eitaa logo
شمیم افق
1.1هزار دنبال‌کننده
19.8هزار عکس
6.6هزار ویدیو
2.5هزار فایل
﷽ ارتباط با ما @mahdiar_14
مشاهده در ایتا
دانلود
فتوت و جوانمردی اباعبدالله الحسین علیه السلام، خود مظهر اعلای فتوّت بود. وی از یارانِ شهیدش و جوانمردانی از آل محمد صلّی الله علیه و آله كه روز عاشورا به شهادت رسیدند، با همین عنوان یاد می كند. [موسوعة كلمات الامام الحسین، ص 482] و از زندگی پس از شهادت آن عزیزانِ به خون آرمیده، احساس دلتنگی می كند. به نقل تواریخ، حتی سر مطهّر امام حسین بر فراز نی، آیاتی از سوره كهف تلاوت كرد و از ایمان آن جوانمردان «فتیه» یاد نمود. [مناقب، ابن شهر آشوب، ج 4، ص 61؛آیه 13 كهف]. 🆔 @ShamimeOfoq
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
6️⃣ انیمیشن داستان عاشورا برای کودکان 🌷 سخنرانی امام(ع) در مکه و دعوت از مردم برای یاری دین خدا؛ همچنین بیان گفتگوی محمد بن حنفیه و اباهُره با امام حسین(ع)؛ نیز دیدار زهیر با امام حسین(ع) 🆔 @ShamimeOfoq
تربیت فرزند در سیره امام حسین6.Mp3
1.17M
💠 تربیت فرزند در سیره امام حسین (ع) 🔹 قسمت ششم ✍️ استاد 🆔 @ShamimeOfoq
فتوت و جوانمردی در كوفه، ایامی كه مسلم بن عقیل، در خانه هانی پنهان بود، وقتی ابن زیاد به عیادت هانی آمد، طبق نقشه قرار بود كه مسلم با تیغ حمله كرده ابن زیاد را از پای درآورد، ولی اینگونه ترور را ناجوانمردانه دانست و از مخفیگاه بیرون نیامد و دینداری خود را مانع هتك و ترور دانست. [مقتل الحسین، مقرم، ص 175]. هانی هم به نوبه خود جوانمرد بود. وقتی او را به اتّهام پنهان كردن مسلم در خانه اش دستگیر كرده به دارالاماره بردند، ابن زیاد از او می خواست كه مسلم را تحویل دهد. اما هانی این را نامردی می دانست، در پاسخ آنان گفت: «به خدا قسم هرگز او را نخواهم آورد. آیا مهمان خودم را بیاورم و تحویل بدهم كه او را بكشی؟ به خدا قسم سوگند اگر تنهای تنها و بدون یاور هم باشم او را تحویل نخواهم داد، تا در راه او كشته شوم!» [وقعة الطّف، ص 119]. 🆔 @ShamimeOfoq
فتوت و جوانمردی در مسیر راه كوفه، وقتی امام حسین علیه السلام با سپاه حرّ برخورد كرد و آنان راه را بر كاروان حسینی بستند، زهیر بن قین به امام پیشنهاد كرد كه اینان گروهی اندكند و ما می توانیم آنان را از بین ببریم و جنگ با اینها آسانتر از نبرد با گروه هایی است كه بعداً می آیند. امام فرمود: «ما كنتُ لِاَبداَهمْ بالْقتالِ؛ من شروع به جنگ نمی كنم.» [ارشاد، مفید، ج 2، ص 82]، این یك گوشه از مردانگی امام است، صحنه دیگر، آب دادن به سپاه تشنه حرّ بود كه از راه رسیده بودند، سیدالشهداء علیه السلام دستور داد همه آن لشكر هزار نفری را حتّی اسب هایشان را سیراب كنند. یكی از آنان كه دیرتر رسیده و تشنه تر و بی رمق تر بود، امام خودش او و اسبش را سیراب كرد. [حیاة الامام الحسین، ج 3، ص 74] روز عاشورا، همین حرّ، وقتی تصمیم گرفت به یاران امام بپیوندد، توبه كنان نزد امام آمد. امیدی نداشت كه امام از گذشته او بگذرد، ولی جوانمردی امام او را پذیرا شد و توبه اش قبول گشت. [اعیان الشیعه، ج 1، ص 603]. 🆔 @ShamimeOfoq
