دلم گرفته از این روزهای تکراری دلم گرفته‌تر از این نمی شود آری تمام روز کپی می‌شوم به روی خودم و خواب هم که ندارد خیالِ بیداری کنارِ چشمه‌ی این روزهای خشکیده چه سال‌ها که نشستم ولی نشد جاری همیشه یک نفر از هیچ‌جا نمی‌آید و زخم فاصله‌ها آه می‌شود کاری و بس که عقربه‌ها دور خویش می‌چرخند گرفته بغض ساعت از این لحظه‌های پرگاری قطارِ یک نفره باز می‌رسد از راه و باز روز دگر، راه و ریل تکراری منم همان‌که درآغوش خویش می‌میرد وضربه ضربه کاری‌ست آه ضربه کاری #کاووس_کمالی‌نژاد