کم غُصّه داشتم، غمِ هجران اضافه شد دلتنگی و فراقِ عزیزان اضافه شد کم می‌کشیدم از همه‌ی آنچه هست و نیست غمهای دیگری به غمِ نان اضافه شد گاهی برایت از در و دیوار می‌رسد از این بلا خلاص شدم، آن اضافه شد دستم نرفت وقت جوانی به جام می پیری رسید و پنجه‌ی لرزان اضافه شد عاشق شدم که کم کنم از رنجِ بی‌کسی حرف و حدیثِ مردمِ نادان اضافه شد خیر از بهارِ رفته ندید این درختِ خشک سرمای سوزناکِ زمستان اضافه شد دشوارتر ز تهمتن است آزمون من از هفت‌خوان گذشتم اگر، خوان اضافه شد #محمدعلی_جوشایی