مولانا چون دیگر عارفان و دانایان شنیدن را نکوتر از گفتن می داند و اصل دانایی را در نکو شنیدن می داند و آنچه باعث گفتار نیکو و افزایش علم ودانایی است ، خوب شنیدن است یا در واقع خوب ”گوش دادن” نه خوب سخن گفتن. چنین است که مولانا شنیدن را نشان سخن گفتن می داند: کر اصلی کش نبود آغاز گوش لال باشد کی کند در نطق جوش زانکه اول سمع باید نطق را سوی منطق از ره سمع اندرآ ترک گفتار باعث رسیدن به مراحلی می شود که بی کلام می توان خواسته ها را مطرح کرد و این اصلا عجیب و غیرممکن نیست. چرا که گذشتن از کثرت کلمات،آدمی را به وحدت افکار می رساند. رهایی از پریشانی سخن و کلمه باعث تمرکز و تجمع افکار می شود وبه اتحاد منجر می گردد: بس بود ای ناطق جان،چند از این گفت و زبان چند زنی طبل بیان،بی دم و گفتار بیا https://eitaa.com/TAMASHAGAH

"هر هدفی را در جهان جست جو میکنی ، آن هدف هم تو را میجوید" "تشنگان گر آب جویند از جهان آب هم جوید به عالم تشنگان " #مولانا https://eitaa.com/TAMASHAGAH

https://eitaa.com/TAMASHAGAH

بازآی دلبرا که دلم بی قرار توست وین جان بر لب آمده در انتظار توست در دست این خمار غمم هیچ چاره نیست جز باده ای که در قدح غمگسار توست #هوشنگ_ابتهاج https://eitaa.com/TAMASHAGAH

من هَرگز نمی‌گویم در هیچ لحظه‌ای از این سفر دشوار، گرفتار ناامیدی نباید شد . من می‌گویم: به امید بازگردیم، قبل از اینکه ناامیدی، نابودِمان کند . نادر ابراهیمی https://eitaa.com/TAMASHAGAH

در پیش بیدردان چرا فریاد بی حاصل کنم گر شکوه ای دارم ز دل با یار صاحبدل کنم در پرده سوزم همچو گل در سینه جوشم همچو مل من شمع رسوا نیستم تا گریه در محفل کنم اول کنم اندیشه ای تا برگزینم پیشه ای آخر به یک پیمانه می اندیشه را باطل کنم زآن رو ستانم جام را آن مایه آرام را تا خویشتن را لحظه ای از خویشتن غافل کنم از گل شنیدم بوی او مستانه رفتم سوی او تا چون غبار کوی او در کوی جان منزل کنم ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌#رهی معیری https://eitaa.com/TAMASHAGAH