🔥شُعله... بارانِ تیر و نیزه و بیدادِ خنجری دُشمن گرفته دورِ حَرَم را به لَشکری آتش زِ چارسویِ حَرَم شُعله می کشد دیگر نه قاسم است و نه عباس و اکبری ✍️محمدبابایی بارچانی

جانباز وطن میر و علمدار آمد آن رهبر فرزانه و هشیار آمد از دست عصا فکند موسای زمان با تیغ دو دم حیدر کرار آمد علیرضا تیموری

از یار نسیم روضه دارد خبری بازآمده با حماسه‌ی بیشتری پژواک دمادم حسین‌بن‌علی‌ست تهدید در این کوه ندارد اثری (میلاد عرفان‌پور)

ای روی درخشان تو همچون خورشید ای جان جهان به قلب امت امید پیروزی از آن توست انشاالله تا کور شود هر آنکه نتواند دید علیرضا تیموری

آن ماه که یک چند زِ ما روی نهان کرد از پَرده برون آمد و رُخسار عیان کرد ✍️محمدبابایی بارچانی

ای مطلع خونین جدا مانده ز پیکر ای آیه‌ی مشتق شده از سوره‌ی کوثر رسم الخط دلدادگیت، مشق شب ماست شاگرد دبستان تو شد، منبر و دفتر ای مکتب تو کشتی امنی که ز طوفان انداخته در وادی ایمن شده، لنگر بر مرکب نی، ای سر چون لاله پر از خون جاری شده از لعل لبت، مصحف داور هر چند نشد فلسفه‌ی حج تو کامل قربان شده از روی ادب، حضرت اکبر باید به ره دوست شبیه تو فدا کرد عباس وفادار و علی اکبر و اصغر شب، شال سیاهیست که در این غم عظمی پوشیده به سر، دور فلک، جمله سراسر #مهتاب_بهشتی #غزل_آیینی #سری_به_نیزه_بلند_است_در_برابر_زینب #خدا_کند_که_نباشد_سر_برادر_زینب

داغ شهدا اگرچه بس جانسوز است یا دشمن غدار وطن مرموز است در سایه ی رهبر و حضور امت ( ایران حسین تا ابد پیروز است ) علیرضا تیموری