فتوت و جوانمردی مردانگی و وفای اباالفضل در كنار نهر علقمه جلوه كرد، وقتی تشنه كام وارد فرات شد و خواست آب بنوشد با یادآوری عطش برادر و كودكان خیمه ها، آب ننوشید و لب تشنه از شریعه فرات بیرون آمد. [موسوعة كلمات الامام الحسین، ص 472]. زندگی و مرگ و پیكار و شهادت حسین بن علی علیه السلام همه مردانه بود و از روی كرامت و بزرگواری. در زیارتنامه آن حضرت آمده است كه: «كریمانه جنگید و مظلومانه به شهادت رسید.» [مفاتیح الجنان،اعمال حرم مطهر امام الحسین، عمل چهارم]. همه یاران امام نیز كه در صحنه دفاع از حجت خدا و دین الهی تا پای جان ماندند و صحنه و میدان را رها نكردند و به امام خویش پشت نكردند و بر سر عهد و پیمان خود ماندند، جوانمردان فتوت پیشه ای بودند كه مردانگی را در مكتب اهل بیت آموخته بودند. وقتی شمر برای حضرت اباالفضل امان نامه آورد، وی امانِ او را ردّ كرد و شمر را لعنت نمود و فرمود: برای ما امان نامه می آوری در حالی كه پسر پیامبر، امان وامنیت ندارد؟! [وقعة الطّف، ص 190]. پای بندی عاشوراییان به اصول انسانی و حمایت از مظلوم و بی تفاوت نبودن در برابر جنایت و ستم و یاری رساندن به بی پناهان، از آنان چهره هایی درخشان و ماندگار پدید آورده است كه در نسل های بعد هم دلیران و آزادگان، رسم جوانمردی را از آنان آموختند. 🆔 @ShamimeOfoq
💧 در محضر خدا با كُت پاره 💧 💓 يكى از دوستان مى گفت: با یک كت پاره نماز مى خواندم. یک مرتبه زنگ منزل به صدا درآمد، تا فهميدم مهمان كيست، نماز را با سرعت تمام كرده كُت را عوض كردم و با كت تميز و قشنگ به استقبال مهمان رفتم. 💗 ناگهان خودم را سرزنش كردم و گفتم: اى واى بر من! در محضر خدا با كت پاره؛ نزد مردم با لباس نظيف و قشنگ! از اين رفتارم خيلى خجالت كشيدم. 📚 خاطرات حجت الاسلام قرائتى ؛ ج۲ ؛ ص: ۶۶ 🆔 @ShamimeOfoq
💢 داش مشتی که با تشییع جنازه روضه خوان سید الشهدا(ع) تبدیل به منبری و روضه خوان امام حسین(ع) گردید. ♦️ روزها در محله صابون پز خانه، اطراف خیابان مولوی در تهران، با یکی از دوستانش می‌نشست و دست فروشی می‌کرد. ♦️یکی از روزها که مشغول این کار بود، جمعی از مردم سیاهپوش را دید که با سر دادن ذکر «لا اله الا الله» جنازه‌ای را تشییع می‌کنند. یادش آمد که هر کس در تشییع جنازه‌ای شرکت کند حتی به اندازه چند قدم، از اجر معنوی این کار برخوردار می‌شود. ♦️پس پشت سر جمعیت به راه افتاد. کمی جلوتر، مردم جنازه میت را بر زمین گذاشتند. حسین تهرانی سعید همراه مردم، کنار جنازه نشست و فاتحه‌ای خواند. ♦️ به محض تمام شدن فاتحه، حالش دگرگون شد. اما هنوز نمی‌دانست