یک. اگرچه بعضی از مداحان، تجربیات دینی و معرفتی دارند، اما فهم و تبیین دین، کار عالم دینی است؛ نه مداح. به همین خاطر، همه سکوهای فکری و فرهنگی، مثل: مدارس، مساجد و هیئات، باید عالم‌محور باشند، نه مداح‌محور. احساس استغناء، استقلال یا استکبار مداح نسبت به عالمان دینی، سم مهلک است. دو. مداح حتما باید اهل جهاد تبیین و عرضه معرفت دینی به مخاطبان خود باشد؛ اما نه بر اساس سلیقه و برداشت شخصی؛ بلکه در چارچوب معارف القاءشده از سوی عالمان ربانی. سه. یکی از مهم‌ترین دلائل احساس استغناء مداحان نسبت به عالمان دینی، پیداکردن یک سرمایۀ اجتماعی چشمگیر، به‌دنبال درخشش‌های حرفه‌ای است. در حالی که مداح تراز، هم در مسیر کسب این سرمایه و هم بعد از تحصیل آن، خود را ذیل عالم ربانی تعریف می‌کند. چهار. البته این سخنان، هیچ منافاتی با محترم‌بودن، محبوب‌بودن و حتی مهم‌بودن مداحان تراز ندارد. چون محبوبیت ـ حتی از نوع الهی آن ـ غیر از مرجعیت دینی و اعتقادی است. 🏷 #فتأمل #عالم_دینی #مداح #معرفت_دینی #محبوبیت #مرجعیت_فکری 🆔 @Smh_Doaei

بسم الله الرحمن الرحیم حضور آقایان سیروس مقدم، محسن تنابنده، آرش عباسی و دیگر عوامل فصل هفتم سریال پایتخت سلام علیکم سال گذشته، در بخشی از یادداشت تقدیرآمیز خود برای «سریال نون‌خ» نوشتم: «وقتی امثال ما در مقابل تولیدات سخیف یا مسموم فرهنگی، به‌درستی موضع گرفته و زبان به انتقاد باز می‌کنند، وظیفه دارند که اگر نقطۀ روشنی در این عرصه دیدند هم از آن تجلیل کرده و زبان به تشکر بگشایند؛ چراکه لإن شکرتم لأزیدنکم.» به همین خاطر دوباره مزاحم شدم تا بگویم برخلاف آن‌چه دربارۀ قسمت‌های یکم تا هجدهم سریال عرض شد، چهارقسمت آخر، خودِ خودِ «#پایتخت» بود. برای این برگشت رؤیایی به روایت #خانواده_ایرانی از شما متشکرم. البته بندۀ حقیر، برخلاف اکثر قریب به اتفاق بینندگان، از سکانس مربوط به پسر طلبۀ اوس موسی، خیلی ذوق نکردم. چون به نظرم برساخت این سکانس از #عالم_دینی، آن چیزی نیست که باید باشد. توضیح اجمالی مطلب آن‌که: هرچند فروتنی، سربه‌زیری، مردم‌داری و خدمت‌رسانی، از ویژگی‌های ذاتی و مؤلفه‌های اصلی متولیان امر دین است، اما نباید تأکید بر این موارد، به نادیده‌گرفتن دیگر شئون اجتماعی آن‌ها، از جمله: «روشن‌گری، کنش‌گری و هدایت‌گری» یا «جلوداری، راه‌نمایی و دستگیری» بینجامد؛ خصوصا آن‌که می‌دانیم خط رواییِ «دخالت نکن تا محترم باشی»، یکی از مهم‌ترین حربه‌ها برای مقابله با #اسلام_سیاسی و #حوزه_انقلابی است. به بیان دیگر، طلبه‌ای که «کاملا در حاشیه» بوده و غیر از خواندن صیغۀ عقد ازدواج، هیچ نقشی در گره‌گشایی‌ها ندارد، #طلبه_تراز_انقلاب_اسلامی نیست. ولی با همۀ این احوال، باور دارم که باید قدردان سریال پایتخت و عوامل آن بود؛ چون اثری است که در دوران جولان انبوهی از آثار سخیف و مزخرف: ▪️ به‌جای تخریب نهاد «خانواده» و تضعیف جایگاه «والدین»، پاسخ حرمت‌شکنی را با سیلی می‌دهد، ▪️ به‌جای ترویج خودخواهی و فردگرایی، به «فداکاری» ارزش داده و هویت‌یابی یا رضایتمندی را نتیجۀ «ازخودگذشتگی» می‌داند، ▪️ به‌جای توهین به «روحانیت» و تمسخر آن، به احترامش ایستاده و دست بر سینه می‌گذارد، ▪️ به‌جای تبلیغ دنیازدگی و تزیین دنیاداری، ضرورت بیدارشدن از خواب دنیا و اهمیت‌دادن به «ارزش‌های واقعی» را گوشزد می‌کند ▪️ و به‌جای تشکیک در «باورهای دینی» و تخطئۀ «اصالت‌های معنوی»، درمان همۀ دردها و پایان خوش همۀ ماجراها را در #پایتخت معنوی ایران اسلامی، یعنی مشهدالرضا علیه‌السلام رقم می‌زند. زیاده عرضی نیست. موفق باشید. سید محمدحسین دعائی پ.ن: فدای اون امام مهربون و خطاپوشی که هیچ «تنابنده»ای از در خونه‌ش دست‌خالی برنمی‌گرده ... 😭 🌻 @Smh_Doaei