من به درماندگی صخره و سنگ من به آوارگی ابر ونسیم من به سرگشتگی ‌آهوی دشت من به تنهایی خود می مانم من در این شب که بلند است به اندازهٔ حسرت‌زدگی گیسوان تو به یادم می آید من در این شب که بلند است به اندازه حسرت زدگی شعر چشمان تو را می خوانم چشم تو چشمهٔ شوق چشم تو ژرفترین راز وجود برگ بید است که با زمزمه جاری باد تن به وارستن عمر ابدی می سپرد ... #حمید_مصدق @sherziba110 🌹🌹🌹

من دراین شب که بلندست به اندازه حسرت زدگی شعر چشمان تو را می خوانم... چشم تو، چشمه ی شوق... چشم تو، ژرفترین راز وجود... برگ بید ست که با زمزمه جاری باد تن به وارستن عمر ابدی می سپرد... #حمید_مصدق @sherziba110 🌹🌹🌹

وقتی تو نسیتی خورشید تابناک شاید دگر درخشش خود را و کهکشان پیر گردش خود را از یاد می برد و هر گیاه از رویش نباتی خود بیگانه می شود و آن پرنده ای کز شاخه انار پریده پرواز را هر چند پر گشوده فراموش می کند ... وقتی تو با منی گویی وجود من سکر آفرین نگاه تو را نوش می کند چشم تو آن شراب خلّر شیرازست که هر چه مرد را مدهوش می کند ... #حمید_مصدق @sherziba110 🌹🌹🌹

من دراین شب که بلندست به اندازه حسرت زدگی شعر چشمان تو را می خوانم... چشم تو، چشمه ی شوق... چشم تو، ژرفترین راز وجود... برگ بید ست که با زمزمه جاری باد تن به وارستن عمر ابدی می سپرد... #حمید_مصدق @sherziba110 🌹🌹🌹

من دراین شب که بلندست به اندازه حسرت زدگی شعر چشمان تو را می خوانم... چشم تو، چشمه ی شوق... چشم تو، ژرفترین راز وجود... برگ بید ست که با زمزمه جاری باد تن به وارستن عمر ابدی می سپرد... #حمید_مصدق @sherziba110 🌹🌹🌹

جای تو خالی‌ست! در تنهایی‌هایی که مرا تا عمیق‌ترین دره‌های بی‌قراری می‌کشانند جای تو خالی‌ست در سردترین شبهایی که لبخندهای مهربانی را به تبعید می‌برند... جای تو خالی‌ست در دریغ نامکرری که به پایان رسیدن را فریاد می‌کنند جای تو خالی‌ست در هرآن ناکجایی که منم...! #حميد_مصدق @sherziba110 🌹🌹🌹

اما "من و تو" دور از هم مى‌پوسيم غمم از وحشتِ پوسيدن نيست غمم از زيستن بى تو در اين لحظه‌ى پُردلهره است .. #حمید_مصدق 🌼🌼 ‌‌ ‍‌‌🌹 @sherziba110

. تو در ضمیر منی چگونه از تو گریزم که ناگریز منی #حمید_مصدق 𝄞⃟♥︎ @sherziba110 ‎

دشت‌ها نام تو را می‌گويند كوه‌ها شعر مرا می‌خوانند كوه بايد شد و ماند، رود بايد شد و رفت،‌ دشت باید شد و خواند در من اين جلوه اندوه ز چيست؟ در تو اين قصه پرهيز - كه چه؟ در من اين شعله عصيان نياز، در تو دمسردي پاييز - كه چه؟ حرف را بايد زد! درد را بايد گفت! سخن از مهر من و جور تو نيست سخن از متلاشی شدن دوستی است، آشنايي با شور؟ و جدايی با درد؟ و نشستن در بهت فراموشی - يا غرق غرور؟! ‌ سينه‌ام آينه ايست، با غباری از غم تو به لبخندی از اين آينه بزدای غبار آشيانِ تُهي دستِ مرا، مرغ دستان تو پُر می‌سازد آه مگذار،‌ كه دستان من آن اعتمادی كه به دستان تو دارد به فراموشی‌ها بسپارد آه مگذار كه مرغان سپيد دستت، دست پر مهر مرا سرد و تهی بگذارد ‌ من چه می‌گويم، آه... با تو اكنون چه فراموشی‌ها؛ با من اكنون چه نشستن‌ها، خاموشی‌هاست تو مپندار كه خاموشی من، هست برهان فراموشی من تو اگر بنشینی، من اگر بنشینم، چه کسی برخیزد؟ چه کسی با دشمن بستیزد؟ چه کسی...؟ #حمید_مصدق ـــــــــــــــــــــــــــ♥️ℒℴνℯ♥️ــــــــــــــــــــــ @sherziba110

باز کن پنجره را، من تو را خواهم برد به سر رود خروشان حیات آب این رود به سر چشمه نمی گردد باز ؛ بهتر آنست که غفلت نکنیم از آغاز باز کن پنجره را صبح دمید ... ! چه شبی بود و چه فرخنده شبی آن شب دور که چون خواب خوش از دیده پرید  کودک قلب من این قصه ی شاد  از لبان تو شنید : ”زندگی رویا نیست زندگی زیبایی ست #حمید_مصدق ‌‌‎ ࿐𖤐⃟♥️ ‌‌‎‎‌ℒℴνℯ𖤐⃟♥️‌‌‎‎‎‎‌࿐ ‌‌‎‎‎‎‎‍‌ 🌷 @sherziba110🌷 ࿐𖤐⃟♥️ ‌‌‎‎‎‌ℒℴνℯ𖤐⃟♥️‌‌‎‎‎‎‌࿐