چه خبر است. به سراغ کسب و کار دست فروشی رفت اما نه تنها رغبتی برای ادامه این کار نداشت، بلکه برنامه زندگی‌اش را به کلی دگرگون می‌دید. ♦️ به طرف جمعیتی که جنازه را تشییع می‌کردند؛ برگشت و شنید که آن پیکر در حال تشییع، جسم مبارک «آقا شیخ حسین زاهد» است. بعدها خودش درباره این ماجرا می‌گفت: من از برکات تشییع جنازه شیخ حسین زاهد بود که به راه راست هدایت و روحانی و منبری شدم. ♦️حسین تهرانی سعید که از داش مشتی های تهران و پهلوان زورخانه بود و از مریدهای طیب حاج رضایی به شمار می رفت؛ از برکات تشییع جنازه یکی از مریدان آقا امام حسین (ع) چنان تغییر کرد که از کارهای گذشته اش توبه نمود و وارد مدرسه علمیه آیت الله مجتهدی تهرانی شد و توسط ایشان ملقب به شیخ حسین کبیر تهرانی گردید. 🆔 @ShamimeOfoq
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌺 شیخ حسین کبیر، منبری با اخلاص اهل بیت(ع) و روضه خوان سید الشهدا(ع) پس از شهادت فرزند طلبه اش در دفاع مقدس، سوز عجیبی در روضه های حضرت علی اکبر (ع) داشت که عزاداران حسینی را متاثر و متحول می نمود. 🆔 @ShamimeOfoq
مواسات یكی از زیباترین خصلت های معاشرتی مواسات است، یعنی غمخواری و همدردی و یاری كردن دیگران. مواسات از ریشه «اسوه» است یعنی «دیگری را در مال و جان، همچون خود دیدن و دانستن، یا دیگری را بر خود مقدم قرار دادن، به دوستان و برادران دینی یاری و كمك مالی و جانی رساندن، غمخواری كردن كسی را به مال خود، برابر گردانیدن او را با خویش،... شركت دادن دیگری در كفاف رزق و معاش خویش... به مال و تن با كسی غمخوارگی كردن... مواسات كردن كسی را در نفس خود و در مال خود... شخص در مورد جلب منافع و دفع مضارّ دیگران را همچون خود بشناسد. و ایثار آن است كه آدمی دیگران را در دو مورد بالا برخود مقدم بدارد.» [با استفاده از لغتنامه دهخدا، به نقل از: ناظم الأطبا، منتهی الأرب، التعریفات جرجانی]. با نمونه های نقل شده از لغت، اجمالاً مفهوم این خصلت روشن می شود و انسان «مُواسی» كسی است كه با دیگران همدردی و همراهی دارد و خود را در رنج و غم دیگران شریك می داند و با مال و جان، از آنها دفاع می كند و میان خود و دیگران فرقی نمی گذارد. این صفت نیكو، در روایات اسلامی بسیار ستوده شده است و در كنار نماز اول وقت از اهمیّت برخوردار است و به فرموده پیامبر، «مُواساةُ الاْخِ فِی اللّهِ عَزَّوَجَلَّ» یكی از سه عمل برتر محسوب شده است، یعنی با برادر دینی به خاطر خدا مواسات كردن. [سفینة البحار، ج 1 ص 23] 🆔 @ShamimeOfoq
🕯 مرقد شیخ حسین کبیر تهرانی، ذاکر با اخلاص سید الشهدا(ع) در 🕌 مزار مقدس شیخان قم در جوار فرزند شهیدش 🌷 غلامرضا کبیر تهرانی و در مجاورت مرقد صحابی جلیل القدر آدم بن اسحاق اشعری قمی، واقع است. 🆔 @ShamimeOfoq
