eitaa logo
شمیم افق
1.1هزار دنبال‌کننده
19.8هزار عکس
6.6هزار ویدیو
2.5هزار فایل
﷽ ارتباط با ما @mahdiar_14
مشاهده در ایتا
دانلود
بصیرت پس از ماجرای عاشورا، وقتی در مسجد كوفه، به امام حسین علیه السلام توهین كردند و ابن زیاد، شهید عاشورا را دروغگو خواند، صحابی بزرگوار و روشندل، عبدالله بن عفیف ازدی در مجلس حضور داشت، برخاست و به دفاع از اهل بیت و ردّ سخنان والی كوفی گفت: «دروغگو پسر دروغگو تو هستی و پدرت و كسی كه تو را امارت و ولایت داد و پدرش، ای ابن مرجانه! آیا فرزندانِ پیامبران را می كشید و سخنِ صدّیقان می گویید؟» [همان، ص 266]. بریر در صحنه كربلا وقتی با بعضی از چهره های خبیث از سپاه دشمن گفتگو می كرد، گفت: «اَلْحمْدُ لِلّهِ الَّذی زادَنی فیكُمْ بَصیرَةً؛ سپاس خدایی را كه بصیرت و شناخت مرا درباره شما افزون ساخت.» [عنصر شجاعت، ج 1، ص 164] چه كلام عبدالله عفیف و چه كلام بریر بن خضیر، نشان دهنده بصیرت آنان در انتخاب راه و شناخت دوست و دشمن است و با این سلاح در میدان مبارزه حاضر شدند. 🆔 @ShamimeOfoq
بصیرت امام صادق علیه السلام درباره حضرت عباس علیه السلام با تعبیر «نافذ البصیره» یاد می كند كه گویای عمق شناخت آن شهید است «كانَ عمُّنا الْعباسُ بنُ علِی نافذَ الْبصیرَةِ صلْبَ الاْیمانِ». [اعیان الشیعه، ج 7، ص 430] در زیارتنامه حضرت عباس علیه السلام نیز می خوانیم: «وَ اَنَّكَ مضیتَ علی بصیرةٍ مِنْ اُمرِكَ مُقتَدِیاً بِالصّالِحینَ» [مفاتیح الجنان، زیارت حضرت عباس علیه السلام، ص 435] كه شهادت او را از روی بصیرت و براساس اقتدا به صالحان برشمرده است، نیز می خوانیم: «خدا را گواه می گیرم كه تو همان راهی را رفتی كه شهدای بدر و دیگر مجاهدان راه خدا پیمودند.» [همان] 🆔 @ShamimeOfoq
بصیرت در زیارتنامه حضرت مسلم بن عقیل نیز بر همین بصیرت در مبارزه و شهادت و پیمودن راه شهدای بدر و مجاهدان اسلام و اقتدا به صالحان و پیروی از انبیا تأكید شده است، با تعبیراتی همچون: «اَشْهَدُ اَنَّكَ مَضَیتَ عَلی ما مَضی عَلَیهِ الْبَدْرِیونَ الْمجاهِدُونَ... وَ اَنَّكَ قَدْ مَضَیتَ عَلی بَصیرَةٍ مِنْ اَمْرِكَ مُقْتَدِیاً بِالصّالِحینَ وَ مُتَّبِعاً لِلنَّبِیینَ» [همان، زیارت مسلم بن عقیل، ص 403]. عاشورا به ما می آموزد كه در صحنه های زندگی، در پیروی ها و حمایت ها، در دوستی ها و دشمنی ها و موضع گیری ها، بر اساس شناخت عمیق و بصیرت عمل كنیم و با یقین و اطمینان به درستی كار و حقّانیت مسیر و شناخت خودی و بیگانه و حق و باطل، گام در راه بگذاریم. 🆔 @ShamimeOfoq
هر روز عاشورا از درس های مهمّ عاشورا، شناخت تكلیف دفاع از حق و مبارزه با باطل وستم، در هر جا و هر زمان است. قیام حسینی تكلیف خاصّ آن حضرت و یارانش در آن مقطع زمانی خاصّ نبود. تكلیفی دینی به اقتضای آن شرایط و برخاسته از محكماتِ دین بود. هرگاه هر جا نظیر آن شرایط پیش آید، همان تكلیف هم ثابت است. 🆔 @ShamimeOfoq