قصیده وصفِ عباسِ بنِ علی _سلام الله علیه  وفادار عبّاس ، ای ابنِ حیدر، تو ای سَرو پیکر ، تو ای ماه مَنظَر کلامت گلستان کند دشت ها را بَرَد رَشکِ عزمِ تو ، دریای احمر نهان گوهرِ نابِ دریای غیرت خدا قدر دانش ، نه سازنده زرگر تو از نسلِ آن بت شکن ، کز حضورش ؛ شود سرد و سالم ، فروزنده آذر تو از نسلِ آن رَحمه العالمینی به امرش شکافد ، تَنِ ماهِ اکبر کتابش سعادت دهد در دو دنیا هر آن ذرّه را مِهرِ معنا ، مُیَسَّر تو را راهبر گشته قرآنِ ناطق تو را ابنِ خود خوانده ، زَهرای اَطهَر حسین و حسن بود چشمان ، علی را تو دستِ محافظ ، دو چشمانِ سَرور کُنَد شمس ، رجعت برای نمازش شده کعبه او را به میلاد ، بستر بُوَد کربلا جنّتِ مُلکِ دنیا زَمینش مُعَنبَر،هوایش مُعَطَّر شدی کاشِفُ الکَرب، سیمای شه را جمالت نماید، جهان را مُنوَّر تو را خواهر آن زینب است ، او که در شام ؛ بلرزانده کاخِ ستم را سراسر اگر دینِ حق از خطا در خطر شد نیرزد زمین و زمان ، بر یکی پَر تویی شیری از سنگرِ شهرِ ایمان عدو  روبهانند و گرگانِ کافر چنان حمله ور شد به گردابِ دشمن تَنِ دین کُشان ، گشت لرزان و مُضطَر زِ دریای خشمش ، دلِ کفر، لرزان علی وار بشکست دژهای خیبر از این شَهد ،نیزارِ جان ها شِکَرشد ملائک  بگفتند  :  اللهُ  اکبر جز عبّاس ،در وقتِ ظلمت که برداشت؟؛ نِقابِ نِفاق، از یزیدِ ستمگر حبیبِ ولیّ خدا کی پذیرد ؟ ؛ اَمان نامه از شِمرِ رَذلِ سبک سَر زِغیرت رها کرد آبِ جهان را قنوتِ دو دستش پُر از آبِ کوثر فرات از وفایش ، خجل گشت و حیران دلِ آسمان ، زین  قضایا  مُکدّر چنین تشنه لب ، شد شهنشاهِ خوبان بُوَد ساقیِ تشنگان ، روزِ محشر ولایت مداری که در راهِ قرآن، تَنَش گشت قربانِ دینِ پیمبر به خون ، میهمانِ شَهِ عاشقان شد وُ را میزبان شد ، خداوندِ داور تو را فخر، آن شد که درخاکِ غربت؛ دهی جان در آغوشِ مِهرِ برادر رساندست ایزد نِدایت به زهرا بیامد حضورت ، سراسیمه ، مادر تو را غرقِ خون دید و نالید و بگریست بزد با دودستش به رو ، سینه و سر نگاهت نمودند عبّاس از غیب حَسَن سرورِ دین ، به همراهِ حیدر عزایت تکان داد عرشِ خدا را براین ناله بگریست جدّت پیمبر پیِ رودِ چشمانِ یاران ، روان شد اباالفضل گو، اشکزارانِ سنگر بُوَد مَردِ دوران ، ابوالفضل کِاستاد ز حُبِّ ولایت ، به دنیا برابر نه مرد است آن ، کز پیِ رنگِ دنیا زند دست بر دامنِ دامِ هر شر مرفّه نشینانِ مُردابِ دنیا، سگانند پیچیده خودرا به زیور بخواباندسجّاد، گلپاره ها را به خاک آرمیدند با هم دو اختر پس از نوحه بر نعشِ گل های پَرپَر سپُرد او به خاک ، آن شهیدانِ دیگر صفِ لاله زاران ، دو خون خفته دارد یکی بی دو دست و یکی مانده بی سَر در آن قبر شش گوشه ، دریاست پنهان شهِ دین ، به همراهِ شش ماهه اصغر جهان تا جهان است ، غم می تراود دلِ شیعه ، زین آتشِ گریه گُستر چو بنشست تیغِ سه سر ، حلقِ اصغر گسست از جهان ، شادی و زینت و زَر نشاط از جهان رفت ، آن روزگاری ؛ گلِ باغ را شُست ، بارانِ خنجر چه عزّت جهان را ؟چه معنا زمان را؟ که شد نوحه گویان،گلِ خانه پَرپَر کنون از شهیدانِ ایران ، هویدا ؛ به خاکِ وطن،لاله زارانِ دیگر زِ گُردان ، گریزان ، یزیدانِ دوران زِ مَستانِ حق، باده خوارانِ ساغر ز وصفِ شهیدان ، زبان ناتوان شد قلم مانده حیران،زبون گشته دفتر نه جانی  توانا ، دلِ واژه ها را به بحرِ تقارُب ، نه وزنی ست بهتر وزین ، بحرِ شعرم زِ نامِ اباالفضل نه نامی جز او در دو دنیاست افسر "جهاندیده"خواهد جوابی زِ مَدحَش رضایِ خدا را ، زِ عبّاسِ حیدر #محمود_جهاندیده #شعر_عاشورایی_عبّاس_ابن_علی #ولایتمداری_وفاداری

اصلا توجه کردید چه شعر قشنگی خوند حاج محمود؟ حسین سرباز ره دین بود عاقبت حق طلبی این بود از سر نی گفت سبط پیمبر الله اکبر رهبر قهرمان کل عالم روضه گرفته باز در محرم دل تنگ رویش دل می‌زده پر الله اکبر 📎 #پرچم_عزت 📎 #ایران_حسین 📎 #حسین_حسین_شعار_ماست