(ع) 👌 بازگشت از کربلا پس از شهادت امام حسین علیه‌السلام ▪️أنَّهُ لَمَّا قُتِلَ الْحُسَیْنُ علیه السلام وَ اجْتُزَّ رَأْسُهُ قَعَدُوا فِی أَوَّلِ مَرْحَلَةٍ یَشْرَبُونَ النَّبِیذَ وَ یَتَحَیَّوْنَ بِالرَّأْسِ فَخَرَجَ عَلَیْهِمْ قَلَمٌ مِنْ حَدِیدٍ مِنْ حَائِطٍ فَکَتَبَ سَطْراً بِالدَّمِ: أَ تَرْجُو أُمَّةٌ قَتَلَتْ حُسَیْناً شَفَاعَةَ جَدِّهِ یَوْمَ الْحِسَابِ قَالَ فَهَرَبُوا وَ تَرَکُوا الرَّأْسَ ثُمَّ رَجَعُوا. وَ فِی کِتَابِ ابْنِ بَطَّةَ: أَنَّهُمْ وَجَدُوا ذَلِکَ مَکْتُوباً فِی کَنِیسَةٍ. وَ قَالَ أَنَسُ بْنُ مَالِکٍ: احْتَفَرَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ نَجْرَانَ حَفِیرَةً فَوُجِدَ فِیهَا لَوْحٌ مِنْ ذَهَبٍ فِیهِ مَکْتُوبٌ هَذَا الْبَیْتُ وَ بَعْدَهُ: فَقَدْ قَدِمُوا عَلَیْهِ بِحُکْمِ جَوْرٍ***فَخَالَفَ حُکْمُهُمْ حُکْمَ الْکِتَابِ سَتَلْقَی یَا یَزِیدُ غَداً عَذَاباً***مِنَ الرَّحْمَنِ یَا لَکَ مِنْ عَذَابٍ فَسَأَلْنَاهُمْ مُنْذُ کَمْ هَذَا فِی کَنِیسَتِکُمْ فَقَالُوا قَبْلَ أَنْ یُبْعَثَ نَبِیُّکُمْ بِثَلَاثِمِائَةِ عَامٍ. 🔸وقتی حسین علیه السّلام به شهادت رسید و سرش بریده شد، قاتلان در اولین منزل نشستند و مشغول شراب خوردن شدند و سر را به کناری گذاشته بودند. پس از دل دیوار، قلمی از آهن بر آنان بیرون آمد و با خون سطری را نوشت: آیا امتی که حسین علیه السّلام را کشتند، امید به شفاعت جد او در روز قیامت دارند؟ راوی می‌گوید: پس فرار کردند و سر را رها کردند و سپس برگشتند. در کتاب ابن بطه آمده که آنان این عبارت را در کنیسه ای یافتند. انس بن مالک می‌گوید: مردی از اهل نجران گودالی کند، پس در آن لوحی از طلا یافت که بر آن این بیت و بیت بعدی آن نوشته شده بود: علیه او اقدام به حکمی ستمگرانه کردند، پس حکمشان مخالف حکم کتاب خدا بود ای یزید! فردا عذابی از خدای رحمان خواهی شد که وای بر تو از آن عذاب! پس ما از آنان پرسیدیم: این عبارت از چه زمانی در کنیسه شماست؟ پس گفتند: سی صد سال قبل از بعثت پیامبر شما! 📚مناقب ابن شهر آشوب ۴: ۵۷ 🆔 @ShamimeOfoq
🐫 سيدبحرالعلوم ره به قصد تشرف به سامرا تنها به راه افتاد. در بين راه راجع به اين مساله، كه گريه بر امام حسين (ع) گناهان را مى‌آمرزد، فكر مى‌كرد. 🐎 همان وقت متوجه شد كه شخص عربى كه سوار بر اسب است به او رسيد و سلام كرد. بعد پرسيد: جناب سيد درباره چه چيز به فكر فرورفته‌اى؟ و در چه انديشه‌اى؟ اگر مساله علمى است بفرماييد شايد جواب را بدانم. 🤔 سيدبحرالعلوم : در اين باره فكر مى‌كنم كه چطور مى‌شود خداوند، اين همه ثواب به زائرين و گريه‌كنندگان بر حضرت سيدالشهداء(ع) مى‌دهد؟ 👣 مثلا در هر قدمى كه در راه زيارت برمى‌دارد، ثواب يك حج و يك عمره در نامه عملش نوشته مى‌شود و براى يك قطره اشك، تمام گناهان صغيره و كبيره‌اش آمرزيده مى‌شود. 