هر روز عاشورا حسین بن علی علیه السلام حركت خویش را قیام بر ضدّ كسانی می دانست كه ستمگرانه سلطه یافته اند، حلال الهی را حرام می كنند، عهد الهی را می شكنند، حدود خدا را تعطیل می كنند، برخلاف سنت رسول خدا صلّی الله علیه و آله حركت می كنند. در خطبه خویش، این ویژگی ها را در سلطه یزید، محقق می دانست و قیام بر ضدّ آن را تكلیف، و می فرمود: «فَلَكُمْ فِیّ اُسْوَةٌ؛ در كار من برای شما الگو و سرمشق تبعیت و پیروی است.» [تاریخ طبری، ج 4، ص 304] پس ماهیت قیام كربلا در گستره زمین و زمان جاری است و همه جا با الهام از این مكتب، باید بر ضدّ ستم قیام كرد و در راه آزادی و عزّت فداكاری نمود. جمله «كلُّ یوْمٍ عاشُورا وَ كُلُّ اَرْضٍ كَرْبَلا» حتی اگر حدیث هم نباشد، حقیقتی است كه از متن دین و روح عاشورا بر می آید و شعاری است، نشان دهنده تداوم و پیوستگی خطِّ درگیری حق و باطل در همه جا و همیشه، كه عاشورای سال 61 یكی از بارزترین حلقه های این زنجیره طولانی است. 🆔 @ShamimeOfoq
هر روز عاشورا اینكه در زیارتنامه ها بصورت مكرّر این مضمون آمده كه: «من با دوستانتان دوست و با دشمنانتان دشمن و در حال جنگم، با ولی شما موالات و با عدوّ شما معادات دارم، از خداوند می طلبم كه توفیق خوانخواهی شما را در ركاب پیشوایی راهنما و حقگو نصیبم كند» و امثال اینگونه تعبیرات، نشانِ تداوم جبهه حق و باطل در طول تاریخ است، و گرنه عاشورا به پایان رسیده و دشمنان آن حضرت هم مرده اند، پس خصومت با چه كسانی و نصرت در چه جبهه ای؟ در زیارت حضرت عباس علیه السلام می خوانیم: «اَنا لَكمْ تابعٌ وَ نصرَتی لَكم معدَّةٌ؛ من پیرو شمایم و یاری من برای شما مهیاست.» [مفاتیح الجنان، زیارت حضرت عباس، ص 435] این هم نشانه ای از تداوم عاشورا تا همیشه تاریخ است. 🆔 @ShamimeOfoq
هر روز عاشورا نبرد عاشورا گرچه از نظر زمان، بسیار كوتاه بود، امّا از نظر امتداد، طولانی ترین درگیری با ستم و باطل است و تا هر زمان كه هر آرزومندی آرزو كند كه كاش در كربلا بود و در یاری امام به شهادت می رسید، امتداد دارد. این آرزو و اشتیاق هم در زیارتنامه ها مطرح است: «یا لَیتَنی كُنْتُ مَعَكُمْ فَأفُوزَ مَعَكُمْ» [مفاتیح الجنان، زیارت امام حسین در روز عرفه، ص 453 و زیارت مطلقه امام حسین، زیارت هفتم، ص 430]. 🆔 @ShamimeOfoq
هر روز عاشورا حضرت امام قدس سرّه درباره مفهوم «هر روز عاشورا» فرموده است: «این كلمه كل یوم عاشورا و كل ارضٍ كربلا یك كلمه بزرگی است... همه روز باید ملّت ما این معنی را داشته باشد كه امروز روز عاشوراست و ما باید مقابل ظلم بایستیم و همین جا هم كربلاست و باید نقش كربلا را ما پیاده كنیم، انحصار به یك زمین ندارد. انحصار به یك افراد نمی شود. قضیه كربلا منحصر به یك جمعیت هفتاد و چند نفری و یك سرزمین كربلا نبوده، همه زمین ها باید این نقش را ایفا كنند.» [صحیفه نور، ج 9، ص 202]. الهامی كه همه مبارزان راه آزادی از كربلا گرفته اند و قیام های عدالتخواهانه و احیاگرانه دین كه در تاریخ اسلام بوده است، حلقه های دیگری از این مبارزه است ونشان می دهد كه هر روز عاشورا وهمه جا كربلاست. 🆔 @ShamimeOfoq
