گفتند: از مردم که با صیانت‌تر است؟ گفت: آن‌که زبان خویشتن را نگاه‌دارتر است. #تذکرة_الاولیا

میرن آدما 🎼 رسول نجفیان🎤

گلچین روزگار عجب خوش سلیقه است می چیند ان گلی که به عالم نمونه است روحتان شاد 😭😭😭😭

بشنو این نی چون شکایت می‌کند از جداییها حکایت می‌کند کز نیستان تا مرا ببریده‌اند در نفیرم مرد و زن نالیده‌اند سینه خواهم شرحه شرحه از فراق تا بگویم شرح درد اشتیاق هر کسی کو دور ماند از اصل خویش باز جوید روزگار وصل خویش من به هر جمعیتی نالان شدم جفت بدحالان و خوش‌حالان شدم هرکسی از ظن خود شد یار من از درون من نجست اسرار من سر من از نالهٔ من دور نیست لیک چشم و گوش را آن نور نیست تن ز جان و جان ز تن مستور نیست لیک کس را دید جان دستور نیست آتشست این بانگ نای و نیست باد هر که این آتش ندارد نیست باد آتش عشقست کاندر نی فتاد جوشش عشقست کاندر می فتاد #نی_نامه #مثنوی_معنوی #مولانا #برنامه_قرار_شاعرانه

  سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت سوز دل بین که ز بس آتش اشکم دل شمع دوش بر من ز سر مهر چو پروانه بسوخت آشنایی نه غریب است که دلسوز من است چون من از خویش برفتم دل بیگانه بسوخت #ابیاتی_از_غزل #حافظ #برنامه_قرار_شاعرانه  

من ریزه کاری های بارانم  در سرنوشتی خیس می مانم دیگر درونم یخ نمی بندی  بهمن ترین ماه زمستانم! 👤#علیرضا_آذر

در دل ِ تاریک ِ این شب‌های سرد ای امید نا امیدی ‌‌های من! برق چشمان تو، همچون آفتاب می‌درخشد، بر رخ ِ فردای من! ‌ #فریدون_مشیری ‌

یاﺩﺕ ﻫﺴﺖ ﻣﺎﺩﺭ ...؟؟؟ ﺍﺳﻢ ﻗﺎﺷﻖ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺘﻰ ﻗﻄﺎﺭ، ﻫﻮﺍﭘﻴﻤﺎ، ﻛﺸﺘﻰ ... ﺗﺎ ﻳﻚ ﻟﻘﻤﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻏﺬﺍ ﺑﺨﻮﺭﻡ ﺷﺪﻯ ... ﺧﻠﺒﺎﻥ ،ﻣﻠﻮﺍﻥ، ﻟﻮﻛﻮﻣﻮﺗﻴﻮﺭﺍﻥ ... ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﻴﮕﻔﺘﻰ : ﻋﺰﻳﺰﻡ، ﻏﺬﺍ ﺑﺨﻮﺭ ﺗﺎ ﺯﻭﺩ ﺑﺰﺭﮔﺸﻰ ﺁﻗﺎ ﺷﻴﺮﻩ ﺷﻰ ... ﺣﺎﻻ ﻣﻦ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ، ﺗﻮ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ... ﺣﺎﻻ ﻣﻦ ﻗﻮﻯ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ، ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﺿﻌﻴﻒ ... ﻛﺎﺵ ﻣﻦ ﻫﻴﭽﻮﻗﺖ ﺑﺰﺭﮒ ﻧﻤﻴﺸﺪﻡ ﺗﺎ ﺗﻮ ﻫﻤﻮﻧﻄﻮﺭ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﻤﺎﻧﻰ ... ﻛﺎﺵ ﻫﻴﭽﻮﻗﺖ ﻗﻮﻯ ﻧﻤﻴﺸﺪﻡ، ﻛﻪ ﺍﻻﻥ ﺿﻌﻒ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺯﻳﺒﺎﺕ ﻧﺒﻴﻨﻢ ... ﺩﺳﺘﻬﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﻣﻴﻜﻨﻢ، ﺗﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺧﻮﺏ ﺯﻧﺪﮔﻴﻢ ﺭﺍ ﺑﯿﺎﺩ ﺍﻭﺭﻡ ... ﺳﻼﻣﺘﯽ ﻣﺎﺩﺭ ﮐﻪ ﺧﻤﯿﺪﻩ ﺗﺮﯾﻦ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺩﻧﯿﺎﺳﺖ ... مـــــادر ♥️ زیباترین شعر خــــدا است ●⚡

🌱🖇 به ابیاتم نمی‌گنجید وصف تو ، فقط گفتم فدای یک نخ چادر نمازت حضرت مادر...

خوشا انان که ز دل کربلایی می شوند چون بسان حاج قاسم جان فدایی می شوند خوشا انان که عهد و پیمان ز حسین بسته اند و ز حرف و عمل دل به کربلای مولا بسته اند خوشا انان که چشم و دلشان کربلایی بوود خاطرخواهی شان همه عشق مولا بوود سروش

شب جمعه هست دلم مادر می خواهد نوای خوش صفای دلم مادر می خواهد چه کنم من ندارم مادر و صفای دلی اه ز دلم کنون نوای خوش مادر می خواهد روضه ی کربلا خوانیش دلم را کن فیکون می کرد چه کنم زان نوا که دلم نوای مادر می خواهد شب جمعه باز آمد و دلم یاد مادر می کند وای ز دلم که سروشانه دلم مادر می خواهد کی شود به یادت کربلا زاءر حرم مولا شوم تو بین مادر دلم هوای خواهی کربلا می خواهد چه زیباست بین الحرمین و روضه خوانیش آه مادر دلم کربلا را و بین الحرمین می خواهد سروش

شه چون ورق صلاح او خواند با حاجب خویش سوی او راند حاجب سوی زاهد آمد از راه تا آوردش به خدمت شاه گفت ای ز جهان بریده پیوند گشته به چنین خراب خرسند یاری نه چه می‌کنی در این کار قوتی نه چه می‌خوری در این غار زاهد قدری گیاه سوده از مطرح آهوان دروده برداشت بدو که خوردم اینست ره توشه و رهنوردم اینست حاجب ز غرور پادشائی گفتش که در این بلا چرائی گر خدمت این ملک کنی ساز از خوردن این گیا رهی باز زاهد گفتا چه جای اینست این نیست گیا گل انگبینست گر تو سر این گیا بیابی از خدمت شاه سر بتابی شه چون سخنی شنید از این دست شد گرم و ز بارگی فروجست در پای رضای زاهد افتاد می‌کرد دعا و بوسه می‌داد خرسند همیشه نازنینست خرسندی را ولایت اینست #در_باب_قناعت_زاهدان #حکایتی_منظوم #حکیم #نظامی_گنجوی #لیلی_و_مجنون #به_روایت_استاد_ساعد_باقری