ماند ز نازها که به ابرو کند مدام چشم تو مستِ پشت به محراب داده را #جویای‌تبریزی هلاکِ آن خم ابرو که در هر جنبشی "جویا" شکارِ خود کند دل را به زورِ شُخ کمانی‌ها #جویای‌تبریزی می‌کِشد عکسِ ترا پُر تنگ در بر آینه بی‌حیا! بی‌آبرو! بی‌شرم! کافر! آینه #جویای‌تبریزی کفر و دین را امتیازی نیست در بازارِ عشق این ترازو خاک را با زر برابر می‌کشد #جویای‌تبریزی بگذار لحظه‌ای لبِ خود را بکام ما آبِ عقیق کم به مکیدن نمی‌شود #جویای‌تبریزی هر سر که در او زمزمهٔ عشق نباشد امّید که چون کاسهٔ طنبور شود خشک #جویای‌تبریزی