💔 نامه تکاندهنده شهید به پدرش باباجان اين نامه را در تنهايی شب مےنويسم. شبی خواب ديدم كه ما سه نفريم و داريم جنازه‌ای را حمل مي كنيم. تن همه ي ما سپيد بود و جنازه‌ی نورانی، اتاق تاريك ما را روشن كرده بود. جنازه را خوب نگاه كردم و بوسيدم. از كسی که كنارم بود، پرسيدم: «آن كسي كه آن طرف ايستاده و نورانی است را می‌شناسی؟» پاسخ داد: «او امام موسی بن جعفر (ع) است» نمي دانم چرا از خودش نامش را نپرسيدم. هنگام بستن سر تابوت آن شخص يا امام (ع) به من فرمودند: «اين جنازه، جنازه ي توست» يك باره از خواب پريدم. يقين پيدا كردم شهيد خواهم شد. باباجان! در كوچكی يك نفر به من نويد داد كه پايان زندگی تو 17 سالگی است و الآن 17 سال دارم و منتظر رايحه‌ی بهشتی هستم. 65/12/10 (شهيد رحيم شيرويه) "آنانی که منتظر مرگ نیستند و حتی به مرگ فکر نمی کنند از هدف اصلی انسانیت غافل اند." ولادت: 1/7/1348 مازندران شهرستان محمود اباد شهادت: 14/12/65 شلمچه کربلای 5 مزار مطهر:شهرستان محمود اباد،گلزار شهدای شهر سرخرود غربی دسته گلی از صلوات به نیابت از او هدیه می دهیم به مادرمان حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها 🌸الّلهُمَّ‌صَلِّ‌عَلَی‌مُحَمَّدٍوَآلِ‌مُحَمَّدٍوَعَجِّلْ‌فَرَجَهم🌸 به امید نگاهی از جانب پُر مهرشان #شهید_رحیم_شیرویه #شهید_دفاع_مقدس #امام_زمان 💞 @shahiidsho💞