📝چند نکته درباره استقرار سامانه های هشدار زودهنگام ، اخلالگر و پدافند هوایی ساخت ایران ، کره و چین در سوریه #یادداشت_اختصاصی @SyrianToPersian ابتدا و پیش از هر موضوعی باید توجه داشت پیش از این منابع مختلف سوری (عموما مخالفان) و اسرائیلی بارها اطلاعات و گزارشاتی را درباره حضور پدافندهای ایرانی به خصوص باور 373 و سوم خرداد در سوریه منتشر کرده بودند که در نهایت مشخص شد اطلاعات منتشر شده صحیح نمی باشد. به همین علت برای تایید اخبار جدید منتشر شده درباره حضور سیستم های پدافندی ایرانی در سوریه به ویژه باور 373 باید مدتی صبر کرد تا اطلاعات بیشتری از جمله تصاویر ماهواره‌ای منتشر شود یا سامانه مذکور مورد استفاده قرار بگیرد. همچنین شایان ذکر است ایران و سوریه چند سال پیش توافق نظامی امضا کرده‌اند که براساس آن ایران اعلام کرد سیستم های پدافندی به سوریه می فروشد که تا امروز سرنوشت این توافق مشخص نشده است. از ابتدای سال جاری میلادی حملات هوایی اسرائیل جدای از اهداف سنتی خود اهداف جدیدی را دنبال می کرد که انهدام سامانه های پدافندی ارتش سوریه بود. در این دور حملات تقریبا نزدیک به 10 تا 12 سامانه پدافندی ارتش سوریه منهدم و 30 تن از افسران پدافند ارتش سوریه به شهادت رسیدند. این آمار از آنجا اهمیت پیدا می کند که شهدای پدافند ارتش دو سوم آمار کل شهدا را در سال 2022 تشکیل می‌دهند. (تعداد کل شهدا 45 نفر) این حجم انهدام سیستم های پدافندی ارتش نشان از عزم اسرائیل برای انهدام سیستم پدافندی سوریه که به صورت نصفه و نیمه احیا شده بود، دارد. با اینکه در سال‌های گذشته روس‌ها به عنوان تامین کننده سنتی تسلیحات ارتش سوریه وظیفه جایگزینی سیستم های پدافندی منهدم شده را داشتند اما درگیری ارتش روسیه در اوکراین و نیازمندی روسیه به سیستم های پدافندی مانع از جبران خسارات وارده به سامانه‌های پدافندی سوریه شد. عدم توانایی روس‌ها در جایگزینی سیستم های پدافندی و نیاز مبرم ارتش سوریه به سامانه‌های پدافندی ، طبیعتا ارتش سوریه را ناچار می‌کند با چشم پوشی از تامین کننده سنتی تسلیحات خود به سراغ تولیدکنندگان جدیدی برود که در این زمینه چینی ها ، کره‌ای ها و ایرانی ها بخاطر منافع و همکاری که با سوریه دارند گزینه‌های مناسب تری می باشد. طبیعتا در این شرایط فشاری نیز از جانب روسیه برای ممانعت از خرید از کشورهای ثالث نیز وجود نخواهد داشت. همین موضوع ارسال سیستم های پدافندی ایرانی به سوریه را نسبت به دفعات پیش واقعی تر می کند. با این وجود چند نکته درباره جزئیات اخبار منتشر شده درباره حضور سامانه های پدافند ایرانی در سوریه (به ویژه باور 373) وجود دارد که با داده های میدانی مطابقت ندارد و همانطور که گفته شد برای تأیید یا رد این موضوع باید صبر کرد. از جمله اینکه پیش از این نیز برخی موشک‌های اسراییلی توسط سامانه های پدافندی سوریه رهگیری می‌شدند و براساس اطلاعاتی که درباره نحوه حمله جنگنده‌های اسرائیلی و مقابله پدافند هوایی سوریه وجود دارد این موضوع چیز جدیدی نیست. برخی اشکالات نیز درباره تاریخ وقایع وجود دارد که قابل چشم پوشی است. اما در این که ایران و سوریه به گسترش توانایی های پدافند سوریه اقدام کرده‌اند شکی نیست و این را باید بیشتر در سیستم های هشدار زودهنگام و اخلالگر دید. ضمن اینکه به باور نگارنده استقرار سامانه باور 373 در مرز لبنان غیرممکن و خبر منتشر شده در این باره دروغ می‌باشد چرا که امکان مکان یابی و انهدام آن براحتی وجود دارد. پس اگر سامانه باور 373 در سوریه وجود داشته باشد محل استقرار آن باید همواره تغییر کند و مخفی باشد. همچنین باید توجه داشت استقرار سامانه‌های پدافندی نمی تواند بطور کامل مانع از حملات اسرائیل به سوریه شود چرا که این امکان وجود دارد اسرائیلی ها به جای حملات هوایی از موشک های زمین به زمین برای حمله به سوریه استفاده کنند که البته پیش از این نیز از این موشک ها استفاده کرده‌اند. علاوه بر این نیز با توجه به همکاری آمریکا با اسرائیل در زمینه حمله به سوریه ، امکان پذیر است که آمریکایی ها حملاتی را انجام داده و صهیونیست ها مسئولیت آن را برعهده بگیرند. البته به باور نگارنده سامانه های پدافندی ایرانی گزینه مناسبی برای تقویت سیستم پدافندی سوریه می باشد چرا که برای دفع حملات گسترده در زمان کم طراحی شده‌اند. با این وجود همان‌طور که نوشتیم بهتر است شتاب‌زده تصمیم نگرفته چرا که برای تایید این موضوع هم‌چنان به دیتاهای بیشتری نیاز است. و البته فراموش نکنیم صحبت از حضور باور 373 و سایر سیستم های پدافندی ایرانی در سوریه از ماه‌ها پیش (دستکم از تیر) توسط غربی ها در حال ارائه است که احتمال حضور آن‌ها را افزایش می‌دهد. @SyrianToPersian

📝باور رویین تن نیست. ✍#یادداشت_اختصاصی @SyrianToPersian پیش از این تاکید کردیم که برای تایید خبر ارسال سامانه های پدافندی ایرانی به سوریه همچنان باید صبر کرد و شتابزده نشد. اکنون و با وجود اینکه از آخرین حمله صهیونیست ها به سوریه نزدیک به یک ماه می گذرد همچنان برای تایید خبر ارسال سامانه های پدافندی ایرانی به سوریه باید صبور بود و منتظر اخبار و نشانه‌های بیشتر و قابل اتکاتری از جمله تصاویر ماهواره‌ای بود. با این حال صرف حضور سامانه های پدافندی ایرانی در سوریه هرگز عاملی تماما بازدارنده برای حملات اسرائیل نخواهد بود. در واقع کارکرد سیستم های پدافندی ایران در صورت ارسال به سوریه بیشتر در کاهش تعداد و خسارات حملات منحصر خواهد شد و در صورتی که فرماندهی سوریه تصمیم به رهگیری و انهدام جنگنده‌های اسرائیلی بگیرد آن زمان تبدیل به خطر بزرگی برای جنگنده‌های اسرائیلی خواهد شد و در واقع آزادی عمل را از جنگنده های اسرائیلی خواهد گرفت ، چرا که پیش از هر نوع حمله اسرائیل باید به خسارات وارده به جنگنده های خود نیز فکر کند. اما سامانه های ایرانی در صورت ارسال به سوریه هرگز رویین تن نخواهند بود و قطعا دشمن اسرائیلی برای هدف قرار دادن آنها تلاش خواهد کرد. ضمن اینکه باید توجه داشت حتی سامانه های پدافندی روسی و غربی نیز بارها و بارها هدف قرار گرفته‌اند و اینکه یک سامانه پدافندی هدف قرار بگیرد یا حتی در رهگیری برخی اهداف ناکام بماند چیز عجیب و غریبی نیست. آن‌چه که مسلم است تشکیل یک سیستم پدافندی قوی بدون نیروی هوایی قوی ممکن نیست و وضعیت نیروی هوایی سوریه نیز در حال حاضر کاملا مشخص است. باید در نظر داشت حتی در صورت ارسال سیستم های پدافندی ایرانی و موفقیت در توقف حملات جنگنده‌های اسرائیلی به سوریه ، همچنان باید شاهد حملات هر از چندگاهی اسرائیل به سوریه به اشکال گوناگون از جمله با موشک های مختلف زمین به زمین باشیم. آنچه که برای همیشه به حملات اسرائیل خاتمه خواهد داد تصمیم به تنبیه این رژیم و پاسخ به حملات آن خواهد بود که در وضعیت فعلی سوریه دستیابی به آن ممکن نیست و سوریه در وضعیتی نیست که با امکانات دفاعی محدود و امکانات تهاجمی محدودتر به حملات اسرائیل پاسخ دهد. به همین صورت شاید بتوان روزی که بنا بر پاسخ به اسرائیل باشد را روز آغاز عملیات آزادی فلسطین نامید. ضمن اینکه آنچه که مشخص است لزوم ارسال سیستم های پدافندی ساخت کشورهای دیگر (نه لزوما ایرانی) به سوریه در سایه خروج هر چه بیشتر پدافندهای روسی از سوریه می باشد. @SyrianToPersian