👑 آن سوار عرب فرمود: تعجب نكن! من براى شما مثالى مى‌آورم تا مشكل حل شود. «سلطانى به همراه درباريان خود به شكار رفت. در شكارگاه از همراهيانش دور افتاد و به سختى فوق العاده‌اى افتاد و بسيار گرسنه شد. 🐑 خيمه‌اى را ديد و وارد آن خيمه شد. در آن سياه چادر، پيرزنى را با پسرش ديد. آنان در گوشه خيمه، گوسفندی داشتند و از راه مصرف شير اين گوسفند، زندگى خود را مى‌گرداندند. 🍖 وقتى سلطان وارد شد، او را نشناختند، ولى به خاطر پذيرايى از میهمان، آن گوسفند را سربريده و كباب كردند، زيرا چيز ديگرى براى پذيرايى نداشتند. سلطان شب را همان جا خوابيد و روز بعد، از ايشان جدا شد و به هر طورى كه بود خود را به درباريان رسانيد و جريان را براى اطرافيان نقل كرد. ⁉️ در نهايت از ايشان سؤال كرد: اگر بخواهم پاداش ميهمان‌نوازى پيرزن و فرزندش را داده باشم، چه عملى بايد انجام بدهم؟ يكى از حضار گفت: به او 100 گوسفند بدهيد. 👈 ديگرى كه از وزراء بود، گفت: 100 گوسفند و 100 اشرفى بدهيد. 👈 يكى ديگر گفت: فلان مزرعه را به ايشان بدهيد. 😐 سلطان گفت: هر چه بدهم كم است، زيرا اگر سلطنت و تاج و تختم را هم بدهم، آن وقت مقابله به مثل كرده‌ام. چون آنها هرچه را كه داشتند به من دادند، من هم بايد هرچه را كه دارم به ايشان بدهم تا سر به سر شود. 👌 بعد سوار عرب به سيد فرمود: حالا جناب بحرالعلوم، حضرت سيدالشهداء(ع) هرچه از مال و منال و اهل و عيال و پسر و برادر و دختر و خواهر و سر و پيكر داشت همه را در راه خدا داد. 👈 پس اگر خداوند به زائرين و گريه كنندگان، آن همه اجر و ثواب بدهد نبايد تعجب نمود. چون خداوند كه خدائيش را نمى‌تواند به سيدالشهداء(ع) بدهد، پس هر كارى كه مى‌تواند انجام مى‌دهد. ⚠️ يعنى باصَرف نظر از مقامات عالى خودش، به زوار و گريه كنندگان آن حضرت؛ درجاتى عنايت مى‌كند و در عين حال اين‌ها را جزاى كامل براى فداكارى آن حضرت نمى‌داند. 😔😔 چون شخص عرب اين مطالب را فرمود، از نظر سيدبحرالعلوم غايب شد.🕋 📚 منبع:‌ العبقرى الحسان، ج۱، ص۱۱۹. 🆔 @ShamimeOfoq
+_توصیف_خدا_از_امام_حسین_علیه_السلام.mp3
3.52M
🌷 توصیف خدا از امام حسین (علیه السلام) ✍️ استاد میرزامحمدی 🆔 @ShamimeOfoq
مواسات در حدیثی از امام صادق علیه السلام یكی از معیارهای آزمون شیعه بودن اشخاص، مواسات با برادران دینی است. [بحارالانوار، ج 71 ، ص 391] و «وسیله تقرّب به خداست؛ تَقَرَّبُوا اِلَی اللّهِ تَعالی بِمُواساةِ اِخْوانِكُمْ» [همان]. امیرالمؤمنین علیه السلام نیز مواسات با برادر دینی را موجب افزایش رزق و روزی می داند. [بحارالانوار، ج 71، ص 395، حدیث 22] امام صادق علیه السلام دعای انسان اهل مواسات را مستجاب می شمارد. [همان، ص 396، حدیث 23] در حدیث دیگری در مورد جان دادن راحت و دلپسندِ مؤمن می فرماید: «این ویژگی برای كسانی است كه نسبت به برادران دینی خویش مواسی باشند.» [همان، ص 398، حدیث 30]. 🆔 @ShamimeOfoq