#یک_فنجان_تفکر ☕️ دوستان عزیزی دارم که یازده سال پیش باهم ازدواج کردند. طبق توافق دونفره خودشان، قرار شد که کارهای خانه برعهده آقا باشد و خانم هم دوست داشت که بخش اصلی هزینه زندگی را برعهده بگیرد؛ چراکه شغل خوبی داشت و درآمدش از همسرش بیشتر بود. یازده سال از این قراره دونفره می‌گذرد. خانم حالا مدیریت یک از بخش‌های شرکتی دانش‌بنیان را برعهده دارد و در شرکت دیگری هم به‌عنوان مشاور فعالیت دارد. آقا هم با داشتن شغلی سبک، به‌خاطر علاقه‌اش به خانه، از پس امور آن به‌خوبی برمی‌آید. این که می‌گویم مرد، وظیفه کارهای خانه را برعهده گرفت به‌معنای مشارکت یا همکاری نیست. به معنی این است که تمام امور را برعهده دارد. دلیل این تصمیم چه بود؟ درون‌گرا و برون‌گرا بودن هر کدام‌شان و علاقه خاص هرکدام به چیزی که انتخاب کرده‌اند. مرد دوست داشت توی خانه بماند و پروژه‌های تحقیقی‌اش را پیش ببرد، زن هم اهل چالش و مراوده با آدم‌های بیرون از خانه بود. راضی‌اند؟ بله. خوشحال‌اند کنار هم؟ بله طبیعتا. حالا البته کمی وظایف هرکدام تعدیل‌تر شده؛ یعنی خانم بخشی از امور مربوط به خانه را انجام می‌دهد و مرد به‌عنوان مدرس، ساعت‌های بیشتری نسبت به قبل، درگیر شغل خودش است. طبیعتا این زوج، استثناء هستند. عرف و اغلبِ افراد، چنین نسخه‌ای را برای خودشان نمی‌پسندند. نکته مهم برای چنین انتخابی این است که هر کدام‌شان هزینه‌های مربوط به چنین انتخابی را پرداختند و با آگاهی از تمام جوانب و حواشی، چنین مدلی را برای خود انتخاب کردند. زن پذیرفت که داشتن دو شغل پردرآمد، فرسودگی جسمی و ذهنی دارد و آزادی‌های زیادی را از او می‌گیرد. مرد هم پذیرفت که احتمالا به‌کرات و مداوم از آدم‌های زیادی خواهد شنید که «مگه مرد می‌شینه توی خونه؟» یا «تو چطور مردی هستی که زنت دو شیفت کار می‌کنه؟» و... در ادامه و بعد از یازده سال زندگی بر اساس مدل مطابق با میل خودشان، برای کم کردن این هزینه‌های روانی و کمترشدن واکنش‌های اجتماعی، وظایف روتین آن‌ها، کمی تا قسمتی نسبت به قبل تعدیل شد. قصه این دوستان مشترک متفاوتم را گفتم تا برسم به این‌که برای داشتن سبک زندگی شخصی متناسب با روحیات فردی که تا حدودی با عُرف و کلیشه‌های مرسوم مطابقت ندارد، باید پذیرای برخی از هزینه‌های آن هم باشیم. هر انتخابی حواشی خودش را دارد. مخالفانی خواهد داشت یا تحسین‌کنندگانی (مثل من که خانه را دوست دارم، اما بعضی کارهای خانه را نه). در نتیجه من هروقت به زندگی آن‌ها توجه می‌کنم، چند چیز یاد می‌گیرم: نسخه خودت را پیدا کن، هزینه‌ها و مسئولیت انتخاب‌ها و مدل زندگی‌ات را تمام و کمال برعهده بگیر و نسبت به آن‌ها آگاه باش و درآخر: در مقابل تغییر مقاومت نشان نده. @arefeen