هر روز عاشورا در انقلاب اسلامی ایران، چه در حماسه هشت سال دفاع مقدّس، همین اتصال به نهضت عاشورا منبع حركت آفرینی و الهام بود. امام خمینی رحمه الله درباره این پیوند در سال های دفاع مقدّس فرمود: «امروز، روز عاشورای حسینی است، امروز، ایران كربلاست، حسینیان آماده باشید.» [همان، ج 20، ص 195]. و در پیامی به مناسبت هفده شهریور فرمود: «عاشورا، قیام عدالتخواهان با عددی قلیل و ایمان و عشقی بزرگ، در مقابل ستمگران كاخ نشین و مستكبران غارتگر بود و دستور آن بود كه این برنامه سرلوحه زندگی امت در هر روز و هر سرزمین باشد. روزهایی كه بر ما گذشت، عاشورای مكرّر. بود و میدان ها و خیابان ها و كوی و برزن هایی كه خون فرزندان اسلام در آن ریخت، كربلای مكرّر.» «17 شهریور، مكرّر عاشورا و میدان شهدا مكرّر كربلا و شهدای ما مكرّر شهدای كربلا و مخالفان ما مكرّر یزید و وابستگان او هستند.» [همان، ج 9، ص 57]. این جبهه هنوز هم گشوده است. پیروان حسین علیه السلام هر جا كه میدان دفاع از مظلوم و سركوب ظالم باشد، با الهام از همین درس و پیام، حضور را تكلیف خود می دانند. 🆔 @ShamimeOfoq
شمیم افق
پیام رسانی گاهی عملی كه در برهه ای از زمان انجام می گیرد، در هاله ای از ابهام باقی می ماند، یا به صورت تحریف شده به دیگران منتقل می گردد، یا كسانی كه دانستن آنان می تواند مؤثّر باشد، بی خبر می مانند. برای موفقیت آمیز بودن هر حركت انقلابی، باید «پیام» آن به دیگران برسد و روشنگری اذهان عمومی، سبب جلب افكار بدان سمت گردد، یا با تبیین ماهیت یك نهضت، جلوی تحریف ها و كتمان ها و سوء برداشت ها گرفته شود. در نهضت عاشورا از این عنصر سرنوشت ساز، استفاده شده است. امام حسین علیه السلام، پیام حركت خود را هنگام بیرون آمدن از مدینه، در ایام اقامت در مكّه، هنگام خروج از مكّه به سمت كوفه، چه با خطابه هایش، چه با نامه هایی كه برای هواداران و سران شیعه در كوفه و بصره نوشت، چه به نماینده ویژه خود مسلم بن عقیل كه به كوفه فرستاد، ابلاغ كرد، تا حجّت بر همه تمام شود و كسی بی خبر نماند. مسلم بن عقیل، نامه امام را در كوفه، پس از آنكه گروهی از شیعیان گرد آمدند، در حضور آنان خواند و همه اشك شوق ریختند. [وقعة الطّف، ص 100] مسلم، این كار را پیوسته تكرار می كرد و با حضور هر گروهی جدید، نامه حسین بن علی را بر آنان باز می خواند. [ارشاد، شیخ مفید، ج 2، ص 41]. كسانی در راه این پیام رسانی جان باختند. از جمله قیس بن مسهر صیداوی بود كه حامل پیام امام و نامه او به شیعیان كوفه بود و مأموران ابن زیاد او را دستگیر كردند و چون حاضر نشد مخاطبان پیام را افشا كند، جان بر سر این پیام نهاد و به شهادت رسید. [موسوعة كلمات الامام الحسین، ص 340]. 🆔 @ShamimeOfoq