📝 حمله اخیر رژیم صهیونیستی به فرودگاه دمشق نشان می‌دهد حملات اسرائیل ادامه‌دار خواهد بود. ✍ #یادداشت_اختصاصی @SyrianToPersian الگوی حملات اخیر رژیم صهیونیستی به فرودگاه دمشق نشان می‌دهد که حملات این رژیم به کریدورهای اصلی ایران و سوریه ادامه دار خواهد بود و این بار ما با حملات شدیدتری مواجه خواهیم شد. پیش از هر موضوعی اندکی وقایع سال گذشته و حملات هوایی اسرائیل به کریدور ایران-سوریه را بررسی کنیم. تقریبا یک سال پیش در حملات صهیونیست ها به فرودگاه دمشق باند جنوبی فرودگاه که مختص پروازهای نظامی شناخته میشود هدف قرار گرفت تا اینگونه پس از مدت‌ها دور جدید حملات اسرائیل به کریدورهای اصلی ایران-سوریه آغاز شود. به فاصله چند هفته و پس از قطع نشدن پروازهای ترابری ایران به فرودگاه دمشق صهیونیست ها ابتدا با حملات خود به یکی از دو باند شمالی فرودگاه ، آن را نزدیک ۵۰۰ متر کوتاه تر کردند تا پروازهای ترابری قادر به فرود در فرودگاه دمشق نباشد، در ادامه نیز صهیونیست ها حملات خود را ادامه دادند و و موجب تعطیلی فرودگاه به مدت چند روز شدند در نهایت پس از اینکه پروازها متوقف نشدند فرودگاه را به شکل اساسی و به مدت چند هفته از کار انداختند. پس از حملات به فرودگاه دمشق با واسطه گری روس‌ها پروازهای ترابری ایران به فرودگاه دمشق قطع شد و متقابلاً اسرائیل نیز حملات خود به این فرودگاه را قطع کرد. در این هنگام پروازها به فرودگاه حلب منتقل شدند که پس از مدتی اسرائیل حملات خود به فرودگاه حلب را آغاز کرد. در نهایت توافق نانوشته ای شکل گرفت که تا بطور کامل نتوانست مانع از پروازهای ترابری ایران شود. البته حملات صهیونیست ها به بندر لاذقیه و البوکمال در سال گذشته را نیز دقیقا باید در چارچوب تلاش برای مسدود کردن کریدور ایران-سوریه دانست. اکنون و با آغاز دور جدید حملات به این کریدور صهیونیست ها همین ابتدای کار شدت حملات خود را بیشتر کرده و اهدافی را که سال گذشته به فاصله چند ماه در فرودگاه دمشق هدف قرار داده بودند در طی یک حمله زدند. این مشابهت حملات صهیونیست ها با حملات سال گذشته و افشاگری روزنامه روسی درباره طرح اسرائیل برای حمله به فرودگاه های سوریه به منظور بسته کریدور ایران-سوریه را باید کاملا جدی گرفت. به نظر می‌رسد صهیونیست ها در این دور حملات تهاجمی تر رفتار خواهند کرد و به سرعت باید انتظار حملات شدیدتر به فرودگاه های دمشق ، حلب ، بندر لاذقیه ، گذرگاه البوکمال و تا حد زیادی فرودگاه های شعیرات ، تیفور و دیرالزور را داشت. یکی از نگرانی های بسیار مهم درباره حملات جدید صهیونیست ها به فرودگاه دمشق این است که صهیونیست ها این بار به باندهای فرود اکتفا نکنند و برج مراقبت فرودگاه را هدف قرار دهند که این‌گونه آسیب ها را بشدت افزایش می‌دهند. باید توجه داشت در حمله اخیر صهیونیست ها فرودگاه نظامی بلی در جنوب فرودگاه دمشق نیز هدف حمله قرار گرفته است که نشان می‌دهد صهیونیست ها این بار به شدت دنبال مسدود کردن کریدور ارتباطی ایران-سوریه می باشند و در مسیر اجرای این طرح خود از فرودگاه های کم اهمیت تر و سایر مسیرهای ورودی نخواهند گذشت. به عقیده نگارنده در وهله اول سوریه و پس از آن مقاومت باید به فکر راه حل جایگزینی بجز واسطه گری و فشار از طریق روسیه باشند. مسئله بسته شدن کریدور ایران-سوریه بسیار جدی و مهم است و همان‌گونه که سال گذشته و با حملات به فرودگاه دمشق نوشتیم دست ایران در یافتن راه حلی برای این ماجرا بازتر است و ایران باید نقش بیشتری در این موضوع ایفا کند. ضمن اینکه لزوم استقرار هر چه سریعتر پدافندهای ایرانی در سوریه در سایه امکانی که از مشغولیت روسیه در اوکراین به وجود آمده است بیش از پیش احساس می‌شود. تا این لحظه به نظر می‌رسد سیستم های اخلالگر و هشدار زودهنگام جدیدی که به کار گرفته شده‌اند تا حدی موفق بوده‌اند اما این موضوع نیاز به بازسازی هر چه بیشتر سیستم پدافندی سوریه دارد تا دست‌کم برخی حملات را ناکام بگذارد. @SyrianToPersian