شعر استاد #شهریار برای نیما یوشییج
ﻧﯿﻤﺎ ﻏﻢ دل ﮔﻮ ﮐﻪ ﻏﺮﯾﺒﺎﻧﻪ #ﺑﮕﺮﯾﯿﻢ
ﺳﺮﭘﯿﺶ ﻫﻢ آرﯾﻢ و دو دﯾﻮاﻧﻪ ﺑﮕﺮﯾﯿﻢ
ﻣﻦ از دل اﯾﻦ ﻏﺎر و ﺗﻮ از ﻗﻠﻪ آن ﻗﺎف
از دل ﺑﻪ ﻫﻢ اﻓﺘﯿﻢ و ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺎﻧﻪ #ﺑﮕﺮﯾﯿﻢ
دودﯾﺴﺖ در اﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﮐﻮرﯾﻢ ز دﯾﺪن
ﭼﺸﻤﯽ ﺑﻪ ﮐﻒ آرﯾﻢ و ﺑﻪ اﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﮕﺮﯾﯿﻢ
آﺧﺮ ﻧﻪ ﭼﺮاﻏﯿﻢ ﮐﻪ #ﺧﻨﺪﯾﻢ ﺑﻪ اﯾﻮان
ﺷﻤﻌﯿﻢ ﮐﻪ در ﮔﻮﺷﻪ ﮐﺎﺷﺎﻧﻪ ﺑﮕﺮﯾﯿﻢ
ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﭼﻮ ﺗﻮ ﺷﺎﻋﺮ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺧﻮﯾﺸﻢ
ﺑﺎزآی ﺑﻪ ﻫﻢ ای ﺷﺎﻋﺮ #اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺑﮕﺮﯾﯿﻢ
از ﺟﻮش و ﺧﺮوش ﺧﻢ و#ﺧﻤﺨﺎﻧﻪ ﺧﺒﺮ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﺎﺟﻮش وﺧﺮوش ﺧﻢ و#ﺧﻤﺨﺎﻧﻪ ﺑﮕﺮﯾﯿﻢ
ﺑﺎ وﺣﺸﺖ دﯾﻮاﻧﻪ #ﺑﺨﻨﺪﯾﻢ و ﻧﻬﺎﻧﯽ
در ﻓﺎﺟﻌﻪ ﺣﮑﻤﺖ #ﻓﺮزاﻧﻪ ﺑﮕﺮﯾﯿﻢ
ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﺻﺪف ﺧﯿﺰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﮔﺮدن اﯾﺎم
ﺧﺮﻣﻬﺮه ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ و ﺑﻪ #درداﻧﻪ ﺑﮕﺮﯾﯿﻢ
ﺑﻠﺒﻞ ﮐﻪ ﻧﺒﻮدﯾﻢ ﺑﺨﻮاﻧﯿﻢ ﺑﻪ ﮔﻠﺰار
ﺟﻐﺪی ﺷﺪه ﺷﺒﮕﯿﺮ و ﺑﻪ #وﯾﺮاﻧﻪ ﺑﮕﺮﯾﯿﻢ
ﭘﺮواﻧﻪ ﻧﺒﻮدﯾﻢ در اﯾﻦ ﻣﺸﻌﻠﻪ ﺑﺎری
ﺷﻤﻌﯽ ﺷﺪه در ﻣﺎﺗﻢ #ﭘﺮواﻧﻪ ﺑﮕﺮﯾﯿﻢ
ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﮐﻨﺪ در ﻏﻢ ﻣﺎ ﺧﻨﺪه وﻟﯽ ﻣﺎ
ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﺧﻮدی در ﻏﻢ #ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺑﮕﺮﯾﯿﻢ
ﺑﮕﺬار ﺑﻪ ﻫﺬﯾﺎن ﺗﻮ #ﻃﻔﻼﻧﻪ ﺑﮕﺮﯾﯿﻢ
ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﺐ ﻃﻔﻞ #ﻃﺒﯿﺒﺎﻧﻪ ﺑﮕﺮﯾﯿﻢ
#شهریار
•┈┈┅┅┅⭑┅┅┅┈┈•
-𝐉𝗼𝗶𝗻 𝐈𝗻↹
ــــــــــــــــــــــــــ❤ℒℴνℯ❤ــــــــــــــــــــــ
@sherziba110