بعد از مدت ها یک پستِ ( فاقد کپشنی ) آماده کردم .

در انتهای یکی از عصرهای جمعه ، منتظر اینم که در را بزنی و بگویی : دلتنگی ها امانم را بریده بود ، آمدم که نفس نبودنت را به یکباره بند بیاورم ؛ فکر آن روز دلشوره ایست که خدا کند از سرم نیفتد . .

نه اینکه از بی معرفتیِ شهدا باشه از بی لیاقتیِ خودمونه !.. خیلی وقتِ دلم گلزار شهدا میخواد اما نشده که برم .

مغازه‌ی بابا . یه گوشه‌ی دنج :)🌱

ماجرای فکر و قلب و قلم طوریِ که اگه غرق باشی و پرت و گمراه همراهیت نمیکنه و قفل میشه . همراهیم نمیکنه و قفل شدم ! نگاهم گره می‌خوره به صفحه‌ی خالی دفتر و قلبم میتپه برای نوشتن ولی ذهنم یاری نمیکنه تا دستام بنویسه ‌... نمیدونم . ولی همیشه استادم میگفت قبل نوشتن برو انقدر برای امام حسین ع اشک بریز که قلمت فقط حق بنویسه و دل و قلب و عشق حرف اول رو توی متنت بزنه. شاید چشمام اشک میخواد و دستام پنجره های ضریح .. نمیدونم ! نمیتونم بنویسم و این بزرگ ترین امتحان خدا از منیِ که همه‌ی ثروتم قلمِ - .

کاش ... لا به لای درس خوندن ها و رشد کردن ها و جلو رفتن ها . لحظه‌ای می‌ایستادیم و به حرفهایی که میزنیم و میفرستیم و اعتقاد داریم، عمل میکردیم ! چقدر عجیبه که این روزها اصلا شبیه حرفامون نیستیم. #باخودم‌بودم

- یه کوچولو تفکر ...

ما را زِ برای دیدنش باید چشم وَر دوست نبینی به چه کار آید چشم ؟! #سعدی

هردمی شاعر نگاهت را به یاد آورده است رونق خوبی به بازار کساد آورده است ...