➰💧➰ نامت همین که سبز شود بر زبان من طعم تمشک تازه بگیرد دهان من من برکه ای زلالم و لب های کوچکت افتاده اند مثل دو ماهی به جان من گیسو مگو که جاده ی ابریشم است این آنک رسد شکن به شکن کاروان من دامان توست بازدم باغ های چای پیراهنت تنفس خرماپزان من در سینه، جای دل، حجرالاسودی توراست ای چشم هات آینه ی باستان من هر یک به شکلی از تو مرا دور می کنند نفرین به دوستان تو و دشمنان من باید خروسخوان به تماشا سفر کنیم آماده باش وقت سحر مادیان من... #علیرضا_بدیع #چرخه‌ی‌زیبای‌تمشک‌در‌طبیعت