پیام رسانی پیام رسانی پس از شهادت امام حسین علیه السلام و یاران، مرحله دیگری از رسالتِ به ثمر رساندن خون شهید است، تا دشمنان رسوا شوند و غافلان آگاه گردند و ستمگران نتوانند بر جنایت های خویش پرده پوشی كنند. نقش اسرای اهل بیت پس از عاشورا، رساندن پیام خون شهیدان بود، چه در برخوردهای فردی و موضعی و چه به صورتِ سخنرانی های عمومی، مثل آن چه كه حضرت زینب و حضرت سجّاد در كوفه و دمشق انجام دادند تا همگان بفهمند كه چه جنایتی نسبت به فرزند رسول خدا انجام گرفته است. 🆔 @ShamimeOfoq
پیام رسانی امام حسین علیه السلام در واپسین وداعی كه با زین العابدین علیه السلام داشت، ضمن سخنان و توصیه هایی كه برای پس از شهادت خود داشت، فرمود: «فرزندم! از من به شیعیان من سلام برسان و به آنان بگو كه پدرم غریبانه جان داد، پس بر او ندبه كنید، و شهید شد، پس بر او بگریید.» [موسوعة كلمات الامام الحسین، ص 486]. برنامه های گسترده ای كه در فرهنگ دینی ما وجود دارد و به صورت عزاداری، گریه، نوحه سرایی، زیارت قبور شهدا، خواندن متن زیارت نامه، سرودن شعر درباره حادثه عاشورا و مظلومیت اهل بیت، سلام دادن به شهدای كربلا هنگام آب نوشیدن و بسیاری از این گونه سنت های دینی، هر یك بگونه ای رساندن پیام خون شهدا به دیگران است. 🆔 @ShamimeOfoq
پیام رسانی بارزترین نقش حماسی حضرت زینب در كربلا همان پیام رسانی بود و بدون آن شاید كربلا آنگونه تأثیرگذار و افشاگر نمی شد. سرّ نی در نینوا می ماند اگر زینب نبود كربلا در كربلا می ماند اگر زینب نبود چهره سرخ حقیقت بعد از آن طوفان رنگ پشت ابری از ریا می ماند اگر زینب نبود در عبور از بستر تاریخ، سیل انقلاب پشت كوه فتنه ها می ماند اگر زینب نبود [از قادر طهماسبی، (فرید)]. و این گونه یك نهضت باقی می ماند و اهداف فراموش نمی شود. 🆔 @ShamimeOfoq
پیام رسانی سنّت احیاگری و یاد نیز سبب زنده ماندن پیام می شود و بدون این گونه مراسم، هم اهداف فراموش می شود و هم ماهیت یك نهضت ممكن است مسخ و دگرگون شود. امام خمینی علیه السلام در مورد ضرورت این زنده نگهداشتن ها و تنظیم شعائر كه سبب آگاهی جامعه و حفظ محتوای یك قیام در طول تاریخ است، فرموده است: «هر مكتبی هیاهو می خواهد، باید پایش سینه بزنند، هر مكتبی تا پایش سینه زنی نباشد حفظ نمی شود... این نقش، یك نقشی است كه اسلام را همیشه زنده نگه داشته، آن گُلی است كه هِی به آن آب می دهند. زنده نگهداشتن این گریه ها زنده نگه داشته مكتب سیدالشهدا را» [صحیفه نور، ج 8، ص 69] و فرموده است: «آنچه دستور ائمه علیه السلام برای بزرگداشت این حماسه تاریخی اسلام است و آن چه لعن و نفرین بر ستمگران آلِ بیت است، تمام فریاد قهرمانانه ملّت هاست بر سردمداران ستم پیشه در طول تاریخ، الی الابد.» [همان، ج 21، ص 173]. 🆔 @ShamimeOfoq
پیام رسانی رسالت وارثان خون شهدا و نسلی كه بازمانده پدران انقلابی و رزمنده خویشند، سنگین است و آن رساندن پیام آن خون ها و مجاهدت ها و شهادت ها به فرزندان خویش و ملّت های دیگر است. نوعی از مفهوم (صدور انقلاب) نیز در همین پیام رسانی نهفته است. این گونه است كه بركات یك نهضت، از مرزها می گذرد و الهام بخش دیگران نیز می گردد. «هر انقلابی دو چهره دارد: خون و پیام... همه صحنه ها كربلاست و همه ماه ها محرّم و همه روزها عاشورا. باید انتخاب كند: یا خون را، یا پیام را. یا حسین بودن را، یا زینب بودن را، یا آن چنان مردن را، یا این چنین ماندن را.» [پس از شهادت، ص 13]. 🆔 @ShamimeOfoq
یاد و گرامیداشت حادثه عاشورا، از یك سو بیدارگر وجدان ها و برانگیزاننده انسان ها برای مبارزه با ستم و زور بود، از سویی رسواكننده حاكمانی كه از جهل و غفلت مردم بهره می گرفتند و با نام دین، سلطه جابرانه و ضدّ دینی داشتند. مظلومان از این حماسه، درس و پیام می گرفتند و ظالمان از مطرح بودن عاشورا و پیامهایش وحشت داشتند. این بود كه فعّالیت كتمان و نسیان و زدودن از یادها از سوی امویان و هم خطان آنان انجام می گرفت و حركتِ یادآوری و ذكر و طرح و تعظیم و تكریم، از سوی اهل بیت پیامبر علیهم السلام انجام می شد تا از یادها نرود و تأثیرگذاری مداوم خود را داشته باشد. 🆔 @ShamimeOfoq
یاد و گرامیداشت برنامه ذكر و یاد، خطی بود برای مقابله با سیاست سكوت و خطّ منزوی سازی و بایكوت كه از سوی دشمنان حق انجام می گرفت. در راستای همین «یاد» بود كه بر محور عاشورا و كربلا، فرهنگی پدید آمد كه مجموعه ای از سنت ها را در خود داشت، از قبیل: گریه بر امام حسین علیه السلام، عزاداری، برپایی مجالس و محافل در محرم و عاشورا و در طول سال، تشكیل هیأت های عزاداری و دستجاتِ مذهبی، ساختن تكیه ها و حسینیه ها و برپایی مراسم نوحه خوانی، شبیه خوانی و تعزیه، برگزاری مجالس وعظ و خطابه و منبر و مدح و مرثیه، سقایی و آبیاری تشنگان، زیارت امام حسین علیه السلام و شهدای كربلا چه از دور چه از نزدیك، مقدس شمردن تربت سیدالشهدا علیه السلام و سجده بر تربت و ذكر گفتن با تسبیح تربت، استفاده از لقب «كربلایی» برای زائران كربلا، سرودن شعر و مرثیه و مقتل نویسی بر محور حادثه عاشورا و... بسیاری از این گونه مراسم و شعائر كه هر كدام نقشی در زنده نگهداشتن آن حادثه و تبدیل آن به فرهنگ عمومی شیعه داشت. 🆔 @ShamimeOfoq
یاد و گرامیداشت امامان شیعه به گرامیداشت و احیای خاطره عاشورا در قالبهای مختلف، تشویق و ترغیب می كردند. شاعران بزرگی همچون دِعبل، كمیت، سید حمیری، عبدالله بن كثیر در زمان ائمه و صدها شاعر برجسته دیگر در دوران های بعد، با اشعار خود در زنده نگهداشتن مشعل یاد عاشورا كوشا بودند. امام صادق علیه السلام به جعفر بن عفّان طایی كه از مرثیه سرایان عاشورا بود، فرمود: «ما منْ اَحدٍ قالَ فی الْحسینِ شعْراً فَبَكی وَ اَبْكی بِهِ اِلاّ اَوْجَبَ اللّهُ لَهُ الْجَنَّةَ وَ غَفَرَ لَه؛ هیچ كس نیست كه درباره حسین علیه السلام شعری بگوید، پس بگرید و بگریاند، مگر آنكه خداوند بهشت را بر او واجب می سازد و او را می آمرزد.» [وسائل الشیعه، ج 10، ص 464]. از این گونه احادیث در كتب روایی شیعه فراوان است كه نشان می دهد ائمّه عنایت خاصّی برای به كارگیری شعر و ادبیات برای زنده نگهداشتن حادثه عاشورا داشتند، چرا كه حیات این حماسه، زنده ساز دیگران بود. به تعبیر حضرت امام خمینی رحمه الله: «با این هیاهو، با این گریه، با این نوحه خوانی، با این شعرخوانی، با این نثرخوانی، ما می خواهیم این مكتب را حفظ كنیم، چنانچه تا حالا هم حفظ شده است.» [صحیفه نور، ج 8، ص 71]. 🆔 @ShamimeOfoq
یاد و گرامیداشت عزاداری بر سیدالشهدا علیه السلام كه امامان بر آن بسیار تأكید كرده و ثواب های بزرگ و بیشمار برای آن برشمرده اند، سبب احیاءِ امر و زنده نگهداشتن خطّ ائمه و محتوای عاشورا است و حتّی بُعد سیاسی هم دارد. امام باقر علیه السلام به پیروان خویش دستور داد كه «بر حسین گریه كنند و در خانه ها مراسم گریه و عزاداری و ناله سر دادن در غم حسین علیه السلام باشد و شیعیان به یكدیگر تعزیت و تسلیت گویند» [وسائل الشیعه، ج 10، ص 468] امام امّت نیز می فرمود: «این مجالسی كه در طول تاریخ برپا بوده و با دستور ائمّه علیه السلام این مجالس بوده است... ائمّه این قدر اصرار كردند به اینكه مجمع داشته باشید، گریه بكنید، چه بكنید، برای اینكه این حفظ می كند كیانِ مذهب ما را.»[ صحیفه نور، ج 10، ص 217]. 🆔 @ShamimeOfoq
یاد و گرامیداشت در احیاء عاشورا در قالب عزاداری ها، اشك به پاسداری خون می آید، هم شاهد شوق و عشق پیروان عاشورا می گردد، هم عواطف زلال نسبت به شهیدان كربلا و حماسه آنان را در دل ها راسختر ساخته به آن عمق و ماندگاری می بخشد. خود ائمّه علیه السلام، علاوه بر آن همه تأكید بر زنده نگهداشتن عاشورا، پیوسته از یادآوران آن بودند، برای آن می گریستند، مجلس می گرفتند، یادآوری می كردند. حضرت رضا علیه السلام در روایت بلندی می فرماید: «در این ماه (محرّم)، دشمنان خون ما را به ناحق ریختند و هتك حرمت ما نمودند و فرزندان و بانوان ما را به اسارت گرفتند و خیمه های ما را به آتش كشیده و غارت كردند... عاشورا، روز حسین، پلك های ما را مجروح و اشكهای مان را جاری ساخت و ما از سرزمین كربلا گرفتاری و رنج به میراث بردیم. پس باید بر كسی همچون حسین علیه السلام گریه كنندگان بگریند، كه گریه بر او، گناهان بزرگ را فرومی ریزد.» [بحارالانوار، ج 44، ص 283]. 🆔 @ShamimeOfoq
