‎‎کتاب شهدایی🖱⇩⇩ 📚خاک های نرم کوشک ⇩⇩ نویسنده: سعید عاکف 🌷زندگی‌نامه و خاطرات عبدالحسین برونسی،از تولد تا زمان شهادتش را روایت می‌کند که در قالب خاطراتی به نقل از خانواده و همرزمانش گردآوری شده است.🌷 🔸قسمت 6⃣4⃣ ‎‎‌‌‎‎🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

🎥فیلمی از #شهید_رسول_خلیلی قبل از شهادت🥀 بگذار بفهمند که آرامش جانی؛♥️ ای آیه ی پاکیِ ؛ دل وعشق و نهانی.. چون بر سَر ایوان دلم نام تو دیدم؛ بی شک به هوایت بکنم فتح جهانی.. ‎‎‌‌‎‎🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

﷽❣ #سلام_امام_زمانم ❣﷽ ای بهاری ترین آینه هستی یوسف کنعانی من، سلام آقاجانم... بیا و اذان عشق بخوان تا جهان سراسر مسلمان شود بیا و «وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ....» را فریاد کن ... چشم انتظار مانده‌ام ؛ من سر خوشم از لذت این چشم به راهی و چشم انتظار می‌مانم ... ▪️اللّهُمَّ عَجِّل فَرجَ مُنتَِقمِ الزَّهرٰاء سَلٰامُ اللهِ عَلَیها #اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ ‎‎‌‌‎‎🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

*✨🕊زیارت نامہ شهــــــــــدا🕊✨ 🌷اَلسَّلامُ عَلَیکُم یَا اَولِیاءَ اللهِ وَ اَحِبّائَهُ 🌷اَلسَّلامُ عَلَیکُم یَا اَصفِیَآءَ اللهِ وَ اَوِدّآئَهُ 🌷اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصَارَ دینِ اللهِ، 🌷اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ رَسُولِ اللهِ. 🌷اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَمیرِالمُومِنینَ 🌷السلام عَلَیکُم یا اَنصارَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسآءِ العالمین 🌷اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَاَبیمُحَمَّدٍ الحَسَنِ بنِ عَلِیٍّ الوَلِیِّ النّاصِحِ 🌷اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَبیعَبدِ اللهِ ، بِاَبی اَنتُم وَ اُمّی طِبتُم ، وَ طابَتِ الاَرضُ الَّتی فیها دُفِنتُم ، وَفُزتُم فَوزًا عَظیمًا ، فَیا لَیتَنی کُنتُ مَعَکُم فَاَفُوزَمَعَکُم.💗🤲🏻 #السلام‌_علیڪ_‌یاانصار_رسول‌الله🌷 ‎‎‌‌‎‎🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

•⸾💔🌙⸾• همسرشهید: وقتے روح‌الله شهید شد چند وقت بعد خیلےدلم براش تنگ شده بودبه خونه خودمون رفتم،وقتےڪتابے ڪهـ روح‌الله به من هدیه داده بود رو باز کردم دیدم روے برگ گل رز برام نوشته بود: عشق من دلتنگ نباش...!(: ‎‎‌‌‎‎🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

🍃از چیزی نمی‌ترسیدم... 💌 برش‌هایی از زندگی‌نامه خودنوشت حاج‌ قاسم‌ سلیمانی...🕊 🌱عاشق فرارسیدن بهار بودم، زمستان ما بسیار سخت بود. و پلاستیکی که به آن «بشور و بپوش» می‌گفتیم و ایران، زنِ کرامت، آن را می‌دوخت، بدون هرگونه زیرپوش یا روپوش به تن ما بود. بعضی وقت‌ها از شدت سرما، چادر شب یا چادر مادرمان را دورمان می‌گرفتیم. مادرم با چارقَدِ خودش دور سرم را محکم می‌بست که به تعبیر خودش، باد توی گوش‌هایم نرود. از شدت سرما دائم در حال دندان گریچ بودیم. مادرم زمستان‌ها مقداری مائده خشک‌شده که مثل سنگ بود (شلغم پخته‌شده خشک‌شده) به ما می‌داد. جویدن یک شلغم نصف روز طول می‌کشید. مقداری شیشْت (سنجد) و گندم برشته و مغز هم، بعضی وقت‌ها می‌داد و بعضی وقت‌ها نمی‌داد. ❄️عمدتأ زمستان‌ها من و خواهر و برادرانم سيبو (سیب‌زمینی) زیر آتش چال می‌کردیم، می‌پختیم و می‌خوردیم. به محضی که آسمان باز می‌شد، به سمت آفتاب می‌رفتیم و کنار خانه صمد که برِ آفتابی خوبی داشت، رو به آفتاب، خودمان را گرم می‌کردیم. کم‌کم که بزرگ شدم، زمستان‌ها بازی ما برف بازی و کاگوبازی بود. حسین جلالی از زردلو می‌آمد و با بچه‌ها بازی می‌کرد. با بی‌رحمی، همه را می‌زد! برای فرار از زمستان و سردیِ شديد آن و سختی، ما در آرزوی فرارسیدن فصل بهار بودیم... #روستازاده(۱) #قهرمان ‎‎‌‌‎‎🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh