#متن_ادبی 💥نهم ربیع چه روزی... آقایی و امامت مهربانی و کرامت بزرگی و رهبری هدایت و دلبری مبارک است مولایم بپذیر بیعت این حقیر را و بفشار دستان این مسکین را قلب آلوده از غفلتم را کجا ببرم که مرهم گذارند و شفا بخشند و پاک کنند و نور دهند جز درگاه پر لطف شما مبارک است مولایم سرور من، چه خجسته روزی است روز به امامت رسیدن شما خوش به سعادت مردمانی که شما راهبر و راهنمایشان باشید خوش به سعادت عاشقانی که مطلوب و معشوقشان، شما باشید مبارک است مولایم راه نشانم دهید ‏آخر ما در دوران غیبت کبری شما هستیم ‏همان که پر از فتنه و بلاست ‏همان که سخت و گیج کننده است ‏همان که طاقت فراساست ‏طاقتمان طاق شده آقای جهان ‏بیشتر از همیشه مشتاق امامت شما و حضور شما و ظهور شما هستیم مبارک است مولایم چه شیرین است و لذت بخش، تصویر کردن حضور شما ... آن‌وقت همچو پروانه گرد وجود پرنور شما می‌چرخیم و می‌چرخیدم و لذت می‌بریم تا ذوب شویم... هرچه بگویید چشم می‌گوییم و اجابت می‌کنیم، مولایم هرچه بگویید... فقط لب باز کنید... آخر در دوران غیب شما، تمرین کرده‌ایم و به جانشین شما چشم گفته‌ایم؛ همه برای اینکه آماده وجود نازنین شما شویم... مبارک است مولایم مولا اگر مولاست و بزرگ و مهربان آنهم بزرگترین جهان و مهربان‌ترین دنیا حتما حواسش به تک تک نوکرانش هست ممنون از توجه و لطف و عشق شما و خجل از بی‌توجهی خود همیشه نگاه و دعا و دست نوازشتان را از معبودمان طلب می‌کنیم و همیشه هم اجابت می‌شویم چرا که دعا، همیشه مستجاب است خصوصا اگر برای شما باشد مبارک است مولایم