یاد و گرامیداشت امام صادق علیه السلام به اصحاب خویش فرمود: «با یكدیگر پیوند و رفت و آمد و ترحّم داشته باشید، هم دیگر را زیارت كنید، به ملاقات هم بروید، مذاكره كنید و (امر) ما را زنده بدارید؛ تَزاوَرُوا وَ تَلاقُوا وَ تَذاكَرُوا وَ اَحْیوا اَمْرَنا» [ همان، ص 282]. استفاده از مجالس برای احیای خط ائمه، توصیه خود آنان بوده است. همچنین رفتن به زیارت قبر سیدالشهدا علیه السلام كه احادیث فراوان و پاداش های عظیم در این باره آمده است. در سایه زیارت، همدلان و همسویان با خط عاشورا گرد هم می آیند و بر سر مزار شهید، با خون و راه و هدف شهید پیمان می بندند و از زندگی و شهادت آنان درس و الهام می گیرند. برای زیارت هیچ امامی به اندازه زیارت حسین بن علی علیه السلام در كربلا، تأكید و توصیه نشده است. در روایات برای آن پاداشی برابر دهها و صدها حجّ و عمره بیان شده است و راز آن، همان احیاگری زیارت نسبت به فلسفه قیام عاشورا و زنده نگهداشتن فرهنگ شهادت و میثاق با شهیدان است. امام صادق علیه السلام فرمود: «منْ لَمْ یأتِ قبرَ الْحسینِ علیه السلام وَ هوَ یزْعمُ اَنَّهُ لَنا شیعةٌ حتی یموتَ، فلَیسَ هُوَ لَنا بِشیعَةٍ؛ كسی كه می پندارد پیرو و شیعه ماست، ولی تا زنده است هرگز به زیارت قبر حسین علیه السلام نرود، او شیعه ما نیست!» [وسائل الشیعه، ج 10، ص 336]. 🆔 @ShamimeOfoq
یاد و گرامیداشت نشانه های فراوانی است كه در عصر سلطه امویان و عبّاسیان حتّی از زیارت تربت امام حسین علیه السلام جلوگیری می كردند، چرا كه این كار، نوعی همبستگی با مرام و آیین عاشورائیان را نشان می داد و زائران را با هم متحد و برضدّ ستمكاران بسیج می ساخت. از این رو، خلفای عباسی نیز تلاش برای محو آثار قبر و پراكنده ساختن مردم از چنین تجمعی داشتند. به متوكل عباسی خبر می دادند كه مردم در سرزمین نینوا برای زیارت قبر امام حسین علیه السلام جمع می شوند و از این رهگذر، جمعیت انبوهی پدید می آید و كانون خطری تشكیل می شود. او هم مأموران خود را می فرستاد تا مردم را متفرّق و آثار قبر را ویران سازند و در كمین كسانی بنشینند كه به زیارت امام حسین علیه السلام می روند. [تراث كربلا، سلمان هادی طعمه، ص 34] به دستور متوكل، هفده بار قبر امام حسین علیه السلام را خراب كردند. [تتمّة المنتهی، محدث قمی، ص 241] 🆔 @ShamimeOfoq
یاد و گرامیداشت كربلا و تربت خونین سیدالشهدا علیه السلام و فرات و علقمه و... در تاریخ پیوسته منبع الهام و تغذیه روحی و فكری عاشقان آزادی و شرف بوده است و عاشورای حسینی و مزار سیدالشهدا علیه السلام در این زمینه نقش عمده ای داشته است. سجده بر تربت امام حسین علیه السلام نیز همین یادآوری نسبت به عاشورا و فرهنگ شهادت را داراست. شهید مطهری در این زمینه نوشته است: «پیشوایان ما گفته اند: حالا كه باید بر خاك سجده كرد، بهتر است آن خاك، از خاك تربت شهیدان باشد، اگر بتوانید از خاك كربلا برای خود تهیه كنید، كه بوی شهید می دهد. تو كه خدا را عبادت می كنی، سر بر روی هر خاكی بگذاری نمازت درست است، ولی اگر سر بر روی آن خاكی بگذاری كه تماس كوچكی، قرابت كوچكی، همسایگی كوچكی با شهید دارد و بوی