی که پیاده شدند ادموند احساس عجیبی داشت مانند عاشقی که از دور و پنهانی نظاره گر معشوق است و دائم در این تحول و هراس به سر می‌برد که نکند از وجودش باخبر شود و این لذت اندک ولی غیر قابل وصف را از او بگیرد. با هر قدمی که بر می داشت حال کودکی را داشت که بعد از مدتها سر گردانی و پریشانی پدرش را می بیند که به رویش آغوش گشوده است. 📜 دیگران متوجه تغییر حال و هوای شدن حرفی نمی زدند تا حال خوش او را خراب نکند. ادموند به این اسطوره زندگی‌اش رسیده بود. آرامگاه او برای ادموند آشنایی غریبی داشت. انگار بارها در این مکان حضور داشته است محو تماشای آن بنای ملکوتی و مست دلنشین شده در هوای این که رو به روی ضریح مقدس امیر المومنین امام علی «علیه السلام» قرار گرفت البته در سینه آرام و قرار نداشت ناخود آگاه بازوی حاج آقا را فشار داد و آن که نگاهش را از ضریح مبارک بردارد گفت:«اینجا چقدر آشنا است این مقبره متعلق به کیه؟؟! 📜- قبر مطهر امیرالمومنین حضرت «علی علیه السلام» اولین پیشوای شیعیان پسرم. رنگ از صورت ادموند پرید آن چنان حالش منقلب شد که حسین و سهیل متوجه لرزش بدن او شده و خواستن او را تا ضریح همراهی کنند که سید جلال و حاج آقا مانع شدند او را رها و دورش را خلوت کردند. 📜 ادمود باورش نمی شد اینجا آرامگاه کسی است که سالها پیش در نوع جوانی و جوانی با خواندن و داستان هایی درباره او را ابر قهرمان بشریت می‌دانست حاج آقا و سید جلال از دور مراقب بودند سید جلال آهسته گفت:«این پسر خیلی از خارجی های تازه مسلمان شده فرق داره یه جوریه! - حاجی لبخندی زد و زیر چشم نگاه به سیدجلال کرد و گفت:« مثلا چه جوری؟؟! پشت سر داماد حاجی مصطفی حرف در نیار سید تو کار دیگه ای نداری؟! 📜حرف در نیاوردم حاجی جدی میگم. یه جوریه گرفتارش میشی ما همش دو شب باش آشنا شدیم ولی انگار 100 سال پیش ما بوده شجره نامه هاشو تازه دیدی واسه شیعه شدن همین یه نفر انگلستان حاضر با ما مستقیم وارد جنگ بشه شاید این هیئت از دست رفته رو برگردونه.... و خندید... ادامه دارد... تالیف: #آمنه_پازوکی ‌‎‌‌‌‎🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh