اے چشم مهربان تو صبح علے الدوام روز از ڪنار پلڪ تو آغاز مے شود خورشید من سلام... #پاییز_رحیمے...

دیدمت با تارهای مو که بر پیشانی‌ات... با همان شلوار جین و عینک و بارانی‌ات شعر می‌خواندی و می‌خندیدی و من گیج و مات محو بودم در تو و آن لهجه‌ی تهرانی‌ات: "ای دل اندر بند زلفش از پریشانی منال" وای! می‌میرم من از این‌گونه حافظ‌خوانی‌ات اعتدال بی‌نظیر فصل‌های زندگی‌ست گونه‌های برفی و لب‌های تابستانی‌ات مثل مولانا چهل سال پیاپی یافتم شمس را در چشم‌های مست ترکستانی‌ات حیف اما زود رفتی و رها کردی مرا در نبودن‌های حسرت‌آور طولانی‌ات آه ای ماه بلند قله‌های دور دست! مهربان‌تر باش با این یار شهرستانی‌ات! #پاییز_رحیمی