شهید می دهد، اجر و ثواب تو صد برابر می شود.» [شهید ضمیمه (قیام وانقلاب مهدی)، ص 127]. اینكه از تربت قبر سیدالشهدا، امامان شیعه و حضرت زهراعلیه السلام تسبیح می ساختند و با آن ذكر می گفتند، [بحارالانوار، ج 82، ص 333 و341] یا توصیه می كردند كه كام نوزادان خود را پس از ولادت با تربت قبر حسین علیه السلام بردارید: «حَنِّكُوا اَولادَكُمْ بِتُربَةِ الْحُسَینِ فَاِنَّها اَمانٌ» [وسائل الشیعه، ج 10، ص 410] برای همین پیوند دادن با فرهنگ شهادت و ایثار است كه عاشورا جلوه بارز آن به شمار می آید. 🆔 @ShamimeOfoq
یاد و گرامیداشت برپایی دسته های عزاداری و نوحه خوانی ها و سوگواری های سنّتی، از برنامه های بسیار مهم در زنده نگهداشتن یاد عاشورا است. عاشقان خط حماسی ثاراللّه، با تشكیل دستجات و هیئت ها و در سایه پرچم ها و علامت ها و كتیبه ها، عواطف پاك خود را نسبت به امام حسین علیه السلام زنده نگه می دارند و با افراشتن پرچم عزای حسینی، نوعی همبستگی فكری، روحی و مرامی با عاشورا پیدا می كنند و در سایه آن، درس ها و پیام های عاشورا را جاودانه می سازند. امام امّت رحمه الله می فرمود: «ما باید حافظ این سنّت های اسلامی، این دستجات مبارك اسلامی كه در عاشورا، در محرّم و صفر و در مواقع مقتضی به راه می افتد، تأكید كنیم كه بیشتر دنبالش باشند... زنده نگه داشتن عاشورا با همان وضع سنّتی خودش از طرف روحانیون از طرف خطبا با همان وضع سابق و از طرف توده های مردم با همان ترتیب سابق كه دستجات معظم و منظّم، دستجات عزاداری به عنوان عزاداری راه می افتاد. باید بدانید كه اگر می خواهید نهضت شما محفوظ بماند، باید این سنّت ها را حفظ كنید.» [صحیفه نور، ج 15، ص 204]. 🆔 @ShamimeOfoq
یاد و گرامیداشت پیام عاشورا در مقوله «یاد» برای عصر حاضر نیز همین است كه حماسه های خونین و امیدبخش و انگیزه آفرین شهدا را زنده نگاه داریم و به هر شكلی، با برنامه ریزی های حساب شده، موضوع شهادت، رزمندگان، جبهه های نبرد، تظاهرات و راهپیمایی ها، مبارزات پیش از انقلاب، شهدای عزیز، آزادگان و جانبازان، عملیات های دفاع مقدّس، خانواده های معظم شهدا، مزار شهیدان عزیز، شرح حال و زندگینامه آنان، فیلم های دفاع مقدّس و آثار هنری، نقاشی، طرح، پوستر و امثال این گونه مظاهر مربوط به فرهنگ جهاد و شهادت و ایثار را كه همه از «عاشورا» الهام گرفته اند به «یاد» آوریم و جزو فرهنگ عمومی مردم سازیم و همانگونه كه عاشورا با همه مظاهر و مضامینش در طول قرن های متمادی در دل و جان و ذهن و زندگی پیروان امام حسین علیه السلام جا گرفت و با برنامه های مختلف، زنده ماند، ارزش های انقلاب و شهادت تاریخ معاصر را نیز، هم به حافظه تاریخ بسپاریم تا به آیندگان منتقل شود، هم از این منابع الهام و حركت آفرینی و ایده بخشی، حدّاكثر استفاده را در تربیت نسلی باایمان، شجاع، عزّتمند و صبور و مقاوم، ببریم. 🆔 @ShamimeOfoq