eitaa logo
شوق پرواز🕊🇮🇷
272 دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
863 ویدیو
35 فایل
بسم الله ن وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُونَ #سیده_موسوی نویسنده(گاهی می‌نویسم) «نشر بدون لینک و نام نویسنده #جایز_نیست. #ادمین_تبادل @Mousavii7 #کانالهای دیگر @seedammar @sodaneghramk @Eliidooz #ناشناس👇🏻 https://gkite.ir/es/9463161
مشاهده در ایتا
دانلود
من شاعری هستم که گیر قافیه ردیف در وصف تو هستم. کاش دریا بودی!! و می شستی می بردی غم های دلم را؛ و هر دم و بخاطر مواج بودنت خود را به اغوش ساحل می‌رساندی!! عشق در دلم همچو اتشی زیر خاکستر است. کاش راهی پیدا کنم... 😍 😍 🌱🌱🌱🌱🌱 @ekfnjanshar
[💛🌙] ‌‌ ‌وَشاید قشنگترین‌جاےعاشقے اونجاییہ‌کہ‌بهت بگن‌دیوونہ‌شدے؟ 🌿💙
چه فرقی می کند...
«آشیانه» پرستو رفت و آشیانه‌اش خرابه گشت. ساکن آن غزل ، اشک‌ و دلتنگی شد. رفت و تمام وجود جامانده خزان شد. گویند سفر، خیال آرام هدیه می‌کند. اما وقتی در تمام وجودت دانه‌ی مهرش را کاشتی، کجا بروی که خیال یار نباشد؟ دانه که جوانه بزند، هرچقدر هرز کنی باز هم جوانه می‌زند، چون ریشه دارد. بگذار پرستو برود هم مسیر پرواز خود شود. آشیانه ویران عادت دارد به ویرانی! @ShugheParvaz
شوق پرواز🕊🇮🇷
بعضی حرف‌ها در دست‌ها جا می ماند و بعضی از سکوت‌ها در نگاه‌ها . . #آنتوان @ShugheParvaz
«عشق» او می گوید و منِ ساده، چه خوش خیالم که فکر کردم تا ابد ماندگارست. اما مسافر، مسافر است؛دلبستن به مسافر اشتباه محض است. نه او یوسف است و نه من، دیگر یعقوب!! خوشبسعادت زلیخا! عاشق شد؛ اخر هم به عشق متعالی رسید. کاش آخر عاقبت تمام عاشقان همچو زلیخا می‌شد. ✍ @ShugheParvaz
دلم را که مرور می‌کنم، تمامش از آن توست؛ فقط نقطه‌ای از آن خودم! روی آن نقطه هم میخ می‌کوبم و قاب عکس تو را می‌آویزم...! @ShugheParvaz
نجوای دل.mp3
2.48M
«نجوای دل» مرا با تو رازی است، که خود هم از آن نا آگاهم، هر چه باشد آن را نیک می‌پندارم. کلامت را به فاصله ها نسپار که دل تو آشیانه دل من است. قلم می‌نویسد، آنچه بر دل الهام می‌شود. آیا این نجوایی که در دل من است، حال زبان دل تو نیست؟! از تو انکار اما چشمان بارانی و منتظر چیز دیگری بیان می کنند. غزل با تمام ابیات‌ اش مرهمی شده، برای حال دل بیقرارم ! شعر خوان شب های سرد و طولانی، باز غزلی سرودم! ➰ جان و دل با اوست هرجا می‌رود با صدای @ShugheParvaz
«صدایت🎧» ✍ صدایت، هرچه باشد، آرامش جان، روح و قلب من است. این طنینِ زیبا، به تنهایی غزلی است که در گوشم می‌پیچد. مرا از این موسیقی دلنشین محروم نکن! اتاقم سرد نیست، اما تاریک است... و در این تاریکی، دلم نمی‌گیرد، وقتی صدای نبض من، با صدای تو تکرار می‌شود. با من حرف بزن، بشکن این سکوت را، ای تنها غزل زیبای من! ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ @ShugheParvaz
«شکوفه پاییز» ✍ پاییز دیر می‌آید و زود می‌رود! مثل محبوب! مثل گذر ابرها! مثل فاصله‌ی طلوع و غروب خورشید! پاییز که می‌آید، دوباره شکوفه می‌زنم! از میان شاخه‌های خشک و بی‌جان خسته از جسمم! وقتی شکوفه می‌زنم، جان امید دوباره می‌گیرم. اما پاییز به روزهای آخرش که می‌رسد، باز من می‌مانم، با مرگ تدریجی یک شکوفه‌ی پاییزی! سال ۱۴۰۳ چقدر شبیه حال شکوفه‌ی پاییزی است. هرچه حس خوب داشت، یکی‌یکی پرپر شد. --- @ShugheParvaz
«ماه زیبای من 🌕» ✍ شب سرد و بی‌روح، با نگاه به تو جان خسته و بی‌رمقم زنده می‌شود. هرچند از من دوری، اما آسمان قلبم پر از نور می‌شود وقتی به تماشایت می‌نشینم. من خزانم، اما وقتی نگاهت می‌کنم، بهاری در دلم شکوفا می‌شود. سکوت شب دلنشین است، اما نور تابانت در این تاریکی، غزلی است پر از امید و احساس. هرچند دوری، اما هر شب با نورت جانی دوباره می‌گیرم. از کودکی آرزو داشتم، وقتی دستم را به سوی تو دراز می‌کنم، دستم را بگیری و مرا در آغوشت پناه دهی. اکنون نیز همان آرزو را دارم، اما با قلبی روشن‌تر؛ می‌خواهم باور کنم که نور تو هرگز خاموش نمی‌شود. دنیا هرچند پر از رنج است، اما نگاهت امید را در من زنده نگه می‌دارد. جانم، آرزویم... همه چیز از من گرفته شده، اما تو همیشه می‌درخشی. می‌خواهم مثل همیشه تلاش کنم و هر شب با نور تو زندگی کنم، چرا که حضور تو نشانه‌ای از عشق و جاودانگی نور خداست!! @ShugheParvaz