وَ تو موظفی تا از طلوعِ فجر تا انتهایِ غروبِ آن ، به زیستنِ با جنگ ادامه دهی . تو خود قهرمانِ داستانِ زندگی خودت هستی !

گاهی لازمه به خودمون بگیم : فلانی . تو همین‌که شبیه حرفات باشی کافیه ! .

بحث اینه که میخوای زیر پرچم دین یه زندگی آروم داشته باشی یا پرچم دین رو دستت بگیری و زندگی ببخشی و مُبلغ باشی ؟ .

امروز وقتی داشتم از حوزه‌ی علمیه خارج می‌شدم چشمم خورد به این تابلو . عجیب ذهنمو مشغول کرد . واقعا چطور میشه که ما آدمها برای آجر و سنگ و زر و نقره نگهبان میزاریم و با دقت ازشون نگهداری می‌کنیم اما از دل و فکر و ذهن و روحمون مراقبت نمی‌کنیم و نگهبانی براشون قرار نمیدیم ؟ ...

اسمت را دوست دارم خستگی را از یاد می‌برد . . .

مجال خلوتی پیدا شود از حرف لبریزم....

کنجِ حیاط. اینجا بهارِ 🌱'!

خیلی وقت بود سری به حیاط نزده بودم . اونقدر درگیر روزمرگی های زندگی بودم و سرم گرمِ ماجراهای روزگار بود که یادم رفته بود باید درست وسطِ زندگی اصلِ زندگی رو جستجو کرد و خوشبختی اونقدر هاهم که توی ذهنمون بزرگش کردیم دست نیافتنی نیست . خلاصه اینکه با دیدن این گل های رنگی رنگی ، خنده ی عمیقی روی صورتم نقش بست و خدارو هزاران بار بابت وجود این دل خوشی های کوچیک شکر کردم .

تا به حال سمنان رو از این زاویه‌ی زیبا دیده بودید . . .🌱؟!